Doft
Een doft is een dwarsscheepse plank waarop men kan zitten om een boot te roeien.
Technische details[bewerken | brontekst bewerken]
- Een lelievlet heeft twee doften van ongeveer 1850 x 200 x 35 mm.
- Een lelieschouw heeft twee luchtkastdoften.
Doften zijn van hardhout, dus zwaar en sterk maar enigszins bros.
Iedere vlet zijn eigen doften[bewerken | brontekst bewerken]
Er bestaan exacte maten. In de praktijk heeft ieder vlet zijn eigen doften, een die voorin over de zwaardkast ligt en een die achterin over de kuip ligt. Doften liggen in de dofthouders, dit zijn stalen steunen aan beide boorden in de vlet. Door alle kleine maat afwijkingen en het aanpassen van de doft aan de plek in een vlet heeft iedere doft een unieke vorm.
Het nauwkeurig pas maken van de doft heeft verschillende redenen. Een doft mag niet schommelen als er niets onder ligt, roeien op een schommelende doft is een ramp. Een doft moet liefst op zijn plek blijven zitten als de vlet omslaat. De doft is namelijk zo zwaar dat hij net onder de wateroppervlak drijft, hierdoor is hij zo kwijt en gevaarlijk om mee te zwemmen.
Gebruik[bewerken | brontekst bewerken]
Tijdens het zeilen is de voorste doft gereserveerd voor de fokkenist.
Tijdens het roeien kunnen de roeiers op de doften zitten.
Aan boord van een vlet stappen van een binnenvaartschip of hogere kade doet men niet op de doft maar op het voordek, omdat je anders makkelijk mis kan stappen. Om de zelfde reden is het ook beter tijdens het varen niet over de doften te lopen.
Tijdens ontbijt en of lunch aan boord van een vlet is de achterste doft een geschikte tafel.
Bij gebruik van kleine slaapvlonders zijn de doften een deel van de slaap plaatsen.
Beste plek ?[bewerken | brontekst bewerken]
De lengte van de doft maakt deze geschikt om op te liggen, een stootwil als hoofdsteun op de riemen, voeten aan het lage boord . . .
Bronnen en referenties
- Bovenstaand artikel of een eerdere versie daarvan is geheel overgenomen van De lelievlet 8e druk
