Hoofdlamp
Hoofdlampen, helmlamp of botweg koplampen werden in het verleden vooral door mijnwerkers en speleologen. Tegenwoordig worden ze gebruikt door iedereen die een lichtje nodig heeft en zijn handen vrij wilt hebben. Op een nachthike of backstage op een toneel.
De vroegere mijnwerkers en speleologen gebruikte eerst een fakkel en gingen later carbid- of acetyleenlamp gebruiken. De lamp is voorzien van een waterreservoir en een drukvaatje waar het karbiet in brokken in zit. Na een lastige en nauwkeurige afstelling, druppelt er water op het carbid waardoor een chemische reactie ontstaat. Het gas dat vrijkomt, (acetyleen) is zeer brandbaar en geeft een grote licht opbrengst. Het waterreservoir en het drukvaatje zijn meestal aan de heup gedragen, een slang over de rug voert het gas naar de pit op de helm. De pit kan worden aan gestoken met een vuursteentje vergelijkbaar met een aansteker. De lampen worden nog steeds door speleologen gebruikt. Sommige zweren er bij. Het langzaam doven van de vlam zou kunnen duiden op zuurstof te kort. Anderen zien aan het uitwaaien van de vlam dat er tocht is en dus een mogelijke uitgang. Een carbidvlam is tevens een warmte bron en het wordt ervaren als sfeervoller licht. De lampen zijn redelijk betrouwbaar en makkelijk te repareren.
Een "elektrische" gloeilamp geeft een mindere licht opbrengst maar veel gerichter en is minder gevaarlijk. Het lamphuis is vast gemaakt aan twee of drie elastische banden die om het hoofd worden gedragen. De batterijen zijn of in het lamphuis of op de achterzijde van de hoofdband gemaakt en met een draad verbonden met de lamp. Hoofdlampen zijn verkrijgbaar met gloeilampje, halogeenlamp en anno 2012 bijna enkel nog met LED. In een variatie met meerdere LED's of 1 Power LED waarvan de lichtopbrengst vergelijkbaar is met die van 300 kaarsjes. De LED uitvoering zou volgens producenten op 3 AAA batterijtjes zo’n 100 uur moeten kunnen branden. Uitvoeringen variëren van meerdere LED’s tot 1 power LED met een lens. Deze lampjes zijn dan ook praktischer voor een scout dan de carbidlampen maar wie gaat speleoën doet er wijs aan een reserve lampje mee te nemen. LED's zijn redelijk betrouwbaar maar moeilijk zelf te herstellen.
Speleohelmen zijn voorzien van uitsteeksels en inkepingen om het lampje op te bevestigen.
Sommige “staaf” lampen zijn te dragen in een speciale band voor om het hoofd. Nare gewoonte van dragers van een hoofdlamp is dat ze een gesprekspartner vaak in de ogen schijnen.
