Karel Doormangroep (Amersfoort)
Karel Doormangroep (Amersfoort) is een scoutinggroep in Amersfoort
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Charles (Charles Hendrikus) van der Straten (Utrecht, 22-11-1929 - Amersfoort, 5-6-1994)[1], al jaren padvinder in hart en nieren, wilde een eigen groep oprichten. Al vanaf zijn 7e jaar was hij lid van de padvinderij. Hij begon als welp bij en groep in Utrecht. Na een verhuizing naar Amersfoort was er even een tijdje niets, maar na een ontmoeting in de Bokkeduinen met een kamperende padvindersgroep wist hij het zeker, hij wilde een eigen groep. Toen Charles 17 jaar was, had hij iemand gevonden die hem wilde helpen, een eigen groep op te richten, omdat hij op deze leeftijd nog geen verantwoording mocht dragen. Dit was de heer Van der Hoek.
De eerste jaren van het bestaan van ‘zijn’ groep waren het nog landverkenners en heette de groep: Bokkeduinengroep. De groep begon op een zolder in het Soesterkwartier in de Palmstraat in mei 1946 en bivakeerden in een loods bij het spoor bij de Bokkeduinen. Omdat Charles eigenlijk ooit naar zee had gewild, heeft hij er na 2 jaar een zeeverkennergroep van gemaakt. En veranderde hij de naam in Karel Doormangroep. In dat jaar werd er ook begonnen met welpen, welke helaas niet zoveel jaren stand hielden.
Rond 1952 was de groep steeds meer te vinden langs de Eem in Amersfoort en zaten de zeeverkenners eindelijk aan het water. Als de schipper in zijn vrije tijd een stuk walkant vernieuwd had, bij de jachthaven, dan mochten de zeeverkenners een uurtje roeien in een bootje van de jachthaven. Ze hadden een ruimte in de binnenstad, onder een oud belastingkantoor aan de Valkestraat 12.
De groep heeft in al die jaren vele leuke tradities, gaan vaak kamperen en leren voor scoutingskills. Ze maken memories for life.
In 1955 stond er weer een verhuizing op stapel. De groep kwam in een loods van jachthaven De Stuw, waar de groep nu nog steeds naast zit. Er werd gevaren met grote oude houten sloepen. De groep zat naast een leuk stukje grond aan het zwaaigat en daar had de schipper zijn zinnen op gezet.
Na enig overleg met de gemeente Amersfoort konden ze hier wat grond huren. Er moest eigenlijk ook een eigen clubhuis komen en daarom werd er contact gezocht met de MTS-bouwkunde in Amersfoort. Die school zag er wel wat in en in de periode 1960-1962 werd er een prachtig houten gebouw neergezet. Ook de eerste lelievlet kwam in 1960, nummer 116, met de naam “Schip van der Straten” voor de Zeehondenbak. Na 2 jaar kwam de volgende lelievlet en haar naam werd “Karel Doorman” met nummer 268, voor de Jan van Gentenbak. De groep groeide aardig, want er was wel behoefte aan zeeverkenners in Amersfoort. De zeeverkenners konden naar hartenlust roeien, zeilen en wrikken op de Eem. Het volgende jaar kwam voor de Zeemeeuwenbak ook een lelievlet, mede dankzij een gift van matreiaalmeester Oldemans, dit was de “M 3 P.L. Oud”, nummer 386. Dit was de naam van de jongste matroos aan boord van de kruiser “H.M.S. De Ruyter” van schout-bij-nacht Karel Doorman in de Slag om de Javazee, matroos der 3e klasse, P.L. Oud.
Omdat de groep groeiende was, kwamen er ook oudere verkenners, de loodsen. Met weer een gift van de heer Oldemans is er in 1964 een lelievlet voor hun gemaakt, zonder nummer, de wat grotere mast van de oude sloep werd op deze lelievlet gezet en ook kreeg de boot een kluiver. Met wat meer zeil dan een standaard lelievlet was dit leuk zeilen voor de loodsen. Deze lelievlet draagt ook de naam van de schenker. Er werd in 1969 ook een motorboot gekocht mede door een schenking van een ouder Dhr, v/d Grinten., die ook de naamgever werd. Hij bedacht de naam “Kiek-Uut”. De motorboot was een seringenpraam uit de bollenstreek. Er zat een motor in van 6pk.
Dat jaar kwam er ook een nieuwe (vierde) bak bij, namelijk de Otters. Ze kregen een lelievlet met nummer 511, “De Barracuda”. Doordat de groep zo groot werd, ging het bestuur op zoek naar een uitbreiding voor het clubhuis. Die werd gevonden, een goede barak op het vliegkamp Soesterberg werd aangekocht, afgebroken en op het terrein weer opgebouwd. De botenloods moest wijken voor een gigantisch mooi clubhuis. Door deze uitbreiding konden de welpen weer bij de rest komen. Deze namen hun intrek in het oude verkennersclubhuis, en de verkenners betrokken het nieuwe gedeelte. Meer ruimte, dus meer leden, de Beversbak waren geboren en hun vlet was “De Ruyter”, nummer 556.
Nu er meer ruimte was, werd er ook weer begonnen met welpen. De groep startte een jaar voor de uitbreiding met welpen bij de Manitoba-groep in Leusden en verhuisde na voltooiing van het nieuwe gebouw van Leusden naar het oude verkennersgebouw.
Het is 1974 en de schipper krijgt onenigheid met de loodsen en heft deze op. De toenmalige schipper van de loodsen, Joost van den Berg, gaat naar Scouting Cay-Noya en begint daar een zeeverkennerstak, dus ineens concurrentie in Amersfoort.
Na een paar jaar zijn er weer oudere zeeverkenners, maar worden nu senioren genoemd. In 1981 werd hun toenmalige onderkomen, een oude viskraam van 2 bij 4 meter vervangen door een geschonken bouwkeet van 4 bij 8 meter. Dit gebouw was niet alleen maar voor de senioren, het is tevens het magazijn en de leidingkamer voor de welpenleiding.
In 1982 wordt de nog altijd alleen uit jongens bestaande Karel Doormangroep op de gemeentelijke waterleiding aangesloten, ze hoeven nu niet meer met jerrycans te sjouwen vanaf de jachthaven naar het troephuis, en bouwen een toilet. Tijdens een ouderavond wordt er gevraagd of er ook ouders zijn waarvan de dochter misschien ook wel op de groep zouden willen, dit bleken er een stuk of 10 te zijn. Het bestuur stak de koppen bij elkaar en er werd besloten ook een meisjesbak te beginnen. Een overbodig geworden noodwoning van de gemeente Amersfoort werd aangekocht en het grote clubhuis werd uitgebreid met 40 m². De meisjes werden in 1983 uitgenodigd en voor hun kwam toen de nieuwste lelievlet, de 1105, “Beluga”. De Karel Doormangroep bestond toen uit 5 jongensbakken, 1 meisjesbak een seniorenbak en de zeewelpen. In 1992 werd de Zeemeeuwenbak veranderd in een meisjesbak. De boot, “de M 3 P.L. Oud” werd om gedoopt tot “Namaqua”.
Vanaf 1984 tot 1989 gebeurde er niet zo heel veel. Door de stroomstoring op de nieuwjaarsreceptie in 1988 werden er plannen gesmeed om zelf op het elektriciteitsnet aangesloten te worden, dat halverwege het jaar een feit werd. In 1989 blijkt dat het in 1960 gebouwde clubhuis (8x4) vervangen moest worden. Het bestuur ging op zoek en er werd een iets groter (11x5) gebouw gekocht. Met vereende krachten werd het oude gebouw gesloopt en de nieuwe “Zeegrot” zoals het welpenonderkomen heet, opgebouwd. In het nieuwe gebouw werd ook een uitbouw met mooie leiderskamer voor de welpen en een toilet gesitueerd.
De oude Kiek-Uut I liep ook op z’n eind, na 5 motoren te hebben versleten, begon het casco en de opbouw slecht te worden. Dus ging de groep op zoek naar een nieuwe sleepboot, toen kwam Kiek Uut II, een leuke stoere havenwerkboot.
De schipper was altijd erg op het uniform. Vroeger liepen de leden in de winter met een lange broek en een zwarte tok en in de zomer met korte broek en witte tok. En met aantreden moesten altijd zwarte schoenen en sokken aan. Later werden de zwarte tokken afgeschaft, de leden lopen nu altijd met een witte tok op. De korte broek hoeft ook niet meer, alleen met warm weer. In de hete zomers was er geen blauwe blouse, maar een wit T-shirt met blauwe randjes. De welpen moesten in deze tijd lichtgroene blouses gaan dragen. Omdat de groep dat raar vond, hebben ze toen de zeewelpen uitgevonden. Sindsdien lopen de welpen er bij de groep ook in het blauw bij met op hun tok netjes “zeewelp”. In 1997 stopte de ScoutShop met het leveren van de schipperstruien, die de leden tot dan droegen. Vanaf dat moment liet de groep haar eigen sweaters bedrukken.
Helaas overleed op 5 juni 1994 op 64-jarige leeftijd, Charles van der Straten. Hij heeft heel wat Amersfoortse kinderen normen en waarden bijgebracht en een leuke en leerzame zeeverkennerstijd gegeven. Hij mocht helaas het 50-jarig bestaan van de groep niet meer meemaken. De groep probeert zijn idealen voort te zetten op de door hem opgezette wijze met het hoog houden van zijn tradities. Hij begon in 1946 met 10 leden en nu... Nu bestaat de groep uit ruim 150 leden en heeft 8 lelievletten, 4 junior-lelievletten, 9 kano's, een sleper, een zeilschouw, een zeeschouw en een polyesther kajuitzeilboot.
In 1998 was het loodsen aantal zo gegroeid dat er een extra lelievlet bij moest komen. Er is toen een nieuwe vlet aangeschaft, de 1432 genaamd “De Kortenaer”.
Weer een jaar later werd een oude Marine B2-sloep aangeschaft, opgeknapt en een motor ingebouwd. Inmiddels is deze sloep ook al 2 x in Kroatië geweest, dit na mooie en uit te voeren plannen van de loodsen. De B2-sloep in in 2019 vervangen voor een Drascombe Gig en hebben ze vanaf 2023 er een Zeeschouw bij. De loodsen zijn nu anno 2024 met ca. 35 leden en zijn zeer actief.
De groep heeft er per september 2013 een nieuwe speltak bij. Dit zijn de juniorverkenners (10 - 12jr). Ze hebben een 4-tal juniorlelievletten, de nr's 36, 37, 38 en 39. De vletjes zijn genaamd naar bijzondere monumenten in Amersfoort: De Kei, De Muurhuizen, de Onze Lieve Vrouw en de Koppelpoort.
In 2019 kwam ook een andere sleper in zicht. Kiek Uut III werd aangekocht, een schottelboot uit 1966, een voormalige politieboot de RP51. De groep verkocht de Kiek Uut II en daar heeft de nieuwe eigenaar nog altijd erg veel plezier mee.
Dit alles is bereikt en opgebouwd door zelfwerkzaamheid. In de eerste jaren van het bestaan van de groep gingen de verkenners de deuren langs met de verkoop van lepeltjes en koeken. Vele jaren hield de groep donateursacties. Door diverse giften van materiaal en geld van ouders, een zuinig beleid van de penningmeester, en acties zoals “jantje beton”, oud papier sparen en de grote clubactie kunnen de zeeverkenners en de zeewelpen een leuk spel bieden tegen een lage prijs, de vloot ligt er keurig bij, de groep heeft mooie clubhuizen en degelijk materiaal.
De groep was al vele jaren met nieuwbouwplannen bezig en na het maken van de plannen is er in 2014 een bouwvergunning aangevraagd. Met behulp van sponsoring, fondsen, eigen geld, crowdfunding, acties en obligaties is het geld bij elkaar gespaard om te kunnen gaan bouwen. In mei 2015 was de bouwvergunning binnen en waren bezig met de laatste financiering, totdat op 3 oktober het noodlot toesloeg. Een allesverwoestende brand is die nacht geweest, alles ging verloren.
Met vereende krachten heeft de groep door kunnen laten draaien, ook met hulp uit het hele land. Het najaar van 2015 werd gebruikt om de papieren allemaal op orde te krijgen en in januari 2016 startte de bouw. Inmiddels is het nu 2024 en is het 8 jaar verder. Er staat een geweldig pand, waar de groep minstens nog 50 jaar plezier van kunnen hebben.
(Spel)takken[bewerken | brontekst bewerken]
De groep heeft de volgende 4 speltakken:
- Waterwelpen van 7 t/m 10 jr. in blauw uniform
- Juniorverkenners van 10 t/m 12 jr.
- Waterscouts van 12 t/m 16 jr.
- Loodsen van 16 t/m 23 jr.
Allen hebben de reguliere opkomst op zaterdag van 14:00 - 17:00u. De scouts en loodsen hebben ook op woensdagavond een opkomst.
Vloot[bewerken | brontekst bewerken]
De vloot bestaat uit 8 lelievletten, 4 juniorlelievletten, een kajuitschouw, 9 kano's, een schottelboot 10.80 als sleper een Drascombe Gig, een kajuitzeilboot en een rubber boot.
Activiteiten[bewerken | brontekst bewerken]
De scouts en loodsen van de groep doet mee aan het ZuWaKa (Pinksterkamp met ca. 500 deelnemers) van Admiraliteit 11. De groep organiseert samen met de waterscouts van Scouting Cay Noyauit Amersfoort de Eemland Wintergames (spelmiddag in een bos, vaak rond een water) waaraan ca. 200 waterscouts uit de regio aan deelnemen. De waterwelpen doen jaarlijks mee aan de Dolfijnendag (spelmiddag met ca. 200 deelnemers) van Admiraliteit 11. Verder doet de groep het onderhoud aan de boten zelf, samen knutselen is altijd leuk. De groep heeft vele tradities, in weekendkampen, uitdagende en leuke spelmiddagen, puzzeltochten, Hike's enz. enz. De groep gebruikt een doorlopende leerlijn voor de kinderen om ze de scoutingskills bij te brengen voor op het water en op het land.
