Metrokaart
Een metrokaart kan als routetechniek gebruikt worden. Bij het gebruik van een metrokaart, krijgen de hikers een begin- en een eindstation door. Het beginstation is het punt waar ze op dat moment zijn. Via de verschillende 'spoorlijnen' en 'stations' lopen ze naar het 'eindstation', het einde van de route. De route die ze over de kaart volgen wordt door henzelf bepaald.
Eigenschappen metrokaart[bewerken | brontekst bewerken]
Op een metrokaart (als routetechniek) is een bepaald stratenplan schematisch weergegeven in horizontale- en verticale lijnen, en lijnen in een hoek van 45°. De stations geven kruispunten weer, de metrolijnen zijn wegen. Een metrokaart is bijzonder, omdat deze geografisch niet correct hoeft te zijn. Bij een metrokaart is het belangrijk wélke spoorlijnen er kruisen, en in welke volgorde. De locatie van deze kruisingen en de afstanden zijn verwaarloosd. Dat kan grappige situaties opleveren. Hikers kiezen altijd voor de kortst ogende route. Op een geografisch incorrecte kaart hoeft dit echter niet écht de kortste route te zijn! Daarnaast hebben hikers een behoorlijk schematisch inzicht nodig. De route is in zekere zin vergelijkbaar met een stripkaart, maar dan vrijer.
Voorbeelden[bewerken | brontekst bewerken]
Hieronder is een voorbeeld gegeven van hoe zo'n metrokaartroute eruit zou kunnen zien. Rechts de 'gewone' kaart, links de metrokaart. Er is hier snel sprake van geografische verwarring.