Nederlandsche Meisjes Club: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met '{{beweging |Logo = |Groepsdas = |Beweging = Andere jeugdbeweging |Land = Nederland |Provincie = alle provincies |Open voor = meisjes |Levensbeschouwing = Protestant |Genootschap = |Leden = |Opgericht= 1925 |Opgeheven= 1939-11-05 |GeenCat = ja |lat = |lon = }} De '''{{PAGENAME}}''' ook wel de Driehoekmeisjes genoemd was een op de padvinderij lijkende protestantse organisatie met een opvoedkundige doelstelling voor meisjes. De naam Driehoekmeisjes was be...') |
|||
| Regel 55: | Regel 55: | ||
==Bestuur== | ==Bestuur== | ||
Secretaresse van de Nederlandsche Meisjes Club was | Secretaresse van de Nederlandsche Meisjes Club was Mej. J. E. Boer, Esschenhoeve, Bloemendaal. | ||
{{Bron|bronvermelding= | {{Bron|bronvermelding= | ||
Versie van 30 jun 2022 10:19
De Nederlandsche Meisjes Club ook wel de Driehoekmeisjes genoemd was een op de padvinderij lijkende protestantse organisatie met een opvoedkundige doelstelling voor meisjes.
De naam Driehoekmeisjes was bewust zonder de "s" als verbindingsletter.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De eerste commissoriale arbeid ter oprichting dateerde uit 1925. De Federatie van Christelijke Vereenigingen van en voor Vrouwen en Meisjes nam het initiatief. Vele meisjes bezochten Zondagsscholen tot twaalfjarige leeftijd en sloten zich daarna niet aan bij bestaande verenigingen. De methode voor haar werkwijze had veel ontleend aan de Padvinderij, maar het was de positieve Zendingsdrang die samensmelten met het Nederlandsche Meisjes Gilde onmogelijk maakte. Begin 1931 waren er in 24 plaatsen groepen, tezamen met ruim 1400 meisjes. In 1937 had de organisatie 13 kringen en 60 plaatselijke afdelingen[1].
Op 4 en 5 November 1939 besloot de Landraad van de Nederlandsche Meisjes Club tot samenwerking met het Nederlandse Padvindstersgilde. De samenwerking was reeds enige jaren in voorbereiding. Krachtens deze overeenkomst zijn de leden der NMC, door het NPG, leden van de Wereldbond van Padvindsters (World Association of Girl Guides and Girl Scouts). De organisatie der N.M.C. behield volkomen vrijheid en zelfstandigheid onder eigen leiding en bestuur. De NMC bleef deel uitmaken van den Wereldbond van Christen Jonge Vrouwen (World's Young Women Christian Association), waarvan de Federatie van Christelijke Vereenigingen van en voor Vrouwen en Meisjes de Nederlandsche tak was. De naam werd veranderd in Vereeniging "Nederlandsche Driehoek Padvindsters". In het insigne: een blauwe Driehoek in een gouden Cirkel, (het insigne van de Wereldbond van Christen Jonge Vrouwen) werd het klaverblad in de Driehoek ingevoegd[2].
Doel[bewerken | brontekst bewerken]
De Nederlandse meisjes te helpen al haar gaven te ontwikkelen tot eer van God en in liefde tot de naaste.
Werkwijze[bewerken | brontekst bewerken]
De meisjes moeten zich eigen maken het opgesomde op, na bezit dier kennis, uitgereikte kaarten, waar boven staat: eerste, tweede, derde, vierde driehoek. De eisen van de eersten driehoek betreffen lichamelijke verzorging, vrije oefeningen, enige natuurkennis, enige huishoudelijke bezigheden, hoofdregels van den weg, twee geestelijke liederen, de betekenis der christelijke feestdagen, twee bijbelse verhalen. Die van de tweeden driehoek: uitbreiding dezer eisen en een kerstlied, twee gelijkenissen, het „Onze Vader". Die van de derde driehoek : nog eens uitbreiding der eerste eisen, 'n maaltijd kunnen klaarmaken, een gast kunnen ontvangen, een Paas- en Pinksterlied kennen, de Bijbelboeken kunnen opzeggen, bet leven van een profeet of apostel kunnen vertellen. De eisen van de vierde driehoek zijn: diverse wetenswaardigheden weten, vlot de weg weten in den Bijbel, heel in 't groot iets weten van de geschiedenis van het christendom, kennen een deel van de Bergrede, of 1 Cor. 13, of de eerste vraag van den Catechismus of iets dergelijks.
Leeftijdsgroepen[bewerken | brontekst bewerken]
- streepjesgroepen voor meisjes van 10—12 jaar
- driehoeksgroepen voor meisjes van 12—18 jaar
- voortrekstersgroepen voor meisjes van 18 jaar en daarboven.
Een club bestond uit 6 meisjes, één ervan heet „de Rechterhand". Zij werd bijgestaan door een „Linkerhand". Elke club had een eigen naam ter keuze uit ongeveer dertig bloemennamen. Elke club had een vlag, waarmee werd geseind.
Belofte[bewerken | brontekst bewerken]
De leidster moest deze belofte afleggen: Het is mijn persoonlijke wens meisjes in aanraking te brengen met het Evangelie, opdat zij Jezus Christus leren kennen als Verlosser en Heer op alle gebied van haar leven. Ik zal trachten haar voor te gaan in het leven volgens belofte en wet van de Nederlandsche Meisjes Clubs en ben bereid zowel de geestelijke als de praktische leiding van een groep op mij te nemen. Elk meisje moest de belofte afleggen: Ik beloof mijn best te doen God en mijn naaste lief te hebben en om, vertrouwende op Gods hulp, onze driehoekwet te houden.
Wet[bewerken | brontekst bewerken]
- Zoek je kracht in gebed.
- Ontwikkel de gaven die God je schonk.
- Wees open en te vertrouwen.
- Houd gedachten, woorden en daden rein.
- Draag moeilijkheden met opgewektheid.
- Doe je werk, gehoorzaam en blijmoedig, thuis en daarbuiten.
- Geef je belangstelling en hulp aan ieder die je nodig heeft.
- Houd lichaam en kleding schoon.
Uniform[bewerken | brontekst bewerken]
Meisjes en leidsters droegen een groen uniform. De installatie geschiedde met enige plechtigheid. Het installatieinsigne was een blauwe driehoek met gouden cirkel. Het insigne was het teken van de World Young Women's Christian Association en betekende: de drie zijden voor de lichamelijke, verstandelijke en maatschappelijke ontwikkeling, omvat en, gedragen door de cirkel als symbool van de geestelijke ontwikkeling.
Bestuur[bewerken | brontekst bewerken]
Secretaresse van de Nederlandsche Meisjes Club was Mej. J. E. Boer, Esschenhoeve, Bloemendaal.
