Johan Wijnsouw was een Nederlands militair en tijdens de Wereldjamboree van 1937 in Vogelenzang medeverantwoordelijk voor de zeeverkennersactiviteiten.
Trouwde in Kampen op 12 mei 1932 met Gerardina Jacoba Engelen en samen kregen zij twee zoons, Piet en Jan. Hij woonde in Kampen en was verbonden aan de School Reserve Officieren Infanterie. Na de meidagen in 1940 werd hij krijgsgevangen gemaakt en werd geïnterneerd in Oflag V-a Weinsberg (Duitsland)[1]. Op 8 juni kon hij weer terug naar huis[2]. Op 15 mei 1942 werd hij opnieuw krijgsgevangen gemaakt en werd nu geïnterneerd in
Oflag XIII-b Neurenberg-Langwasser (Duitsland), Stalag 371 Stanislau (Ivano-Frankivsk, Oekraïne) en Oflag 67 Neubrandenburg (Duitsland). In dat laatste kamp wordt hij door de Russen bevrijd[3]. Na de Tweede Wereldoorlog scheidde hij van zijn vrouw. In december 1949 trouwde hij met J.C.W. Dorst en ging wonen in Leiderdorp.
In 1952 was hij voor de Nederlandse Militaire Missie in Indonesië en werd plotseling ziek; kort daarop overleed hij. Hij werd met militair ceremonieel begraven op het Ereveld Poeloek Menteng.
