Oleg Pantjoechov
Kolonel Oleg Ivanovitsj Pantjoechov (rus: Олег Иванович Пантюхов) Kiev, 25 March 1882 - Nice, 25 oktober 1973, was de oprichter van Scouting in Rusland.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Voor Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
Pantjoechov werd geboren in Kiev, dat in die tijd nog behoorde tot het Russische Keizerrijk. Zijn ouders waren een militair arts en een antropoloog. Van 1892 tot 1899 studeerde hij aan de Tbilisi Cadetten School in Georgië. Tijdens zijn studie werd hij lid van de (Aleksandr) Poesjkin Club. De club leek op wat later scouting zou worden. Programma’s waren hiken, kamperen en bergbeklimmen. Van 1899 tot 1901 ronde hij zijn studie af aan de Pavlovsk Military School in Sint Petersburg. Na zijn afstuderen werd hij officier van het Russische Keizerlijke Garde, 1ste infanterie bataljon in Tsarskoje Selo.
Huwelijk[bewerken | brontekst bewerken]
In 1908 trouwde hij met Nina Mikhaylovna Dobrovolskaya, die later een van de voortrekkers werd van de Russische Gidsenbeweging. In 1910 kreeg het koppel een zoon, Oleg Olegovich Pantjoechov, die tijdens de Tweede Wereldoorlog diende als Generaal Eisenhowers officieel vertaler.
Oprichting van de Russische Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
In 1908/’09 maakte Pantjoechov kennis met het werk van Baden-Powell en besloot om de ideeën van BP in Rusland te gaan uitvoeren. In het stadje Pavlovsk, vlakbij Tsarskoje Selo, begon hij de eerste Russische scoutinggroep, Бобр, Bobr (Bever).
Ontmoeting met Baden-Powell[bewerken | brontekst bewerken]
In de winter van 1910 zou er een ontmoeting geweest zijn tussen Pantjoechov en Baden-Powell, in Sint Petersburg, geweest zijn. Daarna bezocht Pantjoechov, Engeland, Nederland, Zweden en Denemarken. Volgens sommige bronnen zou er een vriendschap zijn ontstaan tussen de twee mannen en hun echtgenotes Nina en Lady Baden-Powell.
Boeken[bewerken | brontekst bewerken]
Bij terugkomst in Rusland schreef hij de eerste Russische Scoutingboeken, "Памятка Юного Разведчика" (Handboek voor de jonge Scout) en "В гостях у Бой-скаутов" (Op bezoek bij de Boy Scouts) (beide 1912). In 1913 schreef hij een boek genaamd "Спутник Бойскаута" (De Scout Kameraad).
Русский Скаут[bewerken | brontekst bewerken]
In 1914 sticht Pantjoechov het Russische Verkenner genootschap “Русский Скаут” (Russkiy Skaut). Het eerste Russische kamp werd gehouden in de bossen van Pavlovsk Park. Scouting verspreidde zich snel over heel Rusland tot in Siberië. Tegen 1916 waren er zo’n 50.000 leden in het land.
In een ontmoeting tussen Pantjoechov en Tsaar Nicolaas II geeft hij de Tsarevitsj (kroonprins) Aleksej, zoon van de Tsaar, een scouting embleem, waardoor Aleksej "Lid van Scouting" werd.
Wereld Oorlog I & Revolutie[bewerken | brontekst bewerken]
Gedurende de Eerste Wereldoorlog ontving Pantjoechov het “Sint-Georgekruis” (onderscheiding van het Russische keizerrijk). Hij werd commandant van de Derde Moskouse School van Praporshchiks. Tijdens de “Oktoberrevolutie” in 1917 was commandant van de cadetten die de verdediging van het Kremlin was toegewezen. Het lukte ze niet om de Bolsjewieken buiten te houden.
In 1991 werd Pantjoechov in Novocherkassk unaniem gekozen tot Hoofdverkenner van Rusland.
Ontbinding en verbod op Russische Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
tijdens de Oktoberrevolutie van 1917, de komst van het communisme in Rusland en de burgeroorlog van 1918 -1920, vochten veel scoutleiders aan de kant van het “Witte Leger” (Anti-communisme) tegen het “Rode Leger” (de Communisten).
Het Scoutingsysteem werd langzaam aan vervangen door een op scouting lijkende bewegingen die door de communisten werden bestuurd, zoals: "ЮК" ("Юные Коммунисты", of jonge communisten; uitgesproken als yuk) in 1918. Veel scoutingleiders kwamen om het leven door een “zuivering” door de Bolsjewieken. De Verkenners die de nieuwe beweging niet wilde accepteren ontvluchte Rusland. Een van hen was Pantjoechov. Andere gingen “ondergronds” verder. De verborgen scouting duurde slecht een paar jaar. Op 19 mei 1922 werden alle nieuw opgerichte organisaties verenigd in de Jonge Pionierbeweging van de Sovjet-Unie. Vanaf toen tot 1990 was scouting in het land verboden.
In Ballingschap[bewerken | brontekst bewerken]
De Русский Скаут ging in ballingschap. Ze verzamelde zich in de landen waar ze heen gevlucht waren en gingen door met hun activiteiten buiten Rusland. Er ontstonden groepen in Frankrijk, Servië, Bulgarije, Argentinië, Chili en Paraguay. Een grote hoeveelheid Russen vluchten naar China.
Pantjoechov, zijn echtgenoot Nina en hun zoon Oleg jr. trokken naar Constantinople (Istanboel). Daar waren een Russisch Scouting kantoor en er waren in Turkije opgerichte Russische groepen. Op 22 maart 1921 werd er een Russische Scoutingleiders vergadering gehouden in de stad. Pantjoechov was de voorzitter van de vergadering die de Russische Raad van Scouts oprichtte, als overkoepelende organisatie die de Russische scouts over de hele wereld ondersteunde. Deze raad werd door de World Organization of the Scout Movement erkend als “NSO in Ballingschap”.
Pantjoechov fungeerde als Hoofdverkenner van deze raad, welke later de “National Organization of Russian Scouts (NORS) “ werd. Ook zijn echtgenote en zoon waren nauw betrokken bij de Scouts in Ballingschap.
In 1922 verhuisde het gezin Pantjoechov naar de Verenigde Staten. Daar waren grote groepen Russische Scout in San Francisco, Burlingame en Los Angeles.
Nina Mikhaylovna Dobrovolskaya overleed in New York op 12 januari 1944.
Na de Tweede Wereldoorlog in november 1945 werd Pantjoechov benoemd tot Hoofdverkenner van de van Organization of Russian Young Pathfinders (ORYuR). Hiermee stond hij aan het hoofd van de twee Russische “in Ballingschap” scoutingorganisaties. Zijn pogingen om de twee organisaties samen te brengen mislukte en hij trad terug als hoofd van de ORYuR in 1957.
Pantjoechov verhuisd, na de oorlog naar Nice in Frankrijk waar hij in 1973 overlijd.
