Padvindersvereeniging Nederland
De Padvindersvereeniging Nederland (PVN) werd op 29 oktober 1933 opgericht omdat in de NPV moeilijkheden over de Belofte ontstonden. De moeilijkheid was dat jongens die geen god erkenden, toch moesten beloven "Hun Plicht te doen tegenover God en hun Land". Veel groepen die dit tot schijnheiligheid vonden leiden hebben zich vanaf 1932 van de NPV afgescheiden. De voorzitter van de PVN was ir. C. Beets. De bekende opvoedkundige dr. C.P. Gunning was de voorzitter van de Afdeling Amsterdam.
De verschillen waren bijna opgelost, mede door de wereldjamboree van 1937 in Nederland, toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Op 12 januari 1940 hadden de NPV en de PVN zelfs tot een fusie besloten. Hiertoe werd al besloten in de algemene ledenvergadering van de PVN op 9 november 1939 inclusief de opheffing van de PVN.[1][2] Na de Tweede Wereldoorlog is de PVN niet heropgericht.
ledenaantalen[bewerken | brontekst bewerken]
- 1 mei 1934: 1600 padvinders in 16 afdelingen
- 31 december 1936: 682 Welpen, 991 Verkenners, 164 Voortrekkers en 58 leiders, totaal 2307.
- 31 december 1937: 910 Welpen, 1116 Verkenners, 172 Voortrekkers en 268 leiders, totaal 2817.
| PINKSTERKAMP VAN DE PADVINDERSVERENIGING NEDERLAND - 1939 |
