Scouting in Rusland
Scouting in Rusland wordt, omdat Rusland zo groot is ondersteund door een verscheidenheid aan organisaties met verschillende etnische, religieuze, regionale, politieke en geografische achtergrond.
Ontstaan[bewerken | brontekst bewerken]
1908 - 1922[bewerken | brontekst bewerken]
Nadat Tsaar Nicolaas II de engelstalige uitgaven van Scouting for Boys had gelezen gaf hij opdracht het boek in het Russisch te later vertalen. De eerste druk van ‘Юный Разведчик’ (Jonge Padvinder) zou zo’n 25.000 exemplaren zijn geweest en werd uitgegeven in 1908.
De jonge officier kolonel Oleg Ivanovitsj Pantjoechov maakte kennis met het werk van Baden-Powell en starte op 30 april (O.S. 17 april) 1909 (*) de eerste verkennergroep “Бобр” (Bever) in Pavlovsk.
Eind 1910 ontstonden er groepen in Tsarskoye Selo, Sint Petersburg en Moskou.
In 1914 richtte Pantjoechov een verbond op dat “Русский Скаут” genoemd werd. (Russische Verkenner)
Oleg Ivanovitsj Pantjoechov[bewerken | brontekst bewerken]
Kolonel Oleg Ivanovitsj Pantjoechov werd geboren in Kiev op 25 maart 1882. Hij werd daar lid van een groep die Pushkin club heette en sterk leek op de ideeën van scouting. Pantjoechov was de zoon van een militair arts en een antropoloog. Tussen 1892 en 1899 studeerde hij aan de cadettenschool van Tifflis. Hij zetten zij studie verder aan de Pavlovsk Militaire School. In 1908 trouwde hij met Nina Mikhaylovna Dobrovolskaya, die later een van de baanbrekers werd van de gidsenbeweging in Rusland. in 1910 zou er een ontmoeting geweest bij nvan Pantyukhov en Baden-Powell die vervolgens bevriend werden. Pantyukhov trok door europa om de scouting bewegingen beter te leren kennen. Later schreef hij meerdere boeken en werd hij Chief Scout van Rusland. Na de revolutie ging hij in ballingschap. Hij stierf in Nice in Frankrijk.
Baden-Powell en de Tsaar[bewerken | brontekst bewerken]
Na een persoonlijke uitnodiging van de Tsaar bezocht Baden-Powell hem op 2 januari 1911 in zijn studeerkamer in het Alexanderpaleis in Sint Petersburg.
"Er was geen ceremonieel voor hem", noteerde Baden-Powell in zijn dagboek over zijn ontmoeting met de Tsaar. "Hij schudde de hand en vroeg me, sprekend in heel goed Engels, naar mijn bezoek en vertelde toen over de padvinders." Ze hadden toen "een heel opgewekt gesprek (niemand anders aanwezig) van meer dan een half uur", waarna ze uit elkaar gingen.[1]
Tsarevitsj (kroonprins) Aleksej zoon van de Tsaar werd later ook lid van de Scouts.
Revolutie[bewerken | brontekst bewerken]
Na de februari revolutie, waarbij de Tsaar werd afgezet, brak er een burgeroorlog uit in Rusland. Tussen 1917 en 1922 vochten veel scoutsleiders mee in het “Witte Leger” tegen het “Rode Leger” van de communistische partij.
Vanaf 1918 werd het scouting systeem vervangen door de ideologische scoutagtige organisaties zoals "ЮК" ("Юные Коммунисты", of jonge communisten. Veel vroegere scoutsleiders kwamen om door de bolsjewieken (aanhangers van de Duitse socialist/communist Karl Marx ). Verkenners die niet wilde meegaan in het nieuwe Sovjetsysteem verlieten Rusland vaak voorgoed. Of gingen “ondergrond” in het geheim verder. Op 19 mei 1922 werden alle nieuwe organisatie verenigd in de Pionierbeweging en werd Scouting verboden in de Sovjet-Unie (officieel opgericht in december 1922). Vladimir Lenin werd de leider van het nieuwe land. Vervangen door Jozef Stalin in 1924.
De Communistisch beweging gebruikte sommige aspecten van scouting wel. "Bud 'Gotov" ("Wees voorbereid") werd bijvoorbeeld gewijzigd in het Pioneer-motto "Vsegda Gotov" ("Altijd voorbereid”). En waar in teksten “god” stond werd dit vervangen door “Lenin” en “de Communistische Partij”.
In Ballingschap[bewerken | brontekst bewerken]
Na 1922 ging de Русский Скаут organisatie in balingschap. De Russisch scouts die het land ontvlucht waren gingen verder met hun activiteiten in andere landen. Ze richtte groepen op in Frankrijk, Servië, Bulgarije, Argentinië, Chili en Paraguay. Duizenden van hen waren via Vladivostok en Mantsjoerije naar het China gevlucht. Daar ontstonden grote groepen in steden als Haribin, Tientsin, en Shanghai.
De Russisch Scouts werden van 1928 tot 1945 erkend door de WOSM als scouts ballingschap. Uiteindeljk werden de Russisch Scouts verdeeld over twee organisaties; National Organization of Russian Scouts (NORS) en de Organization of Russian Young Pathfinders (ORUR/ORYuR/ОРЮР) die beide beschouwd worden als opvolgers van de originele Russische Scouting organisatie “Русский Скаут”.in 1979 werden de twee organisaties samengevoeg en gingen door als Organization of Russian Young Pathfinders.
Na 1990[bewerken | brontekst bewerken]
Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie in 1990 werd we weer begonnen met de scoutingbeweging in Rusland. Versoepelingen van de regels maakte het weer mogelijk om jeugdorganisaties op te zetten om de jeugd op te vangen die de opgeheven Pioniersbeweging hadden verlaten. De WOSM had The Scout Association gevraagd om de Russische Scouts bij te staan en te ondersteunen.
In 1998 vormde een aantal verenigingen de All-Russische Nationale Scout Organisatie. Deze werd in 2000 lid van de WOSM. In 2004 ontstond de Rossiyskaya Assotsiatsiya Navigatorov/Skautov om een overkoepelende organisatie te hebben die al de Russische scouts vertegenwoordigde bij de WOSM. Pas toen de WOSM het lidmaatschap van de VNSO opschorten wegens niet betalen van de contributie, werd in 2014 het lidmaatschap overgedragen aan de RAN/S die in dat jaar hervormd werd tot de All-Russian Scout Association.
Organisaties[bewerken | brontekst bewerken]
- All-Russian Scout Association, lid van de WOSM
- All-Russische Nationale Scout Organisatie (VNSO)
- Broederschap van Orthodoxe Padvinders (BPS)
- Federatie van Scouts van Rusland (SDF)
- National Organization of Russian Scouts(NORS)
- Russian Association of Girl Scouts lid van de WAGGGS
- Russische Unie van Scouts, lid van de WFIS
- Russian Scout Organization
- Organization of Russian Young Pathfinders
- National Organization of Russian Scouts (in Ballingschap), met nog een afdeling in Australië
Voetnoot[bewerken | brontekst bewerken]
(*) in het Russische Keizerrijk van 1900 werd nog de Juliaanse kalender gebruikt. Pas op 14 februari 1918 (NS) werd de Gregoriaanse kalender ingevoerd. De afkortingen OS en NS staan voor de Oude Stijl en Nieuwe Stijl.
