Spoortekens

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Versie door Bot egel (overleg | bijdragen) op 21 okt 2016 om 02:16 (Robot: toegevoegd: scout-o-wiki:Waldläuferzeichen)
Ga naar:navigatie, zoeken

Spoortekens worden gebruikt als routetechniek. Het is een manier waarop men aan achterkomers kan laten weten waarheen ze moeten gaan. Het spel van het spoorzoeken verwijst natuurlijk ook naar de natuursporen die bijvoorbeeld de indianen erg goed konden 'lezen'. Tegenwoordig worden veel sporen gelegd met krijt. Het is zeker aan te raden een spoor aan te leggen met vindmateriaal, of met vergaanbaar materiaal. Wees zorgvuldig bij het kiezen van het materiaal en de plaats voor elk teken. Een met takken gelegde pijl op de rijbaan wordt onherkenbaar stukgereden, op een drukbewandeld pad kan een persoon het hele spoor vernietigen door één aanduiding te verleggen. Houdt ook rekening met de tijd dat een spoor zichtbaar moet blijven. Een geknoopte grasdot bijvoorbeeld gaat na verloop van tijd draaien. Het kan de spoorzoeker erg makkelijk, maar ook heel erg moeilijk gemaakt worden.

Gebruikte tekens[bewerken | brontekst bewerken]

Zeker met vindmateriaal bestaan er vele manieren om de belangrijkste tekens te leggen.

Te Volgen Weg[bewerken | brontekst bewerken]

  • pijlen in allerhande materialen, dubbele pijlen geven een hoger stap-tempo (rennen) aan.
  • Gras samengeknoopt in een dotje, de punt (de grasuiteinden) geven de richtig aan.
  • 3 stenen: Een grote met daarbovenop een tweede steen. Tegen de grote steen ligt op de grond een kleinere steen die de richting aangeeft.
  • Een schuin in de grond gestoken tak. Eventueel met extra takken ondersteund die de afstand aanduiden die in die richting afgelegd zal worden. (2 ondersteunende takken = 2x de basisafstand, 3 = 3xbasisafstand) De basisafstand dient uiteraard op voorhand gekend te zijn.
  • In een bos kan de hele tocht aangeduid worden door lucifers tussen de schors van de bomen te steken, zó dat het 'kopje' de te volgen richting aanduid.

Eigenlijk kan alles dat een richting aangeeft gebruikt worden, als het op een onnatuurlijke manier wordt aangebracht.

Niet Doorgaan[bewerken | brontekst bewerken]

Er zijn natuurlijk ook tekens die het 'taboe' aanduiden: de foute weg, gevaar,...

  • Allerhande andreaskruisen
  • Allerhande zaken die 'per drie' dwars op de af te raden richting staan: bijvoorbeeld drie geknoopte grasdotjes, drie takken.
  • Drie op elkaar gestapelde stenen.

Einde Spoor[bewerken | brontekst bewerken]

Het is nuttig de mogelijkheid te hebben het spoor te beëindigen. Dan weet de spoorzoeker dat hij naar 'huis' (het lokaal, kampterrein, verzamelplaats) kan gaan, verderzoeken is immers zinloos.

  • Symbool Eindspoor: twee concentrische cirkels, de middelste kan een kei zijn, de buitenste kan zoals elk spoor opgebouwd zijn uit keien, of uit ander materiaal. (De keien worden het meest gebruikt)

Bovendien: Het teken 'einde spoor' werd ook in de voormalige 'padvinderij' maar ook nu nog wel eens, gebruikt in rouwadvertenties in geval van overlijden van een lid van Scouting. Analoog aan het teken op het graf van BP.

Andere Tekens[bewerken | brontekst bewerken]

Met spoortekens kunnen ook andere zaken dan de route aangeduid worden, zie onderstaand overzicht.

Overzicht gebruikte tekens[bewerken | brontekst bewerken]

Spoortekens.jpg
Eind.jpg


Bronnen en referenties

Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.