Thorwald Egidius
Dr. Thorwald Egidius was reserve 1e luitenant der Huzaren, doctor in de chemie, secretaris-penningmeester van De Nederlandsche Padvinders, trainer bij de eerste Gilwelltraining in Nederland en districtscommissaris van Arnhem.
Levensloop
Hij was de oudste zoon van de viceconsul van Zweden[1]. Ook zijn grootvader en overgrootvader waren Consul (Generaal) van Zweden (en Noorwegen) in Amsterdam[2][3][4].
Hij promoveerde voor mei 1913[5]. In december 1913 werd de N.V. Metaaldraadlampenfabriek „Holland" in Utrecht gesticht met Egidius als adjunct-directeur[6]. Het bedrijf was niet erg succesvol en in 1917 werd gepland het weer op te heffen. Echter het bedrijf ging toch door omdat het tegen het eind van dat jaar door het Ministerie van Oorlog werd gevraagd om een kopie te maken van een radiobuis uit een in Nederland neergestort Duits watervliegtuig. Egidius werd toen waarschijnlijk de directeur. Enige jaren werden die buizen en verbeteringen voor voornamelijk militair gebruik geproduceerd[7]. In 1921 werd hij commissaris van de Koninklijke Nederlandse Wapenfabriek Edouard de Beaumont in Roermond en lid van het Provinciaal Utrechts Genootschap van Kunsten en Wetenschappen in de sectie van natuur- en geneeskundige wetenschappen[8][9]. In Januari 1923 werd Egidius commissaris van de metaaldraadlampenfabriek. De bedrijfsleider werd directeur[7]. Op 26 november 1925 trouwde hij met jonkvrouw Emmerentia Haze van Doorninck[10]. Op 18 juni 1927 vertrok Egidius bij de metaaldraadlampenfabriek[7].
In 1930 werd hij tot commissaris benoemd van de N.V. Technische Handelsvereniging en tevens tot gedelegeerd commissaris bij de tot het concern behorende Ostara Mosaik & Wandplattenfabriek A.G. in Osterath, Rheinland[11]. In februari 1931 werd de "N.V. Internationale Octrooi en Industrie Mij" gesticht met Egidius in de raad van beheer[12].
In 1934 ging hij failliet[13]. In 1935 werd dit weer beëindigd[14]. In de jaren 1936-1938 verschijnen een aantal publicaties van hem in scheikundige vakbladen.[15]
Voor 1937 verhuisde hij naar Noorwegen[16]
Scouting
Hij was al betrokken bij scouting in 1917[17] en was de hopman van Troep IV in Utrecht. In maart 1920 woerd hij aangesteld als hoofdleider[18] in Utrecht. Hij was secretaris-penningmeester van De Nederlandsche Padvinders en leidde samen met Jan Schaap de eerste Gilwelltraining in Nederland in 1923. In 1922 was hij een van de vertegenwoordigers van Nederland op de tweede World Scout Conference. In 1924 werd hij vicepresident van de "Scouts International Home" Associatie, Kandersteg International Scout Centre[19]. In juli 1926 werd hij geïnstalleerd als districtscommissaris van het district Arnhem[20], nadat hij afscheid had genomen als leider van de afdeling Utrecht[21].
Hij krijgt op 23 april 1954 de Zilveren Gaai uitgereikt in een besloten bijeenkomst op het Muiderslot, tezamen met Ds. Wouter Kalkman, Arie Oosterlee, Johan Buitendijk, Titus Leeser en Han Rozendaal.
Publicaties
Bronnen en referenties
- ↑ BS Amsterdam
- ↑ BS Amsterdam
- ↑ BS Amsterdam
- ↑ De morgenpost 10-08-1894
- ↑ Chemisch Weekblad 10 mei 1913
- ↑ Het vaderland 17-01-1914
- ↑ 7,0, 7,1 7,2 Radiomuseum.org History of the manufacturer Holland (tubes); Netherlands
- ↑ Het nieuws van den dag 23-04-1921
- ↑ Prov. Utr. Genootschap van Kunsten én Wetenschappen De Tijd : godsdienstig-staatkundig dagblad 08-06-1921
- ↑ De padvinder; algemeen orgaan voor de Vereeniging "De Nederlandsche Padvinders", jrg 12, 1926, no 1, 1926
- ↑ VERGADERINGEN EN KORTE VERSLAGEN. Algemeen Handelsblad 02-12-1930
- ↑ De naamlooze vennootschap; Maandblad voor den ondernemingsvorm en het bedrijfswezen in Nederland en Nederl. Indië jrg 9, 1930/1931, no 12, 15-03-1931
- ↑ Zutphensche courant 23-01-1934
- ↑ GERECHTELIJKE AANKONDIGINGEN. Nederlandsche staatscourant 03-06-1935
- ↑ worldcat.org
- ↑ Bijdragen en mededeelingen, 1937, Deel: 40, 1937
- ↑ De Padvinder, september 1917
- ↑ De Padvinder, maart 1920
- ↑ Annual Report of the Boy Scouts of America: Letter from the ..., Volumes 14-18
- ↑ De Padvinder, september 1926
- ↑ De Padvinder, maart 1926