Baden-Powellkamp
In een Baden-Powellkamp draait het kampthema om Robert Baden-Powell, de oprichter van scouting. Je kunt dan op speelse wijze mooi wat scoutinghistorie aan de kinderen leren.
De peutlamp van Baden-Powell[bewerken | brontekst bewerken]
Dit thema is een mix van wat Scoutinghistorie en het sprookje van Alladin en de toverlamp. Ooit lang geleden heeft een Fakir de geest van Baden-Powell in zijn peutlamp gestopt, zodat hij zijn licht over Scouting kan laten schijnen. Helaas wordt er niet altijd even goed op dit soort uiterst belangrijke spullen gelet. Zo kan het gebeuren dat de geest ontsnapt uit de lamp. Om de geest terug in de fles te stoppen zijn verschillende attributen van Baden-Powell nodig. Deze worden tijdens de activiteiten van het kamp verzameld, zodat de geest aan het einde van het kamp de geest zich weer in de lamp bevindt. Tijdens het kamp maken de kinderen kennis met Baden-Powell en de historie van Scouting.
De peutlamp[bewerken | brontekst bewerken]
Op de eerste kampdag komt er een rijke dame uit de buurt langs. Tijdens het opruimen van haar zolder heeft ze een oude peutlamp gevonden. Toen ze hem optilde rammelde er wat in de peutlamp. Dit deed haar denken aan het sprookje van Alladin; dus pakte ze een poetsdoekje en wreef over de lamp. Vervolgens deed ze een aantal wensen: een tweede zwembad voor in de tuin, een golfbaan en een derde auto. Toen de rook opgetrokken was, gebeurde er niets... De dame concludeerde hieruit dat het geen wenslamp was en dus had ze er niets meer aan. Na even nadenken kwam ze erachter dat in het bos een Scouting gebouw staat. Misschien kunnen de scouts deze lamp wel gebruiken. Vandaar dat ze naar het gebouw gekomen is.
Natuurlijk kunnen we de lamp goed gebruiken. We bedanken de dame, die weer vertrekt en bekijken de lamp nog eens goed. Op de onderkant zit een plaatje met de gravering Baden-Powell erop. Opmerkelijk, maar er wordt verder weinig aandacht aan besteedt en het programma gaat verder.
De fakir[bewerken | brontekst bewerken]
Aan het einde van het spel komt er een fakir op bezoek. Hij had het gevoel dat er iets niet goed was met de peutlamp van Baden-Powell en is naar het gebouw gekomen omdat hij voelt dat de lamp daar ergens in de buurt moet zijn. Als de kinderen de lamp tevoorschijn gehaald hebben en hij hem bekeken heeft, vertelt de fakir dat de geest van Baden-Powell uit de lamp ontsnapt is. Het is noodzakelijk dat de geest zo snel mogelijk terug in de peutlamp gaat, omdat dit anders vervelende gevolgen heeft voor alle scouts in Nederland. Ze zullen o.a. weer zoals vroeger in een kortebroek met kriebelsokken moeten lopen en om 6 uur 's ochtends op moeten staan om de vlag te hijsen. Aangezien iedereen wel houdt van uitslapen, besluiten we de fakir te helpen de geest weer in de lamp te krijgen.
De fakir legt uit dat hij daarvoor een aantal voorwerpen van Baden-Powell nodig heeft:
- De lamp zelf (die hebben we al)
- De verkennersstok van Baden-Powell
- Zijn pionierschopje
- De hoed van Baden-Powell
- Zijn scoutingriem
- Zijn engelse munt, die hij van zijn ene in zijn andere broekzak stopte als hij eengoede daadgedaan had.
- Het zakmes van Baden-Powell
- enzovoort
Tijdens de activiteiten van de rest van het kamp komen we deze voorwerpen tegen. Hieronder zijn een aantal manieren uitgewerkt om de voorwerpen op het spoor te komen.
De munt[bewerken | brontekst bewerken]
Baden-Powell had altijd een engelse pond (of ander engels muntstuk) in zijn linker broekzak. Zodra hij eengoede daadgedaan had haalde hij de munt uit zijn linker broekzak en stopte hemn voor de rest van de dag in zijn rechter broekzak. Vroeger controleerde de leiding dan ook iedere opkomst of je die munt wel uit je rechterbroekzak haalde en dus jegoede daadvoor die dag al gedaan had.
Op een ochtend tijdens het kamp belt de Fakir op. Hij heeft gevoeld dat de munt van Baden-Powell niet ver bij ons vandaan is. Hij is in het bezit van een Japanse toerist die in het winkelcentrum rondloopt. We gaan dus snel naar de stad om daar een fotospel te gaan doen.
Het fotospel[bewerken | brontekst bewerken]
De japanse toerist heeft een hoop dingen gefotografeerd in het winkelcentrum. De kinderen moeten erachter proberen te komen waar de foto's gemaakt zijn. Op die plekken hangt namelijk een papiertje met een stukje van een zin erop. Na het vinden van alle foto's puzzelen de kinderen de volgende zin in elkaar.
"De japanse toerist heeft de munt van Baden-Powell uitgegeven in de foto-zaak op de hoek."
Na even zoeken wordt ook de foto-zaak op de hoek gevonden. Met z'n allen gaan we vragen of de meneer of mevrouw achter de kassa toevallig een Engelse munt heeft gekregen van een Japanner. Dit blijkt te kloppen. Hiermee is de munt gevonden.
Pionierschop[bewerken | brontekst bewerken]
Baden-Powell had altijd een pionierschop bij zich, omdat je maar nooit weet hoe die je van pas kan komen, als je op reis bent. Om de geest terug te krijgen in de lamp hebben we die schop nodig.
De leiding heeft ook z'n steentje bijgedragen aan het verzamelen van aanwijzingen. In het dagboek van Baden-Powell zijn ze een passage tegengekomen waarin hij zelf beschrijft hoe hij zijn beste pionierschop verliest tijdens een zandstorm in de woestijn. In het dagboek wordt beschreven hoe Baden-Powell een stad in de woestijn bezoekt en hoe hij de dag daarop verder reist in oostelijke richting. Daarbij worden hij, zijn mannen en de 40 kamelen die ze bij zich hebben overvallen door een zware zandstorm. Als de zandstorm afneemt in sterkte, is de stad onder het zand verdwenen en beginnen Baden-Powell en de overgebleven mannen aan het uitgraven van de kamelen. Hierbij raakt Baden-Powell zijn pionierschop kwijt.
Stad bouwen[bewerken | brontekst bewerken]
Na het bestuderen van de kaart van de omgeving blijkt er in de buurt een woestijn (zandverstuiving) te zijn. We gaan ernaartoe. Op een door de leiding aangegeven plaats gaan we gewapend met emmers en scheppen de verloren stad in het klein nabouwen. Als dat klaar is, volgen we de weg die Baden-Powell ook genomen heeft. Achter een heuvel vinden we (na even graven) de pionierschop van Baden-Powell.
Verkennersstok[bewerken | brontekst bewerken]
Baden-Powell gebruikte zijn verkennersstok altijd tijdens de vele wandelingen die hij door de natuur die hem zo lief was, maakte. De fakir legt uit dat Paden Powell tijdens één van deze wandelingen een keer zo'n stok kwijtgeraakt is.
Om ook de verkennersstok te vinden treden we letterlijk en figuurlijk in het voetspoor van Baden-Powell. In een natuurgebied is een speurtocht uitgezet, de voetzolen van Baden-Powell wijzen de weg. Aan het einde van de speurtocht wordt de stok inderdaad gevonden.
Het kampvuur[bewerken | brontekst bewerken]
Tijdens de rest van het kamp worden de andere spullen ook allemaal teruggevonden. Het kamp wordt afgesloten met een gezellig kampvuur. Tijdens het kampvuur komt de fakir langs. Met behulp van de voorwerpen en een magisch ritueel lukt het om de geest van Baden-Powell terug in de lamp te krijgen (na afloopt rammelt er weer wat in de tank van de lamp). De fakir bedankt de kinderen voor hun hulp bij het vinden van alle spullen en vraagt aan de leiding om goed op de lamp te passen zodat de geest niet opnieuw kan ontsnappen.
Andere ideeën[bewerken | brontekst bewerken]
- Eengoede daaddoen
- Het logboek bijhouden
- Een scoutinglied zingen
- Maaltijdzwijgen
- Een Yell bedenken
- Spoorafdruk maken
Bron: Overgenomen uit het archief van de Scouting Programma Site, teksten van Roland Masselink, 9 februari 2005, oorspronkelijk opgesteld en gebruikt op het Zomerkamp van de Kabouters van de OPV-Schoonoordgroep, 2002