Beeldenmuseum

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Ga naar:navigatie, zoeken

Het beeldenmuseum is een programma voor een opkomst met de bevers.

Als alle Bevers in de kring zitten, vertelt Lappezak dat ze pas in een museum is geweest met allemaal beelden. "Was dat leuk?" vraagt Wiebert. "Een beetje," zegt Lappezak "de beelden waren heel mooi. Er waren beelden van mensen, bijvoorbeeld koningen of vissers, maar ook van dieren. Een gorilla, konijnen en ook poezen. Maar na een tijdje werd het wel een beetje saai: al die beelden zeggen niets terug en ze kunnen niet eens bewegen!" Wiebert lacht en zegt: "Ja, natuurlijk niet, Lappezak! Beelden zijn van steen of hout en kunnen natuurlijk niet bewegen als echte mensen en dieren." "Wel jammer, ik zou best een beeldenmuseum willen maken met levende beelden," zegt Lappezak. "Dan doen we dat toch," zegt Pompedomp "we zijn allemaal een beeld en de ouders mogen komen kijken."

Stómtoevallig heeft Pompedomp een mooi voorbeeld gemaakt hoe je een beeld kunt zijn. Van een kartonnen bordje heeft ze een masker gemaakt: twee gaten voor de ogen, één voor de neus en een brede voor de mond. Ze heeft het bord geel met bruin getekend, er donkergele draadjes opgeplakt, snorharen getekent, twee elastiekjes voor achter de oren aan de zijkant gemaakt en klaar was-ie: een echte leeuw!

Dat willen de Bevers allemaal wel. Sven maakt een gorillamasker, Dick wordt Tarzan en Laura een maxi-monster. Jorine heeft een masker met echte tanden, Claire maakt met watten een poes. Als alle maskers klaar zijn, maken de bevers nog toegangskaartjes, reclameborden, naamplaatjes voor de beelden en, niet te vergeten, geld. Alle Bevers zoeken een plekje in de zaal op en leggen hun naamplaatje met een bakje voor zich op de grond. Aan de ingang van het museum staat Noëlle. Zij geeft alle ouders een paar geldstukken en de nodige instructies mee. De moeder van Laura komt het eerst in de zaal. Ze loopt naar beeld het beeld "Dick Tarzan" en gooit een "muntje" in het bakje. Het beeld, dat eerst nauwelijks bewoog, vliegt aan een liaan een stukje door de zaal. Zo gebeurt er bij ieder beeld iets anders: het konijntje Merel gaat snuffelen, poes Karlijn gaat praten met de leeuw en ook Jane laat iets van zich horen. Aan het eind van de ochtend hebben de Bevers een masker en een boel "geld" verdiend.


Bron: Overgenomen uit het archief van de Scouting Programma Site, teksten van Roland Masselink, 9 februari 2005, ontvangen van Pompedomp, Scouting Lucas, 's Hertogenbosch

Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.