Emil Adalbert Pfeiffer
Emil Adalbert Pfeiffer was kantoorbediende, hopman en administrateur van het centraal magazijn van de Nederlandse Padvinders.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Hij was een zoon van Heinrich Pfeiffer, boekbinder en Helena Hack. Na een scheiding van Katharina Becker, trouwde hij op 11 mei 1910 in Den Haag met Bertha van Riet[1]. Hij was de vader van: Wilhelm Pfeiffer, geboren 26 januari 1901 in Düsseldorf, Adalbert Pfeiffer, geboren 8 mei 1911 in Den Haag en Berthold Emil Adalbert Pfeiffer, geboren 10 oktober 1914 in Den Haag en overleden op 28 februari 1943 in het Japanse krijgsgevangenkamp Kinsayok, waar hij gedwongen werkte aan de Birma-Siam-spoorweg[2]. Na zijn overlijden kregen in juli 1930 zijn vrouw en waarschijnlijk ook zijn kinderen hun Nederlanderschap (terug)[3].
Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
In 1912 werd hij leider. Vanaf 1915 bij de Jonge Haagsche Speurders[4]. Later werd hij groepsleider van Groep 17 in Den Haag[5]. Vanaf ongeveer 1920 had hij in zijn woonhuis Newtonstraat 431 in Den Haag het filiaal van het centraal magazijn van de NPV[6]. Later was hij administrateur van het centraal magazijn op het hoofdkwartier van de Nederlandsche Padvinders[7]. Hij overleed terwijl in Engeland de derde Wereldjamboree plaatsvond.
