G.J. Geysendorffergroep

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Ga naar:navigatie, zoeken
G.J. Geysendorffergroep
Logo Scouting Nederland.svg
Scouting Nederland
Regio Maasdelta
nr.
 2272 (oud 240310) 
Oostvoorne ­Zuid-Holland ­Nederland
Icon girl guide.svgIcon boy scout.svg Meisjes en Jongens
Opgericht
20 februari 1947
Website
Bezig met het laden van de kaart...

De G.J. Geysendorffergroep is een land- en waterscoutinggroep in Oostvoorne.

Naamgever[bewerken | brontekst bewerken]

De groep is in 1947 opgericht en is vernoemd naar de Nederlandse vliegerofficier G.J. Geysendorffer, die aan het begin van de Tweede Wereldoorlog een (nood)landing moest maken op het vliegveld in de duinen van Westvoorne.

Gerrit (geboren in Sliedrecht, 1 april 1892) woonde na Sliedrecht, o.a. in Den Haag, Baarn, Soest, Rotterdam en Aerdenhout. Hij volgde een vliegopleiding als militair vlieger en behaalde het “Groot Militair Brevet”. Na de Eerste Wereldoorlog werd de overstap naar de burgerluchtvaart gemaakt. Als voormalig jachtvlieger moest hij leren om wat rustiger te vliegen nu hij met passagiers vluchten ging maken. Daarnaast werd hij verantwoordelijk voor vracht en post. Gerrit was de eerste Nederlandse vlieger die het verkeersvliegerbrevet haalde. Dit kreeg hij uitgereikt op 15 april 1921. In 1924 was de eerste vlucht naar Nederlands–Indië geweest. Tijdens die vlucht was duidelijk geworden welke problemen men onderweg tegen kon komen. De volgende drie jaar werden geen verdere pogingen ondernomen. Totdat Gerrit Geysendorffer in juni 1927 vertrok voor de eerste intercontinentale burgervlucht van Amsterdam naar Nederlands-Indie. De vlucht duurde 16 dagen. Onderweg hadden ze de nodige technische problemen, last van moessonregens, zandstormen en onweersbuien. Na een paar dagen in Bandung, vertrokken ze weer naar Amsterdam. Daar landde het vliegtuig met zijn passagiers en bemanning op 23 juli. Gerrit bleef al die jaren vliegen en legde veel kilometers af als piloot van passagiersvliegtuigen. Ook na de Tweede Wereldoorlog bleef Geysendorffer vliegen. In 1947 werd hem dat noodlottig. Op zondag 26 januari vertrok hij van het vliegveld Kastrup, in de buurt van Kopenhagen. Direct na de start stortte de Dakota van de KLM neer. Bij het ongeluk vielen 22 slachtoffers, waaronder dan ook G.J. Geysendorffer. Onderzoek naar het ongeluk wijst al snel uit dat een 19-jarige leerjongen had vergeten om voor de start, de klamp die het hoogteroer verankert (de z.g. elevator locking pin), weg te halen. Geysendorffer startte dus met een vliegtuig met een geblokkeerd hoogteroer en was dus volslagen kansloos om het toestel onder controle te krijgen. Hoewel de meeste vliegtuigen van de KLM uit de tijd van Gerrit Geysendorffer veelal zijn neergestort of opgeslagen staan in musea, komen we de namen van de vliegtuigen bij de waterscouts nog vaak tegen, (vrijwel) alle lelievletten zijn namelijk benoemd naar (post)vliegtuigen van de KLM welke rondvlogen in de tijd van Geysendorffer.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Tussen 1920 en 1940 draaide de padvinderij in Oostvoorne opperbest, er was een landverkennersgroep: ‘De Duinhazen’ en een kabouter-padvindstersgroep: ‘De Standvogels‘. In die tijd werd het Spel van Verkennen ook al in de duinen van Oostvoorne gespeeld. Na de Tweede Wereldoorlog werd de draad al snel weer opgepakt. Met een nieuw groepje mensen ontstond het idee een luchtverkennersgroep op te richten; dit idee kwam van de nieuwe hopman Kok en de heer Gilhuis. Er werd onderdak gevonden in een boerderij in het dorp, welke heden ten dage niet meer bestaat en later in de duinen. In het begin van de oorlog was de Nederlandse vliegerofficier G.J. Geysendorffer, genoodzaakt een landing te maken op het vliegveld in de duinen. Het leek men toen een goed idee de groep te vernoemen naar deze piloot. Zo is de G.J. Geysendorffergroep geboren op 20 februari 1947. De groep startte als een luchtverkennersgroep, maar is later toch veranderd in land- en waterscouts. In het logo van de groep zijn de verschillende speltakken nog steeds af te lezen. Zo is de rode vorm een vliegtuigvleugel, wat symbool stond voor de luchtverkenners waar de groep mee gestart is. Het groene vlak staat voor het land (de welpen). Het blauwe vlak is water, wat voor de zeeverkenners staat. In het midden is de Franse lelie afgebeeld, een internationaal Scoutingteken.

Speltakken[bewerken | brontekst bewerken]

De groep heeft de volgende speltakken:

Locatie[bewerken | brontekst bewerken]

De groep heeft een tweetal locaties;

  • Clubgebouw Welpen

Grenspad 4, Rockanje (Oostvoorne)

  • Clubgebouw Waterscouts

Zeeverkennerscentrum Brielse Meer, Brielle

Vloot[bewerken | brontekst bewerken]

Lelievletten:

  • 708 Pelikaan bouwjaar 1974
wordt gebruikt door de zeeverkenners.
  • 1434 Phoenix bouwjaar 1997
wordt gebruikt door de zeeverkenners.
  • 1756 Pluvier bouwjaar 2017
wordt gebruikt door de zeeverkenners.
  • 1629 Ooievaar
wordt gebruikt door de Wilde Vaart
  • 1755 Snip bouwjaar 2017
wordt gebruikt door de Wilde Vaart.
  • 541 Zwaan bouwjaar 1970/2017
In 2017 is er een nieuwe motorvlet aangeschaft die het nummer draagt van de boot die vergaan is in een brand.
  • Sleepboot Brandgans

Activiteiten[bewerken | brontekst bewerken]

De groep doet mee aan ... en organiseert ......

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen en referenties

Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.