George Henri Eduard Watson
George Henri Eduard Watson was bedrijfsleider bij horecabedrijven, pensionhouder, inkoper, hoofd zenuwinrichting, adjunct inspecteur Centraal Distributiekantoor en medewerker aan de Wereldjamboree.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Zijn opa had een grote fabriek in vijlen en allerlei slijpbenodigdheden in Rotterdam[1]. Vanaf 19 februari 1909 woonde hij bij een oom in Hillegersberg[2]. Op 8 januari 1920 trouwde hij in Hillegersberg met Susanna Wilhelmina Loos[3]. Op 10 september 1923 krijgen zij een zoon, George Henry[4] Hij werd gerant (bedrijfsleider) van café-restaurant Loos in het station Hofplein in Rotterdam[5]. In 1937 verhuisde hij naar het huis Ma Retraite in Zeist, dat een pension werd. Tussen 1939 en 1952 woonde hij op diverse adressen in Haren en Groningen[6][7]. Behalve in 1947 en 1948, toen woonde hij in Karachi, nu Pakistan. In 1952 verhuisde hij naar Amsterdam. In 1955 werkte hij voor de Foreign Student Service in Amsterdam[8]. Vanaf 1957 beheerde hij een ontvangstcentrum, tevens doorgangshuis, voor buitenlandse studenten[9]. In 1965 verhuisde hij naar Doetinchem[10]. Zijn vrouw overleed in oktober 1969 in Vlaardingen[11].
Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
In februari 1937 trad hij af als groepsleider van de groep Groen-Wit in Rotterdam[12]. Op de Wereldjamboree 1937 was hij belast met de organisatie van de Welpendagen.
Onderscheidingen en eretitels[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen en referenties
- ↑ Vader Watson Sheffield-Rotterdam
- ↑ Gemeente Archief Rotterdam
- ↑ Gemeente Archief Rotterdam
- ↑ Gemeente Archief Rotterdam
- ↑ Rotterdamsch Nieuwsblad, 9 februari 1927
- ↑ Nieuwsblad van het Noorden, 13 maart 1941
- ↑ Nieuwsblad van het Noorden, 23 december 1950
- ↑ Indische Courant voor Nederland, 16 maart 1955
- ↑ Algemeen Handelsblad, 11 september 1957
- ↑ Archiefkaarten, Amsterdam
- ↑ Het Parool, 20 oktober 1969
- ↑ Waakt, jaargang 4, 1937, nummer 2, 1937
