Hendrik Gerard Hamaker

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Ga naar:navigatie, zoeken


dr. Hendrik Gerard Hamaker
Icon boy scout.svg
Geboorteplaats
Leiden ­Zuid-Holland ­Nederland
Geboortedatum
9 mei 1872
Overlijdensplaats
Utrecht ­Utrecht ­Nederland
Overlijdensdatum
1 augustus 1948
Bezig met het laden van de kaart...

Hendrik Gerard Hamaker was een Nederlandse arts en pedagoog en hoofdkwartiercommissaris voor voortrekkers van De Nederlandse Padvinders.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Zijn vader was een beroemde professor (prof. mr. dr. H.J. Hamaker). Behaalde in 1897 zijn artsdiploma aan de Universiteit van Utrecht en vestigde zich in 1899 als huisarts in Broek op Langedijk. In dat zelfde jaar trouwde hij in Utrecht op 16 februari met Margaretha Beijerman, zij kregen samen vijf kinderen, waaronder Mieke Hamaker. Van de vijf kinderen waren er drie gepromoveerd, waarvan er een opklom tot professor[1]. In 1906 aanvaardde hij een aanstelling als arts in het Groningse Ziekenhuis. Hij werd vervolgens, als leerling van professor Heymans, privaat-docent aan de Rijksuniversiteit in Utrecht in de ‘ervaringspaedagogiek’. Hij was tevens bestuurslid van de landelijke vereniging Het Groene Kruis. Hamaker was geïnteresseerd in ontwikkelingsstoornissen. 'Het ervaringsmateriaal voor de wetenschappelijke opvoedkunde moet door de praktijk der opvoeding geleverd worden'. Was voorzitter van de Vereeniging voor Paedagogiek en vanaf 1922 hoofdredacteur van het Tijdschrift voor Ervarings-Opvoedkunde. Hij richtte in 1927 de psychologisch-paedagogische kliniek op, een soort consultatiebureau. Hiermee kon hij gezien worden als een voorbereider van de consultatiebureaus voor moeilijke kinderen. Hij publiceerde boeken met de titels 'Over Wetenschappelijke Opvoedkunde (1924) en 'Karakter en Karaktervorming' (1938).

Scouting[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de tweede Gilwell verkennersleiderscursus waren onder andere deelnemers Walle van Popta, dr. Hendrik Gerard Hamaker, Jan Ellerman, Pom van Voorthuisen, en Han Rozendaal

Hij was hoofdkwartiercommissaris voor voortrekkers van de NPV van 1923 tot en met 1929. Met zijn inzichten als ervaringspedagoog zal hij zich gericht hebben op de achtergronden van het 'Learning by doing' en 'Persoonlijkheidsontwikkeling' als onderdelen van de scoutingmethodieken. Hij verkeerde in de kringen van de pedagogen prof. dr. J.H. Gunning Wzn. en dr. C.P. Gunning.

Onderscheidingen en eretitels[bewerken | brontekst bewerken]

  • Officier in de Orde van Oranje-Nassau (Koninkrijk der Nederlanden, 13 augustus 1925)[2]

Bronnen en referenties

  • Schiedamsche Courant, 07 oktober 1897
  • Schager Courant, 12 februari 1899
  • Schager Courant, 07 december 1905
  • 100 jaar orthopedagogiek
Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.