Hil Bottema
Hil Bottema was een Nederlandse kunstenares en illustratrice[1][2]. Zij verzorgde illustraties voor het Nederlandsche Meisjesgilde en het Nederlandse Padvindstersgilde.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Zij was de dochter van Tjeerd Bottema en Cornelia Alida Hillegonda van Amstel[3][4]. Haar vader was een Nederlands schilder, tekenaar, illustrator en boekbandontwerper, haar zusje Johanna was illustratrice en haar oom Tjerk Bottema was beeldend kunstenaar.
Zij volgde haar opleiding aan de Akademie van Beeldende Kunsten in Den Haag bij Georges Hogerwaard en Henk Meijer.
Ze was voor, tijdens en na de oorlog hoofdassistent in het Rijksmuseum voor volkskunde "Het Nederlands Openluchtmuseum" in Arnhem. Ze illustreerde met haar zus diverse prentenboekjes. Johanna en Hil werkten mee aan de serie kinderboeken Volkskunst en kinderkunst onder redactie van Johanna Riemens-Reurslag die in 1940 en 1941 verschenen. Deze boekjes vielen in goede aarde bij de bezetter. Johanna tekende de illustraties bij het prentenboek De geschiedenis van Betsie het paard, met idyllische plaatjes van het boerenleven en Hil maakte boekjes waarin volkskunst een prominente rol speelde. Ze hadden geen politieke bijbedoelingen maar waren oprecht, en in de gegeven context nogal naïef, geïnteresseerd in volkskunst en heemkunde. Bij de slag om Arnhem zat Hil met de familie van de directeur van het Openluchtmuseum in een schuilkelder en vluchtte daarna met hen naar Apeldoorn. Daarna ging het naar Giethoorn, terwijl de gebouwen op het museumterrein in gebruik waren bij zo’n 700 evacuees. In de hongerwinter fietste zij van Giethoorn naar Leiden, waar haar ouders verbleven, nadat de kust verboden gebied was verklaard en de villa waar ze woonden was afgebroken. Ze bracht eten mee, dat uiterst welkom was. Haar zus Johanna werd in 1944 opgepakt voor het helpen van joodse kinderen en kwam in diverse Duitse kampen terecht. Zij gaf na de Tweede Wereldoorlog door publicaties bekendheid aan volkskunst. Ze overleed na een lang ziekbed[5].
Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
In februari 1932 komt haar naam voor het eerst voor in de Padvindster met een illustratie. In 1934 was Hil Oehoe bij de Wegeli kabouters in Den Haag. Haar zusje was op dat moment Ronde leidster in Katwijk. Vanaf 1935 schrijft ze iedere maand in de Padvindster een artikel over volkskunst. Zij tekende kaarten voor zowel de padvindsters als padvinders in de periode 1933 tot 1968.
Na de Tweede Wereldoorlog ontwierp ze de bedankkaart voor de pakketten die buitenlandse padvindsters na de oorlog stuurden. Zij ontwierp de kinderpostzegels van 1961. In het blad De Padvindster staan veel voorbeelden van haar knipkunst.
Onderscheidingen en eretitels[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen en referenties
