Kikkers in de room
Kikkers in de room is een verhaal over volharding en is opgenomen door Lord Baden-Powell in Verkennen voor Jongens.
Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]
Twee kikkers gingen op een zekere dag een wandeling maken en kwamen bij een grote schaal met room. Toen ze in de schaal wilden kijken, vielen beiden erin.
De één zei: “Ik ken dit soort water niet. Hoe kan iemand nu in dit goedje zwemmen? Het is nonsens om het te proberen”. Hij zonk naar de bodem en verdronk omdat hij geen moed had.
Maar de andere was een flinke kikker en met armen en benen trachtte hij zo hard mogelijk te zwemmen om zich boven te houden. Als hij voelde, dat hij zonk, verdubbelde hij zijn pogingen, doch gaf hij de moed niet op. Toen hij tenslotte zo moe werd, dat hij dacht het te moeten opgeven, gebeurde er iets eigenaardigs. Door zijn geplons met armen en benen had hij de room gekarnd, zodat hij plotseling voelde, dat hij op een kluit boter zat!
Moraal[bewerken | brontekst bewerken]
Als de zaken mis lopen, spreek jezelf dan moed in, fluit een deuntje en je zult er wel door komen. Een belangrijke stap op de weg naar succes is de eigenschap van teleurstellingen te kunnen verdragen.
