Koorden
De scoutingprincipes van Robert Baden-Powell:
Behalve het mes/fluitkoord konden er ook koorden en snoeren behaald worden bij een combinatie van klasse-eisen en vaardigheidsinsignes. Deze werden gedragen om de rechterschouder. Alleen het hoogste koord en één snoer mocht worden gedragen
. Het is deel van het uniform
Koorden[bewerken | brontekst bewerken]
(jaren dertig[1] - jaren zestig)
Geel-groen koord[bewerken | brontekst bewerken]
Verkenner eerste klas en tenminste 6 vaardigheidsinsignes.
Rood-wit koord[bewerken | brontekst bewerken]
Kroonverkenner en tenminste 12 vaardigheidsinsignes.
Gouden koord[bewerken | brontekst bewerken]
Kroonverkenner en tenminste 18 vaardigheidsinsignes.
Bij luchtverkenners mag hierbij één brevetinsigne voor modelbouw als vaardigheisinsigne worden meegeteld.
Van de koorden werd alleen het 'hoogste' koord gedragen. Wie bij voorbeeld het rood-witte koord droeg had niet meer het groen-gele koord.
Snoeren[bewerken | brontekst bewerken]
(jaren zestig)
Leren woudloperssnoer[bewerken | brontekst bewerken]
- Verkenner eerste klas
- trappersinsigne[2]
- één insigne van: bespieder, speurder of verkenner.
- één insigne van: houthakker, kampeerder, natuurkenner, pionier, sterrekundige, weerkenner, woudloper of zwerver.
Blauwe zeevaarderssnoer[bewerken | brontekst bewerken]
- Verkenner eerste klas.
- trappersinsinge en zeilersinsigne.
- één insigne van: natuurkenner, schiemannen, sterrekundige, weerkenner of zeilmaker.
Blauwe luchtverkennerssnoer[bewerken | brontekst bewerken]
- Verkenner eerste klas
- trappersinsigne.
- één insigne van: marconist, luchtvaartconstructeur, boordwerktuigkundige of sterrekundige.