Kotick

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Ga naar:navigatie, zoeken
Kotick, de witte zeehond, afgebeeld op een porseleinen bord

Kotick is een witte zeehond uit het gelijknamige verhaal uit het Jungleboek geschreven door Rudyard Kipling in 1894.

Het thema van de Zeehondjes, een leeftijdsgroep voor kinderen van 6 tot 8 jaar bij de Scouts en Gidsen Vlaanderen, is op dit verhaal gebaseerd.

Het Verhaal[bewerken]

Het verhaal is bijzonder in het Jungleboek omdat het niet speelt in India.

Het hoofdpersonage is Kotick, de witte zeehond. Hij wordt geboren bij het plaatsje Novastoshnah op het eiland Sint Paul in de Beringzee tussen Rusland en Alaska. Als hij er achter komt dat zijn soortgenoten worden gedood voor hun vacht vlucht hij van het eiland het avontuur tegemoet dat hem over de hele Stille Oceaan en verder brengt.

Voor meer informatie over het verhaal zie; De Witte Zeehond

Natuurlijke Zeehond[bewerken]

Zeehonden of Robben zijn zeezoogdieren. Ze hebben korte stugge haren en een dikke speklaag om zich warm te houden in het koude water van het poolgebied. Hun staart bestaat uit twee zwemvinnen zie groter zijn dan hun voorvinnen. Zeehonden hebben geen oorschelpen. Zeehonden zijn roofdieren en voeden zich met vis, kreeftachtige, en inktvissen.

Pelsrob[bewerken]

In verschillende engels bronnen wordt Kotick een “Fur Seal” genoemd. Dat zo betekenen dat hij een Pelsrob is. Dit is geen gek idee want de Noordelijke Zeebeer komt vooral voor in de Beringzee. Deze soort wordt ook Zeeberen genoemd. De vrouwtjes zijn niet zo groot met een lengte van zo’n 1,40 meter en ongeveer 50 kilogram gewicht. De mannetjes, zoals vader "Zeevang" zijn aanzienlijk groter met bijna 200 kilo en 2 meter lengte. Zoals de vader van Kotick zoeken de mannen in het voorjaar een kolonieplaats op. Ze “reserveren” een plekje dat ze tot de tand verdedigen. Als later de vrouwtjes arriveren zoeken ze een geschikt mannetje en voegen zich bij zijn harem. Kalfjes hebben een zwarte vacht en kunnen vrijwel meteen zwemmen. Maar de eerste vier maanden van hun leven verblijven ze nog vooral op het land. Deze soort heeft wel oorschelpen.

Witte Zeehonden[bewerken]

Van nature zijn witte zeehonden erg zeldzaam. De witte kleur is waarschijnlijk te wijten aan de aandoening Albinisme, waar het gebrek aan pigment (een lichaamskleurstof) zorgt dat de persoon of het dier een lichte tot witte huid en vacht heeft.

Bedreiging[bewerken]

De vacht van de Pelsrob was een van de waardevolste van de robsoorten. Pelsjagers konden ’s zomers eenvoudig bij de kust komen om ze per duizenden tegelijk doden. In 1911 werd er een overeenkomst gesloten tussen Rusland, Japan en Canada dat de jacht voor 6 jaar verbood en vanaf dan een maximum aantal dieren van 40.000. Hierdoor steeg de populatie weer, maar sinds de jaren ’40 neemt die weer af. In het begin van deze eeuw was die nogmaals met de helft verminderd. Zelfs een totaal verbod op de jacht heeft dit niet kunnen voorkomen. De afname van voedsel door overbevissing is een mogelijke oorzaak.

Omdat deze dreigingen zo speelde rond de tijd dat het verhaal van ‘’De witte Zeehond” is het aannemelijk dat Kipling die als onderwerp gebruikte voor zijn verhaal.

Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.