Leendert Berlijn
Leendert Berlijn was een kleermaker, esperantist, badmeester, wedstrijdreddingszwemmer, hopman en oubaas.
Levensloop[bewerken]
Hij was een zoon van Maria Wilhelmina Randoe en Leendert Jacob Berlijn. Zijn vader was ook actief in scouting; het is in de bronnen niet altijd duidelijk welke L. Berlijn het betreft. Hij was op internationaal niveau actief in zwemmend redden[1]. Hij was esperantist en gaf ook les in deze taal[2][3]. Hij trouwde op 2 november 1938 in Rotterdam met Johanna Adriana Bruijsten (Utrecht, 1903-?). In 1965 (1967?) lijkt hij nog actief te zijn in Skolta Esperanto-Ligo[4]. Hij overleed in 1987 in Rotterdam[5].
Scouting[bewerken]
Rond februari 1920 werd hij lid van Scouting[6]. In februari 1931 was hij hoofdleider van de Pionierstroep van de heropgerichte Nederlandsche Padvindersorganisatie[7]. Op dat moment was zijn vader secretaris van de groep en was zijn moeder ook betrokken bij de groep. In 1935 sloot hij zich aan bij de Unie van Nederlandsche Padvinders[8]. Hierbij werd de indruk gewekt dat de hele Nederlandsche Padvinders Organisatie zich aansloot bij de Unie van Nederlandsche Padvinders. Maar dit werd snel weer ontkend door het hoofdbestuur van de toenmalige NPO[9]. In februari 1955 was hij oubaas bij NPV-groep 67 Je Maintiendrai in Rotterdam en was zijn vrouw akela van de welpen. In 1960 was hij dat nog[10].
Onderscheidingen en eretitels[bewerken]
Bronnen en referenties
- ↑ De Tijd, 25 juli 1934
- ↑ Nieuwe Haarlemsche Courant, 30 mei 1936
- ↑ Haagsche Courant, 2 november 1935
- ↑ La Scolta Mondo. Vol. 3, n. 12 (1967/1968)
- ↑ Het Vrije Volk, 28 april 1987
- ↑ Het Rotterdamsch Parool, 28 februari 1955
- ↑ Het Vaderland, 3 februari 1931
- ↑ Haagsche Courant, 8 juli 1935
- ↑ Het Vaderland, 10 juli 1935
- ↑ Het Binnenhof, 7 november 1960
