Het semafooralfabet een communicatiemiddel dat in de 18e eeuw is ontwikkeld als opvolger van het rooksignaal en de tam-tam.
Voor het semafoonalfabet dienen de armen in acht richtingen naast of boven het lichaam gestoken te worden. In vergelijking met de windstreken van het kompas opeenvolgend; zuid, zuid-west, west, noord-west, noord, noord-oost, oost en zuid-oost. Door een combinatie hiervan met beide armen is het mogelijk het alfabet uit te beelden.
Als een soort geheimschrift is het erg goed te gebruiken in een spel, speurtocht of hike.
Het alfabet[bewerken | brontekst bewerken]
Petster[bewerken | brontekst bewerken]
Voor de tweede petster moest de welp het semafooralfabet kennen.
Klasse-eisen[bewerken | brontekst bewerken]
Bij de klasse-eisen moest je de tekens kennen bij Verkenner tweede klas en met een snelheid van 20 letters per minuut kunnen werken bij Verkenner eerste klas
Internet[bewerken | brontekst bewerken]
Voor het geval het hoofdkwartier geen internetverbinding heeft, is het mogelijk om internetverbindingen via semafoor te verzorgen. Dit is vastgelegd in RFC4824.
