St. Hubertusgroep (Nuth)
St. Hubertusgroep (Nuth) was een scoutinggroep in Nuth.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De familie Tekstra verhuisde vlak voor de Tweede Wereldoorlog van Eygelshoven naar Nuth. In Eygelshoven waren de zonen Theo en Ed reeds lid geweest van de Verkenners van de St. Hubertusgroe. In Nuth was er in die tijd geen scoutingvereniging, wel een jongensclub die de Jonge Wacht heette. Tijdens de oorlogsjaren echter waren alle jeugdverenigingen verboden, maar direct na de oorlog wilden Theo en Ed een verkennerstroep beginnen, waarbij de Jonge Wacht als uitgangspunt werd genomen.
Op 23 april 1945 werd de St. Hubertusgroep officieel opgericht. Op deze datum wordt ook de naamdag van Sint Joris, de patroonheilige van de Verkenners, gevierd. De verkennerij in Nuth, zoals deze groep toen in de volksmond werd genoemd had ook een andere, meer oneerbiedige, naam: de knuppele-bende. Waarschijnlijk naar de verkennersstokken die toen gebruikelijk waren.
In juni 1945 werd gestart met twee verkennerstroepen, beide met twee patrouilles juniorverkenners. Dat wil zeggen, jongens tussen 10 en 14 jaar oud. De aanmeldingen bleven echter binnenstromen, zodat op 20 augustus 1945 nog vier patrouilles in dezelfde leeftijdsgroep startten. Beide verkennnerstroepen hadden dus elk vier patrouilles, wat gezien het korte tijdsbestek dat de groep bestond, een erg goede start betekende. Ook oudere jongens wilden lid worden van de verkennerij, zodat in september 1945 gestart werd met een troep seniorverkenners (van 14 tot 17 jaar).
Omdat St. Hubertus de patroonheilige van de groep was, werd besloten om rond de naamdag van Sint Hubertus (3 november) een groepsactiviteit te organiseren, waarbij alle kinderen van de groep tezamen spelen. Tijdens de eerste St. Hubertusviering in november 1945, werd Theo Tekstra geïnstalleerd als groepsleider. Dit gebeurde tijdens een groot kampvuur bij de voormalige meisjesschool, de Agnesschool. Het installeren gebeurde door districtscommissaris Consten. Namens het gemeentebestuur was de toenmalige burgemeester van Nuth, de heer Starmans, aanwezig. De traditie van de Sint Hubertusviering is nu na zoveel jaren nog steeds in stand gehouden.
In het begin van 1946 werd gestart met Welpen; jongens van 7 tot 10 jaar, die het Welpenspel spelen, zoals Kipling dat heeft beschreven in zijn Jungleboek. De leidsters uit die eerste dagen waren: Annie Nijsten, Finie America, Annie Reuten en Mariet Cremers-Tekstra. Om de staf te trainen, werd een trainingscursus gegeven in Nuth. Men noemde dat de inleidingscursus, een naam die nog tot voor kort werd gebruikt, voor de basistraining van scoutingleiding. Tijdens die training werden toen voornamelijk scoutingtechnieken geoefend, zodat de leiding die weer kon doorgeven aan de kinderen. Als afsluiting van die succesvolle training was er een weekend in Vaalsbroek.
Het eerste zomerkamp was ook in 1946 en wel in de Rode Put in Simpelveld. Dat was geen eenvoudige gebeurtenis en daar ging dan ook heel wat aan vooraf. Omdat men ging kamperen met primitieve middelen, b.v. geleende tenten en van huis meegebrachte ketels, was dat niet zo gemakkelijk als nu het geval is. Er werd dan ook vooraf geoefend, zoals ook nu nog steeds gebeurt tijdens het kampeertechnische weekend van de scouts. Alleen gebeurde dat toen een week lang, door alleen de PL's en de APL's. Zij leerden daar de broodnodige kampeertechnieken, om die tijdens de troepbijeenkomsten en tijdens het kamp zelf, door te kunnen geven aan de jongeren van de patrouille.
Iedere zondagmorgen was er studiepatrouille. Dat was een bijeenkomst van PL's en APL's waarbij geoefend werd in de diverse verkennerstechnieken. Verder was er elke week, buiten de normale troepbijeenkomst, een patrouillebijeenkomst, waarbij de patrouille bij elkaar kwam, b.v. bij de PL thuis of ergens anders en men geacht werd te oefenen in technieken. Tot slot was er meestal één keer per maand de z.g. Ereraad, een bijeenkomst van de leiding met de PL's, waarin zaken aangaande de troep werden doorgenomen en beslissingen van de leiding, via de PL's, konden worden doorgegeven aan de verkenners. Er zat dus een duidelijke hiërarchische lijn in een verkennerstroep: hopman, vaandrig(s), troepleider, patrouilleleider, de APL, terwijl de rest van de patrouilleleden ook een rangorde kenden, n.l.: 3e man, 4e man, 5e man, enz. Een pas overgekomen welp werd laatste man in een patrouille en had niets te vertellen.
De verkenners gingen in 1955 op zamerkamp naar Putbroek-Echt. Daar hielden zij een indianenthema. Op de bezoekdag voor de ouders werden deze betrokken in het thema. Aalmoezenier Clerx wist de gemoederen te bedaren door de vredespijp aan de bezoekers aan te bieden[1].
In 2014 is de groep gefuseerd met Scouting Hedwig, samen gaan zij verder onder de naam Scouting Nuth.
Groepsnaam[bewerken | brontekst bewerken]
Als patroonheilige werd gekozen voor de 2e patroonheilige van onze parochie, de jager St. Hubertus.
Groepsdas[bewerken | brontekst bewerken]
De eerste groepsdassen waren de geruite dassen van de Jonge Wacht. Al snel na de oprichting werden deze echter vervangen door onze huidige dassen: lichtblauw - donkerblauw. Het is niet bekend waarom voor die kleuren werd gekozen. Navraag daarover leverde een vaag verhaal op over het feit dat blauw de kleur van de Heilige Maria is, doch aannemelijker is het verhaal dat de gezusters Gerards, die een stoffenzaak hadden aan de Markt-Rijksweg in Nuth, die kleuren stoffen toevallig goedkoop konden leveren. Opmerkelijk is het dat de gidsengroep H. Hedwig, die een jaar later werd opgericht, ook voor blauwe dassen koos, maar dan één kleur blauw.
Speltakken[bewerken | brontekst bewerken]
De groep heeft de volgende speltakken:
- Bevers- ... tot ... jaar
- Welpen- ... tot ... jaar
- Scouts- ... tot ... jaar
- Explorers- ... tot ... jaar
- Roverscouts- ... tot ... jaar
- Plusscouts- ... tot ... jaar
Activiteiten[bewerken | brontekst bewerken]
De groep doet mee aan ... en organiseert ......
