Willibrordusspel

Willibrordusspel

Ontwikkelingsgebied: Fysiek Intellectueel Sociaal

Doelstelling: Smokkel een bel ongezien/gehoord door een bos.

Plaats: buiten, in het bos,

Soort: nachtspel,

Leeftijdsgroep: 11 tot 18 jaar

Aantal spelers: 15-20

Voorbereidingstijd: Alle leden dienen donkere kleding te dragen en een zaklamp bij te hebben.

Duur van het spel: 60 minuten

Nodig: Bel, sjorpaal en touw

Samenvatting:

De groep wordt in twee groepen verdeeld, de ene groep dient gezamenlijk ongezien van de ene kant van het bos naar de andere kant te komen, de andere groep gaat probeert ze te vinden. De groep die ongezien door het bos moet lopen heeft een lange sjorpaal bij zich, met in het midden een bel eraan gebonden. Deze bel bevat een klepel en is vrij om te klingelen. De zoekende groep weet niet exact waar de groep met de bel start en weet ook niet exact waar deze moet finishen. Het is raadzaam om dit spel bij weinig maanlicht te spelen.

De legende van pater Willibrordus:

Willibrordus was een katholieke pater die in een groot klooster in Limburg woonde. Dit klooster stond in de regio bekend om zijn grote verzameling schilderijen, beeldhouwwerken en andere kunst uit de middeleeuwen. Deze kunstwerken zijn allemaal gemaakt door mensen uit de regio van het klooster. Onder andere het huidige altaarstuk van de kathedraal in Gent(Het Lam Gods), van de gebroeders Jan en Hubertus van Eyck (de naamgevers van de stad Maaseik) heeft een korte tijd in het klooster gehangen.  In de Tweede Wereld oorlog stond Willibrordus aan het hoofd van een verzetsgroep die de kunstwerken uit het klooster heeft verborgen voor de Duitse bezetter. In de maanden september tot en met december van 1940 heeft hij avond na avond met zijn paters kunststukken uit het klooster weg gesmokkeld en in veiligheid gebracht in de Maastrichtse mergelgrotten. De Duitse Gestapo kreeg hier in december lucht van en heeft geprobeerd om pater Willibrordus op heterdaad te betrappen. Willibrordus had dit helaas niet door. Toen ze een van de laatste kunstwerken, de grote zware bel van het klooster, naar de grot brachten is hij opgepakt. Willibrordus is op 1 januari 1941 gefusilleerd door de bezetter.

Om Willibrordus te herdenken wordt zijn laatste tocht nog altijd nagespeeld door de leden van scoutinggroepen uit heel Limburg.