Jachtgebied van Hathi

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
(Doorverwezen vanaf Zorg dat ze het redden)
Ga naar:navigatie, zoeken
Jachtgebied van Hathi
[[Bestand:{{{afbeelding}}}|100px|]]

Overzicht
van de jachtgebieden

Andere dieren
Bagheera
Baloe
Chil
Kaa
Hathi
Sahi

Het jachtgebied van Hathi is één van de jachtgebieden uit de rimboe waar de welpen spelen. Onderstaande beschrijving van het jachtgebied geeft allerlei ideeën die je bij een opkomst met de welpen zou kunnen doen. Met een beetje ombouwen zijn de spelletjes uiteraard ook geschikt voor andere speltakken met kinderen tussen de 7 en 11 jaar.

Hathi is een olifant en één van de oudste dieren van de jungle. Door zijn grote levenservaring wordt hij door de andere dieren als leider erkend. Alle junglebewoners schikken zich dan ook naar zijn wens als hij tijdens de grote droogte de water‑vrede uitroept. Zodoende kunnen alle dieren, zowel de vlees‑ als de planteneters gebruik maken van het nog beschikbare water. Op de plaats rond de vredesrots mag nu niet gejaagd worden omdat drinken belangrijker is dan eten. Alleen Shere Khan schendt deze watervrede door het schaarse water te verontreinigen met het bloed van een mens. Hij wordt dan ook zonder pardon door Hathi naar zijn hol gestuurd. Hathi is zeer rechtvaardig en grijpt pas in als het echt nodig is.

De olifant is het grootste op het land levende dier. Het is een echte lobbes om te zien en het enige dier dat een lange slurf heeft. Hij gebruikt die slurf zowel als tasten als reukorgaan, maar ook om bomen te vellen. Hij kan zijn slurf vol zuigen met water, dat hij daarna in zijn bek spuit om te drinken, maar hij kan zichzelf ook een douche geven. Olifanten hebben een vrij gevoelige huid, die niet behaard is en die goed moet worden onderhouden. Ze baden dagelijks dan ook langdurig. Olifanten kunnen snel zwemmen. Dat zo'n groot dier veel moet eten, is begrijpelijk. Om aan voldoende voedsel te kunnen komen leggen ze grote afstanden af. Erg hard lopen doen ze niet. Als ze in de aanval gaan is hun topsnelheid ongeveer 40 kilometer per uur. Ze leven in kuddes en houden contact met elkaar door hun maag te laten rammelen. Bespeurt er één onraad, dan stopt hij ermee en dan wordt de hele kudde doodstil.

Tijdens het eten houdt één van de olifanten de wacht. Ze hebben een heel scherp gehoor en kunnen goed ruiken. Doordat het sterke werkers zijn worden ze in India bij de bosbouw gebruikt voor het verplaatsen van zware lasten. Olifanten zijn gemakkelijk af te richten. Dat kan iedereen zien, die wel eens naar het circus gaat. De Indische olifant is in sommige plaatsen heilig en wordt bij veel plechtige gebeurtenissen gebruikt. Hij is dan schitterend opgetuigd. Er is veel jacht op de olifant gemaakt vanwege de kostbare ivoren slagtanden. Dat is nu echter verboden en er komen in de reservaten gelukkig weer veel olifanten voor.

Twee verhalen uit het Jungleboek waar Hathi in voorkomt, zijn

Introductie van het jachtgebied[bewerken | brontekst bewerken]

Voor de introductie van het jachtgebied van Hathi kun je kiezen voor een postenspel, waarbij de welpen op verschillende posten starten. Op elke post krijgen de welpen een stukje van een puzzel en al die stukjes tesamen vormen een olifant, Hathi.

Paalwerpen[bewerken | brontekst bewerken]

Het is een bekend gegeven, dat in India olifanten gebruikt worden voor het verplaatsen van zware lasten. Ook wij gaan zware voorwerpen verplaatsen.

Het is de bedoeling, dat een boomstam van achter de startlijn in een vak gegooid wordt. De welp mag met zijn voeten niet over de startlijn heen komen en de paal moet onderhands gegooid worden. De afstand tussen de startlijn en het punt waar de paal de grond raakt, wordt gemeten. Denk bij dit spel om de veiligheid van iedereen.

Gehoorkim[bewerken | brontekst bewerken]

Olifanten leven in kudden en houden onder andere contact met elkaar door hun maag te laten rammelen.

Een aantal kokers, blikjes en trommels worden twee aan twee gevuld met rijst, zand, grint, erwten, enzovoorts. Het is de bedoeling om door met de blikjes te rammelen te ontdekken, welk tweetal bij elkaar hoort.

Tijdens het vertellen van een verhaal, waarin veel actie zit, maakt hij gebaren, bijvoorbeeld de gekke gezichten, die de grijze aap trekt of de sluipende beweging van Shere Khan door het bos. Voor het spel hebben we twee mogelijkheden:

De welpen doen tijdens het spel mee met de gebaren De welpen beelden het verhaal na het vertellen zelf uit.

Lasso-werpen[bewerken | brontekst bewerken]

Hathi is één van de oudste dieren van de jungle en heeft tijdens zijn leven ook heel veel beleefd. Lang geleden was hij in een val gelopen, waarin een scherp gepunte stok was gezet. Die stok schramde hem van even boven zijn hiel tot aan zijn schouder. Er kwamen mannen, die hem uit zijn val haalden. Hathi verbrak de touwen echter en verborg zich tot de wond genezen was. Een litteken op zijn huid herinnert hem echter nog steeds aan dit barre avontuur.

Hathi staat in het midden. om beurten mogen de welpen proberen om Hathi te vangen door een lasso om hem heen te gooien.

Handenarbeid[bewerken | brontekst bewerken]

Er zijn volkeren, die een olifant als een heilig dier beschouwen en de olifant namaken in brons, goud, ivoor of uit een stuk hout. Iedere welp probeert een olifant te maken van chenilledraad of klei of uit papier te scheuren.

Olifantentikkertje[bewerken | brontekst bewerken]

Als er een nieuwe leider gekozen moet worden, dagen de olifanten mannetjes elkaar uit om te kijken, wie de sterkste is.

Binnen een aangegeven speelvak probeert één van de welpen de anderen te tikken. Dat tikken gebeurt op een bepaalde manier. De welp moet met zijn linkerhand zijn neus vasthouden, zijn rechterarm over zijn linker houden en proberen om met zijn rechterhand te tikken. De welp, die het langste overblijft wordt tot leider uitgeroepen.

Tastkim[bewerken | brontekst bewerken]

Olifanten verzorgen hun jongen zorgvuldig om ze goed in conditie te houden. Maar ook mensen proberen zich zo goed mogelijk te verzorgen.

Voor dit kimspel gebruiken we voorwerpen, die met hygiëne te maken hebben, zoals zeep, een washandje, tandenborstel, nagelvijl, enzovoorts. Deze voorwerpen worden in een zak gestopt, samen met materiaal, dat niets met hygiëne te maken heeft. De welpen proberen op te schrijven, welke voorwerpen een hygiënisch doel hebben en de manier, waarop ze gebruikt worden. Een andere mogelijkheid: de welpen om beurten een voorwerp laten betasten en ‑ nadat we dat voorwerp weer weggehaald hebben ‑ laten uitbeelden, wát je ermee kunt doen. De andere welpen moeten raden, welk voorwerp er bedoeld wordt.

Water overbrengen[bewerken | brontekst bewerken]

In de Waingoenga‑rivier is nog water.

Iedere welp probeert met behulp van een bloempot water in een fles over te brengen. De welp loopt naar de emmer, vult de bloempot en loopt naar de fles, terwijl hij probeert om het gaatje onder in de pot dicht te houden en niet te morsen. Het overgebleven water wordt in de fles gegoten. Wie heeft na een bepaalde tijd het meeste water overgebracht?

Olifantendans[bewerken | brontekst bewerken]

Olifanten zijn intelligente dieren. Dat is waarschijnlijk de oorzaak, dat we ze gemakkelijk iets aan kunnen leren. Elk nest leert de volgende olifantendans, die na afloop van het postenspel gezamenlijk gedanst kan worden.

De welpen zitten in vier verschillende hoeken. Op het afgesproken teken bij het begin van het lied komt de eerste olifant naar buiten. Onder het zingen van de tekst maken de olifanten de volgende voetbewegingen: linkerbeen vooruit, hak op de grond, rechterbeen vooruit, hak op de grond. Dan twee stappen voorwaarts en hetzelfde weer herhalen. Bij het zingen van tweede olifant komen de nummers 2 erbij, enzovoorts. Het is ook erg leuk om de welpen eerst maskers te laten maken van een papieren zak.

(Overgenomen uit Weest Paraat, januari 1966 van S.A. Geijsel).

Er was eens[bewerken | brontekst bewerken]

Als Hathi op zijn praatstoel zit, kan hij prachtig vertellen. Fijn, dat er verhalen zijn. Maar gebruikt u ze ook? Wat zegt u? Kunt u niet vertellen? Helaas zijn we niet allemaal geboren vertellers, maar u kunt zich daarin wel bekwamen. Gewoon door te doen, want vertellen is belangrijk. Het prikkelt de fantasie en versterkt de saamhorigheid. De verteller heeft rechtstreeks contact met de luisteraar. U kunt beginnen met een kort, gemakkelijk verhaal uit bijvoorbeeld Zwart op wit van C. Wilkeshuis.

Zorg ervoor, dat u het verhaal zelf goed kent en schrijf de essentiële punten desnoods op of teken ze in het boek aan. Leer het verhaal echter niet van buiten, want als u dan blijft steken, dan komt u er helemaal niet meer uit. Verder komen er sprookjes en legenden, reisverhalen, dierenverhalen enzovoorts in aanmerking.

Maar wanneer vertelt u nu? Doe het regelmatig tijdens de horde‑bijeenkomsten. 't Spel kan dan op het verhaal aansluiten. Eventueel kan voorlezen natuurlijk ook, maar goed voorlezen is moeilijker dan goed vertellen. En doordat u uw aandacht bij de tekst moet houden, raakt u het contact met de jongens sneller kwijt.

  • Maak met de jongens een verhaal. U begint en daarna vertellen de welpen er een stukje bij. Maak daarna zelf de afsluiting.
  • Een verhaal met beweging is ook leuk. Elke welp krijgt een papiertje met daarop datgene of de persoon, die hij uit moet beelden (een vader, fiets, clown, leeuwentemmer, olifanten).
  • U vertelt een verhaal, waarin de genoemde zaken of personen voorkomen. De welpen, die de hen toegedeelde naam horen komen in het midden van de kring staan en beelden uit, wat er verteld wordt. Daarna nemen ze hun eigen plaats in.
  • Het uitbeelden van een bekend of een zelf‑bedacht verhaal door een groepje welpen. Voor tips over vertellen kunt u ook eens in de basiscursusmap voor welpenleiding kijken.

Ren je niet rot[bewerken | brontekst bewerken]

Olifanten doorkruisen een groot deel van de jungle en leggen grote afstanden af zonder erg moe te worden. Door te trainen kunnen de welpen hun uithoudingsvermogen vergroten. We kunnen dit doen in de vorm van estafettes.

Gevariëerde estafette[bewerken | brontekst bewerken]

De nummers 1 gaan snelwandelen, de nummers 2 lopen voetje voor voetje, de nummers 3 in verkennerspas, de nummers 4 hinkelen, de nummers 5 lopen achteruit, enzovoorts. Een andere mogelijkheid om te variëren is het gebruik maken van een andere opstelling dan normaal. Denk aan de wielspaakrace, zoals die als spel 190 in Welpenspelen beschreven staat. Als u wilt kunt u controleren, in hoeveel tijd een welp of een nest een bepaalde afstand heeft afgelegd.

Buslopen[bewerken | brontekst bewerken]

Buslopen over een bepaalde afstand geeft de logge manier van lopen van Hathi weer. We lopen op busjes, waaraan een lang touw is bevestigd.

Schoon, schoner, schoonst[bewerken | brontekst bewerken]

Hathi onderhoudt zijn dikke olifantenhuid zorgvuldig en doet dat om zijn huid in een goede conditie te houden. De menselijke huid heeft een aantal functies en eigenschappen, die nauw samenhangen met onze gezondheid. Een normale huid is het beste gediend met een goede hygiëne: dagelijks wassen, douchen of baden. Door het stevig afdrogen met een ruwe handdoek wordt de huid tevens gemasseerd. Het kamp is een uitstekende gelegenheid om de welpen op het belang van een goede verzorging te wijzen. Of organiseer op een middag een kwis met vragen over hygiéne, lichaamsverzorging, tanden poetsen en dergelijke

Zorg dat ze het redden[bewerken | brontekst bewerken]

In Scouting staat het buitenleven hoog aangeschreven. Dat kan een reden zijn om tijdens het programma wat meer aandacht aan de natuur te besteden. Echte ongerepte natuur wordt echter schaars en als het hordehol in de binnenstad ligt, dan wordt het de natuur in gaan er niet eenvoudiger op. Toch is het belangrijk, dat we de jongens laten weten, wat er in de natuur allemaal gebeurt; dat er al tientallen soorten planten en dieren verdwenen zijn door toedoen van de mens. Denk maar aan over‑bejaging omdat we van olifantstanden zulke mooie dingen kunnen maken of omdat een jas van luipaardvel zo chique staat. Denk aan koraal, vogelveren, enzovoorts. Er zijn ook dieren uitgeroeid, omdat we dachten, dat ze onze vis en ons gras opaten. En als we dan ook nog denken aan de afvalstoffen, die fabrieken in de lucht en in het water lozen en aan het gebruik van insecticiden in land‑ en tuinbouw en de uitbreiding van zowel het wegennet als de steden, dan is er niet veel reden voor optimisme.

Ondanks dit sombere beeld moeten we de zaak toch zo positief mogelijk benaderen door de welpen te leren zien, hoe mooi en boeiend de natuur is. Vindt u dat zelf moeilijk dan zijn er altijd nog genoeg instanties, waarbij u uw licht op kunt steken, zoals het IVN, waarvan we u het adres al gaven. Bij het IVN kan men u helpen aan affiches, werkbladen enzovoorts, terwijl er tevens regelmatig excursies georganiseerd worden. De Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten is gevestigd in Schaap en Burgh aan het Noordereind te 's‑Graveland. Ook hier is materiaal verkrijgbaar. Leuk om met de hordes te gaan kijken zijn de bezoekerscentra zoals de Focke in St. Jansklooster, het Corversbos in Hilversum en de Geurne te Rheden. Als u er met een groep jongens heen wilt gaan doet u er het beste aan om vantevoren even contact met het desbetreffende centrum op te nemen. Het Wereldnatuurfonds heeft een actieve jeugdafdeling, de Rangers. Hiervan kunnen jongens en meisjes van 8 tot en met 18 jaar lid worden. Zie ook de spelmap Open oog voor de natuur (1977).

Zet een boom op[bewerken | brontekst bewerken]

Olifanten zijn sterk. Ze kunnen de mensen daardoor op verschillende manieren helpen zoals bij het versjouwen van boomstammen in de bosbouw.

Stok-estafette[bewerken | brontekst bewerken]

De nesten staan achter de startlijn en ieder nest heeft een aantal stokken. De welpen brengen om beurten een stok over. Het is ook mogelijk om de stok aan de volgende welp af te geven. Dat moet dan, in verband met de veiligheid, wel verticaal gebeuren.

Wees wijs met water[bewerken | brontekst bewerken]

Tekort aan schoon water is een actueel onderwerp. Een schrijnend voorbeeld is de vervuiling van de Rijn, die problemen oplevert voor de drinkwatervoorziening, maar die ook ernstige gevolgen heeft voor het milieu in de Noordzee en de Waddenzee. Het is belangrijk, dat wij de welpen een beetje bewust proberen te maken van deze zaken.

Brengt u met de horde eens een bezoek aan een waterleidingbedrijf of een rioolwater‑zuiveringsbedrijf. Maak vantevoren wel goede afspraken met de leiding van deze bedrijven, zodat u een goede indruk heeft van wat de welpen te zien en te horen krijgen. Een saaie lezing is niets voor de jongens, want ze willen liever iets (in zijn werk) zien. Zo'n uitstapje kan een goede aanzet zijn voor een SPM, een project, een tentoonstelling of een collage over het waterprobleem.

Wees wijs met water betekent natuurlijk niet, dat van nu af alle waterspelletjes taboe voor de welpen zijn. Het betekent wel, dat we geen water moeten verkwisten.

Het feest van de maharadja[bewerken | brontekst bewerken]

De Maharadja van Haiderabad organiseert om de vier jaar op het grote plein voor zijn paleis een feestdag voor zijn onderdanen. Een belangrijk onderdeel van de festiviteiten vormen de olifanten‑wedstrijden. Al geruime tijd vantevoren worden in de diverse plaatsen van het rijk voor‑wedstrijden gehouden. De winnaars daarvan worden uitgezonden naar de grote feestdag in Haiderabad. Dit jaar zijn er vier ploegen overgebleven: de winnaars uit Sjolapur, Warangal, Kolhapur en Haiderabad.

De leiding zorgt voor de aankleding van Maharadja Bahloel Lodi met één van zijn vrouwen en/of zonen. Zij dragen witte gewaden, een tulband en sieraden. In het hordehol wordt een baldakijn neergezet, die gemaakt is van stokken en kleden. Daaronder kan het hoge bezoek plaatsnamen. Op kussens uiteraard.

De Maharadja opent de spelen en geeft het woord aan de Sabals (dat zijn de leden van zijn regering) die tot spelleider benoemd zijn. Eerste opdracht

Iedere groep krijgt de opdracht om zich te verkleden. Er zijn witte lappen of handdoeken om tulbanden te maken en een blikje Buisman om een bruine teint te maken. Eén van de welpen mag olifant zijn. De staf zorgt voor olifantenmaskers (voor iedere groep één) en een kleed om over de rug van de olifant te hangen. Daar overheen komt een witte lap, waarop de groep aan weerskanten met viltstift de plaatsnaam kan schrijven en verdere versieringen aan kan brengen.

Hierna stellen de ploegen zich voor. Twee welpen houden de olifant bij de voorpoten vast. De ervaren olifantenrijder neemt op zijn rijdier plaats en zijn teamgenoten staan er omheen.

Alle groepen ontvangen van de Maharadja een hanger met daaraan een klein olifantje. Hier kunnen de kralen aan worden gehangen, die de spelleiders bij de wedstrijden uitreiken.

Olifanten‑slalom (estafette)[bewerken | brontekst bewerken]

De olifant wordt door twee welpen bij de voorpoten genomen en dit drietal legt een parcours zo snel mogelijk af. We kunnen ook een andere opstelling maken: één welp gaat klaar staan en de ander heeft hem in zijn zij vast. Samen vormen zij de olifant. De voorste welp kan zijn arm als op slurf uitsteken. De berijder zit op de rug van de achterste welp. Ook zij proberen zo snel mogelijk om de paaltjes en tussen de bussen door te lopen en zo het parcours af te leggen.

Paal sleuren[bewerken | brontekst bewerken]

Bij deze spelen is ook het paaltrekken met de slurf een interessant onderdeel. De groep gaat paal- of touwtrekken en probeert de andere groep over de streep te trekken.

Olifanten-acrobatiek[bewerken | brontekst bewerken]

Een belangrijk, maar ook lachwekkend onderdeel is de olifanten‑acrobatiek. Iedere groep krijgt 5 á 10 minuten de tijd om zelf een acrobatische act uit te denken, te oefenen en daarna uit te voeren.

Olifantenpauze[bewerken | brontekst bewerken]

De Maharadja schenkt zelf met zijn vrouw voor alle deelnemers thee in. Daarbij wordt de traditionele tulband geserveerd. Onder het genot van dit kopje India‑thee met tulband bedenken de groepen een olifanten‑dans en voeren deze op.

Slurf-hockey[bewerken | brontekst bewerken]

Tot slot wordt er met de olifanten slurf‑hockey gespeeld. In het speelveld ligt een grote bal en de olifanten moeten met hun slurf proberen, de bal in het doel te krijgen van de tegenpartij. Alle welpen krijgen een stok (bezemsteel) en moeten een dweil of een ring van een dik stuk touw met de stok in het doel van de ander zien te werken. Er spelen telkens twee groepen tegen elkaar.

Hierna vertelt de Maharadja een verhaal. U kunt hierbij de verhalen Hoe de vrees in de wereld kwam of De jungle lijft in geheel of gedeeltelijk vertellen.

Tot slot vindt de prijsuitreiking plaats en dat gebeurt op de volgende manier: Voor ieder onderdeel ontvangt de winnende ploeg na elke activiteit tien goudkleurige kralen. Alle andere ploegen ontvangen per onderdeel tien kralen in een afwijkende kleur. De kralen worden aan de hanger bevestigd. De ploeg, die de meeste gouden kralen weet te verzamelen krijgt aan het einde van de horde‑bijeenkomst een schild van triplex in de vorm van een olifant. De Maharadja neemt daarna afscheid en keert huiswaarts.

Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.