https://nl.scoutwiki.org/api.php?action=feedcontributions&user=Cees+van+romburgh&feedformat=atomScoutpedia.nl - Bijdragen van deze gebruiker [nl]2024-03-29T05:12:02ZBijdragen van deze gebruikerMediaWiki 1.39.5https://nl.scoutwiki.org/index.php?title=Nawaka&diff=83829Nawaka2015-05-04T10:45:20Z<p>Cees van romburgh: tekst bewerking</p>
<hr />
<div>'''Nawaka''' (tot ongeveer 2003 gespeld als "NaWaKa", als [[afkortingen|afkorting]] voor ''Nationaal Waterkamp'') is de naam van een landelijk [[zomerkamp]] op het water dat iedere vier jaar in Nederland plaatsvindt. <br />
<br />
== Achtergrond ==<br />
Dit kamp dat geheel in het teken van water staat, is het grootste watersportevenement van Europa voor waterscouts, en wordt eens in de 4 jaar georganiseerd. Op de Nawaka zijn van verschillende waterscoutinggroepen zowel de speltakken [[Dolfijnen]] als [[Waterscouts|Zeeverkenners]] als [[Matrozen ter Wilde Vaart]] aanwezig. Hoewel het kamp zich vooral lijkt te richten op [[waterscouting]], nemen er ook verschillende landscouts deel aan het evenement. De deelnemers komen grotendeels uit Nederland, maar er zijn ook scouts uit andere Europese landen aanwezig.<br />
<br />
Zo'n vijf- tot zesduizend deelnemers zijn een week lang op het kampterrein aanwezig, waaronder enkele honderden uit het buitenland. Er zijn ongeveer 800 [[Roverscouts (Scouting Nederland)|Roverscouts]] en andere medewerkers nodig om het kamp te kunnen draaien. Na viermaal dit kamp te hebben gehouden in Roermond werd in 2006 koers gezet naar de Rhederlaag bij Giesbeek.<br />
<br />
== Opzet van het Nawaka ==<br />
Een Nawakaterrein is altijd onderverdeeld in ongeveer tien subkampen met een bepaalde naam in het thema, bijvoorbeeld Mississippi, Bakboord, Spanje, Wervelwind of Kraken. Elk subkamp heeft zijn eigen staf, die de verantwoordelijkheid heeft over dat subkamp. <br />
<br />
De laatste jaren wordt er naast de geijkte scoutingactiviteiten ook aandacht aan moderne techniek besteed, zoals een internetcafé en een radiostation (Radio Nawaka). Soms wordt een speciaal Nawakalied geschreven en op MP3 uitgegeven, dat door Radio Nawaka op het kampterrein uitgezonden wordt. In 2002 was dit "Ik zeg Nawaka!" en in 2006 was dit "Hey, Nawaka!", beiden geschreven door Kees Wesselius. De band Full Circle opende in 2006 het kamp vanaf een drijvend podium. <br />
<br />
Naast het landelijke Nawaka zijn er in verschillende streken ook jaarlijkse regionale waterkampen. Hieronder vallen onder meer het [[Nowaka]] (Noord-Nederland) en het [[Zewaka]] (Zeeland).<br />
<br />
== Tradities rondom Nawaka ==<br />
Ieder Nationaal Waterkamp<ref>referentie gewenst</ref> lassen, schilderen en tuigen medewerkers van dit kamp een [[lelievlet]] met gesponsorde materialen. Deze wordt vervolgens geschonken aan een goed doel. In 2006 kreeg deze vlet de naam "[[Voortvarend]]". <br />
<br />
<br />
<br />
== Geschiedenis == <br />
<br />
'''Watersport verbroedert''' <br />
In de jaren vijftig zag het publiek de verschillende groepen padvinders, padvindsters, verkenners en gidsen steeds vaker optrekken. Ondanks de verzuiling, algemene armoede en krappe kas tijdens de wederopbouw organiseerden in 1950 de Nederlandse Padvinders Vereniging (NPV) en de Katholieke Verkenners (KV) samen een Nationaal Kamp in Ommen. In het kamp werd het veertigjarig jubileum van de padvinderij in Nederland gevierd. Gelijktijdig met het kamp in Ommen namen zevenhonderd jongens bij Terhorne deel aan een Nationaal Zeeverkennerskamp.<br />
<br />
Na een tweede Nationaal Zeeverkennerskamp, ditmaal in Nieuwkoop (1954), duurde het tot 1961 voordat er weer een groot waterkamp werd georganiseerd. Tijd en geld voor het organiseren van een derde nationaal (zeeverkenners)kamp was er niet. De reden was dat in 1957 zowel de oprichting van scouting in 1907 en de honderdste geboortedag van Baden Powell groots werden gevierd. Een flinke afvaardiging van beide jongensverenigingen nam dat jaar deel aan de Wereld Jamboree in Engeland. Het vijftigjarig jubileum in Nederland drie jaar later werd door de vier verenigingen gezamenlijk gevierd, maar veel kleinschaliger dan tien jaar daarvoor.<br />
De zeeverkenners maakten deze jaren gebruik van allerlei houten vletten, afgedankte (reddings)sloepen en zeilboten. Er werd in het vaarseizoen een hoop afgeroeid en in de wintermaanden veel geschuurd. Door de sterke groei van het aantal zeeverkennersgroepen was er behoefte aan beter en gestandaardiseerd materiaal. De eerste oplossing was in 1949 een zeilschouw, die bij de NPV onder de noemer ‘lelieschouw’ in de vaart kwam. Voor het roeien werd gekozen voor een houten overnaadse roeivlet.<br />
De schouwen waren lastig om mee te zeilen en de aanschafkosten ervan hoog. Als alternatief voor de schouw werd door A.J.L. Stockman, groepsleider bij Bredase Titus Brandsmagroep en commissaris bij de Katholieke Verkenners, geëxperimenteerd met een kleine stalen knikspantvlet. Na uitgebreide proefvaarten werd het prototype van de ‘lelievlet’ in juni 1955 door scheepsbouwer Tinus Beenhakker in Kinderdijk aan de zeeverkenners overgedragen. De prijs viel mee: fl. 1400,- , inclusief zeiltuig en zes riemen. Alleen het stalen casco van een schouw kostte al snel fl. 400,- meer. <br />
<br />
'''Invoering van de ’lelievlet’'''<br />
Vooralsnog hield de NPV, de grootste vereniging, vast aan de schouwen en roeivletten. De NPV was erg kritisch over de vletten: te klein, hadden geen bergruimte, waren lomp en slecht aan de wind zeilend. Pas na 1958 kwam daar verandering in. De doorbraak kwam nadat schipper F.E. (Frits) Koopman van de Johan en Cornelis de Witt-groep uit Dordrecht en assistent-districtscommissaris bij de NPV, ook een roei- en zeilvlet bij Beenhakker kocht. <br />
De invoering van de ’lelievlet’ bij de NPV was uiteindelijk te danken aan de Rijswijkse internist dr. A.P.J. (Bert) van der Burg (1914 - 2002). Als landelijk bestuurslid van de NPV was hij van 1957 tot 1964 belast met de zeeverkennerszaken. Na een bezoek in 1958 aan de Dordtse scouts, inclusief een proefvaart met een zeilvlet, werd alsnog besloten ook de vlet als standaardboot te gaan gebruiken. De populariteit van de lelievlet zou daarna sterk stijgen.<br />
<br />
'''Samenwerking tussen de NPV en de KV'''<br />
Bert van der Burg was een vooruitstrevend en maatschappelijk betrokken figuur. In 1937 richtte hij als student in zijn woonplaats Utrecht, naar aanleiding van de Wereld Jamboree in Nederland, een padvindersgroep op. Als lid van de Bond voor Jong-Liberalen was hij tijdens de oorlog actief in het Utrechtse verzet. Na de oorlog vestigde Van der Burg zich als internist in Den Haag en later in Rijswijk. In 1962 kwam hij namens de VVD in de gemeenteraad van Rijswijk (ZH) en was daar van 1966 tot 1978 wethouder. <br />
Van der Burg werd in de Haagse regio districtscommissaris voor de zeeverkenners. Een goede relatie kreeg hij met twee leiders van de Haagsche Waterscouts J.F.L. (Jacques) van Marsbergen en A.G. (Ab) Duijff. Van Marsbergen werkte al voor de oorlog als inkoper voor de ‘Scout Shop’ op het nationale hoofdkwartier van de NPV in Den Haag. Duijff, van beroep oogarts, was de bedenker van de ‘lelieschouw’. Tijdens landelijke bijeenkomsten van zeeverkennersleiders maakte hij ook kennis met Koopman en Stockman. <br />
Een jaar na zijn overstap naar het bestuur van de NPV schreef Van der Burg samen met Stockman, onder auspiciën van de Nationale Padvinders Raad, Het water op. Handboek voor zeeverkenner (1958). Dit handboek was, na de samenwerking rond de ‘lelievlet’, een volgende stap in de samenwerking tussen de NPV en de KV. In de functie van commissaris voor de zeeverkenners werd Van der Burg ook kampleider (in zeeverkennersjargon ‘admiraal’) van het te houden Nationaal Waterkamp (NWK) in 1961, met zijn inmiddels goede vriend Stockman als plaatsvervanger. Samen gaven ze leiding aan dertig stafleden van de (kamp-)‘admiraliteit’.<br />
<br />
<br />
'''Nieuwkoop: zomer 1961'''<br />
In het weekend voor aanvang van het Nationaal Waterkamp vertrokken uit heel Nederland boten, auto’s en vrachtauto’s vol met materialen richting Nieuwkoop. Veel van de 1.500 jongens en meisjes, meest tussen de twaalf en achttien jaar, arriveerden met de auto vlak voor de opening.<br />
Op dinsdagochtend 25 juli vond in Nieuwkoop de opening plaats, pal voor het pas gerenoveerde ‘Raethuys’ (nu ‘Regthuys’). Op het plein was het een bonte verzameling van lichtblauwe uniformen van de watergidsen en padvinders en de donkerblauwe truien van de zeeverkenners. De kleine afvaardigingen uit Duitsland en Curaçao vielen hierbij in het niet. Van der Burg had de minister van Binnenlandse Zaken Edzo Toxopeus voor deze opening weten te strikken. Ze kenden elkaar uit de VVD, maar belangrijker was dat zijn vrouw H.A. (Ati) Toxopeus-Ufkes in het bestuur van het Nederlandse Padvindsters Gilde zat. Zij zou later in die hoedanigheid naar het kamp terugkeren om de vlootschouw bij te wonen. Na het hijsen van de Nederlandse driekleur en onder muzikale begeleiding van een padvindersband uit Boskoop werd de opening voltrokken. Ondanks het sombere weer zat de sfeer erg goed in. Met het hieuwen van een anker vanaf het bordes door de minister was het eerste gemengde Nationale Waterkamp een feit.<br />
<br />
Het kampterrein was verdeeld over meerdere eilanden om en bij het Meijepad aan de Zuideinderplas. De subkampen hadden namen als Nova Zembla, Kaap Nassau, Westkust, Hawaï, Tahiti en Nieuwe Zeeland. Veraf van de jongenssubkampen, aan de zuidzijde van het Meijepad, lag het meisjeskamp op ‘Sireneneiland’. Het gescheiden kamperen zou nog lang blijven. Pas tijdens het latere Nawaka in 1985 werden de meisjes verdeeld over de diverse subkampen en kon gesproken worden van een echt gemengd kamp. <br />
Het NWK was deels zelfvoorzienend, maar gebruikte waar nodig beschikbare faciliteiten. De kampstaf en ‘ziekenboeg’ waren gevestigd in een plaatselijke katholieke lagere school. Het zalencentrum Parochiehuis in het dorp werd gebruikt voor de presentatie ‘Op en om het water’ over de scheepvaart en de kampbioscoop (‘Cinemaqua’ in NWK-termen) met twee films van Bert Haanstra op het hoofdmenu. Tenten bij het Meijepad vormden het ‘Aquataria’ of centrale markt. Hier was een materiaaldepot, een vestiging van de Scout Shop, fietsenverhuur en een mobiel PTT-postkantoor. Voor noodgevallen was er een eigen radioverbinding tussen het Aquataria en de kampstaf. De organisatie had verder een eigen brandweerploeg en duikteam achter de hand. Als nieuwsmedium verscheen elke ochtend het gestencilde kampkrantje Het Allemansendje. <br />
<br />
'''Sponsors'''<br />
Sponsors van het NWK waren de grote scheepvaartrederijen en oliemaatschappij BP, die garant stond voor de brandstofkosten en de levering van diesel. Bestellingen voor brood en groenten werden centraal geregeld met de Nieuwkoopse leveranciers, die als tegenprestatie korting verleenden. Aan het begin van het kamp was de middenstand kritisch ten aanzien van zoveel scouts, maar ze bleken toch wel erg goede klanten. <br />
Elk groep draaide zijn eigen programma. Andere activiteiten werden georganiseerd per subkamp of centraal, zoals zwemwedstrijden in het plaatselijke zwembad, kanowedstrijden voor de meisjes of de (gemengde) zeilwedstrijden, met maar liefst vijfenzestig deelnemende lelievletten. <br />
<br />
'''Vlootschouw'''<br />
Het was een typische Hollandse zomer, soms te weinig wind om te zeilen of juist buien met windstoten: "Harde wind met gemene windvlagen. Smerige uitschieters maken het zeilen moeilijk en gevaarlijk. De [stalen lelieschouw] 14 op de Noordplas omgeslagen. Na veel water binnen gekregen te hebben voor anker. Bij het afvaren weer water binnen. Niet geankerd en dan met de volgende windvlaag gekapseisd. Aan het roer Jaap van der Vijver. Stuurman aan boord: Bram Kruyt. Bij de berging roer verspeeld, zeil doormidden gescheurd, mastkoker en wang gebroken en nog enkele dingen stuk. De jongens zijn er goed afgekomen." <br />
Een bijzondere happening was de vlootschouw met kano's, vletten, schouwen en motorboten. Grote blikvanger was de hasselteraak Koning Radbout (1911) van de Friese Admiraal Coenders-groep. Als ‘vlootadmiraal’ trad de commandant der Zeemacht in Nederland mr. A.N. baron de Vos van Steenwijk op. De andere gasten kwamen vooral uit de vier padvindersverenigingen. Met nauwelijks een zuchtje wind gaven de zeeverkenners met de fok saluut aan de vlootadmiraal. Desalniettemin was het voor de Polygoon-camera een fraai gezicht. Over aandacht in de media had men niet te klagen. <br />
<br />
Ondanks de verre ligging ten opzichte van de jongenskampen bleek dat er (meest) ’s nachts pogingen werden ondernomen het meisjessubkamp te bereiken. Uit het verslag van de Katwijkse zeeverkenners is te lezen dat op een avond twee jongens weg zijn en pas om half drie ’s nachts terugkeren uit het meisjeskamp. De volgende dag kunnen ze bij de opening hun plunjezakken pakken en vertrekken, maar na excuus krijgen ze nog een kans. Eén van wordt later tijdens de massaal bezochte ouderdag op zondag 30 juli definitief naar huis gestuurd.<br />
<br />
'''‘Alewiejo’''' <br />
Op de woensdagmiddag van 2 augustus werd het NWK bij de kampvuurplaats aan het Meijepad door de deelnemers “in modeluniform afgesloten”. Na uitreiking van prijzen van de kano- en roeiwedstrijden en het zingen van de kampyell ‘Alewiejo’ werden, na het zingen van het Wilhelmus, de vlaggen neergehaald. <br />
<br />
'''Ziekenboeg’ en Allemansendje'''<br />
In de jaren zestig daalde de populariteit van de padvinderij en werd de verdere noodzaak tot samenwerking tussen de vier padvindersverenigingen steeds groter. Uiteindelijk leidde dat in 1973 tot de fusievereniging Scouting Nederland. <br />
Bij de waterscouts is het Nationaal Waterkamp een begrip geworden. Het kamp dat in 1961 door Van der Burg en Stockman werd neergezet is achteraf gezien een blauwdruk geworden voor de latere Nationale Waterkampen. Net als toen worden deze kampen door vrijwilligers georganiseerd en zijn er vaste programmaonderdelen, zoals de zeilwedstrijden en een gondelvaart. Benamingen als ‘ziekenboeg’ en Allemansendje zijn nog steeds in gebruik.<br />
<br />
''bewerking van'':<br />
Cees van Romburgh, "Een varende Jamboree. Het Nationaal Waterkamp van 1961" in: ''Tijdschrift voor Zeegeschiedenis'' jrg 31-2 p. 72-79 (2012)<br />
<br />
<br />
<br />
{| class=prettytable style="width:100%"<br />
!nummer<br />
!jaar <br />
! plaats<br />
! naam<br />
! thema<br />
! logo<br />
|-<br />
| 1 <br />
| 1949 <br />
| Rotterdam (kruiteiland)<br />
| Nationaal Zeeverkenners Kamp<br />
| oefenkamp voor 1950<br />
|- <br />
| 2<br />
| 1950 <br />
| Terhorne<br />
| Nationaal Zeeverkenners Kamp<br />
| -<br />
|- <br />
| 3<br />
| 1954 <br />
| Nieuwkoop <br />
| Nationaal Zeeverkenners Kamp<br />
| -<br />
| [[Bestand:Nawaka-1954-01.png|50px]] <br />
|-<br />
|colspan = 5 align=center|Waarschijnlijk is in ''1958'' geen Nawaka gehouden.<br />
|-<br />
| 4<br />
| 1961 <br />
| Nieuwkoop <br />
| Nationaal Waterkamp<br />
| -<br />
| [[Bestand:Nawaka-1961-01.png|50px]] <br />
|- <br />
| 5<br />
| 1965 <br />
| Nieuwkoop <br />
| Nationaal Waterkamp<br />
| -<br />
| [[Bestand:Nawaka-1965-01.png|50px]] <br />
|- <br />
| 6<br />
| 1970 <br />
| Vinkeveen <br />
| NaWaKa<br />
| -<br />
| [[Bestand:Nawaka-1970-01.png|50px]] <br />
|-<br />
|colspan = 5 align=center|Nawaka van ''1974'' werd verschoven naar ''1976'' vanwege de olie crisis. <br />
|- <br />
| 7<br />
| 1976 <br />
| Vinkeveen <br />
| NaWaKa<br />
| -<br />
| [[Bestand:Nawaka-1976-01.png|50px]] <br />
|- <br />
| 8<br />
| 1980 <br />
| Vinkeveen <br />
| NaWaKa <br />
| Buitengewoon, gewoon buiten <br />
| [[Bestand:Nawaka-1980-01.png|50px]] <br />
|- <br />
| 9<br />
| 1985 <br />
| Vinkeveen <br />
| NaWaKa <br />
| Scouting 75 jaar in Nederland <br />
| [[Bestand:Nawaka-1985-01.png|50px]] <br />
|- <br />
| 10<br />
| 1989 <br />
| Roermond <br />
| NaWaKa <br />
| Verrassend Avontuurlijk <br />
| [[Bestand:Nawaka-1989-02.png|50px]] <br />
|- <br />
| 11<br />
| 1992 <br />
| Roermond <br />
| NaWaKa <br />
| Zeilend Europa in<br />
| [[Bestand:Nawaka-1992-01.png|50px]] <br />
|- <br />
| 12<br />
| 1997 <br />
| Roermond <br />
| NaWaKa <br />
| Water leeft <br />
| [[Bestand:Nawaka-1997-01.png|50px]] <br />
|- <br />
| 13<br />
| 2002 <br />
| Roermond <br />
| Nawaka <br />
| Over de kim <br />
| [[Bestand:Nawaka-2002-01.png|50px]]<br />
|-<br />
| 14<br />
| 2006 <br />
| Giesbeek/Zevenaar <br />
| Nawaka <br />
| Voortvarend/Atlantis <br />
| [[Bestand:Nawaka-2006-01.png|50px]]<br />
|-<br />
| (Geen Nawaka)<br />
| 2010<br />
| Roermond<br />
| [[JubJam100]]<br />
| 100 jaar scouting in Nederland<br />
|<br />
|-<br />
|15<br />
|2014<br />
| Roermond<br />
|Nawaka<br />
|Waterproof<br />
| [[Bestand:Nawaka-2014-01.png|50px]]<br />
|}<br />
<gallery mode="packed" caption="Kaart"><br />
Bestand:Nawaka-1950-02.png|Nationaal Zeeverkenners Kamp 1950<br />
Bestand:Nawaka-1954-02.png|Nationaal Zeeverkenners Kamp 1954<br />
Bestand:Nawaka-1961-02.png|Nationaal Waterkamp 1961<br />
Bestand:Nawaka-1965-02.png|Nationaal Waterkamp 1965<br />
Bestand:Nawaka-1976-02.png|NaWaKa 1976<br />
Bestand:Nawaka-2002-02.jpg|Nawaka 2002<br />
</gallery><br />
<br />
== Externe link ==<br />
* [http://www.nawaka.nl www.nawaka.nl]<br />
* [http://nawaka.scouting.nl/static/programma/nawakalied.html Ik zeg Nawaka!] (Nawakalied 2002)<br />
* [http://www.zaanbrug.nl/audio/nawaka.mp3 Hey, Nawaka!] (Nawakalied 2006)<br />
{{Link portaal Op kamp en evenementen}}<br />
{{Link portaal Scouting op het water}}<br />
{{bron}}<br />
<br />
[[Categorie:Kampen en weekends (georganiseerd)]]<br />
[[Categorie:Scouting op het water]]<br />
[[Categorie:Scouting Nederland]]<br />
<br />
[[en:Nawaka Scout Jamboree]]</div>Cees van romburghhttps://nl.scoutwiki.org/index.php?title=Lelievlet&diff=83828Lelievlet2015-05-04T10:33:29Z<p>Cees van romburgh: failliet tukker</p>
<hr />
<div>[[Bestand:Lelie vlet.png|thumb|De lelievlet]]<br />
De '''lelievlet''' is de meest gebruikte stalen zeil-, roei- en wrikboot bij [[waterscouting]]. In [[1956]] is de eerste lelievlet gebouwd bij botenbouwer Teunis Beenhakker. De naam is afgeleid van het traditionele Scoutinglogo, de [[pijlkop]], die sterke overeenkomsten vertoont met een [[Franse lelie]]. De Lelievlet wordt gebruikt door alle Waterscoutinggroepen van [[Scouting Nederland]], een aantal Vlaamse Zeescouts groepen en het National Water Activities Centre(NWAC) van [[Scouting Ireland]].<br />
<br />
= Geschiedenis =<br />
[[Bestand:Lelievlet zeilteken.png|thumb|Het zeilteken]]<br />
Tot in de jaren veertig werden er door Zeeverkennersgroepen allerlei verschillende boten gebruikt. Vaak waren dit afgedankte reddingssloepen van zeeschepen of andere soorten roeisloepen. Deze boten waren bijna altijd van hout, waardoor het onderhoud veel tijd en geld kosten. Ook was het moeilijk om onderdelen te vervangen omdat de boten verouderd waren.<br />
<br />
Eind jaren veertig ontwierp Scouting de eerste standaardboot: de [[Lelieschouw]]. Deze bleek echter duur, zwaar terwijl er nauwelijks mee geroeid of gewrikt kon worden. Daarom ging men in [[1955]] op zoek naar een andere boot en kwam terecht bij Teunis Beenhakker uit Kinderdijk. Hij had kort na de oorlog een ontwerp gemaakt voor een roei- en wrikvlet voor binnenvaart-schippers. De groepen zagen wel wat in dat ontwerp en de heer A. Stockman, schipper bij de [[Titus Brandsma (Breda)|Titus Brandsmagroep]] in Breda en commissaris bij de [[Katholieke Verkenners]], paste het zo aan dat het ook als zeilboot gebruikt kon worden. Er kwamen onder andere een mast, een midzwaard en twee luchtkasten in. In [[1956]] bouwde Teunis Beenhakker twee vletten voor proef. Hij maakte twee bijna gelijke vletten: eentje van 4,60 meter en eentje van 5,60 meter. Het zeil was bij allebei de boten even groot: 12,5m2. Uiteindelijk werd de 5,60 meter boot uitgekozen als meest geschikt. Net als de Lelieschouw werd de boot genoemd naar het traditionele Scoutinglogo: de [[pijlkop]] die sterke gelijkenissen vertoont met de [[Franse lelie]]. Het zeilteken is hetzelfde als de Lelieschouw (de lelie) maar nu met een V er onder.<br />
<br />
De lelievlet werd een groot succes. Tot 2006 zijn in Nederland zo'n 1550 lelievletten gebouwd. Lelievlet nummer '1' bestaat nog steeds en vaart nog steeds onder de vlag van de Titus Brandsmagroep. Niet alleen scouting maakt gebruik van de lelievlet, ook het [[Zeekadetkorps Nederland]].<br />
<br />
Aan het begin van de 21ste eeuw startte er vanuit de maritieme technieksector een project, genaamd [[Vletten op de Maas]]. Dit had als doel om jongeren warm te maken voor de scheepsbouw, door middel van het zelf bouwen van lelievletten. <br />
<br />
= Beschrijving =<br />
[[Bestand:Lelievlet_onderdelen.png|thumb|Klik op de afbeelding voor een onderdelenoverzicht van de lelievlet]]<br />
Een lelievlet is een zogeheten "knik-spantvlet" met midzwaard, sloeptuig en twee luchtkasten voor en achter. De vlet is ondertuigd. Dat wil zeggen dat het minder zeil heeft dan de boot hebben kan. Hiervoor is gekozen vanwege de veiligheid, maar een voordeel is dat er ook met hogere windkracht mee gezeild kan worden. Onder zeil hebben ze dezelfde prettige onhebbelijkheden die ook de schouw en in feite iedere platbodem heeft: gevoelig voor de gewichtsverdeling aan boord en dankbaar voor een goede behandeling van de fok. Er is plaats voor zes roeiers en er is een wrikgat aan [[stuurboord]] in de spiegel. De afmetingen van een lelievlet zijn:<br />
* Lengte: 5,60 m<br />
* Breedte: 1,80 m<br />
* Hoogte: 5,60 m (vanaf waterlijn) 5,70 m (getuigd)<br />
* Gem. gewicht: 650 kg<br />
* Gem. gewicht: 650 kg (casco)<br />
* Gem. gewicht: 900/1000 kg (voltuig)<br />
* Zeiloppervlak: 12,15 m²<br />
* Diepgang: 0,30 m (zonder zwaard)<br />
* Diepgang: 0,80 m (met zwaard)<br />
<br />
== Benamingen ==<br />
Een vlet is geen boot, het is een schip. <br /><br />
De voor kant van het schip noemen we de boeg, de achtekant heet de spiegel. De zijkanten zijn de [[Bakboord en stuurboord|boorden]] hierop zijn net achter de mast puttings gemaakt voor het want. Het voorste vlakke puntje van de vlet is de plecht, hierop zit de hanekam. Het grote vlak voorop is het voordek, dit is de bovenkant van een luchtkast. Het diepe deel is de kuip. De bodem van de kuip bestaat uit de bodemplaten, samen het vlak. De hoekijzers waar de vlonders op liggen zijn de buikdenningen. Voorin de kuip in het midden bevind zich de [[zwaard]]kast met daarop de [[mast]]koker. De schuine zijwanden van de vlet zijn de kimmen. Het grote vlak achterop is het achterdek, dit is ook de bovenkant van een luchtkast. De achterkant van de vlet is de spiegel.<br />
<br />
== Tuigage ==<br />
* [[Mast]]<br />
* [[Stagen|Want]]<br />
* [[Stagen|Voorstag]]<br />
* [[Val (zeilen)|Vallen]]<br />
* [[Fok]]<br />
* [[Grootzeil]]<br />
* [[Schoot|Schoten]]<br />
* [[Anker]]<br />
<br />
== Losse Onderdelen ==<br />
* [[Roeiriem|Dollen]]<br />
* [[Doft]]en<br />
* [[Buikdenning|Kuipvlonders]]<br />
* [[Wrikriem]]<br />
* [[Roeiriem|Riemen]]<br />
* [[Roer]]<br />
* [[Zeilhuik]]<br />
<br />
== Optionele onderdelen ==<br />
* Hoosvat<br />
Drijvend bakje waarmee water van de buik van de vlet geschept kan worden. Past meestal onder de kuipvlonder voor de mast Dit is ook het diepste punt dus een van deze vlonder moet toch van zijn plaats om te kunnen hozen. Er bestaan commerciele hoosvaten, een plastic limonade~ of melk~pak en een schaar werkt ook.<br />
* Dweil<br />
Om het laatste restje water, modder en bladeren op te nemen.<br />
* Stootwillen<br />
Kleine buigzame buisvormige of druppevormige ballen met een of meer ogen. Deze worden met behulp van korte lijntjes aan een ophangoog voor de stootwil bevestigd. Eigenaren van witte polyester jachten worden niet blij van teer of bitumen, houd de stootwillen schoon..<br />
* [[Vlethuik]]<br />
Een huik die vastzit over het voordek en kan worden uitgelegd over de kuip en achterdek.<br />
* [[Vlethuik|Huikophouder]]<br />
Optioneel maar zeer nuttig onderdeel bij een vlethuik.<br />
* [[Vlethuik|Slaapvlonders]]<br />
Met behulp van slaapvlonders, huikophouder en een goede vlethuik kan men ruim met zes personen op een vlet kamperen.<br />
* [[Vaarboom]]<br />
Lange houten stok om te [[bomen]], of om de reikwijdte buitenboord te vergroten.<br />
* Windvaan<br />
Kan helpen bij bepalen van de [[Zeilen#Karakteristieken van zeilkoersen|zeilkoers]] of schijnbare windrichting. Staat leuk bovenop de mast, maar is wel erg kwetsbaar, bijvoorbeeld een gestreken mast, bij laag hangende takken, of onder een brug. <br />
* [[Zeilhuik]] <br />
Om aan boord het grootzeil bij elkaar, droog en schoon te houden. <br />
* [[Bakskist]]<br />
De bergplaats voor losse dingen die geen andere plek hebben zoals een vuilniszak.<br />
<br />
= Mogelijkheden - Basis voor spel activiteiten =<br />
Behalve [[zeilen]] kun je je met een lelievlet ook voortbewegen door te [[roeien]], [[wrikken]], [[jagen]] en te [[bomen]]. Je kunt soms ook een [[sleep]]je krijgen.<br />
<br />
[[Ankeren]], [[aanleggen]] <br />
<br />
Overnachten.<br />
<br />
== Spelletjes ==<br />
Het oefenen in het voortbewegen kan eenvoudig in spelvorm (wedstrijd) gebracht worden. Dit is dan eigenlijk niet meer dan een overkoepelend verhaal, toch brengt het wat afwisseling in doelloos rond varen. <br />
<br />
Tikkertje <br />
* waarbij een bal (willetje) in het grootzeil van de ander gegooid moet worden. <br />
* Vlaggeroof erg letterlijk nemen en elkaars vlag proberen te 'stelen'.<br />
<br />
Puzzel tochten, hierin kan men onzeilbare slootjes verwerken, zodat de bemanning moet roeien, wrikken, bomen of jagen. Het tuigage leren kennen word ook geoefend door sluizen en lage bruggen in een route op te nemen.<br />
<br />
== Zeil experimenten ==<br />
Een zeiler probeert zijn schip optimaal te benutten bij een vlet kan men zeer voorzichtig met zeilen experimenteren. <br />
<br />
Probeer dit soort zeil experimenten alleen in overleg met leiding / materiaal meester.<br />
<br />
* [[Topzeil]].<br />
* [[Genua]].<br />
* [[Kluiver]]<br />
<br />
Zeeanker / Drijfanker<br />
<br />
Waterboarden<br />
<br />
= Aanschaf =<br />
Wil je een lelievlet kopen, dan moet je flink in de buidel tasten. Een casco vlet kost rond de € 5.050. Je hebt dan enkel de boot zelf, dus zonder beslag, touw, zeil e.d. Zeilklaar kost een vlet ongeveer € 7.580. Meer info is te verkrijgen bij de bouwers van de vletten:<br />
* Nieko in Franeker: [http://www.nieko.nl www.nieko.nl ]<br />
* Botenbouw Tukker in Gorinchem: [http://www.botenbouwtukker.nl www.botenbouwtukker.nl]*<br />
* Stichting Restauratie Trix in Scheveningen: [http://www.stichtingtrix.nl www.stichtingtrix.nl]<br />
<br />
Of wat organisatie en commerciele studie promotie <br /><br />
[[Botenbouwproject ‘Vletten op de Maas’]]<br /><br />
[[Vletten op de Maas]]<br />
<br />
*Op 17-04-2015 is Botenbouw Tukker B.V. te Gorinchem (Zuid-Holland) door de rechtbank in Rotterdam failliet verklaard. Als curator is aangesteld mr. E. Hoogendam. Het insolventienummer van deze zaak is F.10/15/300. De (hoofd)activiteit van Botenbouw Tukker B.V. is vervaardiging van overige transportmiddelen.<br />
<br />
= Externe links =<br />
* [http://www.zeilnummers.nl www.zeilnummers.nl] - overzichtslijst van Lelievletten<br />
* [http://www.wateractivities.ie National Water Activities Centre]<br />
<br />
{{Bron|bronvermelding=<br />
* Bovenstaand artikel of delen daarvan is geheel overgenomen van [http://www.xs4all.nl/~bds/lelievlet/De_lelievlet_8e_druk.pdf De&nbsp;lelievlet&nbsp;8e&nbsp;druk]<br />
}}<br />
<br />
zie ook: Cees van Romburgh, "Een varende Jamboree. Het Nationaal Waterkamp van 1961" in: Tijdschrift voor Zeegeschiedenis jrg 31-2 p. 72-79 (2012); een bewerking van dit artikel staat bij de geschiedenis van het Nawaka.<br />
<br />
<br />
<br />
{{Link portaal Uitrusting}}<br />
{{Link portaal Scouting op het water}}<br />
<br />
[[Categorie:Materiaal]]<br />
[[Categorie:Scouting op het water]]<br />
[[Categorie:Scouting Nederland]]<br />
[[Categorie:FOS Open Scouting]]<br />
<br />
[[en:Lelievlet]]<br />
[[fr:Lelievlet]]</div>Cees van romburghhttps://nl.scoutwiki.org/index.php?title=Lelievlet&diff=83827Lelievlet2015-05-04T10:31:34Z<p>Cees van romburgh: bronverwijzing</p>
<hr />
<div>[[Bestand:Lelie vlet.png|thumb|De lelievlet]]<br />
De '''lelievlet''' is de meest gebruikte stalen zeil-, roei- en wrikboot bij [[waterscouting]]. In [[1956]] is de eerste lelievlet gebouwd bij botenbouwer Teunis Beenhakker. De naam is afgeleid van het traditionele Scoutinglogo, de [[pijlkop]], die sterke overeenkomsten vertoont met een [[Franse lelie]]. De Lelievlet wordt gebruikt door alle Waterscoutinggroepen van [[Scouting Nederland]], een aantal Vlaamse Zeescouts groepen en het National Water Activities Centre(NWAC) van [[Scouting Ireland]].<br />
<br />
= Geschiedenis =<br />
[[Bestand:Lelievlet zeilteken.png|thumb|Het zeilteken]]<br />
Tot in de jaren veertig werden er door Zeeverkennersgroepen allerlei verschillende boten gebruikt. Vaak waren dit afgedankte reddingssloepen van zeeschepen of andere soorten roeisloepen. Deze boten waren bijna altijd van hout, waardoor het onderhoud veel tijd en geld kosten. Ook was het moeilijk om onderdelen te vervangen omdat de boten verouderd waren.<br />
<br />
Eind jaren veertig ontwierp Scouting de eerste standaardboot: de [[Lelieschouw]]. Deze bleek echter duur, zwaar terwijl er nauwelijks mee geroeid of gewrikt kon worden. Daarom ging men in [[1955]] op zoek naar een andere boot en kwam terecht bij Teunis Beenhakker uit Kinderdijk. Hij had kort na de oorlog een ontwerp gemaakt voor een roei- en wrikvlet voor binnenvaart-schippers. De groepen zagen wel wat in dat ontwerp en de heer A. Stockman, schipper bij de [[Titus Brandsma (Breda)|Titus Brandsmagroep]] in Breda en commissaris bij de [[Katholieke Verkenners]], paste het zo aan dat het ook als zeilboot gebruikt kon worden. Er kwamen onder andere een mast, een midzwaard en twee luchtkasten in. In [[1956]] bouwde Teunis Beenhakker twee vletten voor proef. Hij maakte twee bijna gelijke vletten: eentje van 4,60 meter en eentje van 5,60 meter. Het zeil was bij allebei de boten even groot: 12,5m2. Uiteindelijk werd de 5,60 meter boot uitgekozen als meest geschikt. Net als de Lelieschouw werd de boot genoemd naar het traditionele Scoutinglogo: de [[pijlkop]] die sterke gelijkenissen vertoont met de [[Franse lelie]]. Het zeilteken is hetzelfde als de Lelieschouw (de lelie) maar nu met een V er onder.<br />
<br />
De lelievlet werd een groot succes. Tot 2006 zijn in Nederland zo'n 1550 lelievletten gebouwd. Lelievlet nummer '1' bestaat nog steeds en vaart nog steeds onder de vlag van de Titus Brandsmagroep. Niet alleen scouting maakt gebruik van de lelievlet, ook het [[Zeekadetkorps Nederland]].<br />
<br />
Aan het begin van de 21ste eeuw startte er vanuit de maritieme technieksector een project, genaamd [[Vletten op de Maas]]. Dit had als doel om jongeren warm te maken voor de scheepsbouw, door middel van het zelf bouwen van lelievletten. <br />
<br />
= Beschrijving =<br />
[[Bestand:Lelievlet_onderdelen.png|thumb|Klik op de afbeelding voor een onderdelenoverzicht van de lelievlet]]<br />
Een lelievlet is een zogeheten "knik-spantvlet" met midzwaard, sloeptuig en twee luchtkasten voor en achter. De vlet is ondertuigd. Dat wil zeggen dat het minder zeil heeft dan de boot hebben kan. Hiervoor is gekozen vanwege de veiligheid, maar een voordeel is dat er ook met hogere windkracht mee gezeild kan worden. Onder zeil hebben ze dezelfde prettige onhebbelijkheden die ook de schouw en in feite iedere platbodem heeft: gevoelig voor de gewichtsverdeling aan boord en dankbaar voor een goede behandeling van de fok. Er is plaats voor zes roeiers en er is een wrikgat aan [[stuurboord]] in de spiegel. De afmetingen van een lelievlet zijn:<br />
* Lengte: 5,60 m<br />
* Breedte: 1,80 m<br />
* Hoogte: 5,60 m (vanaf waterlijn) 5,70 m (getuigd)<br />
* Gem. gewicht: 650 kg<br />
* Gem. gewicht: 650 kg (casco)<br />
* Gem. gewicht: 900/1000 kg (voltuig)<br />
* Zeiloppervlak: 12,15 m²<br />
* Diepgang: 0,30 m (zonder zwaard)<br />
* Diepgang: 0,80 m (met zwaard)<br />
<br />
== Benamingen ==<br />
Een vlet is geen boot, het is een schip. <br /><br />
De voor kant van het schip noemen we de boeg, de achtekant heet de spiegel. De zijkanten zijn de [[Bakboord en stuurboord|boorden]] hierop zijn net achter de mast puttings gemaakt voor het want. Het voorste vlakke puntje van de vlet is de plecht, hierop zit de hanekam. Het grote vlak voorop is het voordek, dit is de bovenkant van een luchtkast. Het diepe deel is de kuip. De bodem van de kuip bestaat uit de bodemplaten, samen het vlak. De hoekijzers waar de vlonders op liggen zijn de buikdenningen. Voorin de kuip in het midden bevind zich de [[zwaard]]kast met daarop de [[mast]]koker. De schuine zijwanden van de vlet zijn de kimmen. Het grote vlak achterop is het achterdek, dit is ook de bovenkant van een luchtkast. De achterkant van de vlet is de spiegel.<br />
<br />
== Tuigage ==<br />
* [[Mast]]<br />
* [[Stagen|Want]]<br />
* [[Stagen|Voorstag]]<br />
* [[Val (zeilen)|Vallen]]<br />
* [[Fok]]<br />
* [[Grootzeil]]<br />
* [[Schoot|Schoten]]<br />
* [[Anker]]<br />
<br />
== Losse Onderdelen ==<br />
* [[Roeiriem|Dollen]]<br />
* [[Doft]]en<br />
* [[Buikdenning|Kuipvlonders]]<br />
* [[Wrikriem]]<br />
* [[Roeiriem|Riemen]]<br />
* [[Roer]]<br />
* [[Zeilhuik]]<br />
<br />
== Optionele onderdelen ==<br />
* Hoosvat<br />
Drijvend bakje waarmee water van de buik van de vlet geschept kan worden. Past meestal onder de kuipvlonder voor de mast Dit is ook het diepste punt dus een van deze vlonder moet toch van zijn plaats om te kunnen hozen. Er bestaan commerciele hoosvaten, een plastic limonade~ of melk~pak en een schaar werkt ook.<br />
* Dweil<br />
Om het laatste restje water, modder en bladeren op te nemen.<br />
* Stootwillen<br />
Kleine buigzame buisvormige of druppevormige ballen met een of meer ogen. Deze worden met behulp van korte lijntjes aan een ophangoog voor de stootwil bevestigd. Eigenaren van witte polyester jachten worden niet blij van teer of bitumen, houd de stootwillen schoon..<br />
* [[Vlethuik]]<br />
Een huik die vastzit over het voordek en kan worden uitgelegd over de kuip en achterdek.<br />
* [[Vlethuik|Huikophouder]]<br />
Optioneel maar zeer nuttig onderdeel bij een vlethuik.<br />
* [[Vlethuik|Slaapvlonders]]<br />
Met behulp van slaapvlonders, huikophouder en een goede vlethuik kan men ruim met zes personen op een vlet kamperen.<br />
* [[Vaarboom]]<br />
Lange houten stok om te [[bomen]], of om de reikwijdte buitenboord te vergroten.<br />
* Windvaan<br />
Kan helpen bij bepalen van de [[Zeilen#Karakteristieken van zeilkoersen|zeilkoers]] of schijnbare windrichting. Staat leuk bovenop de mast, maar is wel erg kwetsbaar, bijvoorbeeld een gestreken mast, bij laag hangende takken, of onder een brug. <br />
* [[Zeilhuik]] <br />
Om aan boord het grootzeil bij elkaar, droog en schoon te houden. <br />
* [[Bakskist]]<br />
De bergplaats voor losse dingen die geen andere plek hebben zoals een vuilniszak.<br />
<br />
= Mogelijkheden - Basis voor spel activiteiten =<br />
Behalve [[zeilen]] kun je je met een lelievlet ook voortbewegen door te [[roeien]], [[wrikken]], [[jagen]] en te [[bomen]]. Je kunt soms ook een [[sleep]]je krijgen.<br />
<br />
[[Ankeren]], [[aanleggen]] <br />
<br />
Overnachten.<br />
<br />
== Spelletjes ==<br />
Het oefenen in het voortbewegen kan eenvoudig in spelvorm (wedstrijd) gebracht worden. Dit is dan eigenlijk niet meer dan een overkoepelend verhaal, toch brengt het wat afwisseling in doelloos rond varen. <br />
<br />
Tikkertje <br />
* waarbij een bal (willetje) in het grootzeil van de ander gegooid moet worden. <br />
* Vlaggeroof erg letterlijk nemen en elkaars vlag proberen te 'stelen'.<br />
<br />
Puzzel tochten, hierin kan men onzeilbare slootjes verwerken, zodat de bemanning moet roeien, wrikken, bomen of jagen. Het tuigage leren kennen word ook geoefend door sluizen en lage bruggen in een route op te nemen.<br />
<br />
== Zeil experimenten ==<br />
Een zeiler probeert zijn schip optimaal te benutten bij een vlet kan men zeer voorzichtig met zeilen experimenteren. <br />
<br />
Probeer dit soort zeil experimenten alleen in overleg met leiding / materiaal meester.<br />
<br />
* [[Topzeil]].<br />
* [[Genua]].<br />
* [[Kluiver]]<br />
<br />
Zeeanker / Drijfanker<br />
<br />
Waterboarden<br />
<br />
= Aanschaf =<br />
Wil je een lelievlet kopen, dan moet je flink in de buidel tasten. Een casco vlet kost rond de € 5.050. Je hebt dan enkel de boot zelf, dus zonder beslag, touw, zeil e.d. Zeilklaar kost een vlet ongeveer € 7.580. Meer info is te verkrijgen bij de bouwers van de vletten:<br />
* Nieko in Franeker: [http://www.nieko.nl www.nieko.nl ]<br />
* Botenbouw Tukker in Gorinchem: [http://www.botenbouwtukker.nl www.botenbouwtukker.nl]<br />
* Stichting Restauratie Trix in Scheveningen: [http://www.stichtingtrix.nl www.stichtingtrix.nl]<br />
<br />
Of wat organisatie en commerciele studie promotie <br /><br />
[[Botenbouwproject ‘Vletten op de Maas’]]<br /><br />
[[Vletten op de Maas]]<br />
<br />
= Externe links =<br />
* [http://www.zeilnummers.nl www.zeilnummers.nl] - overzichtslijst van Lelievletten<br />
* [http://www.wateractivities.ie National Water Activities Centre]<br />
<br />
{{Bron|bronvermelding=<br />
* Bovenstaand artikel of delen daarvan is geheel overgenomen van [http://www.xs4all.nl/~bds/lelievlet/De_lelievlet_8e_druk.pdf De&nbsp;lelievlet&nbsp;8e&nbsp;druk]<br />
}}<br />
<br />
zie ook: Cees van Romburgh, "Een varende Jamboree. Het Nationaal Waterkamp van 1961" in: Tijdschrift voor Zeegeschiedenis jrg 31-2 p. 72-79 (2012); een bewerking van dit artikel staat bij de geschiedenis van het Nawaka.<br />
<br />
<br />
<br />
{{Link portaal Uitrusting}}<br />
{{Link portaal Scouting op het water}}<br />
<br />
[[Categorie:Materiaal]]<br />
[[Categorie:Scouting op het water]]<br />
[[Categorie:Scouting Nederland]]<br />
[[Categorie:FOS Open Scouting]]<br />
<br />
[[en:Lelievlet]]<br />
[[fr:Lelievlet]]</div>Cees van romburghhttps://nl.scoutwiki.org/index.php?title=Nawaka&diff=83826Nawaka2015-05-04T10:28:35Z<p>Cees van romburgh: eerste nat. waterkamp 1961</p>
<hr />
<div>'''Nawaka''' (tot ongeveer 2003 gespeld als "NaWaKa", als [[afkortingen|afkorting]] voor ''Nationaal Waterkamp'') is de naam van een landelijk [[zomerkamp]] op het water dat iedere vier jaar in Nederland plaatsvindt. <br />
<br />
== Achtergrond ==<br />
Dit kamp dat geheel in het teken van water staat, is het grootste watersportevenement van Europa voor waterscouts, en wordt eens in de 4 jaar georganiseerd. Op de Nawaka zijn van verschillende waterscoutinggroepen zowel de speltakken [[Dolfijnen]] als [[Waterscouts|Zeeverkenners]] als [[Matrozen ter Wilde Vaart]] aanwezig. Hoewel het kamp zich vooral lijkt te richten op [[waterscouting]], nemen er ook verschillende landscouts deel aan het evenement. De deelnemers komen grotendeels uit Nederland, maar er zijn ook scouts uit andere Europese landen aanwezig.<br />
<br />
Zo'n vijf- tot zesduizend deelnemers zijn een week lang op het kampterrein aanwezig, waaronder enkele honderden uit het buitenland. Er zijn ongeveer 800 [[Roverscouts (Scouting Nederland)|Roverscouts]] en andere medewerkers nodig om het kamp te kunnen draaien. Na viermaal dit kamp te hebben gehouden in Roermond werd in 2006 koers gezet naar de Rhederlaag bij Giesbeek.<br />
<br />
== Opzet van het Nawaka ==<br />
Een Nawakaterrein is altijd onderverdeeld in ongeveer tien subkampen met een bepaalde naam in het thema, bijvoorbeeld Mississippi, Bakboord, Spanje, Wervelwind of Kraken. Elk subkamp heeft zijn eigen staf, die de verantwoordelijkheid heeft over dat subkamp. <br />
<br />
De laatste jaren wordt er naast de geijkte scoutingactiviteiten ook aandacht aan moderne techniek besteed, zoals een internetcafé en een radiostation (Radio Nawaka). Soms wordt een speciaal Nawakalied geschreven en op MP3 uitgegeven, dat door Radio Nawaka op het kampterrein uitgezonden wordt. In 2002 was dit "Ik zeg Nawaka!" en in 2006 was dit "Hey, Nawaka!", beiden geschreven door Kees Wesselius. De band Full Circle opende in 2006 het kamp vanaf een drijvend podium. <br />
<br />
Naast het landelijke Nawaka zijn er in verschillende streken ook jaarlijkse regionale waterkampen. Hieronder vallen onder meer het [[Nowaka]] (Noord-Nederland) en het [[Zewaka]] (Zeeland).<br />
<br />
== Tradities rondom Nawaka ==<br />
Ieder Nationaal Waterkamp<ref>referentie gewenst</ref> lassen, schilderen en tuigen medewerkers van dit kamp een [[lelievlet]] met gesponsorde materialen. Deze wordt vervolgens geschonken aan een goed doel. In 2006 kreeg deze vlet de naam "[[Voortvarend]]". <br />
<br />
<br />
== Geschiedenis ==<br />
<br />
In het laatste weekend van juli 1961 trokken vanuit heel Nederland zeeverkennersgroepen richting Nieuwkoop. Daar werd onder auspiciën van de Nationale Padvinders Raad en de Padvindsters Raad een bijzonder waterkamp gehouden, waar de ‘algemene’ en katholieke jongens- en meisjes verenigingen gezamenlijk aan deelnamen. Voor de meisjes was het zelfs de eerste keer dat ze deelnamen aan zo’n meerdaags kamp. Dit Nationale Waterkamp (NWK) was een eerste echte aanzet richting een gezamenlijke scoutingvereniging en zou uitgroeien tot een evenement, dat vandaag-de-dag bekend staat als het ‘Nawaka’. Tijdens dit kamp werden er zeilwedstrijden gehouden waar de ‘lelievlet’ als nieuwe standaardboot van de zeeverkenners een vaste plek kreeg.<br />
<br />
Watersport verbroedert<br />
In de jaren vijftig zag het publiek de verschillende groepen padvinders, padvindsters, verkenners en gidsen steeds vaker optrekken. Ondanks de verzuiling, algemene armoede en krappe kas tijdens de wederopbouw organiseerden in 1950 de Nederlandse Padvinders Vereniging (NPV) en de Katholieke Verkenners (KV) samen een Nationaal Kamp in Ommen. In het kamp werd het veertigjarig jubileum van de padvinderij in Nederland gevierd. Gelijktijdig met het kamp in Ommen namen zevenhonderd jongens bij Terhorne deel aan een Nationaal Zeeverkennerskamp.<br />
Na een tweede Nationaal Zeeverkennerskamp, ditmaal in Nieuwkoop (1954), duurde het tot 1961 voordat er weer een groot waterkamp werd georganiseerd. Tijd en geld voor het organiseren van een derde nationaal (zeeverkenners)kamp was er niet. De reden was dat in 1957 zowel de oprichting van scouting in 1907 en de honderdste geboortedag van Baden Powell groots werden gevierd. Een flinke afvaardiging van beide jongensverenigingen nam dat jaar deel aan de Wereld Jamboree in Engeland. Het vijftigjarig jubileum in Nederland drie jaar later werd door de vier verenigingen gezamenlijk gevierd, maar veel kleinschaliger dan tien jaar daarvoor.<br />
De zeeverkenners maakten deze jaren gebruik van allerlei houten vletten, afgedankte (reddings)sloepen en zeilboten. Er werd in het vaarseizoen een hoop afgeroeid en in de wintermaanden veel geschuurd. Door de sterke groei van het aantal zeeverkennersgroepen was er behoefte aan beter en gestandaardiseerd materiaal. De eerste oplossing was in 1949 een zeilschouw, die bij de NPV onder de noemer ‘lelieschouw’ in de vaart kwam. Voor het roeien werd gekozen voor een houten overnaadse roeivlet.<br />
De schouwen waren lastig om mee te zeilen en de aanschafkosten ervan hoog. Als alternatief voor de schouw werd door A.J.L. Stockman, groepsleider bij Bredase Titus Brandsmagroep en commissaris bij de Katholieke Verkenners, geëxperimenteerd met een kleine stalen knikspantvlet. Na uitgebreide proefvaarten werd het prototype van de ‘lelievlet’ in juni 1955 door scheepsbouwer Tinus Beenhakker in Kinderdijk aan de zeeverkenners overgedragen. De prijs viel mee: fl. 1400,- , inclusief zeiltuig en zes riemen. Alleen het stalen casco van een schouw kostte al snel fl. 400,- meer. <br />
<br />
Vooralsnog hield de NPV, de grootste vereniging, vast aan de schouwen en roeivletten. De NPV was erg kritisch over de vletten: te klein, hadden geen bergruimte, waren lomp en slecht aan de wind zeilend. Pas na 1958 kwam daar verandering in. De doorbraak kwam nadat schipper F.E. (Frits) Koopman van de Johan en Cornelis de Witt-groep uit Dordrecht en assistent-districtscommissaris bij de NPV, ook een roei- en zeilvlet bij Beenhakker kocht. <br />
De invoering van de ’lelievlet’ bij de NPV was uiteindelijk te danken aan de Rijswijkse internist dr. A.P.J. (Bert) van der Burg (1914 - 2002). Als landelijk bestuurslid van de NPV was hij van 1957 tot 1964 belast met de zeeverkennerszaken. Na een bezoek in 1958 aan de Dordtse scouts, inclusief een proefvaart met een zeilvlet, werd alsnog besloten ook de vlet als standaardboot te gaan gebruiken. De populariteit van de lelievlet zou daarna sterk stijgen.<br />
<br />
Bert van der Burg was een vooruitstrevend en maatschappelijk betrokken figuur. In 1937 richtte hij als student in zijn woonplaats Utrecht, naar aanleiding van de Wereld Jamboree in Nederland, een padvindersgroep op. Als lid van de Bond voor Jong-Liberalen was hij tijdens de oorlog actief in het Utrechtse verzet. Na de oorlog vestigde Van der Burg zich als internist in Den Haag en later in Rijswijk. In 1962 kwam hij namens de VVD in de gemeenteraad van Rijswijk (ZH) en was daar van 1966 tot 1978 wethouder. <br />
Van der Burg werd in de Haagse regio districtscommissaris voor de zeeverkenners. Een goede relatie kreeg hij met twee leiders van de Haagsche Waterscouts J.F.L. (Jacques) van Marsbergen en A.G. (Ab) Duijff. Van Marsbergen werkte al voor de oorlog als inkoper voor de ‘Scout Shop’ op het nationale hoofdkwartier van de NPV in Den Haag. Duijff, van beroep oogarts, was de bedenker van de ‘lelieschouw’. Tijdens landelijke bijeenkomsten van zeeverkennersleiders maakte hij ook kennis met Koopman en Stockman. <br />
Een jaar na zijn overstap naar het bestuur van de NPV schreef Van der Burg samen met Stockman, onder auspiciën van de Nationale Padvinders Raad, Het water op. Handboek voor zeeverkenner (1958). Dit handboek was, na de samenwerking rond de ‘lelievlet’, een volgende stap in de samenwerking tussen de NPV en de KV. In de functie van commissaris voor de zeeverkenners werd Van der Burg ook kampleider (in zeeverkennersjargon ‘admiraal’) van het te houden Nationaal Waterkamp (NWK) in 1961, met zijn inmiddels goede vriend Stockman als plaatsvervanger. Samen gaven ze leiding aan dertig stafleden van de (kamp-)‘admiraliteit’.<br />
<br />
Nieuwkoop: zomer 1961<br />
In het weekend voor aanvang van het Nationaal Waterkamp vertrokken uit heel Nederland boten, auto’s en vrachtauto’s vol met materialen richting Nieuwkoop. Veel van de 1.500 jongens en meisjes, meest tussen de twaalf en achttien jaar, arriveerden met de auto vlak voor de opening.<br />
Op dinsdagochtend 25 juli vond in Nieuwkoop de opening plaats, pal voor het pas gerenoveerde ‘Raethuys’ (nu ‘Regthuys’). Op het plein was het een bonte verzameling van lichtblauwe uniformen van de watergidsen en padvinders en de donkerblauwe truien van de zeeverkenners. De kleine afvaardigingen uit Duitsland en Curaçao vielen hierbij in het niet. Van der Burg had de minister van Binnenlandse Zaken Edzo Toxopeus voor deze opening weten te strikken. Ze kenden elkaar uit de VVD, maar belangrijker was dat zijn vrouw H.A. (Ati) Toxopeus-Ufkes in het bestuur van het Nederlandse Padvindsters Gilde zat. Zij zou later in die hoedanigheid naar het kamp terugkeren om de vlootschouw bij te wonen. Na het hijsen van de Nederlandse driekleur en onder muzikale begeleiding van een padvindersband uit Boskoop werd de opening voltrokken. Ondanks het sombere weer zat de sfeer erg goed in. Met het hieuwen van een anker vanaf het bordes door de minister was het eerste gemengde Nationale Waterkamp een feit.<br />
<br />
Het kampterrein was verdeeld over meerdere eilanden om en bij het Meijepad aan de Zuideinderplas. De subkampen hadden namen als Nova Zembla, Kaap Nassau, Westkust, Hawaï, Tahiti en Nieuwe Zeeland. Veraf van de jongenssubkampen, aan de zuidzijde van het Meijepad, lag het meisjeskamp op ‘Sireneneiland’. Het gescheiden kamperen zou nog lang blijven. Pas tijdens het latere Nawaka in 1985 werden de meisjes verdeeld over de diverse subkampen en kon gesproken worden van een echt gemengd kamp. <br />
Het NWK was deels zelfvoorzienend, maar gebruikte waar nodig beschikbare faciliteiten. De kampstaf en ‘ziekenboeg’ waren gevestigd in een plaatselijke katholieke lagere school. Het zalencentrum Parochiehuis in het dorp werd gebruikt voor de presentatie ‘Op en om het water’ over de scheepvaart en de kampbioscoop (‘Cinemaqua’ in NWK-termen) met twee films van Bert Haanstra op het hoofdmenu. Tenten bij het Meijepad vormden het ‘Aquataria’ of centrale markt. Hier was een materiaaldepot, een vestiging van de Scout Shop, fietsenverhuur en een mobiel PTT-postkantoor. Voor noodgevallen was er een eigen radioverbinding tussen het Aquataria en de kampstaf. De organisatie had verder een eigen brandweerploeg en duikteam achter de hand. Als nieuwsmedium verscheen elke ochtend het gestencilde kampkrantje Het Allemansendje. <br />
Sponsors van het NWK waren de grote scheepvaartrederijen en oliemaatschappij BP, die garant stond voor de brandstofkosten en de levering van diesel. Bestellingen voor brood en groenten werden centraal geregeld met de Nieuwkoopse leveranciers, die als tegenprestatie korting verleenden. Aan het begin van het kamp was de middenstand kritisch ten aanzien van zoveel scouts, maar ze bleken toch wel erg goede klanten. <br />
Elk groep draaide zijn eigen programma. Andere activiteiten werden georganiseerd per subkamp of centraal, zoals zwemwedstrijden in het plaatselijke zwembad, kanowedstrijden voor de meisjes of de (gemengde) zeilwedstrijden, met maar liefst vijfenzestig deelnemende lelievletten. <br />
Het was een typische Hollandse zomer, soms te weinig wind om te zeilen of juist buien met windstoten: "Harde wind met gemene windvlagen. Smerige uitschieters maken het zeilen moeilijk en gevaarlijk. De [stalen lelieschouw] 14 op de Noordplas omgeslagen. Na veel water binnen gekregen te hebben voor anker. Bij het afvaren weer water binnen. Niet geankerd en dan met de volgende windvlaag gekapseisd. Aan het roer Jaap van der Vijver. Stuurman aan boord: Bram Kruyt. Bij de berging roer verspeeld, zeil doormidden gescheurd, mastkoker en wang gebroken en nog enkele dingen stuk. De jongens zijn er goed afgekomen." <br />
Een bijzondere happening was de vlootschouw met kano's, vletten, schouwen en motorboten. Grote blikvanger was de hasselteraak Koning Radbout (1911) van de Friese Admiraal Coenders-groep. Als ‘vlootadmiraal’ trad de commandant der Zeemacht in Nederland mr. A.N. baron de Vos van Steenwijk op. De andere gasten kwamen vooral uit de vier padvindersverenigingen. Met nauwelijks een zuchtje wind gaven de zeeverkenners met de fok saluut aan de vlootadmiraal. Desalniettemin was het voor de Polygoon-camera een fraai gezicht. Over aandacht in de media had men niet te klagen. <br />
Ondanks de verre ligging ten opzichte van de jongenskampen bleek dat er (meest) ’s nachts pogingen werden ondernomen het meisjessubkamp te bereiken. Uit het verslag van de Katwijkse zeeverkenners is te lezen dat op een avond twee jongens weg zijn en pas om half drie ’s nachts terugkeren uit het meisjeskamp. De volgende dag kunnen ze bij de opening hun plunjezakken pakken en vertrekken, maar na excuus krijgen ze nog een kans. Eén van wordt later tijdens de massaal bezochte ouderdag op zondag 30 juli definitief naar huis gestuurd. <br />
Op de woensdagmiddag van 2 augustus werd het NWK bij de kampvuurplaats aan het Meijepad door de deelnemers “in modeluniform afgesloten”. Na uitreiking van prijzen van de kano- en roeiwedstrijden en het zingen van de kampyell ‘Alewiejo’ werden, na het zingen van het Wilhelmus, de vlaggen neergehaald. <br />
<br />
Nawaka’s <br />
In de jaren zestig daalde de populariteit van de padvinderij en werd de verdere noodzaak tot samenwerking tussen de vier padvindersverenigingen steeds groter. Uiteindelijk leidde dat in 1973 tot de fusievereniging Scouting Nederland. <br />
Bij de waterscouts is het Nationaal Waterkamp een begrip geworden. Het kamp dat in 1961 door Van der Burg en Stockman werd neergezet is achteraf gezien een blauwdruk geworden voor de latere Nationale Waterkampen. Net als toen worden deze kampen door vrijwilligers georganiseerd en zijn er vaste programmaonderdelen, zoals de zeilwedstrijden en een gondelvaart. Benamingen als ‘ziekenboeg’ en Allemansendje zijn nog steeds in gebruik.<br />
<br />
bewerking van:<br />
Cees van Romburgh, "Een varende Jamboree. Het Nationaal Waterkamp van 1961" in: Tijdschrift voor Zeegeschiedenis jrg 31-2 p. 72-79 (2012)<br />
<br />
{| class=prettytable style="width:100%"<br />
!nummer<br />
!jaar <br />
! plaats<br />
! naam<br />
! thema<br />
! logo<br />
|-<br />
| 1 <br />
| 1949 <br />
| Rotterdam (kruiteiland)<br />
| Nationaal Zeeverkenners Kamp<br />
| oefenkamp voor 1950<br />
|- <br />
| 2<br />
| 1950 <br />
| Terhorne<br />
| Nationaal Zeeverkenners Kamp<br />
| -<br />
|- <br />
| 3<br />
| 1954 <br />
| Nieuwkoop <br />
| Nationaal Zeeverkenners Kamp<br />
| -<br />
| [[Bestand:Nawaka-1954-01.png|50px]] <br />
|-<br />
|colspan = 5 align=center|Waarschijnlijk is in ''1958'' geen Nawaka gehouden.<br />
|-<br />
| 4<br />
| 1961 <br />
| Nieuwkoop <br />
| Nationaal Waterkamp<br />
| -<br />
| [[Bestand:Nawaka-1961-01.png|50px]] <br />
|- <br />
| 5<br />
| 1965 <br />
| Nieuwkoop <br />
| Nationaal Waterkamp<br />
| -<br />
| [[Bestand:Nawaka-1965-01.png|50px]] <br />
|- <br />
| 6<br />
| 1970 <br />
| Vinkeveen <br />
| NaWaKa<br />
| -<br />
| [[Bestand:Nawaka-1970-01.png|50px]] <br />
|-<br />
|colspan = 5 align=center|Nawaka van ''1974'' werd verschoven naar ''1976'' vanwege de olie crisis. <br />
|- <br />
| 7<br />
| 1976 <br />
| Vinkeveen <br />
| NaWaKa<br />
| -<br />
| [[Bestand:Nawaka-1976-01.png|50px]] <br />
|- <br />
| 8<br />
| 1980 <br />
| Vinkeveen <br />
| NaWaKa <br />
| Buitengewoon, gewoon buiten <br />
| [[Bestand:Nawaka-1980-01.png|50px]] <br />
|- <br />
| 9<br />
| 1985 <br />
| Vinkeveen <br />
| NaWaKa <br />
| Scouting 75 jaar in Nederland <br />
| [[Bestand:Nawaka-1985-01.png|50px]] <br />
|- <br />
| 10<br />
| 1989 <br />
| Roermond <br />
| NaWaKa <br />
| Verrassend Avontuurlijk <br />
| [[Bestand:Nawaka-1989-02.png|50px]] <br />
|- <br />
| 11<br />
| 1992 <br />
| Roermond <br />
| NaWaKa <br />
| Zeilend Europa in<br />
| [[Bestand:Nawaka-1992-01.png|50px]] <br />
|- <br />
| 12<br />
| 1997 <br />
| Roermond <br />
| NaWaKa <br />
| Water leeft <br />
| [[Bestand:Nawaka-1997-01.png|50px]] <br />
|- <br />
| 13<br />
| 2002 <br />
| Roermond <br />
| Nawaka <br />
| Over de kim <br />
| [[Bestand:Nawaka-2002-01.png|50px]]<br />
|-<br />
| 14<br />
| 2006 <br />
| Giesbeek/Zevenaar <br />
| Nawaka <br />
| Voortvarend/Atlantis <br />
| [[Bestand:Nawaka-2006-01.png|50px]]<br />
|-<br />
| (Geen Nawaka)<br />
| 2010<br />
| Roermond<br />
| [[JubJam100]]<br />
| 100 jaar scouting in Nederland<br />
|<br />
|-<br />
|15<br />
|2014<br />
| Roermond<br />
|Nawaka<br />
|Waterproof<br />
| [[Bestand:Nawaka-2014-01.png|50px]]<br />
|}<br />
<gallery mode="packed" caption="Kaart"><br />
Bestand:Nawaka-1950-02.png|Nationaal Zeeverkenners Kamp 1950<br />
Bestand:Nawaka-1954-02.png|Nationaal Zeeverkenners Kamp 1954<br />
Bestand:Nawaka-1961-02.png|Nationaal Waterkamp 1961<br />
Bestand:Nawaka-1965-02.png|Nationaal Waterkamp 1965<br />
Bestand:Nawaka-1976-02.png|NaWaKa 1976<br />
Bestand:Nawaka-2002-02.jpg|Nawaka 2002<br />
</gallery><br />
<br />
== Externe link ==<br />
* [http://www.nawaka.nl www.nawaka.nl]<br />
* [http://nawaka.scouting.nl/static/programma/nawakalied.html Ik zeg Nawaka!] (Nawakalied 2002)<br />
* [http://www.zaanbrug.nl/audio/nawaka.mp3 Hey, Nawaka!] (Nawakalied 2006)<br />
{{Link portaal Op kamp en evenementen}}<br />
{{Link portaal Scouting op het water}}<br />
{{bron}}<br />
<br />
[[Categorie:Kampen en weekends (georganiseerd)]]<br />
[[Categorie:Scouting op het water]]<br />
[[Categorie:Scouting Nederland]]<br />
<br />
[[en:Nawaka Scout Jamboree]]</div>Cees van romburghhttps://nl.scoutwiki.org/index.php?title=HWS_Baron_van_Pallandtgroep&diff=83825HWS Baron van Pallandtgroep2015-05-04T10:08:49Z<p>Cees van romburgh: datum</p>
<hr />
<div>{{groep<br />
|Land=Nederland<br />
|Beweging=Scouting Nederland<br />
|Regio=Regio Den Haag<br />
|Plaats=Den Haag<br />
|Leden=<br />
|Opgericht= 1 januari 1913 <br />
|Groepsnummer=2424 (oud 241201)<br />
|Website=www.hws-baronvanpallandt.nl<br />
|lon= 4.283209<br />
|lat= 52.106847<br />
|Provincie = Zuid-Holland<br />
|Type=ZV<br />
|Open voor =beide<br />
|Levensbeschouwing = Openbaar<br />
}}<br />
<br />
== Inleiding ==<br />
De Haagse Waterscouts - Baron van Pallandt groep is de oudste waterscoutinggroep van [[Nederland]]. De groep is in 1910 opgericht onder de naam Jonge Verkenners, na verschillende fusies wordt uiteindelijk in 1969 Haagse Waterscouts - Baron van Pallandt de officiële naam van de groep. De groep heeft vier [[lelievlet]]ten en het [[wachtschip]] de M.s. Stormvogel een [[Katwijker]] uit 1925. De groep heeft op dit moment een clubhuis aan de Seinpoststraat in [[Scheveningen]]. In het zomerseizoen ligt hun vloot aan het [[Zeeverkennerscentrum Kagerplassen]]. De groep biedt het scoutingspel aan voor de leeftijden 6-23 jaar.<br />
<br />
== Geschiedenis ==<br />
Troep 2 NPO (NPV groep 6), opgericht in 1911, krijgt de naam Baron van Pallandttroep in 1913. De groep is een van de eerste en bekendste groepen in Nederland. De naamgever is Philip baron van Pallandt. Hij woont eerst op het landgoed Duinrell in Wassenaar, maar werd later de eigenaar van het huidige Scouting Labelterrein in Ommen. <br />
<br />
De BvP is de eerste Padvindersgroep met een ‘waterpatrouille’, de jongens zijn gekleed in een Engels Seascoutuniform. Een andere primeur is de introductie van het Welpen-spel bij de groep, tot dan in Nederland nog onbekend. Hopman Jan Schaap is onder andere de schrijver van het Jamboreelied “In 19-3-7 dan zal je wat beleven....” en leider van de eerste Gilwell-cursussen in Nederland. <br />
<br />
In 1961 fuseert de Baron van Pallandtgroep met de Stormvogelgroep (NPV groep 81) onder leiding van hopman en later schipper Martin Eisma. De oorspronkelijk effen paarse das verdwijnt en wordt vervangen - met toestemming van Philip van Pallandt - door de geel-blauwe das. Deze das is die van de Stormvogels, de oude groep van Martin Eisma. De groep belooft daarbij aan Philip de naam Baron van Pallandt te blijven dragen. Kort daarop wordt de groep een Zeeverkennersgroep. De eerste twee Lelievletten, de Fram (zeilnummer 239) en Discovery (zeilnummer 240), worden in deze tijd aangekocht. <br />
<br />
Op 10 juni 1967 wordt op het Boterhuiseiland door Philip baron van Pallandt het wachtschip de "Stormvogel", naar de voormalige Stormvogelgroep, gedoopt. <br />
<br />
De Zeeverkennersgroep Haagsche Waterscouts (NPV groep 24 en 88) is in 1932 opgericht. Na de oorlog kent deze groep een forse groei (tot zo’n 30 Welpen en 80 Zeeverkenners) onder leiding van de schippers J.F.L. Marsbergen, J.A. Brand en A.G. Duyff. Schipper Duyff is in 1949 initiatiefnemer van de Lelieschouw, de eerste standaardboot van de Waterscouts. In de jaren zestig loopt het leden tal flink terug en wordt uit gekeken naar samenwerking met andere Zeeverkennersgroepen. <br />
<br />
In 1969 fuseren de twee Scoutinggroepen en zo ontstaat de groepsnaam zoals die nu is. De leden van de HWS - Baron van Pallandtgroep dragen op het uniform een geel-blauwe das. <br />
<br />
In 1981 vinden de laatste grote veranderingen binnen de groep plaats: gezien het inzakken van het aantal leden wordt een Junior-Zeeverkennerstroep (de junioren) voor jongens en meisjes vanaf 10 jaar opgericht, naast de Zeeverkenners (de senioren). De groep is sindsdien een gemengde groep. De junioren gaan op woensdagmiddag naar de Kaag en [[roeien]] of [[kanoën]] vooral. Anno 2001 ligt bij de junioren de nadruk op het spel van de Zeeverkenners en zijn de senioren een echte Wilde Vaart-afdeling. <br />
<br />
=== 1910 ===<br />
[[Bestand:Groepsfoto van Haagse boy-scouts met links hun Engelse leider, Mr. Moriarty.jpg|thumb|Groepsfoto van Haagse boy-scouts met links hun leider, Mr. Moriarty]]<br />
In Nederland worden op verschillende plaatsen voorbereidingen getroffen om met het spel van Verkennen te kunnen beginnen. In Den Haag wordt in december 1910 de eerste troep: "de Jonge Verkenners" , onder leiding van de Ier Griffin Moriarty gevormd.<br />
<br />
=== 1912 ===<br />
De Jonge Verkenners in Den Haag splitsen zich in Troep 1 o.l.v. G. Opzomer, Griffin Moriarty leidt "2e ‘s-Gravenhaagsche troep". Moriarty vertrekt in oktober 1912 bij Troep 2 in Den Haag, [[Jan Schaap]] volgt hem op. Samen met [[Philip van Pallandt]] (1889 - 1979) maakt hopman Jan Schaap een modeltroep van Troep 2. Als uniform draagt de groep groene unifomblouses en blauwe broeken. Later wordt Van Pallandt districtscommissaris. Een van de eerste leden is Titus Leeser, later een bekend beeldhouwer. Hij heeft ook illustraties gemaakt voor het maandblad "De Padvinder".<br />
<br />
=== 1913 ===<br />
Oprichting van een ‘Waterpatrouille’ (in sea-scout uniform) bij Troep 2 van de [[Nederlandsche Padvindersorganisatie|NPO]]. in Den Haag. De jongens bechikken over roeiboten en het zeilschip "De Eenvoud". Troep 2 reist naar Londen en maakt kennis met de Londense troep Lord Kitcheners Own. De groep kiest naar Engels voorbeeld de naam Baron van Pallandtgroep.<br />
<br />
<gallery mode="packed" Caption="Waterpatrouille van den 2en 's-Gravenhaagschen Troep Nederlandsche Padvinders-Organisatie"><br />
Bestand:NPO2-1.jpg|Alles wel aan boord<br />
Bestand:NPO2-2.jpg|Toilet aan boord<br />
Bestand:NPO2-3.jpg|Nog een laatste blik<br />
</gallery><br />
<br />
=== 1917 ===<br />
Op 15 april wordt aan de Kwekerijweg, Klein Zwitserland, het padvindersclubhuis van de Baron van Pallandtgroep, de "Wigwam" geopend.<br />
=== 1920 ===<br />
5 september: oprichting van de "Caribou" stam als tweede [[voortrekker]]s[[Stam (Scouting Nederland)|Stam]] van Nederland<br />
Twee Nederlandse leiders, één van hen Jan Schaap, worden naar Gilwell Park bij Londen gezonden en volgen daar de Gilwell Cursus (2 kralen) en die voor Deputy Camp (4 kralen). Zij mogen daarop de Nederlandse Gilwell Cursus leiden. <br />
=== 1923 ===<br />
De eerste Gilwell Leiderscursus in Nederland werd gehouden in juli 1923, onder leiding van hopman Jan Schaap, op Gilwell Ada's Hoeve bij Ommen.<br />
=== 1924 ===<br />
Jan Schaap vertaalt 'Scouting for Boys' dat als 'Het Verkennen voor Jongens' verschijnt.<br />
=== 1925 ===<br />
De Baron van Pallandtgroep gaat intensief samenwerken met de meisjes van de Ruufflairtroep. Gezamenlijk hebben de groepen het groepsblad ‘Wigwam-Nieuws’, genoemd naar de houten [[Scoutslokaal|groepshuis]] Wigwam op het Hubertusduin. (De Wigwam brandt later in 1926 af bij een uit de hand gelopen kampvuur, als de staf van de groep in Japan is). <br />
=== 1926 ===<br />
Hopman Jan Schaap maakt een strikte vertaling van de Britse Spelregels met hier en daar een kleine aanpassing aan Nederlandse omstandigheden. De nieuwe spelregels gaan in op 1 januari 1928. Een Nederlandse bewerking van de Britse insignes en rangen werd ingevoerd en Voorzitter Rambonnet wordt de 'Chief Scout' (Hoofdverkenner) van de Nederlandse Beweging. <br />
=== 1930 ===<br />
Vermoedelijk oprichtingsjaar van de Haagsche Waterscouts.<br />
=== 1941 ===<br />
Op 2 april 1941 wordt de padvinderij verboden en ontbonden. Alle bezittingen worden in beslag genomen en veelal ter beschikking gesteld van de NJS of de Hitler Jugend. Voortzetting van deactiviteiten in welke vorm dan ook werd strafbaar. Ook de Baron van Pallandtgroep wordt op papier ontbonden. <br />
=== 1945 ===<br />
November: Heroprichting van de Baron van Pallandtgroep.<br />
=== 1946 ===<br />
Oprichting van de ‘Stormvogelgroep’ in Scheveningen o.l.v. de broers Eisma (hopman Martin Eisma en vaandrig Lo Eisma) met hun zus (akela E.C. Eisma) met het [[Scoutslokaal|clubhuis]] bij de familie Pronk aan de Vissershavenweg. De groep draagt een blauw-gele das, de oude en omgedraaide groepsdas van de Burmaniagroep uit Leeuwarden, waar de broers lid zijn geweest. <br />
=== 1949 ===<br />
Introductie en bouw in Friesland van tien houten lelieschouwen o.l.v. schipper A.G. Duyff van de ‘Haagsche Waterscouts’ in Den Haag. De groep kent inmiddels een zaterdag (schipper J.A. Brandt) en een zondagtroep. (schipper A.G. Duyff), die hun onderkomen hadden in een oude Duitse bunker bij park Oostduin. <br />
=== 1950 ===<br />
Schipper Duyff van de Haagsche Waterscouts laat tien stalen lelieschouwen bouwen bij de Rijke en Mulder in IJmuiden en sleept deze met zijn motorboot "Zeehond" naar het Nawaka in Terherne. Tevens heeft de groep als eerste een kampje op het ontstane Boterhuiseiland aan de Zijl bij Leiden. <br />
=== 1953 ===<br />
Opening van het nieuwe [[Scoutslokaal|groepshuis]] van de Haagsche Waterscouts, "de Nissenhut", in Voorschoten op het land van boer Nell. De HWS zet zich bij de watersnood in onder het motto: "Mouwen omhoog, ons land moet droog". <br />
=== 1961 ===<br />
Fusie tussen de Stormvogelgroep met de Baron van Pallandtgroep in Den Haag. Na een bezoek aan Philip van Pallandt in Ommen krijgt de groep toestemming de naam Baron van Pallandtgroep te gebruiken en de blauw-gele das te houden i.p.v. de paarse das. De Baron van Pallandtgroep wordt een zeeverkennersgroep. <br />
=== 1965 ===<br />
Aankoop van het vrachtschip m.s. "Maarten" door de Baron van Pallandtgroep voor een bedrag van fl.5.000. Het schip is bedoeld als drijvende botenloods voor de drie [[lelievlet]]ten en krijgt een ligplaats aan de Haringkade voor het [[Scoutslokaal|groepshuis]]. <br />
=== 1967 ===<br />
10 juni Doop van het wachtschip m.s. "Stormvogel" (ex- "Maarten") van de Baron van Pallandtgroep. De verbouwing van het schip zal tot 1972 duren. De "Stormvogel" is een voormalig stalen motorvrachtschip van het type “Katwijker”, gebouwd in 1925 bij N.V. Scheepsbouw en reparatiewerf “De Hoop” v/h Gebr. Boot in Leiden. Het schip heeft nog steeds de oorspronkelijke één cilinder Bronsmotor (nummer 2220) van 25 paardenkracht. <br />
De werkzaamheden aan het schip gaan daarna in een hoog tempo door: in het ruim krijgt de groep van de ouders 20 kooien, nu hangen ze boven elkaar, toen naast elkaar. Daarna begint de bouw van een stuurhuis bij de B.A.M. in de Binkhorst. Eerst lassen ze een stalen onderstuk. Van oude schoolbanken wordt het bovenste deel getimmerd. De ramen in het stuurhuis zijn oude HTM- tramramen.<br />
<br />
=== 1969 ===<br />
Fusie tussen de Baron van Pallandtgroep en de Haagsche Waterscouts, de groep het voortaan: "Haagsche Waterscouts – Baron van Pallandtgroep" . De HWS stoot hun legendarische [[Scoutslokaal|groepshuis]] ‘de Nissenhut’ in Voorschoten af, waardoor aankoop van de Seinpoststraat, een oude bokkingrokerij van de fa. Vrolijk, mogelijk is. De BvP verlaat ook het oude [[Scoutslokaal|clubhuis]] aan de Haringkade in Scheveningen. De loodsen van de HWS-BvP gaan o.l.v. schipper Duyff met zijn motorsleepboot "Antaris" (gebouwd in 1908 bij van Duijvendijk in Papendrecht) op [[zomerkamp]] naar Denemarken. Akela Eisma neemt afscheid als akela.<br />
=== 1972 ===<br />
Aan boord van de "Stormvogel" begint men met het verhogen van het oude dek en worden de oude lossen luiken vervangen. Tegen de onderkant van het plafond komt spaanplaat om condenswater tegen te gaan. <br />
Ondertussen vinden tijdens de renovatie van het groepshuis de bijeenkomst plaats in de oude school (tegenwoordig Scheveningsmuseum) aan de Neptunusstraat in Scheveningen, waarook de Scoutinggroep de Duinwolven haar onderkomen heeft.<br />
<br />
=== 1973 ===<br />
Mei: Opening van het gerenoveerde pand (met op de begane grond een opslag van onder andere palingkarren) van de HWS-Baron van Pallandtgroep aan de Seinpoststraat 20 in Scheveningen door commissaris der koningin Vrolijk. De kosten van de verbouwing zijn fl. 130.000. <br />
Nieuw zijn de botenloods en het troeplokaal op de tweede verdieping. De botenloods is nodig omdat de "Stormvogel" door de gedeeltelijke drooglegging van het Haringkanaal niet meer de Seinpoststraat kan bereiken. <br />
=== 1978 ===<br />
In dit jaar worden in Amsterdam Noord de laatste twee lossen luiken op de "Stormvogel" vervangen door het vaste dek te verlengen.<br />
[[Opkomst]] van junior-zeeverkenners binnen de regionale admiraliteit 1 (Delfland). Bij de HWS-Baron van Pallandtgroep begint Schipper Eisma op woensdagmiddag een junior-troep. <br />
=== 1981 ===<br />
In november 1981 heeft de HWS-Baron van Pallandtgroep nog acht zeeverkenners. De welpen zijn inmiddels opgeheven. Na een Open Dag komen er 10 meisjes en jongens bij de junioren bij: de HWS-BvP is een gemengde groep. Pas eind 1983 worden bij de ‘senioren’ de eerste meisjes geïnstalleerd.<br />
=== 1985 ===<br />
Schipper Eisma van de HWS-Baron van Pallandtgroep viert een weekeind lang zijn 50-jaar padvinderschap. Loco-burgemeester P. Vink spelt Eisma de eremedaille in zilver in de Orde van Oranje-Nassau op. Vanwege ruimtegebrek gebeurt dat in het bejaardentehuis De Thuishaven, Neptunusstraat, tegenover het groepshuis.<br />
=== 1995 ===<br />
Schipper Eisma neemt afscheid van de HWS-Baron van Pallandtgroep.<br />
=== 1998 ===<br />
Tijdens de Landelijke Scouting Zeilwedstrijden bij Harderwijk in september eindigen de scouts op een prima zesde en vijftiende plaats bij de standaardklasse. Aan de wedstrijden namen totaal bijna veertig boten uit heel Nederland deel. <br />
=== 2000 ===<br />
De eerste fase van de renovatie van het wachtschip "Stormvogel" wordt afgerond. Het schip was aan een dringende onderhoudsbeurt toe.<br />
=== 2001 ===<br />
Als groepsbegeleider krijgt Cees van Romburgh namens Scouting Nederland het zilveren waarderingsteken. Hij krijgt dit voor zijn activiteiten binnen de groep, regio en admiraliteit Delfland en zijn inzet bij grote landelijke ledenactiviteiten.<br />
=== 2005 ===<br />
De HWS-BvP schaft het traditionele Scouting-uniform af. Tijdens een opendag in oktober bij het groepshuis aan de Seinpoststraat presenteert haar nieuwe outfit. De leden hebben hun traditionele scoutinguniform vervangen voor sportieve polo’s en sweaters. “Want als je een moderne jeugd- en jongerenclub bent, moet je dat ook uitstralen,” vinden zij.<br />
=== 2006 ===<br />
Op het Nawaka in Zevenaar is het meest imposante pionierwerk van de HWS-Baron van Pallandtgroep. Zelfs vanaf de overkant van het meer zijn de vier bijna zes meter hoge driepoten te herkennen. De driepoten ondersteunen een platform gemaakt van schuttinghout. Daarboven is een gewone tent opgezet, bijna twee meter boven het maaiveld. Tien man vindt er onderdak. Het is krap, maar erg gezellig. Onder de tent is de “eetka-mer”. In de constructie zijn bijna zestig pionierpalen verwerkt, deels geleend van de landgroep Stanley 55. Het pioniertouw komt van De Vliegende Hollander. De bouw heeft twee volle dagen gekost: palen sjouwen vanuit het wachtschip, steunpalen ingraven en pionieren. Maar het is de moeite waard geweest: ze hebben nu vanuit bed het mooiste uitzicht van Nawaka.<br />
Bij de terugkeer van het Nawaka bij Zevenaar komt de "Stormvogel" met drie vletten op sleep, tijdens slecht weer, in moeilijkheden op het IJsselmeer nabij de Flevocentrale. Daarbij verliest de groep de drie vletten en moet de Koninklijke Nederlandse Reddings Maatschappij op Urk te waarschuwen. De reddingboot heeft uiteindelijk het schip naar Urk gesleept. De vletten zijn zeer zwaar beschadigd.<br />
=== 2008 ===<br />
De "Stormvogel" krijgt een nieuw (gerenoveerd) stuurhuis.<br />
=== 2009 ===<br />
Terwijl de "Stormvogel" (vaste ligplaats aan het Boterhuiseiland) voor het winteronderhoud aan de Neherkade in Den Haag ligt breekt er brand uit in het achteronder.<br />
<br />
== externe links ==<br />
[http://users.scoutnet.nl/~hws-bvp oude website HWS-Baron van Pallandtgroep op scoutnet]</div>Cees van romburgh