Adée Muller-van Geuns

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Ga naar:navigatie, zoeken


Maria Lucia (Adée) Muller-van Geuns
Icon girl guide.svg
Geboorteplaats
Pekalongan ­Indonesië
Geboortedatum
2 maart 1874
Overlijdensplaats
Hall ­Gelderland ­Nederland
Overlijdensdatum
15 april 1945
Bezig met het laden van de kaart...

Adée Muller-van Geuns was de presidente van de Eerste Nederlandsche Meisjes Gezellen Vereeniging.

Levensloop

Maria Lucia Muller - van Geuns werd door intimi Adée genoemd. Op 6 september 1894 trad ze op 20-jarige leeftijd in het huwelijk met haar 33-jarige oom Hugo Emilius Muller, eveneens afkomstig uit Pekalongan. Hugo kwam uit een kinderrijke familie, hij had vijftien broers en zussen en hij was de zestiende en laatste in de rij. De huwelijksvoltrekking vond plaats in Arnhem; hiervoor waren de bruid en bruidegom speciaal overgekomen uit Nederlands-Indië. Al vrij snel hierna keerden ze terug naar Indië, waar haar man assistent-resident was op de Palembangse Bovenlanden in Zuid-Sumatra. Uit haar huwelijk werden vier dochters geboren, de drie oudsten in voormalig Nederlands Indië en de jongste in Den Haag: Lucie Hertha (1895-1982/3), Annie Lily (Anneke) (1897-?), Adeline Kitty (Addy) (1901–1924)[1] en Carla Ellen (1905–1991). Omstreeks 1905 verhuisde de familie definitief naar Nederland en woonde onder andere in Den Haag aan de Laan van Meerdervoort 336 (vlakbij het Valkenbosplein). Uiteindelijk kwam de familie in Eerbeek (gemeente Brummen) terecht. Helaas sloeg het noodlot hard toe. Hugo speculeerde in Duitse marken. Maar in de jaren 20 van de vorige eeuw vond in Duitsland een hyperinflatie plaats en opeens was de Duitse mark niets meer waard. In augustus 1923 kostte een 1 kg. brood in de Weimarrepubliek zo’n 69.000 Mark! Er werden miljoenen bankbiljetten gedrukt, die waardeloze papiertjes bleken. Hugo raakte alles kwijt. Wat hem nog restte was de vakantiewoning op Coldenhove (bij het kampterrein van Cor Wolzak), waarin hij met zijn gezin permanent ging wonen. De Mullers beleden het Vrije Katholieke geloof. In 1929 hadden ze een privékapelletje in hun tuin op Coldenhove. Mede door hun inzet werd er in 1930 aan het Bospad (nabij de huidige Polweg), naast de huidige sportvelden, grond aangekocht om een kapel te stichten. En die is er gekomen: de Sint Fransiscuskapel. Dit kerkje werd in de jaren 60 van de vorige eeuw helaas weer afgebroken. Door leegstand en vandalisme was het ernstig in verval geraakt. De familie bracht ondanks alle financiële problemen, een gelukkige tijd door op 't Spreeuwennest.

Dat geluk werd overschaduwd door het overlijden in 1943 van haar man Hugo in de leeftijd van 82 jaar. Het was oorlog en de nabestaanden moesten verder, hetgeen een zware opgave was voor moeder Muller en haar twee dochters Lucy en Anneke. In het voorjaar van 1945 werd het huis aan de Coldenhovenseweg 97 gevorderd door de Duitsers. De familie werd op een kar weggebracht naar Het Hallse Hul. (het huidige Nivonhuis aan de Hallseweg 10). Op 15 april 1945, dus één dag voor de bevrijding van Eerbeek en Hall, kwam het Duitse ‘Sprengkommando’ in actie om vóór de aftocht richting Duitsland, de Hallsebrug over het Apeldoorns Kanaal op te blazen. Daarbij werd zij, die vlakbij de Hallsebrug woonde, door een rondvliegend projectiel dodelijk getroffen. Hiermee werd ze het laatste oorlogsslachtoffer in de gemeente Brummen[2]. Ze werd 71 jaar . De twee oudste dochters, Lucy en Anneke Muller keerden na de oorlog terug naar Het Spreeuwennest en bleven er hun hele leven wonen.

Scouting

In 1911 richtte zij in Den Haag de Eerste Nederlandsche Meisjes Gezellen Vereeniging op; zij was daarvan de presidente. Die vereniging kampeerde vaak op Coldenhove bij Eerbeek. Kennelijk beviel Adée dat goed, want in 1919 kocht de familie Muller op Coldenhove een stuk heidegrond van 1 ½ hectare van boswachter G. Elbertsen. Op dit perceel liet de familie door aannemer H. van de Burg uit Eerbeek een mooi vakantiehuis bouwen. Haar man had de naam ‘Het Spreeuwennest’ voor dit verblijf bedacht, vanwege het drukke ‘gekwetter’ van zijn echtgenote en zijn vier dochters. Vanuit Den Haag brachten ze daar geregeld hun vakanties door.

Onderscheidingen en eretitels

Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.