B.P.-stam

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Ga naar:navigatie, zoeken
B.P.-stam
Blanco.png
Ban-Pong ­Thailand
Icon boy scout.svg Alleen jongens
Opgericht
1 oktober 1944
Oprichter(s)
Jan van Ommeren  
Opgeheven
15 januari 1945
Bezig met het laden van de kaart...

B.P.-stam is voortrekkersstam tijdens de Tweede Wereldoorlog die bestond uit krijgsgevangenen die aan de Birmaspoorweg werkten.

Achtergrond

Nederlandse burgers en militairen werden in de Tweede Wereldoorlog in Zuidoost Azië door de Japanners  geïnterneerd in kampen. In veel van deze kampen begonnen de scouts met ondergrondse bijeenkomsten. Militairen in de werkkampen langs de Birmaspoorlijn en in kampen in Nederlands Indië richtten stammen op en in de burgerkampen begonnen scoutingvrijwilligers met het organiseren van activiteiten voor de daar aanwezige kinderen.

De Birmaspoorweg werd in de Tweede Wereldoorlog  door geallieerde krijgsgevangenen aangelegd tussen Nong Pladuk in Thailand en Thanbyuzayat in Myanmar (Birma). Het werk aan de spoorlijn begon op 16 september 1942 en werd 16 maanden later voltooid. De spoorlijn was 415 kilometer lang. Tijdens de aanleg stierven per dag gemiddeld 75 arbeiders; 15.000 krijgsgevangenen stierven aan uitputting, ziekte en ondervoeding. Onder hen waren bijna 3.000 Nederlanders. Onder de westerse krijgsgevangenen waren veel KNIL-militairen en Nederlanders uit Nederlands-Indië. Ook stierven ongeveer 100.000 Thaise en Indonesische romoesja's en ook Birmaanse en Maleisische dwangarbeiders bij de aanleg door het moeilijke gebied. Na de voltooiing van de spoorweg in december 1943 bestond het werk uit onderhoud en reparatie van schade door geallieerde bommenwerpers. De werkkampen lagen vaak naast vitale punten van de spoorweg, waardoor bombardementen ook veel slachtoffers en gewonden onder de dwangarbeiders veroorzaakten. Toen de spoorlijn klaar was, hadden de Japanners veel minder mensen nodig. Van de oorspronkelijk 60.000 gevangenen werd de helft uitgezocht om naar Japan te gaan voor werk in de kolenmijnen.

Langs de spoorlijn lagen een groot aantal kampen, genummerd naar het aantal kilometers vanaf Thanbyuzayat. Gevangenen gingen van kamp naar kamp, naar gelang de aanleg van de spoorlijn vorderde. Non Pladuk was het basiskamp van de gehele Burma-spoorlijn, eerst als werkkamp, later als hospitaal­kamp. Dit kamp was het hoofdkwartier van groep 1. Er was een (grote) begraafplaats. In december 1943 werd aan de overkant van de weg een tweede kamp (Non Pladuk II) gebouwd. Op een gegeven moment werd dit kamp geheel overgebracht naar Kamp I, waarna in Kamp II Japanse soldaten en Tamils werden ondergebracht.

Geschiedenis

In september 1944 werden een paar honderd Hollanders vanuit het basiskamp Non Pladuk naar het fouragekamp in Ban-Pong verplaatst. Onder leiding van de altijd opduikende enthousiasteling, sergeant majoor Jan van Ommeren werd de B.P. stam met 10 leden gevormd. De stam kwam van 1 oktober 1944 tot medio januari 1945 wekelijks bijeen. Op zondagavond werden pow-wow’s gehouden en op woensdag oefeningen en spelen. [1]

Speltakken

Kaart thailand.jpg

De groep heeft Roverscouts- Voortrekkers

Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.