Bewerken van Charles Ruijs de Beerenbrouck

{{Persoon
|Naam=Jhr. mr. Charles Joseph Marie (Charles) Ruijs de Beerenbrouck
|Geslacht=man
|Beweging=De Nederlandse Padvinders
|Groep=Raad der Vereeniging
|Geboorteplaats=Roermond
|Geboorteprovincie=Limburg
|Geboorteland=Nederland
|Geboortedatum=1873-12-01
|Overlijdensplaats=Utrecht
|Overlijdensprovincie=Utrecht
|Overlijdensland=Nederland
|Overlijdensdatum=1936-04-17
}}
'''{{PAGENAME}}''' was een Nederlandse politicus, bestuurder en lid van de Raad der Vereeniging van De Nederlandse Padvinders.

==Levensloop==
Hij <ref>[https://nl.wikipedia.org/wiki/Charles_Ruijs_de_Beerenbrouck Wikipedia]</ref>trouwde op 15 april 1902 in Warnsveld met jonkvrouw Maria Josephina Ernestina Alexandrina (Mies) van der Heijden van Doornenburg, vrouwe van Suideras (1877 – 1948). Zij hadden samen drie kinderen.
Hij bekleedde diverse ministerschappen, was drie keer minister-president en twee keer voorzitter van de Tweede Kamer. Daarnaast was hij onder meer Commissaris van de Koningin in Limburg en kamerheer in bijzondere dienst van koningin Wilhelmina. Vanwege zijn grote sociale betrokkenheid werd hij ook wel de "rode jonker" genoemd. Hij was heer van Beerenbrouck en Wolfrath en voerde het predicaat jonkheer.
Hij was niet alleen politiek, maar ook maatschappelijk erg actief en hij leverde daarmee belangrijke bijdragen aan de emancipatie van het katholieke volksdeel van Nederland.
Toen hij in mei 1933 opnieuw benoemd werd als voorzitter van de Tweede Kamer was bij hem al de ziekte van Addison geconstateerd. Een ongeneeslijke ziekte van de bijnieren, die in zijn tijd nog dodelijk was en gepaard gaat met moeheid. Hij besteedde zijn energie nog aan zijn drie idealen, de heroprichting van de abdij van Egmond, de zaligverklaring van de priester en vriend Alfons Ariëns en de oprichting van de Sint Adelbertvereniging. In 1934 richtte hij de Sint Adelbertvereniging op, omdat hij vond dat de katholieke elite nogal eens tekortschoot in het naleven van de christelijke deugden. Doelstelling van de vereniging was dan ook om een katholieke visie op het maatschappelijk leven in Nederland te ontwikkelen, die gebaseerd was op de beginselen van naastenliefde en het dragen van elkaars lasten. Zelf droeg hij die beginselen in de jaren dertig uit door zijn invloed aan te wenden om vervolgden uit Nazi-Duitsland naar Nederland en naar andere landen te laten vluchten.
De laatste winter voor zijn overlijden besteedde hij voornamelijk tijd aan de zaligverklaring van Alfons Ariëns. Deze priester is overigens de naamgever van enkele scoutinggroepen in Nederland. De belangstelling voor zijn begrafenis was zo groot dat de Nederlandse Spoorwegen een extra trein moesten inzetten om de mensen naar en van het nabijgelegen Zutphen te vervoeren.

==Scouting==
Hij was vanaf 1933 lid van de [[Raad der Vereeniging]] van [[De Nederlandse Padvinders]].

==Onderscheidingen en eretitels==
* Minister van Staat (Koninkrijk der Nederlanden, 25 juli 1927)<ref>[https://www.parlement.com/id/vg09ll6d0500/ch_j_m_charles_ruijs_de_beerenbrouck Parlement.com]</ref>
* Commandeur in de Orde van de Nederlandse Leeuw (Koninkrijk der Nederlanden, 1925)<ref>[https://www.openarch.nl/search.php?top&archive=ghn&name=Ruys&number_show=10&sourcetype=Registratie+onderscheidingen&sort=1&start=30 Open Archives - Kanselarij der Nederlandse Orden]</ref>
* Grootkruis in van de Orde van Pius IX (Zijne Heiligheid de Paus, 1925)
* Commandeur in de Orde van Heilige Gregorius de Grote (Zijne Heiligheid de Paus, 1902)
* Grootkruis in de Orde van Leopold II (Koninkrijk België)
* Grootkruis in de Orde van Eikenkroon (Groothertogdom Luxemburg)
* Grootkruis in de Nationale Orde van Legioen van Eer (Republiek Frankrijk)
* Grootkruis in de Orde van Wasa (Koninkrijk Zweden)
* Grootkruis in de Orde van Olaf (Koninkrijk Noorwegen)
* Grootkruis in de Orde van Bolivar (Venezolaanse Republiek)
* Grootkruis in de Orde van Rijzende Zon (Keizerrijk Japan)

{{bron|bronvermelding=
}}

{{DEFAULTSORT: Ruijs de Beerenbrouck, Charles}}

[[Categorie: Persoon uit de scoutinggeschiedenis]]