Geschiedenis Scouting: verschil tussen versies

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Ga naar:navigatie, zoeken
(→‎Scouting in België: oude Overkoepelende organen)
k (Wijzigingen door 37.114.89.146 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Egel)
(47 tussenliggende versies door 16 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
Dit artikel beschrijft beknopt enkele belangrijke momenten uit de '''Geschiedenis van Scouting'''.
Dit artikel beschrijft beknopt enkele belangrijke momenten uit de '''Geschiedenis van Scouting'''.


==De oprichting van Scouting==
== De oprichting van Scouting ==
[[Robert Baden-Powell]] is officier in het leger en verblijft vooral in India en Zuid-Afrika Hier krijgt hij een voorliefde voor het "flanel shirt" militaire verkennersleven. In [[1903]] schrijft hij hierover het handboek "Aids to Scouting". Nadat hij in Engeland een held wordt tijdens een lange bezetting van het Zuid-Afrikaanse stadje, slaat het boek aan bij de Engelse jeugd, dat met veel plezier "B.P."-tje speelt.
[[Robert Baden-Powell]] is officier in het leger en verblijft vooral in India en Zuid-Afrika Hier krijgt hij een voorliefde voor het "flanel shirt" militaire verkennersleven. In [[1903]] schrijft hij hierover het handboek "Aids to Scouting". Nadat hij in Engeland een held wordt tijdens een lange bezetting van het Zuid-Afrikaanse stadje "Mafeking", slaat het boek aan bij de Engelse jeugd, dat met veel plezier "B.P."-tje speelt.


===Scouting voor jongens===
=== Scouting voor jongens ===
[[Afbeelding:S4b1.jpg|right|200px|De kaft van het boek "Scouting for Boys"]]
[[Bestand:S4b1.jpg|right|200px|De kaft van het boek "Scouting for Boys"]]
In 1907 bezoekt Baden-Powell een jongensvereniging, de "Boys Brigade". Het militaire programma lijkt hem te saai en hij merkt op dat ze veel meer jongens kunnen trekken met een aantrekkelijker programma. Hij denkt hierbij ongetwijfeld aan zijn verkenners-hobby. De leiders vragen hem om zijn ideeen op papier te zetten en hij begint een studie naar allerlei [[Scouting_for_boys#bronnen_voor_.22Scouting_for_boys.22|bestaande programma's]]. Als belangrijkste onderdeel zet hij het verkennen om in niet-militaire "vredes"verkenners, een mannenleven in de vorm van een jongensspel. Als test organiseert Baden-Powell met 22 jongens in [[1907]] een kamp op [[Brownsea Island]] en publiceert daarna in [[1908]] het boek [[Scouting for boys]] in goedkope losse hoofdstukjes, de "Yarns" ("kampvuurverhalen"). Scouting is bedoeld als een spel dat bestaande verenigingen zoals [[Boys Brigade]] en [[YMCA]] kunnen gebruiken, maar daar slaat het niet echt goed aan. Echter overal beginnen groepjes jongens eigen patrouilles op te richten en in alle haast moet een aparte Scouting-organisatie worden ingericht. Er ontstaat een ware "scoutingbeweging" in Engeland, en de Engelse koning Edward vraagt Robert Baden-Powell in [[1909]] om al zijn aandacht aan deze nieuwe beweging te schenken. Hij ontwikkelde kort daarop met hulp van zijn broer [[Warington Baden-Powell|Warington]] de [[zeeverkenners]] en later met hulp van zijn broer [[Baden Baden-Powell|Baden]] de [[luchtverkenners]].
In 1907 bezoekt Baden-Powell een jongensvereniging, de "Boys Brigade". Het militaire programma lijkt hem te saai en hij merkt op dat ze veel meer jongens kunnen trekken met een aantrekkelijker programma. Hij denkt hierbij ongetwijfeld aan zijn verkenners-hobby. De leiders vragen hem om zijn ideeen op papier te zetten en hij begint een studie naar allerlei [[Scouting for Boys#bronnen voor .22Scouting for Boys.22|bestaande programma's]]. Als belangrijkste onderdeel zet hij het verkennen om in niet-militaire "vredes"verkenners, een mannenleven in de vorm van een jongensspel. Als test organiseert Baden-Powell met 22 jongens in [[1907]] een kamp op [[Brownsea Island]] en publiceert daarna in [[1908]] het boek [[Scouting for Boys]] in goedkope losse hoofdstukjes, de "Yarns" ("kampvuurverhalen"). Scouting is bedoeld als een spel dat bestaande verenigingen zoals [[Boys' Brigade]] en [[YMCA]] kunnen gebruiken, maar daar slaat het niet echt goed aan. Echter overal beginnen groepjes jongens eigen patrouilles op te richten en in alle haast moet een aparte Scouting-organisatie worden ingericht. Er ontstaat een ware "scoutingbeweging" in Engeland, en de Engelse koning Edward vraagt Robert Baden-Powell in [[1909]] om al zijn aandacht aan deze nieuwe beweging te schenken. Hij ontwikkelde kort daarop met hulp van zijn broer [[Warington Baden-Powell|Warington]] de [[zeeverkenners]] en later met hulp van zijn broer [[Baden Baden-Powell|Baden]] de [[luchtverkenners]].


In de periode tussen [[1911]] en [[1913]], begint Robert Baden-Powell met verre reizen, met als doel het starten van scoutinggroepen op alle vijf de werelddelen.
In de periode tussen [[1911]] en [[1913]], begint Robert Baden-Powell met verre reizen, met als doel het starten van scoutinggroepen op alle vijf de werelddelen.


Aanvankelijk richt de scoutingbeweging zich ruwweg op jongens in de leeftijd 10 tot zo'n 15 jaar. In [[1914]] beginnen in Engeland de '(Wolf) Cubs'. Hiervoor wordt in [[1916]] het "Wolf Cub's Handbook" gepubliceerd, dat geschreven is met medewerking van [[Rudyard Kipling]], de schrijver van het [[Jungleboek]]. In [[1917]] ontstaan in Engeland de "Senior Scouts" die in [[1919]] overgaan in "Rover Scouts", in een poging de jongeren die te oud zijn geworden voor verkenner vast te houden. Achterliggende gedachte is onder meer dat op deze manier de verliezen onder de leiders door de Eerste Wereldoorlog na verloop van tijd aangevuld zouden kunnen worden.
Aanvankelijk richt de scoutingbeweging zich ruwweg op jongens in de leeftijd 10 tot zo'n 15 jaar. In [[1914]] beginnen in Engeland de '(Wolf) Cubs'. Hiervoor wordt in [[1916]] het "Wolf Cub's Handbook" gepubliceerd, dat geschreven is met medewerking van [[Joseph Rudyard Kipling]], de schrijver van het [[Jungleboek]]. In [[1917]] ontstaan in Engeland de "Senior Scouts" die in [[1919]] overgaan in "Rover Scouts", in een poging de jongeren die te oud zijn geworden voor verkenner vast te houden. Achterliggende gedachte is onder meer dat op deze manier de verliezen onder de leiders door de Eerste Wereldoorlog na verloop van tijd aangevuld zouden kunnen worden.


===Scouting voor meisjes===
=== Scouting voor meisjes ===
In september [[1909]] wordt de eerste grote scoutingrally in London gehouden. Er verschijnen tot ieders verbazing niet minder dan 11.000 boy scouts en bovendien enkele meisjespadvinders in zelfbedachte uniformen. Dat is het signaal om ook Scouting voor meisjes te gaan organiseren. In Londen wordt begin [[1910]] officieel begonnen met Scouting voor meisjes: de Girl Guides Association wordt er opgericht onder leiding van [[Agnes Baden-Powell]], de zuster van Robert.
In september [[1909]] wordt de eerste grote scoutingrally in London gehouden. Er verschijnen tot ieders verbazing niet minder dan 11.000 boy scouts en bovendien enkele meisjespadvinders in zelfbedachte uniformen. Dat is het signaal om ook Scouting voor meisjes te gaan organiseren. In Londen wordt begin [[1910]] officieel begonnen met Scouting voor meisjes: de Girl Guides Association wordt er opgericht onder leiding van [[Agnes Baden-Powell]], de zuster van Robert.


Regel 19: Regel 19:
Ter ondersteuning voor de meisjesscouting schrijft Baden-Powell rond die tijd het boek "Girl Guiding - Rovering to Success".
Ter ondersteuning voor de meisjesscouting schrijft Baden-Powell rond die tijd het boek "Girl Guiding - Rovering to Success".


In [[1928]] wordt de [[WAGGGS]] opgericht, een overkoepelende, internationale organisatie voor meisjesscouting. [[Lady Baden-Powell]], de echtgenote van Baden-Powell, wordt enkele jaren later unaniem uitgeroepen tot "World Chief Guide" van deze organisatie.
In [[1928]] wordt de [[World Association of Girl Guides and Girl Scouts|WAGGGS]] opgericht, een overkoepelende, internationale organisatie voor meisjesscouting. [[Olave Baden-Powell]], de echtgenote van Robert Baden-Powell, wordt enkele jaren later unaniem uitgeroepen tot "World Chief Guide" van deze organisatie.


===Internationale activiteiten===
=== Internationale activiteiten ===
Door zijn ervaringen tijdens de Eerste Wereldoorlog komt Baden-Powell op het idee dat de scoutingbeweging volken over hun grenzen heen bijeen kan brengen, door tijdens internationale bijeenkomsten de nadruk te leggen op onderlinge verstandhouding en wederzijds begrip. Dit leidt in 1920 tot [[Wereldjamboree 1920|de allereerste editie]] van de [[Wereld Jamboree|wereldjamboree]]. Ook wordt dat jaar de eerste internationale conferentie gehouden; de oprichting van de [[Boy Scouts International Conference]].
Door zijn ervaringen tijdens de Eerste Wereldoorlog komt Baden-Powell op het idee dat de scoutingbeweging volken over hun grenzen heen bijeen kan brengen, door tijdens internationale bijeenkomsten de nadruk te leggen op onderlinge verstandhouding en wederzijds begrip. Dit leidt in 1920 tot [[Wereldjamboree 1920|de allereerste editie]] van de [[Wereldjamboree]]. Ook wordt dat jaar de eerste internationale conferentie gehouden; de oprichting van de [[Boy Scouts International Conference]].


Andere internationale initiatieven uit die beginjaren zijn een [[World Scouting News|internationaal scoutingblad]] (1921) en het eerste internationale scoutingcentrum; het [[Kandersteg International Scout Centre|Internationaal Scout Chalet]] in Kandersteg, te Zwitserland (1925). Wanneer in 1922, tijdens de 2de internationale conferentie in Parijs, de eerste internationale commissie gekozen wordt, zijn er 30 landenorganisaties vertegenwoordigd. Uit de eerste wereldwijde telling van leden van scouting blijkt dat er op dat moment 1.019.205 leden in 31 landen tot de scoutingbeweging behoren.
Andere internationale initiatieven uit die beginjaren zijn een [[World Scouting News|internationaal scoutingblad]] (1921) en het eerste internationale scoutingcentrum; het [[Kandersteg International Scout Centre|Internationaal Scout Chalet]] in Kandersteg, te Zwitserland (1925). Wanneer in 1922, tijdens de 2de internationale conferentie in Parijs, de eerste internationale commissie gekozen wordt, zijn er 30 landenorganisaties vertegenwoordigd. Uit de eerste wereldwijde telling van leden van scouting blijkt dat er op dat moment 1.019.205 leden in 31 landen tot de scoutingbeweging behoren.


===Verdere ontwikkelingen===
=== Verdere ontwikkelingen ===
In de periode die volgt, ontspruiten er snel allerlei initiatieven. Zo maakt Baden-Powell in [[1919]] een start met de [[Gilwelltraining]], wanneer de scoutingbeweging het Londense buitenterrein "[[Gilwell Park]]" geschonken krijgt. Trainingen buiten de Britse landsgrenzen zouden spoedig volgen. In 1919 verschijnen er ook nieuwe boeken van Baden-Powell, waaronder het 'The Wolf Cub's Handbook' dat met [[Rudyard Kipling]] geschreven wordt.  
In de periode die volgt, ontspruiten er snel allerlei initiatieven. Zo maakt Baden-Powell in [[1919]] een start met de [[Gilwelltraining]], wanneer de scoutingbeweging het Londense buitenterrein "[[Gilwell Park]]" geschonken krijgt. Trainingen buiten de Britse landsgrenzen zouden spoedig volgen. In 1919 verschijnen er ook nieuwe boeken van Baden-Powell, waaronder het 'The Wolf Cub's Handbook' dat met [[Joseph Rudyard Kipling]] geschreven wordt.  


==Scouting in België==
== Scouting in België ==
{| class="toccolours" cellspacing="3px" style="float: right; margin: 0 0 1em 1em; text-align:center; width:400px; font-size: 70%"  
{| class="toccolours" cellspacing="3px" style="float: right; margin: 0 0 1em 1em; text-align:center; width:400px; font-size: 70%"  
|-
|-
| colspan="2" |<font size=3>'''Belgische scoutingorganisaties (onvolledig)'''</font>
| colspan="2" |<font size=3>'''Belgische scoutingorganisaties (onvolledig)'''</font>
'''''Meisjes'''''<br>
'''''Meisjes'''''<br />
[[Baden Powell Belgian Girl Guides]] (BPBGG): [[1915]] - [[1929]]<br>
[[Baden-Powell Belgian Girl Guides]] (BPBGG): [[1915]] - [[1929]]<br />
[[Associatie der Katholieke Padvindsters van België]] (KPB): [[1929]] - [[1945]]<br>
[[Associatie der Katholieke Padvindsters van België]] (KPB): [[1929]] - [[1945]]<br />
[[Guides Catholique de Belgique]] (GCB): [[1929]] - ?<br>
[[Guides Catholiques de Belgique]] (GCB): [[1929]] - ?<br />
[[Girl-Guides de Belgique]] (GGB): [[1919]] - [[1945]]<br>
[[Girl-Guides de Belgique]] (GGB): [[1919]] - [[1945]]<br />
[[Blauwe Gidsen]]: [[1939]] - [[1945]]<br>
[[Blauwe Gidsen]]: [[1939]] - [[1953]]<br />
[[Katholieke Meisjesgidsen van België]] (KMGB): [[1945]] - [[1961]]<br>
[[Katholieke Meisjesgidsen van België]] (KMGB): [[1945]] - [[1961]]<br />
[[Vlaams Verbond der Katholieke Meisjesgidsen]] (VVKM): [[1948]] - [[1973]]<br>
[[Vlaams Verbond der Katholieke Meisjesgidsen]] (VVKM): [[1961]] - [[1973]]<br />


'''''Jongens'''''<br>
'''''Jongens'''''<br />
[[Belgian Catholic Scouts]] (BCS): [[1910]] - [[1912]]<br>
[[Belgian Catholic Scouts]] (BCS): [[1910]] - [[1912]]<br />
[[Boy Scouts de Belgique]] (BSB): [[1910]] - [[1945]]<br>
[[Boy Scouts de Belgique]] (BSB): [[1910]] - [[1945]]<br />
[[Baden Powell Belgian Boy Scouts]] (BPBBS): [[1912]] - [[1916]]<br>
[[Baden-Powell Belgian Boy Scouts]] (BPBBS): [[1912]] - [[1916]]<br />
[[Baden Powell Belgian Boy and Sea Scouts]] (BPBBSS): [[1916]] - [[1930]]<br>
[[Baden-Powell Belgian Boy and Sea Scouts]] (BPBBSS): [[1916]] - [[1930]]<br />
[[Vlaams Verbond der Katholieke Scouts]] (VVKS): [[1930]] - [[1973]]<br>
[[Vlaams Verbond der Katholieke Scouts]] (VVKS): [[1930]] - [[1973]]<br />
[[Fédération des Scouts Catholiques]] (FSC): [[1930]] - [[1999]]<br>
[[Fédération des Scouts Catholiques]] (FSC): [[1930]] - [[1999]]<br />
[[Les Scouts – Fédération catholique des Scouts Baden-Powell de Belgique]] [[1999]] - nu <br>
[[Les Scouts|Les Scouts – Fédération catholique des Scouts Baden-Powell de Belgique]] [[1999]] - nu <br />


'''''Gemengd'''''<br>
'''''Gemengd'''''<br />
[[Boy-Scouts et Girl-Guides de Belgique]] (BSB-GGB): [[1945]] - [[1966]]<br>
[[Boy-Scouts et Girl-Guides de Belgique]] (BSB-GGB): [[1945]] - [[1966]]<br />
[[Fédération des Eclaireurs et Eclaireuses]] (FEE): [[1966]] - [[1992]]<br>
[[Fédération des Eclaireurs et Eclaireuses]] (FEE): [[1966]] - [[1992]]<br />
[[Federatie voor Open Scouting]] (FOS): [[1966]] - nu<br>
[[FOS Open Scouting]] (FOS): [[1966]] - nu<br />
[[Vlaams Verbond van Katholieke Scouts en Meisjesgidsen]] (VVKSM): [[1973]] - [[2006]] <br>
[[Vlaams Verbond van Katholieke Scouts en Meisjesgidsen]] (VVKSM): [[1973]] - [[2006]] <br />
[[Scouts en Gidsen Vlaanderen]] (SGV): [[2006]] - nu<br>
[[Scouts en Gidsen Vlaanderen]] (SGV): [[2006]] - nu<br />
[[Scouts et Guides Pluralistes de Belgique]] (SGP): [[1992]] - nu<br>
[[Scouts et Guides Pluralistes de Belgique]] (SGP): [[1992]] - nu<br />


'''''Overkoepelende organen'''''<br>
'''''Overkoepelende organen'''''<br />
[[Interfederale Scoutsbond van België]] (ISB) [[1940]]?-? (Jongens) <br>
[[Interfederale Scoutsbond van België]] (ISB) [[1940]]?-? (Jongens) <br />
[[Nationale Verbindingsraad van de Gidsenbewegingen in België]] (N.V.R.) [[1932]]?-? (meisjes) <br>
[[Nationale Verbindingsraad van de Gidsenbewegingen in België]] (N.V.R.) [[1932]]?-? (meisjes) <br />
[[Verbindingsraad der Gidsen- en Scoutsbewegingen van België]] (Hexagoon) ?-? <br>
[[Verbindingsraad der Gidsen- en Scoutsbewegingen van België]] (Hexagoon) ? - [[1979]] <br />
[[Gidsen- en Scoutsbeweging in België]] (GSB): [[1979]] - nu
[[Gidsen- en Scoutsbeweging in België]] (GSB): [[1979]] - nu


|}
|}
Na Engeland slaat scouting ook in andere landen aan, waaronder in België.  
Na Engeland slaat scouting ook in andere landen aan, waaronder in België.  
In 1910 wordt de eerste pluralistische scoutsvereniging, de Boy-Scouts de Belgique (BSB) opgericht. In 1912 richt de eerwaarde Heer Jules Petit in Brussel de Belgian Catholic Scouts (BCS) op de naam aannemen van de Baden-Powell Belgian Boy-Scouts (BPBBS). Die in 1913 wordt omgevormd tot B.P.B.B.S. (Baden-Powell Belgian Boy Scouts), met met J. Corbisier als eerste Chief-Scout.  
Scouting begon in België als een select clubje van Engelse en franstalige burgerij. In 1910 wordt de eerste pluralistische scoutsvereniging, de Boy-Scouts de Belgique (BSB) opgericht. In 1912 richt de eerwaarde Heer Jules Petit in Brussel de Belgian Catholic Scouts (BCS) op de naam aannemen van de Baden-Powell Belgian Boy-Scouts (BPBBS). Die in 1913 wordt omgevormd tot B.P.B.B.S. (Baden-Powell Belgian Boy Scouts), met met J. Corbisier als eerste Chief-Scout.  


Scouting wordt in België op twee manieren onthaald: enerzijds is er de wantrouwige Vlaming, anderzijds is er de wildenthousiaste Waal. Het is dan ook evident dat er in Vlaanderen enkel patronaatsgroepen ontstaan die zich openlijk distantiëren van het militarisme dat scouting met zich meedraagt.
[[Georges de Hasque]], een Antwerps zakenman, was sinds 1895 actief in de patronaatswerking van de Sint-Jacobsparochie. Na reeds kennis gemaakt te hebben met Scouting in 1908, besluit hij dit ook geleidelijk aan te introduceren in de patronaatswerking. Niet overhaast maar via het omweggetje 'Patria Club' waar de uiteindelijke scoutsgroep zal uit geboren worden. Op [[27 oktober]] [[1913]] legt Georges De Hasque zijn belofte af in de eerste Vlaamse Katholieke groep, [[1e St.-Jacob|"de 1e Antwerpen"]]. Alhoewel deze introductie succesvol is, krijgt Georges de Hasque tegenkanting. Waar de andere groepen franstalig en meestal niet-confessioneel zijn, is zijn groep Vlaams en katholiek. Tevens eist hij dat ook de leden van zijn groep het bekende beige hemd mogen dragen. Dit was normaal enkel voor de franstalige elite weggelegd, de Vlamingen moesten het doen met een groen hemd (zoals dit nog steeds wordt gedragen door de Waalse jeugdorganisatie Patro)


De eerste Vlaamstalige groep wordt opgericht in Antwerpen, door Georges de Hasque, onder de naam "de 1e Antwerpen", erkend door BPBBS. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het scoutisme in België verboden maar bleef clandestien verder werken. De eerste meisjesafdeling van scouting wordt, olv. Pater M. Verpoorten in 1915 opgericht in de Brusselse Marollenwijk. De ‘Baden-Powell Belgian Girl Guides’ (BPBGG) zijn een feit. In 1916 sticht de eerder genoemde Georges de Hasque de eerste Vlaamse zeescoutsgroep te Antwerpen. Hierdoor wordt voortaan gesproken van de BPBBSS ofwel de "Baden-Powell Belgian Boy and Sea Scouts". In 1918 ontstaat het eerste Vlaamse tijdschrift ‘De Scout’. In 1919 wordt de eerste Vlaamse groep in Leuven opgericht, onder leiding van E.H. De Neuter, later eerste verbondsaalmoezenier van VVKS.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het scoutisme in België verboden maar bleef clandestien verder werken. De eerste meisjesafdeling van scouting wordt, olv. Pater M. Verpoorten in 1915 opgericht in de Brusselse Marollenwijk. De ‘Baden-Powell Belgian Girl Guides’ (BPBGG) zijn een feit. In 1916 sticht de eerder genoemde Georges de Hasque de [[1e BP.Zeescouts Georges de Hasque|eerste Vlaamse zeescoutsgroep]] te Antwerpen. Hierdoor wordt voortaan gesproken van de BPBBSS ofwel de "Baden-Powell Belgian Boy and Sea Scouts". In 1918 ontstaat het eerste Vlaamse tijdschrift ‘De Scout’. In 1919 wordt de eerste Vlaamse groep in Leuven opgericht, onder leiding van E.H. De Neuter, later eerste verbondsaalmoezenier van VVKS.


Om hun uitbreiding in Vlaanderen beter te begeleiden, beslissen de katholieke scouts om zich op te splitsen in twee autonome taalafdelingen vanaf 1929: de Fédération des Scouts Catholiques (FSC) voor de Franstaligen en het Vlaams Verbond der Katholieke Scouts (VVKS) voor de Nederlandstaligen. In de jaren dertig, evenals in de loop van de Tweede Wereld Oorlog, groeien de scoutsbewegingen tot bijna 45.000 scouts in 1945. In dat jaar verenigen de pluralistische scouts en gidsen zich in de Boy-Scouts en Girl-Guides de Belgique (BSB-GGB). De BSB-GGB splitst in 1966 in een franstalige Fédération des Eclaireurs et Eclaireuses (FEE), die de Scouts et Guides Pluralistes (SGP) van België wordt in 1992, terwijl de Nederlandstaligen zich groeperen in de Federatie voor Open Scoutisme (FOS). In 1973 verenigen VVKS en de VVKM om het Vlaams Verbond van Katholieke Scouts en Meisjesgidsen (VVKSM) te vormen, die in 2006 Scouts en Gidsen Vlaanderen wordt. In 1999 wijzigt het FCS haar naam in Les Scouts – Fédération catholique des Scouts Baden-Powell de Belgique .
Om hun uitbreiding in Vlaanderen beter te begeleiden, beslissen de katholieke scouts om zich op te splitsen in twee autonome taalafdelingen vanaf 1929: de Fédération des Scouts Catholiques (FSC) voor de Franstaligen en het Vlaams Verbond der Katholieke Scouts (VVKS) voor de Nederlandstaligen. In de jaren dertig, evenals in de loop van de Tweede Wereld Oorlog, groeien de scoutsbewegingen tot bijna 45.000 scouts in 1945. In dat jaar verenigen de pluralistische scouts en gidsen zich in de Boy-Scouts en Girl-Guides de Belgique (BSB-GGB). De BSB-GGB splitst in 1966 in een franstalige Fédération des Eclaireurs et Eclaireuses (FEE), die de Scouts et Guides Pluralistes (SGP) van België wordt in 1992, terwijl de Nederlandstaligen zich groeperen in de Federatie voor Open Scoutisme (FOS). In 1973 verenigen VVKS en de VVKM om het Vlaams Verbond van Katholieke Scouts en Meisjesgidsen (VVKSM) te vormen, die in 2006 Scouts en Gidsen Vlaanderen wordt. In 1999 wijzigt het FCS haar naam in Les Scouts – Fédération catholique des Scouts Baden-Powell de Belgique .


Zie ook:
Zie ook:
* [[Scouting in België|Geschiedenis van Scouting in België]]
* [[Oudste scoutinggroep]]
* [[Oudste scoutinggroep]]
* [[Lijst van scoutinggroepen in België]]
* [[Lijst van scoutinggroepen in België]]


==Scouting in Nederland==
== Scouting in Nederland ==
===Scoutingorganisaties===
{{Nederlandse scoutingorganisaties}}


{| class="toccolours" cellspacing="3px" style="float: right; margin: 0 0 1em 1em; text-align:center; width:360px; font-size: 70%"
Na Engeland slaat scouting ook in andere landen aan, waaronder in Nederland. Mede door de indruk die zes scouts van Troep 16 uit Oxford onder leiding van scoutmaster Bernard Blythe bij een bezoek aan Nederland maken wordt de eerste scoutinggroep opgericht in [[december]] [[1910]] en vele groepen volgen. De leeftijdsgroepen ([[speltak]]ken) waarin het scoutingprogramma wordt uitgevoerd, wordt in die beginjaren voor een groot deel rechtstreeks gekopieerd van de Engelse organisatie. Mede door de invloed van de verzuiling worden er in Nederland meerdere landelijke scoutingorganisaties opgericht om de belangen van de plaatselijke scoutinggroepen te behartigen.
|-
| colspan="2" |<font size=3>'''Nederlandse scoutingorganisaties<br>vóór [[Scouting Nederland|de fusie]] in 1973'''</font>
'''''Meisjes'''''<br>
[[Eerste Nederlandse Meisjes Gezellen Vereeniging]] (ENMGV), [[1911]] - ?<br>
[[Nederlandsche Meisjesgilde]] (NMG): [[1916]] - [[1933]]<br>
[[Nederlandse Padvindstersgilde]] (NPG): [[1933]] - [[1973]]<br>
[[Nederlandse Gidsenbeweging]] (NGB): [[1945]] - [[1957]]<br>
[[Nederlandse Gidsen]] (NG): [[1957]] - [[1973]]<br>
 
'''''Jongens'''''<br>
[[Nederlandse Padvindersorganisatie]] (NPO): [[1911]] - [[1915]]<br>
[[Nederlandse Padvindersbond]] (NPB): [[1912]] - [[1915]]<br>
[[De Nederlandse Padvinders]] (NPV): [[1915]] - [[1973]]<br>
[[Katholieke Verkenners]] (KV): [[1930]] - [[1973]] <br>(enige jaren onder de naam [[Verkenners van de Katholieke Jeugdbeweging|VKJB]])<br>
[[Padvinders Vereniging Nederland]] (PVN): [[1933]] - [[1940]]<br>


'''''Overkoepelende organen'''''<br>
Tijdens de [[Scouting in de Tweede Wereldoorlog|Tweede Wereldoorlog]] wordt scouting in Nederland verboden. Aanvankelijk wenst de Duitse bezetter dat de scoutingbeweging vrijwillig toetreedt tot de Nationale Jeugdstorm (de jeugdvereniging van de NSB), maar doordat de beweging dit - op een enkeling na - weigert, wordt er in april 1941 tot een verbod besloten. De vereniging wordt door de bezetter ontbonden en eigendommen worden vernietigd. Doordat de beweging ondergronds toch doorzet, weet de scouting zich na de bevrijding weer geheel te herstellen. De oude organisaties herleven en enkele nieuwe organisaties worden opgericht. In 1973 fuseren de verschillende scoutingorganisaties tot [[Scouting Nederland]]. Voor het structureren van de landelijke organisatie wordt Nederland verdeeld in [[gewest]]en en [[district]]en. Deze structuur wordt in 2002 door [[steunpunt]]en en [[regio]]'s vervangen.  
[[Nationale Padvindstersraad]]: [[1946]] - ? <br>
[[Nationale Padvindersraad]]: [[1938]] - [[1968]]<br>
De federatie "Scouting Nederland": [[1968]] - [[1973]]
|}
Na Engeland slaat scouting ook in andere landen aan, waaronder in Nederland. De eerste scoutinggroep wordt opgericht in [[december]] [[1910]] en vele groepen volgen. De leeftijdsgroepen ([[speltak]]ken) waarin het scoutingprogramma wordt uitgevoerd, wordt in die beginjaren voor een groot deel rechtstreeks gekopieerd van de Engelse organisatie. Mede door de invloed van de verzuiling worden er in Nederland meerdere landelijke scoutingorganisaties opgericht om de belangen van de plaatselijke scoutinggroepen te behartigen. In 1973 fuseren de organisaties tot [[Scouting Nederland]]. Voor het structureren van de landelijke organisatie wordt Nederland verdeeld in [[gewest]]en en [[district]]en. Deze structuur wordt in 2002 door [[steunpunt]]en en [[regio]]'s vervangen.  


Sinds [[1915]] fungeert er steevast een lid van het koninklijk huis als [[beschermheer]] van Scouting Nederland.  
Sinds [[1915]] fungeert er steevast een lid van het koninklijk huis als [[beschermheer]] van Scouting Nederland.  


Zie ook:
Zie ook:
* [[Oprichting van Scouting in Nederland]]
* [[Scouting in Nederland|Geschiedenis van Scouting in Nederland]]
* [[Oudste scoutinggroep]]
* [[Oudste scoutinggroep]]
* [[Lijst van scoutinggroepen in Nederland]]
* [[Lijst van scoutinggroepen in Nederland|Scoutinggroepen in Nederland]]
 
===1940-1945: Scouting in oorlogstijd===
[[Afbeelding:Padvindersorganisaties ontbonden.gif|right]]
 
Toen de Nazi's Nederland in 1940 binnenvielen, heerste er grote onzekerheid binnen de verschillende jeugdbewegingen van Nederland. Het was immers bekend dat in Duitsland de Nazi's, na de machtsovername van januari 1933, alle Scoutingorganisaties hadden verboden en de jeugd hadden gedwongen deel te gaan uitmaken van de Hitler Jugend (voor jongens) en de Bund Deutscher Mãdel (voor meisjes). In het door hen geannexeerde Oostenrijk was Scouting onmiddellijk verboden en de leiding was naar het concentratiekamp Dachau gezonden. Hetzelfde lot onderging de Tsjechoslowaakse organisatie terwijl in Polen Scouting onmogelijk werd gemaakt en verboden. Feitelijk verwachtte men in Nederland niet anders. Het werd een angstig afwachten, maar in eerste instantie gebeurde er niet veel. De Nederlandse padvind(st)erverenigingen bleven zo goed als het ging verder functioneren. Activiteiten buiten waren echter nagenoeg niet mogelijk.  Het kamperen werd verboden evenals het houden van kampvuren en het, in het openbaar, gebruik van kaart en kompas, maar verder niets.
 
De Duitse Nazi's waren van mening dat Nederland feitelijk nog tot het Duitse Rijk diende te behoren, door hun gezamelijke germaanse wortels. In de jaren 1940/1941 begon men maar vast met "De Gelijkschakeling", het streven naar eenheid van het Nederlandse volk, om het als geheen makkelijk bij Duitsland in te kunnen lijven. In dat streven naar eenheid werden eerst alle politieke partijen en de daarbij behorende jeugdorganisaties opgeheven (behalve het Zwart Front en de NSB met haar National Jeugdstorm (NJS)), daarna was het de bedoeling om ook de Nederlandse jeugd "gelijk te schakelen", door één Nederlandse jeugdorganisatie te creëren. De leiding van alle niet-politieke jeugdorganisaties (waaronder scouting) werd uigenodigd voor een vergadering waarop gesproken zou worden over de toekomst van de "aan haar leiding toevertrouwde jeugd." Ook de [[Nationale Padvindersraad|Nationale Padvinders Raad]] gaf gehoor aan deze oproep. De leiding van de Nationale Jeugdstorm zette de plannen uiteen. Men stelde voor dat alle organisaties, inclusief de NJS, zich zouden ontbinden om dan daarna samen een echte, zuiver Nederlandse jeugdbeweging op te richten. Tot verbazing van de NJS was men niet enthousiast en bleken meerdere bijeenkomsten nodig. De Nederlandse Padvinders Raad weigerde iedere medewerking. Overigens werd niet door iedereen de opinie gedeeld dat het oprichten van één nationale jeugdbeweging een slecht idee was. Eén van hen was Ernst Zilver, leider bij de Amsterdamse Jan van Nassaugroep. Na de Duitse inval stak hij - oorspronkelijk zeer oranjegezind, maar daarin erg teleurgesteld na de vlucht van het Koninklijk huis naar Engeland - zijn sympathieën voor de NSB niet onder stoelen of banken. Toen de [[NPV|Nederlandse Padvinders]] voet bij stuk hield, en niet wilde opgaan in één grote jeugdbeweging, besloot hij met zijn hele groep (of wat daar inmiddels nog lid van was) het lidmaatschap van koepelvereniging NPV op te zeggen en over te stappen naar de NJS. Landelijk gezien waren er onder de padvinders echter maar heel weinig overlopers.
 
Op 2 april 1941 nam de bezetter het besluit tot het verbod van Scouting en op 9 april verscheen in de dagbladen een A.N.P.-bericht dat de scoutingorganisaties verboden en ontbonden waren. In het bericht stond onder meer als reden genoemd dat ''de Nederlandsche padvinders (...) centraal vanuit het internationale padvindersbureau te Londen geleid werden'' en ''een actief instrument der Britsche cultureele en politieke propaganda'' waren (zie afbeelding).
 
De topleiders en leidsters van de Vereniging de Nederlandse Padvinders, de Katholieke Verkenners en het Nederlandse Padvindsters Gilde en enkele nog bestaande "vrijbuiters-organisaties", oa de Vierkant en Driehoek Clubs, werden van hun bed gelicht. Opgesloten en
verhoord door de Gestapo en de Sicherheitsdienst. De Nationale Hoofdkwartieren werden verzegeld. Administratie, archieven en andere zaken werden in beslag genomen, verwijderd en verbrand. Ook de Scout Shops en de Gilde Winckels werden gesloten en alle goederen
verwijderd en vernietigd. In enkele plaatsen werden manschappen van de marechaussee door de Sicherheitsdienst ingeschakeld. Deze
wisten dit kort van te voren en daar er ook onder hen padvinders of oud-padvinders waren haalden zij, voor de officiële dag van inbeslagname, al een enkele Scout Shops leeg. Alles werd opgeslagen in de marechausseekazerne en kwam bij de Bevrijding weer beschikbaar. (Dit gebeurde bv in Breda). Dit uiteraard niet zonder risico.
 
[[Afbeelding:Advertentie na oorlog.png|thumb|left|200px|Na de oorlog verscheen deze advertentie in de Volkskrant van Amsterdam, een oproep aan alle Verkenners om zich te melden en te helpen.]]
Ook de groepshuizen werden verzegeld. De meeste groepen hadden dit alles min of meer zien aankomen en hadden hun tenten en ander materiaal verdeeld over de leden, zo dat deze het thuis konden bewaren. De gebouwtjes, met wat er nog in lag, werden in beslag genomen en verzegeld en later, met inhoud overgedragen aan de NJS of de Duitse Hitler Jugend. Die gooiden al het niet bruikbare in het vuur en zo ging er veel waardevols verloren. Van de padvinders kon men zeggen: men stond er bij en men keek er naar. Was kwaad zo niet woedend maar machteloos. Hier en daar ging een groepshuis plotseling in vlammen op.
 
Desondanks bleven sommige scouts ondergronds toch doorgaan met hun verenigingsverband. Het werk met de welpen en kabouters werd - als zijnde te gevaarlijk - opgegeven doch de oudere verkenners en padvindsters, de voortrekkers en pioniers (boven de 18) en de leden van de Broederschap van Oud-Padvinders bleven elkaar ontmoeten en bleven bijeenkomsten houden zij het op beperkte schaal. Meestal per patrouille of ronde bij iemand thuis. Het verboden uniform werd ter plekke uit de tassen gehaald en aangetrokken. Deze bijeenkomsten werden af en toe bezocht door één van de leiders of leidsters en zo hield men contact. In de zomer van 1941 waren er zelfs die op zomerkamp gingen. Men verbleef in schuren van goedwillende boeren of zette de tentjes op in een dicht bos.
 
De Nazi's, zowel de Duitse als de Nederlandse, waren gewend aan het 'Führerprinzip', dwz bevelen kwamen van "boven" en de ondergeschikten dienden ze precies uit te voeren zonder daarbij na te denken of een eigen mening te vormen. Toen de Nazi's Scouting verboden en ontbonden waren zij van mening dat met het verwijderen van de structuur en de topleiding de Beweging totaal in het niets zou oplossen. Men wist kennelijk niet dat Scouting juist was gebaseerd op het patrouillesysteem dat uitstekend kon werken zonder leiding van boven en daardoor bleef Scouting bestaan. En dit werd wel duidelijk toen in september 1944 van uit het Zuiden van het land de Bevrijding begon en toen, overal waar de Duitsers verdreven werden en de Bevrijders arriveerden, Scouting en Guiding onmiddellijk weer herleefden en padvinders en padvindsters in uniform weer op straat verschenen en hun activiteiten hervatten.
 
A.E. Oosterlee en mr. Jo Cals (de latere minister van Onderwijs en Minister-president) nemen de leiding in handen, en ook het [[NPV]] herrijst. Wanneer ook de rest van het land in [[1945]] bevrijd wordt, blijkt de scoutingbeweging nog altijd springlevend, en onder de jeugd is grote animo voor de vereniging. Op 4 [[juli]] wordt een vierde beweging opgericht: de [[Nederlandse Gidsenbeweging]] (NGB).


{{bron|bronvermelding=
{{bron|bronvermelding=
Regel 140: Regel 98:
* websites WOSM en WAGGGS
* websites WOSM en WAGGGS
* De boekjes 'Scouting in de jaren 50' en 'De padvinderij in oude ansichten' van Jan van der Steen' (verkrijgbaar bij de ScoutShop).
* De boekjes 'Scouting in de jaren 50' en 'De padvinderij in oude ansichten' van Jan van der Steen' (verkrijgbaar bij de ScoutShop).
* Voor "Scouting in oorlogstijd; 1940-1945" zijn grote delen letterlijk overgenomen uit het artikel [http://www.kelpin.nl/fred/artikelen/jeugdstorm.pdf Scouting en de Nationale Jeugstorm], P.J. Kroonenberg, Amsterdam, januari 2005
* [http://www.vvksm.be/kos/mijlpalen.asp?b=1857&e=1920 www.vvksm.be] tijdlijn van Scouting in België
* [http://www.vvksm.be/kos/mijlpalen.asp?b=1857&e=1920 www.vvksm.be] tijdlijn van Scouting in België
* [http://www.gsb-history.org/guidisme_nl.htm www.gsb-history.org] De Gidsenbeweging in België
* [http://www.gsb-history.org/guidisme_nl.htm www.gsb-history.org] De Gidsenbeweging in België
Regel 148: Regel 105:
}}
}}


==Externe links==
== Externe links ==
* [http://www.scoutquest.com/ www.scoutquest.com] geschiedenis van scouting in Nederland en er buiten
* [http://www.scoutquest.com/ www.scoutquest.com] geschiedenis van scouting in Nederland en er buiten
* [http://www.gsb-history.org/ www.gsb-history.org] Geschiedenis van de Scouts en Gidsenbeweging in België (grotendeels frans)
* [http://www.gsb-history.org/ www.gsb-history.org] Geschiedenis van de Scouts en Gidsenbeweging in België (grotendeels frans)
Regel 155: Regel 112:
* [http://www.9en10.be/onderwerpen/geschiedenis/geschiedenis.htm www.9en10.be] nog meer over Scouting in België
* [http://www.9en10.be/onderwerpen/geschiedenis/geschiedenis.htm www.9en10.be] nog meer over Scouting in België


[[Categorie:geschiedenis]]
[[Categorie:Geschiedenis]]
 
[[ar:تاريخ الكشفية]]
[[de:Pfadigeschichte]]
[[es:Historia del movimiento scout]]
[[fi:Partiohistoria]]
[[fr:Histoire du scoutisme]]
[[pt:História do Escotismo Mundial]]
[[sv:Scoutings Historia]]
[[uk:Історія Світового Скаутингу]]

Versie van 3 feb 2018 01:28

Dit artikel beschrijft beknopt enkele belangrijke momenten uit de Geschiedenis van Scouting.

De oprichting van Scouting[bewerken | brontekst bewerken]

Robert Baden-Powell is officier in het leger en verblijft vooral in India en Zuid-Afrika Hier krijgt hij een voorliefde voor het "flanel shirt" militaire verkennersleven. In 1903 schrijft hij hierover het handboek "Aids to Scouting". Nadat hij in Engeland een held wordt tijdens een lange bezetting van het Zuid-Afrikaanse stadje "Mafeking", slaat het boek aan bij de Engelse jeugd, dat met veel plezier "B.P."-tje speelt.

Scouting voor jongens[bewerken | brontekst bewerken]

De kaft van het boek "Scouting for Boys"

In 1907 bezoekt Baden-Powell een jongensvereniging, de "Boys Brigade". Het militaire programma lijkt hem te saai en hij merkt op dat ze veel meer jongens kunnen trekken met een aantrekkelijker programma. Hij denkt hierbij ongetwijfeld aan zijn verkenners-hobby. De leiders vragen hem om zijn ideeen op papier te zetten en hij begint een studie naar allerlei bestaande programma's. Als belangrijkste onderdeel zet hij het verkennen om in niet-militaire "vredes"verkenners, een mannenleven in de vorm van een jongensspel. Als test organiseert Baden-Powell met 22 jongens in 1907 een kamp op Brownsea Island en publiceert daarna in 1908 het boek Scouting for Boys in goedkope losse hoofdstukjes, de "Yarns" ("kampvuurverhalen"). Scouting is bedoeld als een spel dat bestaande verenigingen zoals Boys' Brigade en YMCA kunnen gebruiken, maar daar slaat het niet echt goed aan. Echter overal beginnen groepjes jongens eigen patrouilles op te richten en in alle haast moet een aparte Scouting-organisatie worden ingericht. Er ontstaat een ware "scoutingbeweging" in Engeland, en de Engelse koning Edward vraagt Robert Baden-Powell in 1909 om al zijn aandacht aan deze nieuwe beweging te schenken. Hij ontwikkelde kort daarop met hulp van zijn broer Warington de zeeverkenners en later met hulp van zijn broer Baden de luchtverkenners.

In de periode tussen 1911 en 1913, begint Robert Baden-Powell met verre reizen, met als doel het starten van scoutinggroepen op alle vijf de werelddelen.

Aanvankelijk richt de scoutingbeweging zich ruwweg op jongens in de leeftijd 10 tot zo'n 15 jaar. In 1914 beginnen in Engeland de '(Wolf) Cubs'. Hiervoor wordt in 1916 het "Wolf Cub's Handbook" gepubliceerd, dat geschreven is met medewerking van Joseph Rudyard Kipling, de schrijver van het Jungleboek. In 1917 ontstaan in Engeland de "Senior Scouts" die in 1919 overgaan in "Rover Scouts", in een poging de jongeren die te oud zijn geworden voor verkenner vast te houden. Achterliggende gedachte is onder meer dat op deze manier de verliezen onder de leiders door de Eerste Wereldoorlog na verloop van tijd aangevuld zouden kunnen worden.

Scouting voor meisjes[bewerken | brontekst bewerken]

In september 1909 wordt de eerste grote scoutingrally in London gehouden. Er verschijnen tot ieders verbazing niet minder dan 11.000 boy scouts en bovendien enkele meisjespadvinders in zelfbedachte uniformen. Dat is het signaal om ook Scouting voor meisjes te gaan organiseren. In Londen wordt begin 1910 officieel begonnen met Scouting voor meisjes: de Girl Guides Association wordt er opgericht onder leiding van Agnes Baden-Powell, de zuster van Robert.

Rond 1916 komt de schatrijke Amerikaans Engelse mrs. Julliette Low, die in de Verenigde Staten een omvangrijke meisjesclub leidt, onder de indruk van Baden-Powells werk en sticht de 'Girl Scouts of America'. Dit heeft grote invloed op de ontwikkeling van Guiding in vele andere landen.

Ter ondersteuning voor de meisjesscouting schrijft Baden-Powell rond die tijd het boek "Girl Guiding - Rovering to Success".

In 1928 wordt de WAGGGS opgericht, een overkoepelende, internationale organisatie voor meisjesscouting. Olave Baden-Powell, de echtgenote van Robert Baden-Powell, wordt enkele jaren later unaniem uitgeroepen tot "World Chief Guide" van deze organisatie.

Internationale activiteiten[bewerken | brontekst bewerken]

Door zijn ervaringen tijdens de Eerste Wereldoorlog komt Baden-Powell op het idee dat de scoutingbeweging volken over hun grenzen heen bijeen kan brengen, door tijdens internationale bijeenkomsten de nadruk te leggen op onderlinge verstandhouding en wederzijds begrip. Dit leidt in 1920 tot de allereerste editie van de Wereldjamboree. Ook wordt dat jaar de eerste internationale conferentie gehouden; de oprichting van de Boy Scouts International Conference.

Andere internationale initiatieven uit die beginjaren zijn een internationaal scoutingblad (1921) en het eerste internationale scoutingcentrum; het Internationaal Scout Chalet in Kandersteg, te Zwitserland (1925). Wanneer in 1922, tijdens de 2de internationale conferentie in Parijs, de eerste internationale commissie gekozen wordt, zijn er 30 landenorganisaties vertegenwoordigd. Uit de eerste wereldwijde telling van leden van scouting blijkt dat er op dat moment 1.019.205 leden in 31 landen tot de scoutingbeweging behoren.

Verdere ontwikkelingen[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode die volgt, ontspruiten er snel allerlei initiatieven. Zo maakt Baden-Powell in 1919 een start met de Gilwelltraining, wanneer de scoutingbeweging het Londense buitenterrein "Gilwell Park" geschonken krijgt. Trainingen buiten de Britse landsgrenzen zouden spoedig volgen. In 1919 verschijnen er ook nieuwe boeken van Baden-Powell, waaronder het 'The Wolf Cub's Handbook' dat met Joseph Rudyard Kipling geschreven wordt.

Scouting in België[bewerken | brontekst bewerken]

Belgische scoutingorganisaties (onvolledig)

Meisjes
Baden-Powell Belgian Girl Guides (BPBGG): 1915 - 1929
Associatie der Katholieke Padvindsters van België (KPB): 1929 - 1945
Guides Catholiques de Belgique (GCB): 1929 - ?
Girl-Guides de Belgique (GGB): 1919 - 1945
Blauwe Gidsen: 1939 - 1953
Katholieke Meisjesgidsen van België (KMGB): 1945 - 1961
Vlaams Verbond der Katholieke Meisjesgidsen (VVKM): 1961 - 1973

Jongens
Belgian Catholic Scouts (BCS): 1910 - 1912
Boy Scouts de Belgique (BSB): 1910 - 1945
Baden-Powell Belgian Boy Scouts (BPBBS): 1912 - 1916
Baden-Powell Belgian Boy and Sea Scouts (BPBBSS): 1916 - 1930
Vlaams Verbond der Katholieke Scouts (VVKS): 1930 - 1973
Fédération des Scouts Catholiques (FSC): 1930 - 1999
Les Scouts – Fédération catholique des Scouts Baden-Powell de Belgique 1999 - nu

Gemengd
Boy-Scouts et Girl-Guides de Belgique (BSB-GGB): 1945 - 1966
Fédération des Eclaireurs et Eclaireuses (FEE): 1966 - 1992
FOS Open Scouting (FOS): 1966 - nu
Vlaams Verbond van Katholieke Scouts en Meisjesgidsen (VVKSM): 1973 - 2006
Scouts en Gidsen Vlaanderen (SGV): 2006 - nu
Scouts et Guides Pluralistes de Belgique (SGP): 1992 - nu

Overkoepelende organen
Interfederale Scoutsbond van België (ISB) 1940?-? (Jongens)
Nationale Verbindingsraad van de Gidsenbewegingen in België (N.V.R.) 1932?-? (meisjes)
Verbindingsraad der Gidsen- en Scoutsbewegingen van België (Hexagoon) ? - 1979
Gidsen- en Scoutsbeweging in België (GSB): 1979 - nu

Na Engeland slaat scouting ook in andere landen aan, waaronder in België. Scouting begon in België als een select clubje van Engelse en franstalige burgerij. In 1910 wordt de eerste pluralistische scoutsvereniging, de Boy-Scouts de Belgique (BSB) opgericht. In 1912 richt de eerwaarde Heer Jules Petit in Brussel de Belgian Catholic Scouts (BCS) op de naam aannemen van de Baden-Powell Belgian Boy-Scouts (BPBBS). Die in 1913 wordt omgevormd tot B.P.B.B.S. (Baden-Powell Belgian Boy Scouts), met met J. Corbisier als eerste Chief-Scout.

Georges de Hasque, een Antwerps zakenman, was sinds 1895 actief in de patronaatswerking van de Sint-Jacobsparochie. Na reeds kennis gemaakt te hebben met Scouting in 1908, besluit hij dit ook geleidelijk aan te introduceren in de patronaatswerking. Niet overhaast maar via het omweggetje 'Patria Club' waar de uiteindelijke scoutsgroep zal uit geboren worden. Op 27 oktober 1913 legt Georges De Hasque zijn belofte af in de eerste Vlaamse Katholieke groep, "de 1e Antwerpen". Alhoewel deze introductie succesvol is, krijgt Georges de Hasque tegenkanting. Waar de andere groepen franstalig en meestal niet-confessioneel zijn, is zijn groep Vlaams en katholiek. Tevens eist hij dat ook de leden van zijn groep het bekende beige hemd mogen dragen. Dit was normaal enkel voor de franstalige elite weggelegd, de Vlamingen moesten het doen met een groen hemd (zoals dit nog steeds wordt gedragen door de Waalse jeugdorganisatie Patro)

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het scoutisme in België verboden maar bleef clandestien verder werken. De eerste meisjesafdeling van scouting wordt, olv. Pater M. Verpoorten in 1915 opgericht in de Brusselse Marollenwijk. De ‘Baden-Powell Belgian Girl Guides’ (BPBGG) zijn een feit. In 1916 sticht de eerder genoemde Georges de Hasque de eerste Vlaamse zeescoutsgroep te Antwerpen. Hierdoor wordt voortaan gesproken van de BPBBSS ofwel de "Baden-Powell Belgian Boy and Sea Scouts". In 1918 ontstaat het eerste Vlaamse tijdschrift ‘De Scout’. In 1919 wordt de eerste Vlaamse groep in Leuven opgericht, onder leiding van E.H. De Neuter, later eerste verbondsaalmoezenier van VVKS.

Om hun uitbreiding in Vlaanderen beter te begeleiden, beslissen de katholieke scouts om zich op te splitsen in twee autonome taalafdelingen vanaf 1929: de Fédération des Scouts Catholiques (FSC) voor de Franstaligen en het Vlaams Verbond der Katholieke Scouts (VVKS) voor de Nederlandstaligen. In de jaren dertig, evenals in de loop van de Tweede Wereld Oorlog, groeien de scoutsbewegingen tot bijna 45.000 scouts in 1945. In dat jaar verenigen de pluralistische scouts en gidsen zich in de Boy-Scouts en Girl-Guides de Belgique (BSB-GGB). De BSB-GGB splitst in 1966 in een franstalige Fédération des Eclaireurs et Eclaireuses (FEE), die de Scouts et Guides Pluralistes (SGP) van België wordt in 1992, terwijl de Nederlandstaligen zich groeperen in de Federatie voor Open Scoutisme (FOS). In 1973 verenigen VVKS en de VVKM om het Vlaams Verbond van Katholieke Scouts en Meisjesgidsen (VVKSM) te vormen, die in 2006 Scouts en Gidsen Vlaanderen wordt. In 1999 wijzigt het FCS haar naam in Les Scouts – Fédération catholique des Scouts Baden-Powell de Belgique .

Zie ook:

Scouting in Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

Na Engeland slaat scouting ook in andere landen aan, waaronder in Nederland. Mede door de indruk die zes scouts van Troep 16 uit Oxford onder leiding van scoutmaster Bernard Blythe bij een bezoek aan Nederland maken wordt de eerste scoutinggroep opgericht in december 1910 en vele groepen volgen. De leeftijdsgroepen (speltakken) waarin het scoutingprogramma wordt uitgevoerd, wordt in die beginjaren voor een groot deel rechtstreeks gekopieerd van de Engelse organisatie. Mede door de invloed van de verzuiling worden er in Nederland meerdere landelijke scoutingorganisaties opgericht om de belangen van de plaatselijke scoutinggroepen te behartigen.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt scouting in Nederland verboden. Aanvankelijk wenst de Duitse bezetter dat de scoutingbeweging vrijwillig toetreedt tot de Nationale Jeugdstorm (de jeugdvereniging van de NSB), maar doordat de beweging dit - op een enkeling na - weigert, wordt er in april 1941 tot een verbod besloten. De vereniging wordt door de bezetter ontbonden en eigendommen worden vernietigd. Doordat de beweging ondergronds toch doorzet, weet de scouting zich na de bevrijding weer geheel te herstellen. De oude organisaties herleven en enkele nieuwe organisaties worden opgericht. In 1973 fuseren de verschillende scoutingorganisaties tot Scouting Nederland. Voor het structureren van de landelijke organisatie wordt Nederland verdeeld in gewesten en districten. Deze structuur wordt in 2002 door steunpunten en regio's vervangen.

Sinds 1915 fungeert er steevast een lid van het koninklijk huis als beschermheer van Scouting Nederland.

Zie ook:

Bronnen en referenties

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.