Gos Lingbeek: verschil tussen versies

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Ga naar:navigatie, zoeken
(→‎Lezingen: linkfix)
Geen bewerkingssamenvatting
(13 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Dr. G.W.S. Lingbeek''', arts te Den Haag, was één van de eerste bestuurders van de [[NPO]] en bedenker van de naam padvinder.
{{Persoon
|Naam=dr. Goswijn Willem Sanne (Gos) Lingbeek
|Foto=Gos Lingbeek.jpg
|Geslacht=man
|Beweging=Nederlandsche Padvindersorganisatie
|Beweging 1=Nederlandsche Padvindersbond
|Geboorteplaats=Veendam
|Geboorteprovincie=Groningen
|Geboorteland=Nederland
|Geboortedatum=1860-08-05
|Overlijdensplaats=Pretoria
|Overlijdensprovincie=Transvaal
|Overlijdensland=Zuid-Afrika
|Overlijdensdatum=1939-07-11
}}
'''Goswijn Willem Sanne (Gos) Lingbeek''' was een Nederlandse arts die landelijke bekendheid kreeg als pionier van de [[scouting|padvinderij]] en als leider van diverse ambulances die door het Nederlandse Rode Kruis in het buitenland werden ingezet in oorlogssituaties.
[[File:Veldhospitaal met dr. Lingbeek en pres. Steyn.jpg|thumb|left|Veldhospitaal met dr. Lingbeek en pres. Steyn]]
== Biografie ==
Rond de eeuwwisseling, tijdens de Tweede Boerenoorlog, leidde Lingbeek de eerste ambulance van het Nederlandse Rode Kruis in de oorlogsgebieden in Oranje Vrijstaat en Transvaal.


==Eerste oprichters van Scouting==
Lingbeek was lid van de Centrale Gezondheidsraad en van het hoofdbestuur van het Nederlandse Rode Kruis. Ook was hij maatschappelijk betrokken op vele terreinen, zo was hij actief in de vrijmetselarij en was hij in 1911 een van de eerste bestuurders van de [[Nederlandsche Padvindersorganisatie]] (NPO). In maart 1911 wordt hij voorzitter van de [[Nederlandsche Padverkenners]] en in maart 1912 bestuurslid van de [[Nederlandsche Padvindersbond]] (NPB). In 1910 had hij met [[Gos de Voogt]] het boek ''Een Padvinders vereeniging (Boy-scouts)'' geschreven, waarmee hij ook de bedenker werd van de term ''[[padvinder]]''.
Hij zag het belang voor Nederland van deze jeugdbeweging. Als leider van de Nederlandse Ambulance gedurende de Boeren-oorlog in Transvaal kende hij generaal Baden-Powell als politieke en militaire tegenstander. De naam "Padvinder" was van hem afkomstig. Samen met [[Gos de Voogt]] schreef hij het boek ''Een Padvinders vereeniging (Boy-scouts). Een woord aan de Nederlandsche jongens en aan ouders en opvoeders''.  
In 1929 keerde hij terug naar Zuid-Afrika en bracht daar de laatste tien jaar van zijn leven door.
In juli 2015 publiceerde zijn achterkleinzoon Philip Everts zijn biografie "Een rusteloze geest".


==Lezingen==
==Lezingen==
Lingbeek trok door Nederland om lezingen te houden over scouting. Op 4 februari 1911 was hij in Assen, waar zijn bezoek leidde tot de oprichting van [[De Zwervers (Assen)|De Zwervers]]<ref>http://www.zwervers.nl/geschiedenis</ref>.
Lingbeek trok door Nederland om lezingen te houden over scouting. Op 4 februari 1911 was hij in Assen, waar zijn bezoek leidde tot de oprichting van [[De Zwervers (Assen)|De Zwervers]]<ref>http://www.zwervers.nl/geschiedenis</ref>.


{{bron}}
{{bron
|bronvermelding =
*https://nl.wikipedia.org/wiki/G.W.S._Lingbeek}}
 
{{DEFAULTSORT:Lingbeek, Gos}}
[[Categorie:Persoon uit de scoutinggeschiedenis]]
[[Categorie:Persoon uit de scoutinggeschiedenis]]
[[Categorie: Scouting in Nederland]]
[[Categorie: Scouting in Nederland]]

Versie van 11 apr 2021 13:27


dr. Goswijn Willem Sanne (Gos) Lingbeek
Gos Lingbeek.jpg
Icon boy scout.svg
Geboorteplaats
Veendam ­Groningen ­Nederland
Geboortedatum
5 augustus 1860
Overlijdensplaats
Pretoria ­Transvaal ­Zuid-Afrika
Overlijdensdatum
11 juli 1939
Bezig met het laden van de kaart...

Goswijn Willem Sanne (Gos) Lingbeek was een Nederlandse arts die landelijke bekendheid kreeg als pionier van de padvinderij en als leider van diverse ambulances die door het Nederlandse Rode Kruis in het buitenland werden ingezet in oorlogssituaties.

Veldhospitaal met dr. Lingbeek en pres. Steyn

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Rond de eeuwwisseling, tijdens de Tweede Boerenoorlog, leidde Lingbeek de eerste ambulance van het Nederlandse Rode Kruis in de oorlogsgebieden in Oranje Vrijstaat en Transvaal.

Lingbeek was lid van de Centrale Gezondheidsraad en van het hoofdbestuur van het Nederlandse Rode Kruis. Ook was hij maatschappelijk betrokken op vele terreinen, zo was hij actief in de vrijmetselarij en was hij in 1911 een van de eerste bestuurders van de Nederlandsche Padvindersorganisatie (NPO). In maart 1911 wordt hij voorzitter van de Nederlandsche Padverkenners en in maart 1912 bestuurslid van de Nederlandsche Padvindersbond (NPB). In 1910 had hij met Gos de Voogt het boek Een Padvinders vereeniging (Boy-scouts) geschreven, waarmee hij ook de bedenker werd van de term padvinder. In 1929 keerde hij terug naar Zuid-Afrika en bracht daar de laatste tien jaar van zijn leven door. In juli 2015 publiceerde zijn achterkleinzoon Philip Everts zijn biografie "Een rusteloze geest".

Lezingen[bewerken | brontekst bewerken]

Lingbeek trok door Nederland om lezingen te houden over scouting. Op 4 februari 1911 was hij in Assen, waar zijn bezoek leidde tot de oprichting van De Zwervers[1].

Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.