Harry Spijkerman

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Ga naar:navigatie, zoeken


Hendricus Jacobus (Harry) Spijkerman
Harry Spijkerman.jpg
Icon boy scout.svg
Geboorteplaats
Waalwijk ­Noord-Brabant ­Nederland
Geboortedatum
13 oktober 1898
Overlijdensplaats
Wassenaar ­Zuid-Holland ­Nederland
Overlijdensdatum
3 augustus 1951
Bezig met het laden van de kaart...
Waarderingsteken(s)
 Zilveren Wolf‎, Zilveren Vlaamse Gaai 

Harry Spijkerman was de secretaris van het Nationaal Hoofdkwartier van De Nederlandse Padvinders in Den Haag.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Hij was de zoon van de directeur van de Rijksnormaalschool te Breda, Jacobus (Sjaak) Tjitskes Spijkerman en Maria van Beijnen. Hij werkte begin jaren 20 op het notariskantoor Fens in Eindhoven. In 1926 vertrok hij vanuit Eindhoven naar Den Haag; daar woonde hij een jaar op het adres Lubeckstraat 69 en een jaar later op het adres Van Bleiswijkstraat 46. Hij trouwde op 19 december 1932 in Voorburg met de boerendochter Christina Jannetje (Chris) Kistemaker (1900-1985) en samen woonden ze aan de Koningin Wilhelminalaan 192b. Op 9 juni 1934 werd hun zoon en eerste kind Johannes (Jon) geboren, op 19 april 1938 hun eerste dochter Anca en op 3 april 1946 hun dochter Gladys[1].

Scouting[bewerken | brontekst bewerken]

Hij ging bij de padvinderij in Waalwijk op 16-jarige leeftijd. Padvinderij stond landelijk gezien sterk in de belangstelling. Dat blijkt onder andere uit het bezoek, dat Prins Hendrik, de man van koningin Wilhelmina, bracht aan de blokhut in het “Padvindersbos” zoals een bosperceel tussen Anton Fens’ (ouderlijk) buitenhuis Kortonjo en Eikenburg toen genoemd werd. ‘s Avonds schonk Prins Hendrik de vereniging een troepenvlag. Harry Spijkerman, in dienst bij notaris Fens, was vanaf 1920 hopman van de groepen 1 en 2[2]. In datzelfde jaar werd hij de adjunct-secretaris van de vereniging in Eindhoven om al in 1924 op het Nationaal Hoofdkwartier secretaris te worden van de NPV. In 1928 vertaalde hij het boek "Good Scouting"[3] uit het Engels dat de Nederlandse titel kreeg: Het verkennen in de R.K. Parochie[4]. Daarin werd de situatie beschreven van de rooms-katholieke padvinders binnen de Boys Scouts Association. Spijkerman en hoofdverkenner Rambonnet mogen gezien worden als de grondleggers van de organisatie van de NPV. In 1932 was hij de assistent-kampleider van het Nationaal kamp van 1932 in Wassenaar. Overigens was hij geen vrijwilliger, maar een beroepskracht.

In het begin van de bezetting voerde hij met Anton van Leeuwen de gesprekken met de NSB over de plannen van de Nationale Jeugdstorm voor de vorming van één nationale jeugdbeweging. De NPV voelde er helemaal niets voor om mee te gaan in de plannen van de NSB en het overleg hierover liep vast. Dat resulteerde in een algeheel verbod op de padvinderij in Nederland op 2 april 1941. Door heel Nederland werden veel commissarissen van Scouting direct na het verbod gevangen gezet en verhoord. Onder hen was ook Harry Spijkerman.  

Op 23 april 1949 reikte de de Commissaris Buitenland van de Scout Association, de heer Glad Bincham, in Den Haag aan Spijkerman de Zilveren Wolf uit voor zijn verdiensten voor de nationale en internationale scoutingbeweging. In november 1950 moest Spijkerman vertrekken als secretaris, vanwege verschil van mening over zijn gevoerde beleid in de NPV. De brochure "Ten Einde Raad" van een aantal bezorgde leiders speelde daarbij een rol. Hij overleed in 1951 na een kortstondige ziekte.

Functies van Harry Spijkerman:

  • Secretaris Nationaal Hoofdkwartier (beroepskracht) van 1924 tot en met november 1950
  • Secretaris van de leiding van de 5de Wereldjamboree in Vogelenzang in 1937
  • Samensteller van het "Rapport Wereld Jamboree 1937"
  • Gilwelltrainer (vanaf 1930 tot en met 1950)

Hopman Spijkermangroep[bewerken | brontekst bewerken]

Den Haag[bewerken | brontekst bewerken]

In Den Haag is een padvindersgroep naar hem vernoemd geweest, de Hopman Spijkermangroep. De groep is inmiddels opgeheven; in 1927 fuseerde de groep met de Van Laergroep en samen gingen ze verder als de waterscouts van de Graaf Willemgroep. De Graaf Willemgroep fuseerde op haar beurt in 1969 met de Gouden Pijl en samen gingen ze verder als De Vliegende Hollander.

Suriname[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn overlijden in 1951 werd een groep van het NPG in Suriname naar hem vernoemd: de Spijkermangroep[5].

Onderscheidingen en eretitels[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen en referenties

  • www.wiewaswie.nl
  • Haarlems Dagblad, 3 augustus 1951
  • De Stem, 4 augustus 1951
  • Echo van het Zuiden, 6 augustus 1951
  • Nieuwe Leidsche Courant, 6 augustus 1951
Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.