Heimwee

Heimwee is het gevoel dat je verlangt naar thuis, naar bijvoorbeeld je familie (Moeder/Vader Broertje/Zusje) of je eigen omgeving (Huis/Eigen Bed). Het is over het algemeen een psychish probleem, hoewel je van heimwee soms ook kleine lichamelijke klachten kunt krijgen, bijvoorbeeld hoofdpijn of soms zelfs misselijkheid. Heimwee is een veel voorkomend probleem op de zomerkampen van menig scoutinggroep, met name bij kinderen tussen de 5 en de 10 komt het probleem regelmatig voor.
Overigens is het niet beperkt tot die leeftijd, gedurende lange kampen is het voor elke leeftijdsgroep mogelijk om heimwee te krijgen, zelfs bij leiding kan het voorkomen. Echter is het wel zo dat kinderen rond en onder de DWEK leeftijd er over het algemeen het gevoeligste voor zijn.

Voorkom Heimwee

De beste manier om wat aan heimwee te doen, is er voor te zorgen dat de kans dat het ontstaat te verkleinen. Hiervoor kunnen een paar maatregelen genomen worden, zo kun je er in het seizoen voor het zomerkamp al weekenden organiseren, en kan je ervoor zorgen dat kinderen bepaalde spulletjes van thuis niet (of juist wel) meenemen.

Let op: Iedere groep heeft weer een andere manier om met Heimwee om te gaan, zo kan het gebeuren dat er hier maatregelen genoemd staan waar je het totaal niet mee eens bent of wat jullie als groep totaal anders aanpakken. Als jullie als groep andere ideeen hebben veroordeel dan niet meteen deze handelingen en typ hier jullie manieren om heimwee te voorkomen bij, op die manier krijgen we een zo compleet mogelijk overzicht over de verschillende manieren die je kan gebruiken om Heimwee aan te pakken / te voorkomen

Weekenden

Zorg ervoor dat er gedurende het seizoen een aantal weekenden worden georganiseerd om de kinderen meer vertrouwd te maken met het overnachten op scouting. Dit kan zowel op je eigen terrein zijn als op een andere locatie, zorg ervoor dat de kinderen worden blootgesteld het ritme, de tijdsplanning en de regels die ook tijdens het zomerkamp gelden. ((straf-)corvee, bedtijd en tijd van ontbijt enz.)
Verder is het ook heel belangrijk om tijdens deze weekenden het groepsgevoel van je groep zo veel mogelijk te verstreken, het werkt alleen maar in het voordeel als de kinderen gaan denken: "Wij gaan op Zomerkamp", ipv "Ik ga met de rest op Zomerkamp". Een groepsgevoel versterken kan heel preventief werken.

Foto's, Spulletjes van thuis

Hierin zijn 2 simpele opties, meenemen of thuislaten
Dit hangt af van wat jullie als groep belangrijk vinden, toch kunnen foto's tijdens kampen met jongere kinderen problemen veroorzaken. Foto's kunnen Heimwee verzachten als kinderen hier last van krijgen, aan de andere kant als kinderen er nog geen last van hebben kan een simpele foto heimwee ook weer uitlokken. Hetzelfde geld voor persoonlijke spulletjes van thuis. Spullen als knuffels en poppen kunnen het beste wel meegenomen worden.

Verder zijn zaken als 'bellen met papa en mama' niet echt bevorderlijk en worden ze ook afgeraden, eventueel kun je bezorgde ouders wel contact met de leiding laten opnemen.

Help bij Heimwee

Ondanks, hoe je als team je best ook doet om Heimwee te voorkomen, het kan altijd gebeuren dat 1 van je leden er ineens last van krijgt. Met name tijdens 'Dode' momenten komt dit veel voor.
'Dode' momenten zijn stukjes in je programma dat kinderen even niets te doen hebben, bijv tussen 2 spelrondes in of als kinderen 's avonds naar bed gaan en in hun bed liggen. Het is vervelend als een van je leden hiermee geconfronteerd wordt, maar het is nog veel vervelender voor het lid zelf. Als je Heimwee constateerd is het wel belangrijk dat je actie onderneemt, het wordt alleen maar erger als een kind hier langer mee blijft zitten en het kan ook aanstekelijk werken naar de andere kinderen. Hoe ga je ermee om als 1 van je last krijgt van heimwee, wat zijn je mogelijkheden om de verlangende gevoelens naar huis iets te temperen?

Omgaan met emotie's bij kinderen

Er bestaan goede schema's opgesteld door ontwikkelingspsychologen die je kan helpen met hoe je als opvoeder best kan omgaan met de emoties van kinderen. Hievoor moet je natuurlijk wel de tijd hebben. Wat niet altijd mogelijk is als leiding van een hele groep kinderen.

1. Benoemen Beginnen kan je doen door het kind te helpen met de (onderliggende) emotie van zijn of haar gedrag te benoemen. Ook wanneer deze heel duidelijk is. Op deze manier laat je merken dat je voor deze emotie openstaat. Kinderen en jongeren weten soms ook niet direct vanwaar hun emotie komt of geven andere redenen voor ze. Ze hebben buikpijn of voelen zich ziek. Na even praten ontdekken en vertellen ze je snel de echte reden. Sluit in deze beginfase dicht aan bij wat het kind zegt door met een vriendelijke en neutrale toon hetgeen het kind zegt te herhalen of in andere woorden weer te geven.

2. Erkennen Een kind leert eigen emoties te accepteren als het merkt dat die emotie er van de opvoeder ook mag zijn. Je hoeft zeker geen schrik te hebben dat je de emotie voor het kind hier groter zou maken. In tegendeel bij erkenning en uiting vermindert de emotie en ebt ze weg. (met uitz. van emoties die voor lange tijd onderdrukt zijn wanneer er eerst een tijdspanne van intensere ontlading zal komen vooralleer de emotie verminderd)

3. Uiten Het uiten van een emotie (door het kind) is erg belangrijk omdat een kind zo de fysieke spanning die een emotie oproept, kan ontladen. Huilen heeft een functie! Het geeft een kind de mogelijkheid om te herstellen van lichamelijke of emotionele pijn. Hou er mee rekening dat een kind is nog in ontwikkeling is en je niet dezelfde beheersing kan verwachten als bij een volwassene. In het begin van deze fase is vooral je lichamelijke nabijheid als leiding belangrijk. Probeer met je houding, je toon, en je aanwezigheid het kind te laten merken dat je er bent en hem of haar kunt troosten. Sommige kinderen 'lijken' je nabijheid op zo een moment niet te willen omdat ze schrik hebben om zich open te stellen of omdat ze gewoon zijn geworden dat ze toch niet begrepen worden. Indien je deze reden inschat, respecteer dit en laat het kind alleen. Vanaf een bepaalt moment zal hij of zij je andere signalen geven en je aanwezigheid vanaf dan juist wel apprecieren. Soms, meestal bij jongere kinderen, loopt een kind weg omdat het 'wil merken' dat je bij hem of haar wilt zijn wanneer hij of zij van streek is. In dit laatste geval is het altijd goed om het kind liefdevol vast te nemen en het zo de gelegenheid geven om in je armen uit te huilen. Een kind zal in de fase wanneer het silletjesaan begint te bedaren het meest open staan voor een knuffel/troostend gebaar. Niet zozeer in het begin van het uiten van de emotie.

4. Verwerken Wanneer het kind bedaart en het ergste voorbij is moet het leren omgaan met de situatie of samen een oplossing vinden. Het kan helpen om te vragen hoe het kind zich wel zou willen voelen en te bespreken wat daarvoor nodig moet zijn. Indien de emotie inpaktvol was (bijvoorbeeld bij het zien van een ongeval) kan het nuttig zijn om het kind in deze fase een tekening laten maken. Wanneer de spanning zo goed als weg is, is het niet goed om het kind er nog voortdurend aan te herinneren en wil het gewoon kunnen doen zoals alle anderen. Bij heimwee kan je vanaf dat moment het kind afleiden met andere zaken. Bij 'diep verdriet' (zoals bij recent sterfte van nabij persoon) is het proces complexer dan bovenstaand.

Iets om handen geven

Zodra de kinderen iets te doen hebben zetten ze thuis al gauw weer uit hun hoofd. Laat het kind bijvoorbeeld een leiding helpen met een spel klaarzetten of drinken inschenken.

Dialoog aangaan

Er zijn veel verschillende type kinderen die op verschillende manieren benanderd willen worden, dit gaat zeker ook op bij kinderen met heimwee. Is het kind een echte knuffelaar en zoekt het gewoon wat aandacht kan een flinke knuffel en even een wandelingetje maken met het kind al enorm helpen. Is het kind al wat wijzer dan helpt een goed gesprek over thuis en wat hij mist soms enorm. Verder moet je tijdens de gesprekken altijd wijzen op het feit dat jullie als leiding het kind nog enorm graag erbij willen hebben en dat jullie nog enorm leuke dingen gaan doen op het kamp (Zwemmen, Pretpark, Leuke spellen in Wild West thema etc.). Neem ruim de tijd voor zo'n gesprek en ga als je daarmee klaar bent even wat leuks doen met het kind (spelletje ofzo), of laat hem je even helpen (zoals voorgaande stap).
Meestal is dit bij Heimwee de meest effectieve manier, doordat het kind even een hoop aandacht krijgt en even zijn gedachten kan bevrijden vervalt hij al weer snel in het ritme van het kamp. Lukt dit niet ineens kan je het kind helpen door hem/haar bij verschillende spelletjes bij andere kinderen mee te laten doen. Laat het kind bij een groepje komen dat hem/haar op sleeptouw kan nemen.

Thuisfront bellen

Blijf het kind problemen ondervinden, dan wordt het waarschijnlijk tijd om de ouders op de hoogte te stellen. Over het algemeen kunnen ouders ook nog wel specifieke tips geven over hoe het kind te helpen. Lukt het echt niet kan je afspraken maken om het kind te laten oppikken. Doe dit echter niet te gehaast, soms kan een nachtje slapen wonderen doen dus geef het kind sowieso 1, misschien wel twee nachtjes om zich te herstellen. Lukt dit dan nog niet is het misschien beter om het kind op te laten halen
Echter doe dit alleen als het kind zich duidelijk niet op z'n gemak voelt en niet omdat hij 2 dagen lang hier een halfuurtje last van heeft gehad. Houd altijd in gedachte dat haast elk kind zijn thuis en zijn vader/moeder wel mist op een kamp, alleen het ene kind laat het meer merken en heeft er meer last van dan de andere. Een risico hiervan is dat wanneer je één kind naar huis laat bellen dat erg veel heimwee heeft andere kinderen die slechts een beetje heimwee hebben. Het niet eerlijk zullen vinden dat ze niet naar huis mogen bellen. Dit kan de heimwee bij de andere kinderen versterken. Als je ooit in de situatie komt dat je niets anders kan doen dan een kind naar huis te laten gaan. Mijd dan het contact tussen deze ouders en de andere leden op je kamp. Laat zeker het blije weerzien van het kind met hun ouders niet plaatsvinden voor de ogen van de andere leden die hun ouders pas een hele tijd later kunnen terugzien.

Heimweepil

Heimweepil

Lukt het niet met andere maatregelenkun je het proberen met een 'heimweepil' (een pil waarvan het kind denkt dat het een medicijn is, terwijl het stiekum een dropje is ofzo). Op deze manier kan een kind zijn gedachten uitzichzelf weer op iets anders richten en kan het gevoel dat ze naar huis toe willen ineens weer over zijn. Het is wel mogelijk dat een kind na een bepaalde tijd opnieuw last krijgt van Heimwee, in dat geval moet je de volgende stap proberen.

Kijk hiermee uit als het kind al medicijnen moet slikken, meestal wordt dit dan niet positief ervaren.

Dolfijnen, Welpen, Esta's, Kabouters