Jan Klaasesz
Jan Klaasesz was een Nederlandse burgemeester, Gouverneur van Suriname en Commissaris der Koningin. Hij was lid van de Raad der Vereeniging van De Nederlandse Padvinders.
Levensloop
Hij [1][2]was een zoon van een Friese huisarts. Hij studeerde rechtsgeleerdheid in Groningen. Tijdens zijn studie was hij rector van het Groningse studentencorps Vindicat atque Polit. Hij vervolgde zijn studie aan door drie jaar internationaal recht te studeren aan de Sorbonne in Frankrijk. Hij was vervolgens gemeenteambtenaar toen hij in Groningen op 23 september 1933 trouwde met Leuntje Hendrika Adriana de Bruijne (Middelburg, 1902 - Leiden, 1998). Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij geïnterneerd in het gijzelaarskamp in Vught, van januari 1944 tot september 1944. Na de bevrijding was waarnemend burgemeester van Haren (1945-1946) en Hoogkerk (1945-1946). Hij werkte enkele jaren voor internationale organisaties in Londen en Parijs en werd burgemeester van Wageningen (1947-1949) en gouverneur van Suriname (1949-1956). Onder zijn gouverneurschap werden de verhoudingen tussen Nederland en de westelijke koloniën gemoderniseerd en kregen de voormalige koloniën onder het Statuut van het Koninkrijk vergaande autonomie; hij was daar een groot voorstander van. Daarna was hij tot zijn pensioen Commissaris der Koningin in de provincie Zuid-Holland (1956-1972). Zijn vrouw was ook actief in zijn ambt van Commissaris en verrichtte vele ceremoniële handelingen zoals het openen en in gebruik stellen van gebouwen, instituten en installaties. Zij ontving voor haar bijdragen de onderscheiding van Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Hij was een wat ambtelijk persoon, die eind jaren '60 grote belangstelling kreeg voor de nationale milieuproblematiek. Zo was hij warm pleitbezorger van een speciaal ministerie voor milieubeheer. In 1973 en 1974 was hij voorzitter van de Oosterschelde Commissie, die het kabinet adviseerde de Oosterschelde niet totaal af te sluiten vanwege de natuurschade en de oester- en mosselteelt.
Scouting
Hij was lid van de Raad der Vereeniging van De Nederlandse Padvinders.
Onderscheidingen en eretitels
- Grootofficier in de Orde van Oranje-Nassau (Koninkrijk der Nederlanden, 1972)
- Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw (Koninkrijk der Nederlanden, 1966)
- Grootofficier in de Orde van Sint Olaf (Koninkrijk Noorwegen, 1953)
- Commandeur in de Orde van de Zwarte Ster (Republiek Frankrijk, 1956)
- Grootofficier in de Orde van de Eikenkroon (Groothertogdom Luxemburg, 1956)
- Grootcommandeur met ster in de Orde van de Ster van Afrika (Republiek Liberia, 1957)
- Grootofficier (CVO) in de Koninklijke Orde van Victoria (Verenigd Koninkrijk, 1958)
- Grootofficier in de Orde van de Kroon (Koninkrijk België, 1960)
- Grootofficier in de Orde van Verdienste voor Belangrijke Diensten (Republiek Peru, 1960)
- Grote Ster van het Ereteken van Verdienste voor de Republiek Oostenrijk (Republiek Oostenrijk, 1961)
- Grootofficier in de Orde van de Witte Olifant (Koninkrijk Thailand, 1961)
- Grootofficier in de Orde van Mei (Argentijnse Republiek, 1965)
- Grootofficier in de Orde van de Republiek (Republiek Tunesië, 1966)
- Grootofficier in de Orde van Verdienste (Republiek Italië, 1967)
- Grootofficier in de Orde van de Rechterhand van de Gurkha (Republiek Nepal, 1967)
- Grootkruis van Verdienste met Ster in de Orde van Verdienste van de Bondsrepubliek Duitsland (Bondsrepubliek Duitsland, 1970)
- Commandeur in de Nationale Orde (Republiek Ivoorkust, 1970)
- Grootofficier in de Orde van de Vlag (Republiek Joegoslavië, 1971)
