Jeanne d'Arcgroep (Breda)

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Ga naar:navigatie, zoeken
Jeanne d'Arcgroep
Logo Scouting Nederland.svg
Scouting Nederland
Scouting Regio de Baronie
nr.
 1513 (oud 180224) 
Breda ­Noord-Brabant ­Nederland
Icon girl guide.svg Alleen meisjes
Opgericht
8 december 1928
Opgeheven
21 februari 2006
Bezig met het laden van de kaart...

De Jeanne d'Arcgroep was een scoutinggroep in de binnenstad van Breda.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Onder leiding van hoofdleidster “Cheftaine” Takx startte op 8 december 1928 de eerste Nederlandse Katholieke Gidsenbeweging. Kapelaan J. Plassaert was in 1928 de aalmoezenier van de verkennerstroep Christ Witte en zette zich samen met mejuffrouw Takx tot een studie van het Gidsenspel. Na veel drempels en taboes te hebben overwonnen was het in 1928 zover.

Eerste stappen[bewerken | brontekst bewerken]

Een katholieke verkennerij was onmogelijk in 1923 volgens de Nederlandse bisschoppen. De oprichting van de eerste katholieke verkennerstroep St. Gerardus was dan ook al een gewaagde onderneming. Een vrouwelijke katholieke verkennerij was toen zelfs helemaal uit den boze. Er werd dan ook gekozen voor een gecamoufleerde naam: Patronaatsvereniging De Gidsen.

Eerste aanzet tot de Jeanne d'Arcgroep[bewerken | brontekst bewerken]

Kapelaan Passaert ging een stap verder: met de toen 16-jarige mejuffrouw Takx als Cheftaine, werd op 8 december 1928 in Breda de Jeanne d'Arcgroep opgericht. Een groep van 16 Gidsen begon enthousiast aan het spel van Scouting, gebaseerd op het Gidsenspel van de Franse organisatie Les Guides de France.

Verdere uitwerking van het Franse systeem[bewerken | brontekst bewerken]

In september 1931 ging Cheftaine Takx met 2 andere Nederlandse leidsters naar Frankrijk, waar ze een week lang een cursus gidsenleven volgden en waar waarschijnlijk de naam Jeanne d'Arc opgedaan werd. Met Kerstmis 1931 bestond de Jeanne d'Arcgroep uit 1 seniorengroep en 2 juniorengroepen met 4 leidsters en 58 leden. Nog waren ze niet tevreden. Het Franse Kaboutersysteem Le livre de la forêt bleue werd vernederlandst en de groep werd in 1932 uitgebreid met Kabouters. Een jaar later kwam uit Frankrijk het model van het pioniersspel. De Jeanne d'Arcgroep was nu compleet: Kabouters voor de jongste meisjes, Gidsen voor de tieners en de Pioniersters voor de jongeren.

Verdere ontwikkeling en bloei[bewerken | brontekst bewerken]

De groep had de proef doorstaan en de katholieke gidsen hadden het begrip gekregen wat ze verdienden. Het experiment trok grote belangstelling en uit verschillende plaatsen kwamen aspirant-leidsters in de leer bij Cheftaine en de haren. Tijdens de oorlog stond de langzaam groeiende beweging stil, maar in die tijd groeiden er wél tal van ideeën, zodat er na de bevrijding meteen landelijk doorgebroken kon worden. Aanvankelijk was eerst het zuiden van Nederland aan de beurt, daarna spreidde de Nederlandse Gidsenbeweging zich uit over het hele land. Toen Cheftaine Takx 25 jaar leidster was, kreeg ze het gouden waarderingsteken van de Nederlandse gidsenbeweging en met haar zesde lustrumfeest op 1 februari 1958 ontving zij de Zilvervis en de kerkelijke onderscheiding Pro Ecclesia et Pontifice, die niet alleen haar gidsenwerk maar ook haar parochiële activiteiten bekroonde. Anno 1959 was de groep in Breda gegroeid tot 3 gidsenvendels, 2 Kabouterskringen en een pionierstersgroep. Het gebrek aan leidsters, wat een landelijk probleem was, was op dat moment de enige rem om door te groeien.

Overlijden Cheftaine Takx[bewerken | brontekst bewerken]

Cheftaine Takx was tot na haar tachtigste verjaardag actief voor de groep. Op 24 oktober 1997 overleed zij op 88-jarige leeftijd. Zij vertaalde in haar leven meerdere boeken uit het Frans. Eén daarvan was De Bruine Uil.

Opheffing van de groep[bewerken | brontekst bewerken]

De Jeanne d’Arcgroep heeft 76 jaar bestaan. In 2005 kwam er wegens tekort aan jeugd en stafleden een einde aan het bestaan van de groep.

Groepstradities[bewerken | brontekst bewerken]

  • de Bah-Bon, we hebben er nog nooit één terug gekegen.
  • het Stapellied een leuke manier om de tafel af te ruimen.
  • Peppi en Kokki ook wel Stan Sr. en Stan Jr. De kinderen begrepen het niet altijd 2 Stannen. Pa-Stan werd Peppi, Kind-Stan (zoon van) werd Kokki.
Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.