Johannes van Oldenborgh
Johannes van Oldenborgh was een genie-officier en bestuurslid van de Nederlandsche Bond van Jonge Verkenners (Boy-Scouts).
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Hij werkte, na in 1895 te zijn afgestudeerd aan de Koninklijke Militaire Academie te Breda, als officier bij de genie en van 1909 tot 1912 als leraar aan de Hogere Krijgsschool in Den Haag. Hij was van 1913 tot 1919 directeur van het Rijksbureau voor Drinkwatervoorziening en sindsdien de eerste directeur van het PWN. Op 29 januari 1900 trouwt hij in Gouda met Johanna Catharina Hermina IJssel de Schepper. Zij krijgen samen vier kinderen. Hij heeft veel bijgedragen aan het behoud van de Hollandse duinen. Hij schreef artikelen in De Ingenieur en het Rapport omtrent de uitkomsten van een grondwater- en bodemonderzoek in het duingebied nabij Schoorl (1915).
Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
Onderscheidingen en eretitels[bewerken | brontekst bewerken]
Hij ontving van het KIVI in 1921 de Conrad Medaille. In 1924 werd hij benoemd tot Ridder in de orde van de Nederlandse Leeuw.