Lady Baden-Powell groep: verschil tussen versies

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Ga naar:navigatie, zoeken
k (Bot: verwijzingen naar pagina zelf verwijderd)
k (Robot: verwijderd uit Opgeheven groep)
 
(11 tussenliggende versies door 4 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{groep
{{Groep
|Groepsdas =
|IsOpgeheven=ja
|Beweging = Scouting Nederland
|Beweging=Scouting Nederland
|Plaats = Apeldoorn
|Levensbeschouwing=openbaar
|Provincie = Gelderland
|Plaats=Apeldoorn
|Land = Nederland
|Provincie=Gelderland
|Open voor = meisje
|Land=Nederland
|Levensbeschouwing = Openbaar
|Open voor=meisjes
|Opgericht = 1934
|Opgegaan in=Stadhouder Willem III/Lady Baden-Powell
|Opgeheven= 1994
|lat=52.22540
|Opgegaan in= [[Stadhouder Willem III/Lady Baden-Powell]]
|lon=5.94302
|Oprichter =
|GeenCat=ja
|lat =52.22540  
|lon =5.94302  
}}
}}
'''{{PAGENAME}}''' was een [[scoutinggroep]] in Apeldoorn.  
'''{{PAGENAME}}''' was een [[scoutinggroep]] in Apeldoorn.  


== Geschiedenis ==
== Geschiedenis ==
In (waarschijnlijk) 1934 werd op het terrein van de [[Stadhouder Willem III groep]] een meisjesgroep opgericht, die begon onder de naam “Rode Baretten”. Deze ontplooide haar activiteiten tot aan de Tweede Wereldoorlog. Tijdens de oorlog was het niet mogelijk om verder te gaan met deze activiteiten, dus lag de groep in de oorlogsjaren geheel stil.
=== Jaren 30 en 40 ===
Er is helaas niet zoveel bekend over het ontstaan van de Lady Baden-Powell groep. De gebouwen Sherhunove en Orpidow zijn voor de Tweede Wereldoorlog gebouwd. Dit blijkt uit bouwtekeningen afkomstig uit het gemeentearchief van Apeldoorn. Er was voor de Tweede Wereldoorlog een afdeling Apeldoorn van het [[NPG]]. Deze afdeling heeft Orpidow in 1939 laten bouwen. Uit verhalen weten we van het bestaan van de zogenaamde “Rode Baretten”. De Rode Baretten hadden een klein clubhuis achter Orpidow, de Kabouterkorf genaamd. De Kabouterkorf is in 1930 gebouwd en waarschijnlijk tijdens de Tweede Wereldoorlog verwoest. De restanten van dit clubhuis zijn nog steeds te zien achter Orpidow. De fundamenten worden nu gebruikt als kampvuurplaats.
De oorlog gooide roet in het eten en ook de meisjesgroepen moesten noodgedwongen hun activiteiten staken. Na de oorlog werden de groepen weer nieuw leven ingeblazen. Er startten twee meisjesgroepen op de Punt. Eén groep werd opgericht onder de naam [[Irene Vendel (Apeldoorn)|Irene Vendel]]. In de NPG-archieven (alleen gegevens na de Tweede Wereldoorlog zijn bekend) is de oprichtingsdatum van het Irene Vendel april 1945. Het eerste vendel van de Lady Baden-Powell werd in 1945 ingeschreven. De kabouterkring volgde in 1947. Hieruit concluderen wij dat de Lady Baden-Powell in 1945 is opgericht.
 
Vermeldenswaardig, is het bezoek in oktober 1946 van [[Lady Baden-Powell]] aan Apeldoorn. De voorzitster van de [[Lady Baden-Powell groep]], mevrouw Redeker-Wunderink, werd voorgesteld aan Lady Baden-Powell. Meerdere padvinders uit het district Apeldoorn waren hier bij aanwezig. Na de kennismaking werd er een groot defilé afgenomen door Lady Baden-Powell en de aanwezigen. Meer dan 2000 padvinders en padvindsters liepen langs Hotel Bloemink aan de Loolaan en kregen zo de gelegenheid een glimp op te vangen van Lady Baden-Powell.
 
Wat deden de kabouters en padvindsters na de oorlog en in de jaren vijftig? De opkomsten werden gehouden op woensdagmiddag en op de zaterdagmiddag. Omdat twee groepen gebruik moesten maken van dezelfde faciliteiten, werden meerdere opkomsten op een middag gedraaid. De eerste opkomst werd gehouden aan het begin van de middag, halverwege de middag startte de volgende opkomst.
 
Op [[Baden-Powelldag]], 22 februari, werden sneeuwklokjes gebracht naar Paleis Het Loo en als een goed gebaar aangeboden aan een hofdame van [[Koningin Wilhelmina]]. Deze dag werd samen met andere groepen gevierd. Verder waren er weinig contacten met andere groepen, zeker niet met de jongens, want dat was in die tijd nog een taboe. Tegenwoordig is dat wel anders met de gemengde speltakken op de Punt. Er werd ook meegedaan aan districtswedstrijden, die gescheiden van de jongens werden gehouden. Het terrein de Punt werd daar vaak voor gebruikt. Andere meisjesgroepen hadden namelijk niet zo’n mooi terrein. Deze waren vaak aangewezen op gymzalen en dorpshuizen waar ze over het algemeen alleen ’s avonds terecht konden.
Het uniform van de kabouters bestond in die jaren uit een bruine jurk met een bruine muts en een gele kabouterdas. De padvindsters droegen een donkerblauwe rok en blouse met een donkerblauwe veldmuts, daarbij werd een blauwe padvindstersdas gedragen.
 
=== Jaren 50 ===
Op zaterdag 27 juni 1959 werd het zomerfeest op het terrein aan de Jachtlaan gehouden. De NPV-groepen 1 en 15, respectievelijk de [[Stadhouder Willem III groep]] en de [[Veluwse Woudlopers]], en de Irenegroep en Lady Baden-Powellgroep van het [[NPG]] deden aan dit feest mee. Er waren tien stands, onder andere een bazaar, gooi-en smijttent en een schiettent. Ook voor eten was gezorgd. IJs-, patat- en snoeptentjes vonden veel bijval. In het Ekersnest was een restaurant gemaakt. Het zomerfeest werd met een krachtige bijlslag geopend door mevrouw Lawick van Pabst, de intendant van Paleis Het Loo. De [[Muziekscouting|Arnhemse Padvindersband]] gaf luister aan dit feest met zijn openingstocht door de stad en zijn optreden op het terrein. Het zomerfeest werd druk bezocht.
 
=== Jaren 60 ===
Op 12 november 1958 werden de eerste stappen gezet voor de oprichting van een stichting, die op 11 maart 1960 werd opgericht onder de naam Ilbapow. In de naam kun je de groepen Irene en Lady Baden-Powell terugvinden. Mevrouw Saarloos was de eerste voorzitster. Op 23 juni 1960 werd zij opgevolgd door mevrouw Dammers-Kousbroek, bekend als Iyoki (zij die tot alles bereid is), een indiaanse naam.
 
Een actie die in die jaren werd gevoerd om het nodige geld binnen te krijgen, was de oliebollenactie. Ook de verhuur van de clubhuizen bracht het nodige geld in het laatje. Er waren drie clubhuizen. Eén gebouw bestaat nog steeds, namelijk Orpidow. Het andere gebouw was het Mierennest en het derde gebouw was de Kabouterkorf. Dit laatste gebouw heeft later Kataluma (= waar vrienden samenkomen) en Hotsjietonia geheten.
In 1966 werd officieel afscheid genomen van mevrouw Redeker, toen [[districtscommissaresse]] en van mevrouw Tesink, destijds assistent-districtscommissaresse en hoofdleidster van de Lady Baden-Powell groep.
 
In 1967 werd de Irenegroep opgeheven. Om kosten en moeite te sparen werd de naam Ilbapow gehandhaafd.
Eind jaren ’60 was de samenstelling van de groep als volgt:
• een junioren-padvindstersvendel op zaterdagmiddag;
• een kabouterkring op zaterdagmiddag;
• een senioren-padvindstersvendel op vrijdag-avond;
• een pioniersvendel op vrijdagavond.
 
De kabouterkring op woensdagmiddag was opgeheven  wegens gebrek aan leiding. Ook het padvindstersvendel op de woensdagmiddag werd opgeheven. De kinderen gingen naar de middelbare school en daar hebben ze op woensdagmiddag geen vrij. De 5 overgebleven padvindsters gingen naar de zaterdagmiddag. De Kabouterkorf werd in 1969 verhuurd aan groep VI van de NPV, [[Paul Krügergroep (Apeldoorn|Paul Krugergroep]], tegen een huur van 10 cent per kind per week. In hetzelfde jaar werd door de Stadhouder Willem III samenwerking gezocht met de Lady Baden-Powell om onder meer een grotere inbreng te bewerkstelligen bij de gemeente Apeldoorn en de het Kroondomein en om te zoeken naar leiding in grotere kring.
 
=== Jaren 70 ===
Het gevolg was dat op 3 maart 1970 de Stichting Padvinders Eigendom Apeldoorn opgericht werd, bestaande uit vertegenwoordigers van de Stadhouder Willem III groep en de Lady Baden-Powellgroep. Deze samenwerking was echter van korte duur. In 1972 werd de stichting al weer opgeheven vanwege diverse perikelen.
 
In 1973 bestond de groep uit 21 kabouters en 20 padvindsters. De normale opkomsten werden van 14:30 uur tot 16:30 uur gehouden. Na de vakantie wisselde de groepsleiding. Mejuffrouw D. voor in ’t Holt moest wegens studie haar taak overdragen aan mevrouw Margot Kaper. Mevrouw Garssen werd voorzitter van de stichting Ilbapow. Al in 1973 werd over het samen gaan met de Stadhouder Willem III groep gesproken. Er werd een vergadering gehouden met de leiding van de Stadhouder Willem III groep, waarin besloten werd om voorlopig nog niet te fuseren maar eerst geleidelijk een betere verstandhouding tussen beide groepen te bevorderen.
 
Een jaar later bestond de Lady Baden-Powellgroep uit 3 afdelingen, namelijk  de  kabouters (8-10½ jaar),  padvindsters (10½-14 jaar) en sherpa’s, de vroegere senioren (14-16 jaar). Het aantal jeugdleden bedroeg begin 1975; 41. In juni 1975 waren de zwemwedstrijden. De kabouters wonnen de eerste prijs. Ook werd er meegedaan aan SCAPKA (Scouting Apeldoorn Kamp) in het weekend van 7 september, in het park Berg en Bos.
 
In 1976 kwam, na lang wachten, het bericht dat de nieuwe uniformen besteld konden worden. Drie jaar terug, in 1973, was [[Scouting Nederland]] opgericht. Het had dus even geduurd voordat de oude NPG-uniformen konden worden vervangen. Op 13 november van dit jaar had iedereen eindelijk het nieuwe uniform. Tevens werd op die dag de nieuwe vlag, met het embleem, ontworpen op basis van het wapen van [[Lord Baden-Powell]], voor het eerst in de vlaggenmast gehesen. Het embleem was ontworpen door de heer en mevrouw Garssen. De Lady Baden-Powellgroep had een sterke groei in de jaren ‘70. Dit had tot gevolg dat er wederom een nieuwe speltak werd opgericht, de Nyeri Stam. Dit gebeurde in 1977. Na vijf jaar werd de Nyeri stam weer opgeheven. De stam fuseerde met de Horta Stam van de jongensgroep.
 
Pas in 1979 kreeg de stichting Ilbapow een naamswijziging. De nieuwe stichting heette: “Stichting Scouting Lady Baden-Powell”.
 
=== Jaren 80 ===
Begin jaren ‘80 bestond de leiding en het groepsbestuur uit John Zantinge, Margot Kaper, Henkjo Kloosterman, Marga Vaske, Mathilde Mertens en Ineke Zantinge. Voorzitter van de stichting was de heer Rondhuis.
 
Een van de tradities bij de Lady Baden-Powellgroep was de “Bonte Avond”. Dit was een avond voor de leden en ouders en door de leden georganiseerd. Muziek, sketches en samenzang waren de ingrediënten. Voor de tiende keer in opeenvolging hield de groep haar Bonte Avond in 1986. Begin jaren ‘90 zijn de laatste Bonte avonden geweest.


In 1946 startte men de activiteiten weer. Er werden twee meisjesgroepen opgericht, de [[Irene groep]] en de '''Lady Baden-Powell groep'''. De [[Irene groep]] werd in 1967 opgeheven.
De zomerkampen bij de Lady Baden-Powellgroep werden niet, zoals we dat nu kennen, in de eerste week van de zomervakantie gehouden maar in mei tijdens het hemelvaartsweekend. De groep ging onder andere naar Pax Hill in Velp, naar de Posbank en naar Gorssel.
 
=== Jaren 90 ===
De jaren ‘90 bleken jaren van grote veranderingen. Er kwam weer toenadering met de Stadhouder Willem III groep. Ditmaal begon de toenadering op stichtingsniveau met als resultaat een gezamenlijke stichting vanaf 1994.
 
Een zeer belangrijke gebeurtenis voor de verdere fusie was de oprichting van de bevers, meisjes en jongens van 5 tot 7 jaar. Door de Stadhouder Willem III groep werd het initiatief genomen om deze jongste speltak op te richten. Om een tweetal redenen werd door hen toenadering met de Lady Baden-Powellgroep gezocht. Het gebouw Kataluma stond leeg. Dat was een mooie ruimte voor de nieuwe speltak. Omdat de bevers gemengd zijn, moest naar een oplossing gezocht worden voor het overvliegen. De jongens zouden kunnen overvliegen naar de welpen van de Stadhouder Willem III groep, de meisjes naar de kabouters van de Lady Baden-Powellgroep. De weg was intussen onomkeerbaar. In 1997 werd er ook op groepsniveau gefuseerd en dat resulteerde in een nieuwe naam voor de groep. Hoewel, was het een nieuwe naam? De groep heette vanaf toen [[Stadhouder Willem III/Lady Baden-Powell]].


== Fusie ==
== Fusie ==
De '''Lady Baden-Powell groep''' is in 1994 gefuseerd met de [[Stadhouder Willem III groep]] tot de [[Stadhouder Willem III/Lady Baden-Powell]] groep.
De Lady Baden-Powellgroep is in 1994 gefuseerd met de Stadhouder Willem III groep tot de [[Stadhouder Willem III/Lady Baden-Powell]] groep.
 
{{bron|bronvermelding=
* Honders, R. & Hul, T. van den (2006) ''Vijfenzeventig''. Apeldoorn
* website Stadhouder Willem III/lady Baden-Powell [http://www.sw3lbp.nl/9.html Groepshistorie], 17 januari 2012
}}

Huidige versie van 14 nov 2023 om 11:19

Lady Baden-Powell groep
Apeldoorn ­Gelderland ­Nederland
Icon girl guide.svg Alleen meisjes
Opgegaan in
 Stadhouder Willem III/Lady Baden-Powell 
Bezig met het laden van de kaart...
52° 13' 31.44" N, 5° 56' 34.87" E
52.2254, 5.94302

RD:192 977-470 959
31U 701001m E 5790190m N

Lady Baden-Powell groep was een scoutinggroep in Apeldoorn.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Jaren 30 en 40[bewerken | brontekst bewerken]

Er is helaas niet zoveel bekend over het ontstaan van de Lady Baden-Powell groep. De gebouwen Sherhunove en Orpidow zijn voor de Tweede Wereldoorlog gebouwd. Dit blijkt uit bouwtekeningen afkomstig uit het gemeentearchief van Apeldoorn. Er was voor de Tweede Wereldoorlog een afdeling Apeldoorn van het NPG. Deze afdeling heeft Orpidow in 1939 laten bouwen. Uit verhalen weten we van het bestaan van de zogenaamde “Rode Baretten”. De Rode Baretten hadden een klein clubhuis achter Orpidow, de Kabouterkorf genaamd. De Kabouterkorf is in 1930 gebouwd en waarschijnlijk tijdens de Tweede Wereldoorlog verwoest. De restanten van dit clubhuis zijn nog steeds te zien achter Orpidow. De fundamenten worden nu gebruikt als kampvuurplaats. De oorlog gooide roet in het eten en ook de meisjesgroepen moesten noodgedwongen hun activiteiten staken. Na de oorlog werden de groepen weer nieuw leven ingeblazen. Er startten twee meisjesgroepen op de Punt. Eén groep werd opgericht onder de naam Irene Vendel. In de NPG-archieven (alleen gegevens na de Tweede Wereldoorlog zijn bekend) is de oprichtingsdatum van het Irene Vendel april 1945. Het eerste vendel van de Lady Baden-Powell werd in 1945 ingeschreven. De kabouterkring volgde in 1947. Hieruit concluderen wij dat de Lady Baden-Powell in 1945 is opgericht.

Vermeldenswaardig, is het bezoek in oktober 1946 van Lady Baden-Powell aan Apeldoorn. De voorzitster van de Lady Baden-Powell groep, mevrouw Redeker-Wunderink, werd voorgesteld aan Lady Baden-Powell. Meerdere padvinders uit het district Apeldoorn waren hier bij aanwezig. Na de kennismaking werd er een groot defilé afgenomen door Lady Baden-Powell en de aanwezigen. Meer dan 2000 padvinders en padvindsters liepen langs Hotel Bloemink aan de Loolaan en kregen zo de gelegenheid een glimp op te vangen van Lady Baden-Powell.

Wat deden de kabouters en padvindsters na de oorlog en in de jaren vijftig? De opkomsten werden gehouden op woensdagmiddag en op de zaterdagmiddag. Omdat twee groepen gebruik moesten maken van dezelfde faciliteiten, werden meerdere opkomsten op een middag gedraaid. De eerste opkomst werd gehouden aan het begin van de middag, halverwege de middag startte de volgende opkomst.

Op Baden-Powelldag, 22 februari, werden sneeuwklokjes gebracht naar Paleis Het Loo en als een goed gebaar aangeboden aan een hofdame van Koningin Wilhelmina. Deze dag werd samen met andere groepen gevierd. Verder waren er weinig contacten met andere groepen, zeker niet met de jongens, want dat was in die tijd nog een taboe. Tegenwoordig is dat wel anders met de gemengde speltakken op de Punt. Er werd ook meegedaan aan districtswedstrijden, die gescheiden van de jongens werden gehouden. Het terrein de Punt werd daar vaak voor gebruikt. Andere meisjesgroepen hadden namelijk niet zo’n mooi terrein. Deze waren vaak aangewezen op gymzalen en dorpshuizen waar ze over het algemeen alleen ’s avonds terecht konden. Het uniform van de kabouters bestond in die jaren uit een bruine jurk met een bruine muts en een gele kabouterdas. De padvindsters droegen een donkerblauwe rok en blouse met een donkerblauwe veldmuts, daarbij werd een blauwe padvindstersdas gedragen.

Jaren 50[bewerken | brontekst bewerken]

Op zaterdag 27 juni 1959 werd het zomerfeest op het terrein aan de Jachtlaan gehouden. De NPV-groepen 1 en 15, respectievelijk de Stadhouder Willem III groep en de Veluwse Woudlopers, en de Irenegroep en Lady Baden-Powellgroep van het NPG deden aan dit feest mee. Er waren tien stands, onder andere een bazaar, gooi-en smijttent en een schiettent. Ook voor eten was gezorgd. IJs-, patat- en snoeptentjes vonden veel bijval. In het Ekersnest was een restaurant gemaakt. Het zomerfeest werd met een krachtige bijlslag geopend door mevrouw Lawick van Pabst, de intendant van Paleis Het Loo. De Arnhemse Padvindersband gaf luister aan dit feest met zijn openingstocht door de stad en zijn optreden op het terrein. Het zomerfeest werd druk bezocht.

Jaren 60[bewerken | brontekst bewerken]

Op 12 november 1958 werden de eerste stappen gezet voor de oprichting van een stichting, die op 11 maart 1960 werd opgericht onder de naam Ilbapow. In de naam kun je de groepen Irene en Lady Baden-Powell terugvinden. Mevrouw Saarloos was de eerste voorzitster. Op 23 juni 1960 werd zij opgevolgd door mevrouw Dammers-Kousbroek, bekend als Iyoki (zij die tot alles bereid is), een indiaanse naam.

Een actie die in die jaren werd gevoerd om het nodige geld binnen te krijgen, was de oliebollenactie. Ook de verhuur van de clubhuizen bracht het nodige geld in het laatje. Er waren drie clubhuizen. Eén gebouw bestaat nog steeds, namelijk Orpidow. Het andere gebouw was het Mierennest en het derde gebouw was de Kabouterkorf. Dit laatste gebouw heeft later Kataluma (= waar vrienden samenkomen) en Hotsjietonia geheten. In 1966 werd officieel afscheid genomen van mevrouw Redeker, toen districtscommissaresse en van mevrouw Tesink, destijds assistent-districtscommissaresse en hoofdleidster van de Lady Baden-Powell groep.

In 1967 werd de Irenegroep opgeheven. Om kosten en moeite te sparen werd de naam Ilbapow gehandhaafd. Eind jaren ’60 was de samenstelling van de groep als volgt: • een junioren-padvindstersvendel op zaterdagmiddag; • een kabouterkring op zaterdagmiddag; • een senioren-padvindstersvendel op vrijdag-avond; • een pioniersvendel op vrijdagavond.

De kabouterkring op woensdagmiddag was opgeheven wegens gebrek aan leiding. Ook het padvindstersvendel op de woensdagmiddag werd opgeheven. De kinderen gingen naar de middelbare school en daar hebben ze op woensdagmiddag geen vrij. De 5 overgebleven padvindsters gingen naar de zaterdagmiddag. De Kabouterkorf werd in 1969 verhuurd aan groep VI van de NPV, Paul Krugergroep, tegen een huur van 10 cent per kind per week. In hetzelfde jaar werd door de Stadhouder Willem III samenwerking gezocht met de Lady Baden-Powell om onder meer een grotere inbreng te bewerkstelligen bij de gemeente Apeldoorn en de het Kroondomein en om te zoeken naar leiding in grotere kring.

Jaren 70[bewerken | brontekst bewerken]

Het gevolg was dat op 3 maart 1970 de Stichting Padvinders Eigendom Apeldoorn opgericht werd, bestaande uit vertegenwoordigers van de Stadhouder Willem III groep en de Lady Baden-Powellgroep. Deze samenwerking was echter van korte duur. In 1972 werd de stichting al weer opgeheven vanwege diverse perikelen.

In 1973 bestond de groep uit 21 kabouters en 20 padvindsters. De normale opkomsten werden van 14:30 uur tot 16:30 uur gehouden. Na de vakantie wisselde de groepsleiding. Mejuffrouw D. voor in ’t Holt moest wegens studie haar taak overdragen aan mevrouw Margot Kaper. Mevrouw Garssen werd voorzitter van de stichting Ilbapow. Al in 1973 werd over het samen gaan met de Stadhouder Willem III groep gesproken. Er werd een vergadering gehouden met de leiding van de Stadhouder Willem III groep, waarin besloten werd om voorlopig nog niet te fuseren maar eerst geleidelijk een betere verstandhouding tussen beide groepen te bevorderen.

Een jaar later bestond de Lady Baden-Powellgroep uit 3 afdelingen, namelijk de kabouters (8-10½ jaar), padvindsters (10½-14 jaar) en sherpa’s, de vroegere senioren (14-16 jaar). Het aantal jeugdleden bedroeg begin 1975; 41. In juni 1975 waren de zwemwedstrijden. De kabouters wonnen de eerste prijs. Ook werd er meegedaan aan SCAPKA (Scouting Apeldoorn Kamp) in het weekend van 7 september, in het park Berg en Bos.

In 1976 kwam, na lang wachten, het bericht dat de nieuwe uniformen besteld konden worden. Drie jaar terug, in 1973, was Scouting Nederland opgericht. Het had dus even geduurd voordat de oude NPG-uniformen konden worden vervangen. Op 13 november van dit jaar had iedereen eindelijk het nieuwe uniform. Tevens werd op die dag de nieuwe vlag, met het embleem, ontworpen op basis van het wapen van Lord Baden-Powell, voor het eerst in de vlaggenmast gehesen. Het embleem was ontworpen door de heer en mevrouw Garssen. De Lady Baden-Powellgroep had een sterke groei in de jaren ‘70. Dit had tot gevolg dat er wederom een nieuwe speltak werd opgericht, de Nyeri Stam. Dit gebeurde in 1977. Na vijf jaar werd de Nyeri stam weer opgeheven. De stam fuseerde met de Horta Stam van de jongensgroep.

Pas in 1979 kreeg de stichting Ilbapow een naamswijziging. De nieuwe stichting heette: “Stichting Scouting Lady Baden-Powell”.

Jaren 80[bewerken | brontekst bewerken]

Begin jaren ‘80 bestond de leiding en het groepsbestuur uit John Zantinge, Margot Kaper, Henkjo Kloosterman, Marga Vaske, Mathilde Mertens en Ineke Zantinge. Voorzitter van de stichting was de heer Rondhuis.

Een van de tradities bij de Lady Baden-Powellgroep was de “Bonte Avond”. Dit was een avond voor de leden en ouders en door de leden georganiseerd. Muziek, sketches en samenzang waren de ingrediënten. Voor de tiende keer in opeenvolging hield de groep haar Bonte Avond in 1986. Begin jaren ‘90 zijn de laatste Bonte avonden geweest.

De zomerkampen bij de Lady Baden-Powellgroep werden niet, zoals we dat nu kennen, in de eerste week van de zomervakantie gehouden maar in mei tijdens het hemelvaartsweekend. De groep ging onder andere naar Pax Hill in Velp, naar de Posbank en naar Gorssel.

Jaren 90[bewerken | brontekst bewerken]

De jaren ‘90 bleken jaren van grote veranderingen. Er kwam weer toenadering met de Stadhouder Willem III groep. Ditmaal begon de toenadering op stichtingsniveau met als resultaat een gezamenlijke stichting vanaf 1994.

Een zeer belangrijke gebeurtenis voor de verdere fusie was de oprichting van de bevers, meisjes en jongens van 5 tot 7 jaar. Door de Stadhouder Willem III groep werd het initiatief genomen om deze jongste speltak op te richten. Om een tweetal redenen werd door hen toenadering met de Lady Baden-Powellgroep gezocht. Het gebouw Kataluma stond leeg. Dat was een mooie ruimte voor de nieuwe speltak. Omdat de bevers gemengd zijn, moest naar een oplossing gezocht worden voor het overvliegen. De jongens zouden kunnen overvliegen naar de welpen van de Stadhouder Willem III groep, de meisjes naar de kabouters van de Lady Baden-Powellgroep. De weg was intussen onomkeerbaar. In 1997 werd er ook op groepsniveau gefuseerd en dat resulteerde in een nieuwe naam voor de groep. Hoewel, was het een nieuwe naam? De groep heette vanaf toen Stadhouder Willem III/Lady Baden-Powell.

Fusie[bewerken | brontekst bewerken]

De Lady Baden-Powellgroep is in 1994 gefuseerd met de Stadhouder Willem III groep tot de Stadhouder Willem III/Lady Baden-Powell groep.

Bronnen en referenties

  • Honders, R. & Hul, T. van den (2006) Vijfenzeventig. Apeldoorn
  • website Stadhouder Willem III/lady Baden-Powell Groepshistorie, 17 januari 2012
Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.