Manitoe

De Manitoe (ook wel manitou) is een term die bij de Indianen vandaan komt. Simpel gezegd verwijst het naar de geest die in iedereen en alles zit, en die ervoor zorgt dat de natuur en alles wat er bestaat, met elkaar in balans is.

Bij scouting komt de volgende betekenis voor: je manitoe is iemand van je medescouts die jou helpt, zonder dat je het weet. Deze traditie komt in elk geval bij sommige padvindstersgroepen in Nederland voor. Wanneer de padvindsters op kamp gaan, krijgen ze een briefje met daarop de naam van degene voor wie zij tijdens het kamp de manitoe zijn. Ze proberen deze andere padvindster tijdens het kamp in het geheim te helpen. Aan het eind van het kamp mag iedereen vervolgens raden wie haar manitoe was.

Verder komt de manitoe voor in het volgende kampvuurliedje:

Zacht zingt de zee zangen van weemoed.

Zacht zingt de zee zangen van rouw.

Zacht klotst de pap onder mijn buikvlies.

Zacht klotst de pap diep in mijn buik.

Zacht ruist het stro onder mijn peluw.

Zacht ruist het stro in mijn bed.

O, Manitou, leer ons toch strijden.

O, Manitou, HAK ZE TOT MOES!