Nederlandsche Padvindersbond: verschil tussen versies
(Eerste regel herschreven) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Afbeelding:Leeuw NPB.jpg|thumb|lidmaatschap insigne '''Nederlandsche Padvindersbond''']] | [[Afbeelding:Leeuw NPB.jpg|thumb|lidmaatschap insigne '''Nederlandsche Padvindersbond''']] | ||
De '''Nederlandsche Padvindersbond''' (NPB) werd, op [[10 maart]] [[1912]] in Den Haag, door onder andere [[W.J. van Hoytema]] opgericht omdat men in Rotterdam (ook wel elders) niet zo gelukkig was met de uit Engeland overgenomen belofte van trouw, door de jonges af te leggen. De "Centrale in Den Haag" aanvaardde geen wijziging van de belofte. Op initiatief van Rotterdam is toen in Den Haag een zelfstandige landelijke vereniging opgericht. Hierin op ging onder andere de eerder opgerichte ''Bond Voor Jonge Verkenners''. | De '''Nederlandsche Padvindersbond''' (NPB) werd, op [[10 maart]] [[1912]] in Den Haag, door onder andere [[W.J. van Hoytema]] opgericht omdat men in Rotterdam (ook wel elders) niet zo gelukkig was met de uit Engeland overgenomen belofte van trouw, door de jonges af te leggen. De "Centrale in Den Haag" aanvaardde geen wijziging van de belofte. Op initiatief van Rotterdam is toen in Den Haag een zelfstandige landelijke vereniging opgericht. Hierin op ging onder andere de eerder opgerichte ''Bond Voor Jonge Verkenners''. | ||
De vereniging fuseert in [[1915]] onder leiding van Prins Hendrik met de [[Nederlandse Padvindersorganisatie]] (NPO) tot de Vereniging [[De Nederlandse Padvinders]] (NPV). | |||
Gelijk al in zijn openingstoespraak werd door de nieuwe voorzitter, mr. John Robbert Goddard, neergelegd de hoop en de bedoeling dat de vereniging zo spoedig mogelijk tot samenwerking met de andere organisatie zou komen. Dat bleek niet zo eenvoudig. Uiteindelijk werd het mogelijk door een zekere vrijheid toe te staan in de redactie van de belofte, echter met behoud van de geestelijke inhoud. | |||
De vereniging fuseert in [[1915]] onder leiding van Prins Hendrik met de [[Nederlandse Padvindersorganisatie]] (NPO) tot de Vereniging [[De Nederlandse Padvinders]] (NPV). | |||
In de NPB was men in vergelijking tot de NPO meer nationalistisch ingesteld. Tijdens de 2e Boeren Oorlog (1899-1902) in Zuid Afrika, toen de "stamverwante" Boeren republieken Transvaal en Oranje Vrijstaat, door Groot Brittannië werden veroverd en ingelijfd, was men in Nederland tamelijk anti Brits. Dit was in 1912 nog niet door iedereen vergeten en zo waren er mensen die Scouting op zich wel waardeerden maar niet zijn stichter [[Robert Baden-Powell]], de Engelse held uit de Boeren Oorlog. Daarom ontwierp de NPB een eigen systeem en een eigen lidmaatschap insigne met de Nederlandse Leeuw. Het was toegestaan dat meisjes lid waren van de NPB. | In de NPB was men in vergelijking tot de NPO meer nationalistisch ingesteld. Tijdens de 2e Boeren Oorlog (1899-1902) in Zuid Afrika, toen de "stamverwante" Boeren republieken Transvaal en Oranje Vrijstaat, door Groot Brittannië werden veroverd en ingelijfd, was men in Nederland tamelijk anti Brits. Dit was in 1912 nog niet door iedereen vergeten en zo waren er mensen die Scouting op zich wel waardeerden maar niet zijn stichter [[Robert Baden-Powell]], de Engelse held uit de Boeren Oorlog. Daarom ontwierp de NPB een eigen systeem en een eigen lidmaatschap insigne met de Nederlandse Leeuw. Het was toegestaan dat meisjes lid waren van de NPB. | ||
Versie van 16 apr 2008 11:41
De Nederlandsche Padvindersbond (NPB) werd, op 10 maart 1912 in Den Haag, door onder andere W.J. van Hoytema opgericht omdat men in Rotterdam (ook wel elders) niet zo gelukkig was met de uit Engeland overgenomen belofte van trouw, door de jonges af te leggen. De "Centrale in Den Haag" aanvaardde geen wijziging van de belofte. Op initiatief van Rotterdam is toen in Den Haag een zelfstandige landelijke vereniging opgericht. Hierin op ging onder andere de eerder opgerichte Bond Voor Jonge Verkenners.
Gelijk al in zijn openingstoespraak werd door de nieuwe voorzitter, mr. John Robbert Goddard, neergelegd de hoop en de bedoeling dat de vereniging zo spoedig mogelijk tot samenwerking met de andere organisatie zou komen. Dat bleek niet zo eenvoudig. Uiteindelijk werd het mogelijk door een zekere vrijheid toe te staan in de redactie van de belofte, echter met behoud van de geestelijke inhoud.
De vereniging fuseert in 1915 onder leiding van Prins Hendrik met de Nederlandse Padvindersorganisatie (NPO) tot de Vereniging De Nederlandse Padvinders (NPV).
In de NPB was men in vergelijking tot de NPO meer nationalistisch ingesteld. Tijdens de 2e Boeren Oorlog (1899-1902) in Zuid Afrika, toen de "stamverwante" Boeren republieken Transvaal en Oranje Vrijstaat, door Groot Brittannië werden veroverd en ingelijfd, was men in Nederland tamelijk anti Brits. Dit was in 1912 nog niet door iedereen vergeten en zo waren er mensen die Scouting op zich wel waardeerden maar niet zijn stichter Robert Baden-Powell, de Engelse held uit de Boeren Oorlog. Daarom ontwierp de NPB een eigen systeem en een eigen lidmaatschap insigne met de Nederlandse Leeuw. Het was toegestaan dat meisjes lid waren van de NPB.
De leden van de troepen die bij de bond waren aangesloten, droegen een groene das. Dit in tegenstelling tot de groepen die lid waren bij de NPO, die diverse kleuren dassen droegen.
