Oe: verschil tussen versies

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Ga naar:navigatie, zoeken
(interwiki)
 
(4 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven)
Regel 3: Regel 3:
|Naam=Oe
|Naam=Oe
|Dier=Schildpad
|Dier=Schildpad
|Weetje=Voordat zij iets zegt, wikt en weegt zij haar woorden.
|Weetje=Voordat hij iets zegt, wikt en weegt hij zijn woorden. Oe staat bekend om zijn wijze woorden en zijn goede beslissingen.
}}
'''Oe''' (ऊ او Ū) komt voor in één zin in het tweede [[Jungleboek]], in het verhaal "De lenteloop bij de dieren":
:“I have eaten good food,” he said to himself. “I have drunk good water. Nor does my throat burn and grow small, as it did when I bit the blue-spotted root that Oo the Turtle said was clean food.“
 
==Natuurlijke Oe==
Oe is een schildpad maar heel duidelijk welke soort hij is wordt niet omschreven.
In sommige engelstalige bronnen heeft men het over een “Trutle” in andere over een “Tortoises”.
Turtle is soms een algemene naam voor schildpad maar wordt meestal voor een zeeschildpad gebruikt. “Tortoises” is in het Verenigd Koninkrijk een landschildpad. Een zoetwater schildpad noemt men “Terrapin”.
 
Gezien het verhaal in de omgeving van [[Seoni]] in centraal India speelt is het mogelijk dat Oe een landschildpad of een zoetwater schildpad is. Welke soort schildpad Oe is blijft dus onduidelijk.
 
Schildpadden behorend tot de orde van reptielen. Alle schildpadden hebben een schild op hun rug en buik. Ze komen voor in een grote variëteit van grote. De Seychellenreuzenschildpad is met bijna 300 kilo de grootste schildpadden. De Muskusschildpadden worden niet veel groter dan 14 centimeter.


}}
===Nilssonia leithii===
De '''Nilssonia leithii''' is een kanshebber voor de rol van Oe. Ze leven in ieder geval in het juiste gebied. De Nilssonia leithii is een weekschildpad die alleen voorkomt in India, onder andere in de staat Madhya Pradesh waarin het district Seoni ligt. Ze hebben een bijzonder spitse snuit. Volwassen dieren kunnen een schild van zo’n 64 centimeter krijgen. Ze eten muskieten larven, krabbetjes, weekdieren en vis.
Weekschildpadden hebben een zachter rugschild dan andere soorten. Het is daardoor lichter van gewicht waardoor ze manlijker kunnen zwemmen.
 
Watervervuiling, zandwinning, en de bouw van waterkrachtcentrales zijn grote bedreiging voor de soort. Ook stroperij en handel in levende dieren zijn niet goed voor de wild populatie.


[[categorie:welpen]]
[[categorie:welpen]]


[[it:Oo]]
[[it:Oo]]

Huidige versie van 22 sep 2023 om 19:49

Oe
SN2010-Oe.png
Dier
Schildpad 
Wetenswaardigheden
Voordat hij iets zegt, wikt en weegt hij zijn woorden. Oe staat bekend om zijn wijze woorden en zijn goede beslissingen. 

Oe (ऊ او Ū) komt voor in één zin in het tweede Jungleboek, in het verhaal "De lenteloop bij de dieren":

“I have eaten good food,” he said to himself. “I have drunk good water. Nor does my throat burn and grow small, as it did when I bit the blue-spotted root that Oo the Turtle said was clean food.“

Natuurlijke Oe[bewerken | brontekst bewerken]

Oe is een schildpad maar heel duidelijk welke soort hij is wordt niet omschreven. In sommige engelstalige bronnen heeft men het over een “Trutle” in andere over een “Tortoises”. Turtle is soms een algemene naam voor schildpad maar wordt meestal voor een zeeschildpad gebruikt. “Tortoises” is in het Verenigd Koninkrijk een landschildpad. Een zoetwater schildpad noemt men “Terrapin”.

Gezien het verhaal in de omgeving van Seoni in centraal India speelt is het mogelijk dat Oe een landschildpad of een zoetwater schildpad is. Welke soort schildpad Oe is blijft dus onduidelijk.

Schildpadden behorend tot de orde van reptielen. Alle schildpadden hebben een schild op hun rug en buik. Ze komen voor in een grote variëteit van grote. De Seychellenreuzenschildpad is met bijna 300 kilo de grootste schildpadden. De Muskusschildpadden worden niet veel groter dan 14 centimeter.

Nilssonia leithii[bewerken | brontekst bewerken]

De Nilssonia leithii is een kanshebber voor de rol van Oe. Ze leven in ieder geval in het juiste gebied. De Nilssonia leithii is een weekschildpad die alleen voorkomt in India, onder andere in de staat Madhya Pradesh waarin het district Seoni ligt. Ze hebben een bijzonder spitse snuit. Volwassen dieren kunnen een schild van zo’n 64 centimeter krijgen. Ze eten muskieten larven, krabbetjes, weekdieren en vis. Weekschildpadden hebben een zachter rugschild dan andere soorten. Het is daardoor lichter van gewicht waardoor ze manlijker kunnen zwemmen.

Watervervuiling, zandwinning, en de bouw van waterkrachtcentrales zijn grote bedreiging voor de soort. Ook stroperij en handel in levende dieren zijn niet goed voor de wild populatie.

Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.