Padvindersreputatie

Scouting heeft een reputatie uit het verleden overgehouden, waar Scouting nog steeds last van heeft of last van denkt te hebben: brave, nette, beetje saaie, militaristische jongens met een korte broek, stevige schoenen en kniekousen aan. Alleen klopt dat beeld niet:

Scouting is militair opgezet

"Scouting is not soldiering"

Dat beeld komt van het uniform en het beroep van Robert Baden-Powell, maar is toch niet juist. Het idee voor Scouting kreeg Robert Baden-Powell juist tijdens een bezoek aan een jongensvereniging (Boys Brigade) die militair paradeerden, waarvan hij dacht dat ze dit snel zou vervelen. Hij heeft Scouting opgezet met als voorbeeld de wouldloper, niet de militaire verkenner. Natuurlijk nam hij wel wat mee uit zijn vak, zoals uniform, openen, salueren. Maar hij vond ook dat verkenners zelf leiding moesten geven en niet de (volwassen) leiders, wat niet erg gebruikelijk is in het leger. Scouting is dus nooit bedoeld om een militaire inhoud te hebben en is dus minder militaristisch als bijvoorbeeld het Leger des Heils. Baden-Powell liet al in een eigen tekening zien: "Scouting is not soldiering".

Het uniform is militaristisch

Baden-Powell voerde het in omdat de verkenners het leuk vonden (jongens dan) maar het moest vooral praktisch en eenvoudig zijn "Een verkenner heeft geen opzichtig uniform". Hij vond ook belangrijk dat het een groepsgevoel gaf en dat je niet kon zien wie arm of rijk was, want in die tijd kwamen rijke jongens in colbert en stropdas. Als die eisen op een rijtje zet: praktisch, eenvoudig, onopvallend en goedkoop dan kom je al snel op (oud) legerspul of zaken die er op lijken. Een tikje militair, dat valt haast niet te vermijden en misschien vinden vooral jongens dat stiekem nog wel leuk ook. Buiten Scouting is opvallend dat drumbands een écht militair uniform dragen en daarmee marcheren zoals Baden-Powell verbood, terwijl niemand zich daaraan ergert.

Padvinders waren brave jongetjes

Ze waren harder dan tegenwoordig. Baden-Powell waarschuwde al: "Brave-Hendrik-achtigheid jaagt de flinkere weg en die moeten we juist hebben". En die kreeg hij. Zo waren er vriendschappelijke gevechten tussen groepen. Bijvoorbeeld de hopman werd in een hinderlaag gelokt, gevangen genomen, gekneveld, waarna zijn groep hem moest bevrijden. Bij de zeeverkenners was er een vlag die andere groepen mochten veroveren. Dat ging er stevig aan toe. Soms nam een groep op kamp prikkeldraad mee om zich tegen anderen te beschermen. Scouting is stevig buitenwerk, dat trok geen brave jongetjes, wel avonturiers.

De korte broek in de winter

Daar hielden ze ook vroeger niet echt van, maar men vond dat toen gezond en het was ook praktisch: je kon bijvoorbeeld door het hoge gras lopen zonder dat je moeilijk drogende broek en alleen de makelijk te drogen of te vervangen kniekousen nat werd . Bij de voetbal zie je het omgekeerde: daar ben een watje als je 's winters niet in korte broek speelt.

De dagelijkse goede daad, een oude vrouwtje helpen oversteken

Over de goede daad waren ze vroeger ook niet zo enthousiast. Hij mocht trouwens heel klein zijn, het ging er meer om dat je leerde opletten of je ergens kon helpen in plaats van de andere kant opkijken en doorlopen. Je kan je natuurlijk afvragen wat er precies fout aan is. Bijvoorbeeld: mocht je toevallig die oude vrouw tegenkomen, laat je haar dan staan?

Die vroegere hierarchie kan niet meer, nu we steeds meer gelijk zijn

Helaas is het andersom, de verkenners hebben tegenwoordig minder te zeggen. De officiële hierarchie was vroeger hetzelfde: een patrouille met patrouilleleider en daarboven de leider, maar:

• De leider moest zijn: "niet een schoolmeester of bevelvoerend officier, maar meer een oudere broer tussen zijn jongens, niet op afstand of boven hen, maar zelf meedoen met hun activiteiten en hun enthousiasme delend"
• De patrouille koos zelf zijn patrouilleleider.
• Later, tot in de jaren zestig, bepaalde de troepraad wie patrouilleleider werd, dus ook de verkenners zelf.

De huidige Scoutingleiders moeten nog heel wat hierarchie loslaten voordat ze hier in de buurt komen.

===Baden-Powell was een ouderwetse, saaie oude man===

Dat komt door al die foto's in groepshuizen van toen hij al in de tachtig was. Zo zag hij er natuurlijk niet uit toen hij Scouting oprichtte. Natuurlijk leefde hij in een andere tijd en had dus soms ideeen die wij nu ouderwets vinden, al is het lastig uit te leggen wat er dan fout aan was. Maar op opvoedkundig gebied, hoe je met verkenners moest omgaan, was hij moderner dan de huidige Scouting. Zijn innovatieve Scoutingprincipes zijn tegenwoordig voor veel leiders toch iets te vooruitstrevend. Verder was hij een goede tekenaar, leuke schrijver (lees hem in het Engels), populair amateurtoneelspeler/komiek, christen socialist, zie Robert Baden-Powell.

Baden-Powell was een slecht mens

In de jaren tachtig zijn er onderzoekers geweest die Baden-Powell hebben beschuldigd van allerlei minder prettige zaken. Zijn biograaf Tim Jeal heeft aangetoond dat dit het resulaaat was van zeer selectief uitspraken selecteren. Daarmee was hij natuurlijk niet zo ideaal zoals de Scoutingboeken ons doen geloven. Hij was een gewoon mens met goede en mindere eigenschappen en soms net zo inconsequent als wij. Voor wie de details wil weten zal die dikke biografie moeten lezen.