Prins Bernhard: verschil tussen versies

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Ga naar:navigatie, zoeken
k (Robot: automatisch tekst vervangen (-\[\[([\w']*)]](.*)\[\[\1]] +\1\2\1))
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
'''Prins Bernhard''' was [[koninklijk commissaris]] van scouting in Nederland.
'''Prins Bernhard''' was [[koninklijk commissaris]] van scouting in Nederland.


In [[1937]] trouwde Prins Bernhard van Lippe-Biesterfeld met Prinses [[Juliana]]. In datzelfde jaar vond de [[Wereldjamboree]] plaats te [[Vogelenzang]]. Bernhard en Juliana brachten veel officiële en onofficiële bezoeken aan het internationale kamp. Hierbij werden ze vergezeld door Prins Gustaf Adolf, de [[Chief Scout]] van Zweden.
==Huwelijk==
In [[1937]] trouwde Prins Bernhard van Lippe-Biesterfeld met Prinses [[Juliana]].  
 
==Bezoek Wereldjamboree==
In het jaar van zijn huwelijk vond de [[Wereldjamboree 1937|5e Wereldjamboree]] plaats te [[Vogelenzang]]. Bernhard en Juliana brachten veel officiële en onofficiële bezoeken aan het internationale kamp. Hierbij werden ze vergezeld door Prins Gustaf Adolf, de [[Chief Scout]] van Zweden.


[[Bestand:NPV 28 mei 1938.jpg|thumb|De nieuwbakken koninklijk commissaris gaat op weg naar het [[Nationaal Hoofdkwartier]] van de padvinderij in de Alexanderstraat en passeert een erewacht van padvinders.]]
[[Bestand:NPV 28 mei 1938.jpg|thumb|De nieuwbakken koninklijk commissaris gaat op weg naar het [[Nationaal Hoofdkwartier]] van de padvinderij in de Alexanderstraat en passeert een erewacht van padvinders.]]


Prins Bernhard werd door Gustaf Adolf en [[Robert Baden-Powell]] gevraagd voor de functie van [[koninklijk commissaris]] van Scouting in Nederland.
==Koninklijk Commissaris==
Prins Bernhard werd door Gustaf Adolf en [[Robert Baden-Powell]] gevraagd voor de functie van [[Koninklijk Commissaris]] van Scouting in Nederland. Dit bleef hij tot [[1989]].
 
==Afscheiding Katholieke Verkenners==
In [[1937]], vlak na de [[Wereldjamboree]] in Nederland, besloot de Nederlandse Rooms-Katholieke kerkleiding dat de katholieke jeugd niet onder leiding kan staan van een vereniging waarvan het bestuur niet geheel uit katholieken bestond. De katholieke scouts konden niet langer lid blijven van de [[De Nederlandse Padvinders|NPV]]. Ze richtte een eigen landelijke vereniging op: de [[Katholieke Verkenners]] ([[Katholieke Verkenners|KV]]).


In [[1937]], vlak na de [[Wereldjamboree]] in Nederland besloten de Nederlandse Rooms-katholieke kerkleiding dat de katholieke jeugd niet onder leiding kan staan van een vereniging waarvan het bestuur niet geheel uit katholieken bestond. De katholieke scouts konden niet langer lid blijven van de [[De Nederlandse Padvinders|NPV]]. Ze richtte een eigen landelijke vereniging op: de [[Katholieke Verkenners]] ([[Katholieke Verkenners|KV]]).
Hierdoor raakte de eenheid verloren. Eenheid was een van de idealen van [[Robert Baden-Powell]] en die eenheid was nu juist bewerkstelligd door [[Prins Hendrik]]. Het andere probleem was dat het Internationale Bureau ([[World Organization of the Scout Movement|WOSM]]) slechts één landelijke vereniging voor scouting en één voor guiding erkent. Katholieke padvinders mochten zich feitelijk geen scouts meer noemen.


Hierdoor raakte de eenheid verloren. Dit was een van de idealen van [[Robert Baden-Powell]] en de eenheid was bewerkstelligd door [[Prins Hendrik]]. Het andere probleem was dat het Internationale Bureau ([[World Organization of the Scout Movement|WOSM]]) slechts één landelijke vereniging voor scouting en één voor guiding erkent. Katholieke padvinders mochten zich feitelijk geen scouts meer noemen.
Na overleg met de [[koninklijk commissaris]] Prins Bernhard, [[Robert Baden-Powell]], de [[De Nederlandse Padvinders|NPV]] en het Internationale Bureau kwam men met een oplossing. Beide verenigingen konden bestaan en vormden een federatie: de [[Nationale Padvindersraad]], welke werd erkend door het Internationaal Bureau. Prins Bernhard had dit liever voorkomen, net als eigenlijk iedereen, maar het was de enige oplossing.
Na overleg met de [[koninklijk commissaris]], [[Robert Baden-Powell]], de [[De Nederlandse Padvinders|NPV]] en het Internationale Bureau kwam men met een oplossing. Beide verenigingen konden bestaan en vormden een federatie: De [[Nationale Padvindersraad]] die werd erkend door het Internationaal Bureau. Prins Bernhard had dit liever voorkomen, net als eigenlijk iedereen, maar het was de enige oplossing.


Tijdens de bezetting van [[1940]] strandde een aantal scouts in Engeland. Zij verenigde zich tot de [[TVNP]], de [[Tijdelijke Vereniging van Nederlandse Padvinders]]. Prins Bernhard nam hier de leiding. Omdat scouting door de nazi's verboden werd maakten de leden van de TVNP dassen en armbanden met de woorden 'Scout en Padvinder', omdat verwacht werd dat niemand bij de bevrijding in uniform zou kunnen verschijnen. Het tegendeel bleek waar te zijn, want bijna geen enkele scout leverde zijn [[uniform]] in. De dassen die overbleven werden later door de [[koninklijk commissaris]] als [[onderscheiding]] weggegeven aan scouts die in het verzet hielpen.
==Oorlogsjaren==
Tijdens de bezetting van [[1940]] strandde een aantal scouts in Engeland. Zij verenigde zich tot de [[TVNP]], de [[Tijdelijke Vereniging van Nederlandse Padvinders]]. Prins Bernhard nam hierover de leiding. Omdat scouting door de nazi's verboden werd maakten de leden van de TVNP dassen en armbanden met de woorden 'Scout en Padvinder', omdat verwacht werd dat niemand bij de bevrijding in uniform zou kunnen verschijnen. Het tegendeel bleek waar te zijn, want bijna geen enkele scout leverde zijn [[uniform]] in. De dassen die overbleven werden later door de [[koninklijk commissaris]] als [[onderscheiding]] weggegeven aan scouts die in het verzet hielpen.


Ook na de bezetting bleef Prins Bernhard actief betrokken bij scouting tot hij zijn functie in [[1989]] neerlegde.
==Na de oorlog==
Ook na de bezetting bleef Prins Bernhard actief betrokken bij scouting tot hij zijn functie in 1989 neerlegde. Na Prins Bernhard waren er geen Koninklijk Commissarissen meer.


[[Categorie:Persoon uit de scoutinggeschiedenis|Oranje-Nassau, Bernhard van]]
[[Categorie:Persoon uit de scoutinggeschiedenis|Oranje-Nassau, Bernhard van]]

Versie van 15 mei 2014 12:35

Prins Bernhard was koninklijk commissaris van scouting in Nederland.

Huwelijk[bewerken | brontekst bewerken]

In 1937 trouwde Prins Bernhard van Lippe-Biesterfeld met Prinses Juliana.

Bezoek Wereldjamboree[bewerken | brontekst bewerken]

In het jaar van zijn huwelijk vond de 5e Wereldjamboree plaats te Vogelenzang. Bernhard en Juliana brachten veel officiële en onofficiële bezoeken aan het internationale kamp. Hierbij werden ze vergezeld door Prins Gustaf Adolf, de Chief Scout van Zweden.

De nieuwbakken koninklijk commissaris gaat op weg naar het Nationaal Hoofdkwartier van de padvinderij in de Alexanderstraat en passeert een erewacht van padvinders.

Koninklijk Commissaris[bewerken | brontekst bewerken]

Prins Bernhard werd door Gustaf Adolf en Robert Baden-Powell gevraagd voor de functie van Koninklijk Commissaris van Scouting in Nederland. Dit bleef hij tot 1989.

Afscheiding Katholieke Verkenners[bewerken | brontekst bewerken]

In 1937, vlak na de Wereldjamboree in Nederland, besloot de Nederlandse Rooms-Katholieke kerkleiding dat de katholieke jeugd niet onder leiding kan staan van een vereniging waarvan het bestuur niet geheel uit katholieken bestond. De katholieke scouts konden niet langer lid blijven van de NPV. Ze richtte een eigen landelijke vereniging op: de Katholieke Verkenners (KV).

Hierdoor raakte de eenheid verloren. Eenheid was een van de idealen van Robert Baden-Powell en die eenheid was nu juist bewerkstelligd door Prins Hendrik. Het andere probleem was dat het Internationale Bureau (WOSM) slechts één landelijke vereniging voor scouting en één voor guiding erkent. Katholieke padvinders mochten zich feitelijk geen scouts meer noemen.

Na overleg met de koninklijk commissaris Prins Bernhard, Robert Baden-Powell, de NPV en het Internationale Bureau kwam men met een oplossing. Beide verenigingen konden bestaan en vormden een federatie: de Nationale Padvindersraad, welke werd erkend door het Internationaal Bureau. Prins Bernhard had dit liever voorkomen, net als eigenlijk iedereen, maar het was de enige oplossing.

Oorlogsjaren[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de bezetting van 1940 strandde een aantal scouts in Engeland. Zij verenigde zich tot de TVNP, de Tijdelijke Vereniging van Nederlandse Padvinders. Prins Bernhard nam hierover de leiding. Omdat scouting door de nazi's verboden werd maakten de leden van de TVNP dassen en armbanden met de woorden 'Scout en Padvinder', omdat verwacht werd dat niemand bij de bevrijding in uniform zou kunnen verschijnen. Het tegendeel bleek waar te zijn, want bijna geen enkele scout leverde zijn uniform in. De dassen die overbleven werden later door de koninklijk commissaris als onderscheiding weggegeven aan scouts die in het verzet hielpen.

Na de oorlog[bewerken | brontekst bewerken]

Ook na de bezetting bleef Prins Bernhard actief betrokken bij scouting tot hij zijn functie in 1989 neerlegde. Na Prins Bernhard waren er geen Koninklijk Commissarissen meer.

Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.