Scoutchallenger
De Challenger is als oriëntatiewedstrijd een begrip geworden voor alle FOS Open Scouting-eenheden. Maar dit heeft heel wat voetwerk in de aarde gehad. Wat aanvankelijkt startte als een kleinschalig initiatief is nu uitgegroeid tot een activiteit waar +/- 80 ploegen aan deelnemen wat overeenkomt met een kleine 300 deelnemers. Om dan nog maar te zwijgen over de 70 man die instaan voor de organisatie de dag zelf, en alle externe hulp zoals het Rode Kruis, outdoor-specialisten,ed... De challengerorganisatie is dus knap groot geworden.
Verloop[bewerken | brontekst bewerken]
's Morgens in de vroegte melden de ploegen(3-4 personen) zich aan op de startlocatie. De ploeg die niet uit 3 of 4 personen bestaat, mag aan de wedstrijd deelnemen maar is al bij de start gediskwalificeerd. Andere zaken waarvoor men gediskwalificeerd kan worden: liften, gebruik van communicatiemiddelen, na het uiterlijke aankomstuur aankomen,... Na het aanmelden krijgen de deelnemers stafkaart en de nodige (route)informatie. De vertrektijd wordt genoteerd en zij kunnen aan de tocht beginnen. De tocht beslaat meestal zo'n 25 kilometer. Tijdens de tocht kan men bonustijd winnen die van de totale looptijd wordt afgetrokken. Naast de bonusvragen-opdrachten is ook de routebeschrijving dikwijls een kunststukje op zich. Kortom, om de Challenger te winnen moet je aardig wat technieken in huis hebben. Sinds enkele jaren is er op de middagpost een uur verplichte pauze ingevoerd. Nadat iedereen de aankomst heeft bereikt, is er een grote prijsuitreiking.
Zie ook het reglement op Scoutchallenger.be.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De geschiedenis van de Challenger gaat terug naar 1989 toen aan Mier (Peter Van De Loock; leider van 151° FOS De Koala's) gevraagd werd een oriëntatietocht te organiseren voor de Verkenners/Gidsen (14 tot 16-jarigen). De tocht bestond uit twee delen. In het eerste deel werd een proloog afgewerkt waarmee de startvolgorde werd bepaald. Voor het tweede deel diende men te wachten tot het donker werd om dan een tocht van 16 kilometer op het leer te zetten. Tijdens de tocht kwamen alle technieken aan bod, aangevuld met raadsels en ook doorzettingsvermogen bleek niet onbelangrijk.
Aangezien dit voor V/G's georganiseerd werd, was de groep eerder beperkt van omvang. De eerste Challenger ging door in Mariakerke. De derde editie betekende het opentrekken naar een andere eenheid toe. In 1991 kwam er interesse vanuit 192° FOS De Wouw om deel te nemen. Dit is de tweede stap in de expansie van de Challenger. De doelgroep was wedederom de V/G's, leiding en stam. In 1992 was de Wouw opnieuw van de partij, en nam al een groter aantal ploegen deel. Daarom werd om veiligheidsredenen afgestapt van het concept om de Challenger 's nachts te laten doorgaan. De dag-challenger zag haar eerste levenslicht.
Vanaf de vijfde editie besliste de organisatie om de challenger op te trekken voor alle FOS-eenheden. Aangezien dit een grotere organisatie vergde stapte de Wouw mee in de organisatie. De derde expansionle stap was gerealiseerd, en de Challenger werd een grotere organisatie. In plaats van de drie ploegen bij de aanvang van de Challenger namen reeds 40 ploegen deel. We schrijven 1993, en omdat de Wouw het geheel mee organiseerde werd de Challenger in de omgeving van Gentbrugge georganiseerd. Het deelnemersaantal bleef per jaar stijgen, en de Challenger werd een prestigieuse wedstrijd, waarvan iedere eenheid wel de trofee in haar palmares wil vermelden. Tussen 1994 en 1998 werd de challenger dan ook een onderlinge strijd tussen 157° FOS De Quistities, 205° FOS Impeesa, 151° FOS De Koala's en 192° FOS De Wouw. Maar binnen de organisatie ontstonden moeilijkheden, en het voortbestaan hing aan zijden draadje. Na de editie van 1997 besliste Mier ermee te stoppen. Het was dan ook een open vraagstuk of de Challenger wel zou blijven verder bestaan. Gelukkig nam Wombat (Paul Durinck= ex-eenheidleider 192° FOS De Wouw) de beslissing om met een beperkt team verder te gaan. Vanaf nu bestond het trekkende deel uit een kernteam met een evenredige verdeling van geïnteresseerden uit de Koala's en De Wouw. Het werd als het ware een eigen entiteit buiten de twee eenheden. Zo kon de Challenger van 1998 te Sleidinge dan toch doorgaan.De onderlinge strijd tussen de eenheden kon weer starten. Een strijd waarin ook 33° FOS De Navajo's en 226° FOS De Leeuwerik zich kwamen mengen. Anno 2004 heeft De Wouw de Challenger in haar huidige vorm al het meest gewonnen, gevolgd door de Quistities en de Koala's.
Winnaars door de tijd heen[bewerken | brontekst bewerken]
Wie de Scoutchallenger wint neemt de Gouden Bottine mee naar huis. Tweede en derde winnen respectievelijk de Zilveren en de Bronzen Bottine. Er hebben reeds velen gezwoegd voor die trofee, slechts enkelen namen hem mee.
Hoofdcategorie[bewerken | brontekst bewerken]
| Jaar | Locatie | Eenheid | groepslid | groepslid | groepslid | groepslid | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1989 | Mariakerke | Interne wedstrijd van de Koala's | |||||
| 1991 | Eerste deelname van een andere eenheid: De Wouw | ||||||
| 1993 | Gent-Brugge | Open voor alle FOS-eenheden (organisatie: De Wouw & De Koala's) | |||||
| 1995 | 1° | De Wouw | Wiebe De Porre (Gewiekste Marter) | Johan Coppieters (Toegewijde Tayra) | Philippe Durinck (Schrandere Specht) | ||
| 1996 | Mater | 1° | De Wouw | Wiebe De Porre (Gewiekste Marter) | (Vindingrijke Isatis) | Philippe Pauwels (Hulpvaardige Lemming) | |
| 1997 | Mariekerke-Borem | 1° | De Leeuwerik | Gems | Kievit | Panter | Hagedis |
| 1998 | Sleidinge | 1° | De Wouw | Xavier Pirc (Impulsieve Condor) | Kenneth Himpe (Hoogmoedige Serval) | Dieter De Court (Zelfingenomen Tapir) | |
| 1999 | Brakel | ||||||
| 2000 | Poperinge | 1° | De Wouw | Tom Cours (Levendige Siamang) | Lode Van Maele (Goedhartige Sperwer) | Olivier Ramoudt (Onbezonnen Ekster) | Tijl De Court (Kordate Alpaca) |
| 1° | De Vleermuis | ||||||
| 3° | De Leeuwerik | Tapir | Hermelijn | Eland | Kolibrie | ||
| 2001 | Okegem | 1° | De Leeuwerik | Tapir | Hermelijn | Eland | Kolibrie |
| 3° | De Wouw | ||||||
| 2002 | Zandbergen | 1° | De Vleermuis | ||||
| 2° | De Wouw | ||||||
| 3° | De Zebra's | ||||||
| 2003 | Horebeke | 1° | De Tortels | Kiang | Mink | Serval | |
| 2° | De Wouw | ||||||
| 3° | De Leeuwerik | Spreeuw | Leeuw | Ram | |||
| 2004 | Ouwegem(Zingem) | 1° | De Tortels | Kiang | Eekhoorn | Mink | Serval |
| 2° | De Wouw | ||||||
| 3° | De Wouw | ||||||
| 2005 | Ronse | 1° | De Wouw | ||||
| 3° | De Leeuwerik | Krekel | Eland | Kolibrie | |||
| 2006 | Herfelingen | 1° | De Tortels | Mink | Kiang | Serval | Eekhoorn |
| 3° | De Leeuwerik | Krekel | Eland | Kolibrie | |||
| 2007 | Etikhove | 1° | De Koala's | Dolfijn | André | Mier | Patrijs |
| 2° | De Leeuwerik | Krekel | Eland | Kolibrie | |||
| 3° | De Wouw | Ramoudt Emanuel | Lemmens Lanse | Dierckx Jasper | Desmedt Sam | ||
| 2008 | Gent | 1° | De Wouw | ||||
| 2° | De Tortels | Kiang | Gnoe | Serval | Mink | ||
| 2009 | Sint Kruis | 1° | De Leeuwerik | Krekel | Eland | Kolibrie | |
| 2° | De Koala's | Kariboe | Giraf | Bonobo | Cariama | ||
| 3° | De Tortels | Kiang | Gnoe | Serval | Minkam | ||
| 2010 | Ename | 1° | De Zwaluw | Leeuw | Hert | Lama | |
| 2° | De Leeuwerik | Krekel | Eland | Kolibrie | Trips | ||
| 3° | De Leeuwerik | Rob | Leeuw | Spreeuw | Mier | ||
Jongerencategorie[bewerken | brontekst bewerken]
Ter gelegenheid van de vijftiende verjaardag van de Challenger in 2003, wordt er voor de meerderjarige leden een Challenger-weekend georganiseerd. Dit bracht de splitsing van het klassement in een hoofdcategorie en een jongerencategorie met zich mee. Jongerenklassement:
| Jaar | Locatie | n° | Eenheid | groepslid | groepslid | groepslid | groepslid |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2003 | Horebeke | 1° | De Leeuwerik | Siesel | Trips | Tenrek | Panda |
| 2° | De Wouw | ||||||
| 3° | De Wouw | ||||||
| 2004 | Ouwegem (Zingem) | 1° | De Leeuwerik | Mier | Marmot | Tapir | |
| 2° | De Leeuwerik | Siesel | Trips | Tenrek | Panda | ||
| 2005 | Ronse | 1° | De Koala's | Mustang | Ijsvogel | Gnoe | Dolfijn |
| 2° | |||||||
| 3° | De Koala's | Katta | Beo | Alexander Osseel | |||
| 2006 | Herfelingen | 1° | |||||
| 2007 | Etikhove | 1° | De Wouw | Thijs Smet | Lennart Gistelinck | Aquila Blaton | Deceuninck Bram |
| 2° | De Leeuwerik | Vink | Gnoe | Egel | |||
| 3° | De Zwaluw | Blom Lorenzo | Reen Hoet | De Meester Brecht |
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen en referenties
- Challenger2004(vroegere Challengersite), overgenomen op 15 juni 2007
- deleeuwerik.org
