Scouting Don Bosco Alkmaar

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Versie door Bot egel (overleg | bijdragen) op 15 okt 2021 om 11:03 (Robot: automatisch tekst vervangen (-ƒ\s?(\d) +ƒ \1))
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Ga naar:navigatie, zoeken
Scouting Don Bosco Alkmaar
Das Balmoral.png
Logo Scouting Nederland.svg
Scouting Nederland
Regio Noord-Holland Noord
nr.
 1766 
Alkmaar ­Noord-Holland ­Nederland
Icon girl guide.svgIcon boy scout.svg Meisjes en Jongens
Oprichter(s)
mejuffrouw A. Buur  
Website
Bezig met het laden van de kaart...
52° 37' 32.13" N, 4° 43' 48.81" E
52.625593, 4.730225

RD:110 515-515 543
31U 617113m E 5832027m N

Scouting Don Bosco Alkmaar is een scoutinggroep in Alkmaar.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

In 1938 werd de eerste stap gedaan tot de oprichting van de Rooms-katholieke verkennersgroep genaamd Don Bosco. Een exacte datum van oprichting is niet te achterhalen, maar op 30 juli 1938 is mejuffrouw Aag Buur tot de eerste akela geïnstalleerd. De welpenhorde kon van start gaan en op 2 oktober 1938 werd het hordehol op het “Landje van Laan” aan de Westerweg, nu de Fritz Conijnlaan, ingezegend en in gebruik genomen. Het was op 29 oktober 1938 dat hopman Herman Wagenaar met groot verlof uit militaire dienst kwam en hiermee was de grondslag gelegd voor de nieuwe verkennerstroep Don Bosco. Samen met zijn broer vaandrig Emile Wagenaar werd op 9 november 1938 de eerste troepavond georganiseerd op het zolderkamertje van de hopman aan de Stationsweg met zes verkenners. Voor ƒ 845 werd door aannemer S. Schaaf een houten troephuis gebouwd op een stuk grond van bloemist J. Teerink aan de Zandersloot, waar later het oefenveld van AZ kwam. Op 25 juni 1939 werd het nieuwe hoofdkwartier met een Canadese bijl feestelijk geopend door aalmoezenier Marcelis. Burgemeester Kinschot was ook van de partij en hij waagde het zelfs de 9,5 meter hoge seintoren te beklimmen.

Helaas moest ook de Don Boscogroep tol betalen gedurende de vijf jaren van Duitse bezetting van Nederland. Op 2 april 1941 werd het spel van verkennen verboden. Onmiddellijk werden de troepeigendommen in veiligheid gebracht en niet veel later werd het hoofdkwartier in beslag genomen door de jongeren van de Jeugdstorm (N.S.B.) De troep van 24 verkenners bleef echter onverstoord doordraaien, alleen het uniform werd in de kast gehangen. Het was immers verboden om groepsbijeenkomsten te houden. Gedurende de oorlogsjaren was een kleine groep verkenners actief in het op kleine schaal de N.S.B. en Jeugdstorm moeilijk te maken. Dit betrekkelijk onschuldige kattenkwaad mondde uit tot een grootschaliger verzet naarmate de onderdrukking heviger werd. Op 25 februari 1944 vond er een overval plaats op het stadhuis in Alkmaar, waarbij de jeugdige verkenners Jan Hoberg en André van Elburg actief betrokken waren. Zij maakten deel uit van de ondergrondse beweging die uit was op vernietiging van het bevolkingsregister. De overval mislukte (verraad) en Jan Hoberg werd gearresteerd en op het politiebureau op brute en lafhartige wijze mishandeld. Hij zat in het 'Oranjehotel' in Scheveningen van 12 april 1944 tot 14 april 1944, op welke dag hij op de Waalsdorpervlakte bij Scheveningen werd gefusilleerd. Op dat moment was hij de jongste (19 jaar) van de in Nederland gefusilleerden. Op 5 Mei 1945 werd Nederland bevrijd van de Duitse overheersing. De verkenners worden door vaandrig Emile Wagenaar direct opgetrommeld, nu op een andere zolderkamer, om de B.S. te helpen bij haar werkzaamheden. Begin juni 1945 was het in Café Haring aan de Oude Gracht waar de eerste troepbijeenkomst van de verkenners was. Nieuwe leden meldden zich alras aan en na een aantal weken bestond de groep uit 118 verkenners, verdeeld over 5 troepen, waaronder land-, zee- en luchtverkenners en 80 welpen verdeeld over 3 hordes en 10 voortrekkers verenigd in de Nicolaasstam. De welpen hadden hun bijeenkomsten op de zolder van de “Nieuwe Doelen” en de verkenners draaiden in het patronaatsgebouw aan de Varnebroek. Ondertussen was het groepscomité, bestaande uit de heren Lissone (voorz.), Berkhout (secr.), Schuyt (penn.), Hermes, Niessen, Overtoom, hopman Wagenaar en aalmoezenier Trooster druk bezig met de financiering en de bouw van een nieuw onderkomen aan de Prins Bernhardlaan, naast De Schutterswei, totale kosten ƒ 6.500. Pas op 8 januari 1950 werd het nieuwe gebouw ingezegend en officieel in gebruik genomen. Tot op de dag van vandaag is dit het HK van de Don Boscogroep Alkmaar. Naast de huisvesting waren er ook financiële en leidingproblemen. Zo werd er een streep gezet onder de zee- en luchtverkenners en werden de 3 welpenhordes samengevoegd tot 2 hordes. Op 1 februari 1953 ontkwam ook ons gebouw niet aan de gevolgen van de verschrikkelijke februaristorm, die een schadepost bezorgde van ruim ƒ 5.000. Het gehele dak was eraf gewaaid. Het Schadefonds en de parochianen van de St. Josephkerk brachten het geld bijeen voor het herstel. In 1964 gaat de Don Boscogroep een fusie aan met de Pius X-groep en heet per 27 september 1964 “Interparochiële verkennersgroep Don Bosco Alkmaar-West”. De groep krijgt een nieuwe groepsdas met een Balmoral Schotse ruit. In september 1968 wordt voor het eerst een poging gedaan een Rowanafdeling op te richten. Wegens gebrek aan belangstelling van de jongens mislukt dit. In 1970 wordt een tweede poging ondernomen, nu met succes, onder begeleiding van Hans Vermeulen. Op 20 november 1970 wordt de Rowanafdeling officieel ingeschreven bij het Nationaal Hoofdkwartier van de Katholieke Verkenners onder nummer RA224. Op 8 december 1970 wordt de Stichting Verenigingsgebouw Don Bosco opgericht met als doel het beheer en de exploitatie van het HK en het beheer van de penningen van de groep. Bestuurlijk gezien voldoet de Don Boscogroep niet aan de huishoudelijk reglement van het pas opgerichte Scouting Nederland. Zo zou de groep moeten beschikken over een groepsraad (besluitvormend orgaan bestaande uit alle leiding), een groepsbestuur (een afvaardiging uit de Groepsraad) en een stichtingsbestuur. In die periode bestond het groepsbestuur en het stichtingsbestuur uit dezelfde personen. In februari 1973 verschijnt het eerste exemplaar van het nieuwe groepsblad “Zeepogie” van de Rowanpers. De jaren zeventig worden gekenmerkt als Gouden Tijden: subsidies, verhuur en niet te vergeten de oud-papier-acties. Met een kiloprijs van een kwartje waren wij de koning te rijk en onze sponsor Hoveniersbedrijf Veeken stelde belangeloos bakfietsen beschikbaar om het oude papier op te halen. Ook aan de 8 oktoberfestiviteiten geeft Don Bosco acte de présence. De eerste DoBo-praalwagen met als thema “Swiebertje”werd in 1975 gebouwd. Er zouden er nog velen volgen. Op 16 januari 1976 vindt de eerste vergadering plaats van het stichtingsbestuur nieuwe stijl, conform de richtlijnen van Scouting Nederland. De stichting houdt zich vanaf dit moment alleen bezig met het beheer van het gebouw en de groepsfinanciën. Hiermee zal de stichting het druk genoeg krijgen. Het sloopspook staat namelijk voor de deur in verband met een op handen zijnde uitbreiding van gevangenis “Schutterswei”. Besprekingen, vergaderingen, voorstellen en tekeningen waren aan de orde van de dag, maar alles liep op niets uit. De regering diende overal fors te bezuinigen en de uitbreiding van de gevangenis bleef uit. Na 43 jaar alleen jongens al lid te hebben, treden op 10 januari 1981 de eerste meiden toe tot de Don Boscogroep. Thérèse Beemsterboer startte de Kabouters met 6 leden en in april van dat jaar waren het er al 16. In september 1981 wordt, na een felle (positieve) interne discussie, de Pivo-stam opgericht voor jongeren van 18 tot 23 jaar. Nico Veeken was hun stamadviseur, in de volksmond ook wel profiteur genoemd. Het oude krantenhok naast het HK werd gesloopt en van sloopmaterialen werd een eigen Pivolokaal neergezet. “Onze Trots” heette het. Zes jaar later werd het in maart 1987 door brand verwoest. In november van datzelfde jaar al konden de Pivo's hun intrek nemen in een splinternieuw lokaal. Nog meer uitbreiding: op 14 september 1983 wordt de volgende vrouwenspeltak, de Gidsen, opgericht door Marian Wieringa-Beers. De Gidsen zijn gestart met vijf overgevlogen kabouters. De laatste uitbreiding vindt plaats in oktober 1986. Is er nog DoBo na de Pivo’s (23+)? Jawel, de Seniorentak. Op initiatief van Frank Bakkum is deze afdeling opgericht die vier à vijf keer per jaar activiteiten organiseert voor oud-leden/leiding onder met motto “Gemiste Kansen”. In 1988 viert de groep haar 50-jarig bestaan met een gezamenlijk zomerkamp in Santpoort-Zuid, een Jubileumweekend en een officiële receptie op 24 september 1988. Ook de stichters van de groep waren erbij: hopman Herman Wagenaar met zijn broer vaandrig Emile Wagenaar en akela Aag Buur[1]. In 1994 voltrok zich een kleine ramp binnen de groep. Bijna de helft van het pas gerenoveerde gebouw brand volledig af. Oorzaak: brandstichting. Gelukkig was de groep goed verzekerd al heeft de herbouw wat langer op zich laten wachten dan gepland. Door het voeren van acties kon er genoeg extra geld worden binnengehaald voor o.a. de aanleg van een alarminstallatie.

(Spel)takken[bewerken | brontekst bewerken]

De groep heeft de volgende speltakken:

Activiteiten[bewerken | brontekst bewerken]

De groep doet mee aan ... en organiseert ...

Bronnen en referenties

  1. Jubileumboek “Wat een tijd…, 50 jaar Don Bosco Groep Alkmaar
Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.