Scouting Ferguson: verschil tussen versies

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Ga naar:navigatie, zoeken
k (Bot: automatisch tekst vervangen (-*welpen +*Welpen))
k (Bot: automatisch tekst vervangen (-Kabouters +Kabouters))
Regel 76: Regel 76:
De groep heeft de volgende speltakken:  
De groep heeft de volgende speltakken:  
*[[Bevers (Scouting Nederland)|Bevers]] De Duinknagertjes - 5 tot 7 jaar
*[[Bevers (Scouting Nederland)|Bevers]] De Duinknagertjes - 5 tot 7 jaar
*[[Kabouters]] Muurbloemen - 7 tot 10 jaar
*[[Kabouters (Scouting Nederland)|Kabouters]] Muurbloemen - 7 tot 10 jaar
*[[Welpen (Scouting Nederland)|Welpen]] Kilkerran - 7 tot 10 jaar
*[[Welpen (Scouting Nederland)|Welpen]] Kilkerran - 7 tot 10 jaar
*[[Padvindsters]] Sunflowers - 10 tot 14 jaar
*[[Padvindsters]] Sunflowers - 10 tot 14 jaar

Versie van 29 feb 2008 17:17

Scouting Ferguson
nr.
 2408 (oud 241103) 
Den Haag ­
Opgericht
17 augustus 1918 “Fout: ongeldige tijd.” bevat een extrinsiek streepje of andere tekens die ongeldig zijn voor een datuminterpretatie.
Website
Bezig met het laden van de kaart...
De volgende coördinaat is niet herkend: Geocoding failed.

[[Categorie:Scoutinggroep in Den Haag]]

Scouting Ferguson is een scoutinggroep in Den Haag

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De oprichting[bewerken | brontekst bewerken]

De groep is opgericht door hopman Joh. J. Buitendijk op 17 augustus 1918, hoewel sommige oude bronnen 13 augustus 1918 vermelden. Het was een verkennerstroep, deel uitmakend van de "Haagsche C.J.M.V.-Padvindersvereeniging" en ingeschreven als Troep 4. De kleur van de das was wit, net als alle C.J.M.V-groepen. De C.J.M.V-groepen verenigden zich in de landelijke vereniging N.C.V.P, (De Nederlandsche Christelijke Vereeniging van Padvinders). Troep 4 werd Groep 10 in maart 1928 door de toetreding van de N.C.V.P-groepen tot De Nederlandse Padvinders (NPV). In 1938 kreeg de groep de naam van wijlen ds C. Ferguson en werd de witte das vervangen door de tartan van de clan Ferguson of Kilkerran.

Groep 10 wordt ds Fergusongroep[bewerken | brontekst bewerken]

1 november 1938 was een heel belangrijke dag voor Groep 10. Zij kreeg een naam! Op die datum werd haar vergund de naam van wijlen ds C. Ferguson te voeren, welke eer haar werd verleend door mevrouw W.T.L. Ferguson-Jens. Zij stelde het op prijs, dat de naam Ferguson in de padvinderij zou blijven voortleven. Zij wenste voorts, dit recht slechts aan één groep te geven. Met het aanvaarden van de naam werd de Groep tevens het recht geschonken het familiewapen met de badges en de clankleuren (tartan) te voeren.

Tartan Ferguson[bewerken | brontekst bewerken]

Zoals bekend, zijn de Schotse families verdeeld in clans, die elk hun eigen kleuren hebben, terug te vinden in het Schotse ruitmotief. De groepsdas is uitgevoerd in de originele kleuren van de Clan Ferguson.: een combinatie van groen, blauw, wit, zwart en rood.

De groepshuizen[bewerken | brontekst bewerken]

De huisvesting van scoutinggroepen is altijd moeizaam geweest. Scoutinggroep ds Ferguson is daar geen uitzondering op. Het is een geschiedenis van vallen en opstaan; van pover naar riant.

De eerste “groepshuizen”[bewerken | brontekst bewerken]

Het eerste troephuis was in de Jan Steenstraat. Ook is er in die beginjaren sprake van een hoofdkwartier aan de Hemsterhuisstraat 285. In 1920 verhuisde de groep naar de Weimarstraat. In 1922 verplaatste men het onderkomen naar de Boekhorststraat. Het nieuwe groepshuis was naar een beschrijving van akela A.G. Rijks: "Een zolder boven een bakkerij in een poort (z.g. Bloedpoort). Een soort pakhuis met een schuifdeur, welke soms heel moeilijk open ging. De schuifdeur gaf toegang tot een ruimte waar de bakkerij was, de bakkerswagens stonden en waar ook de padvinders hun fietsen konden plaatsen. In het midden bevond zich een trap, 'n soort brede ladder met planksporten. Om in het "groepshuis" te komen moest je die trap oplopen en boven je hoofd een luik open duwen". Dit, volgens Akela Rijks, "romantische" groephuis werd na 6 jaar verlaten. Blijkens een andere bron werd de groep verplaatst naar, zoals daar vermeld, de " Planten en Vogelwijk".

Asterstraat 94[bewerken | brontekst bewerken]

Op 15 december 1928 werd het groepshuis in de Asterstraat 94 betrokken. Volgens Akela Rijks was dat een dubbel bovenhuis boven een timmermanswerkplaats. Op de eerste etage kreeg de troep de aaneengetrokken kamers en op de tweede etage kwam de horde.

Fahrenheitstraat 224[bewerken | brontekst bewerken]

Op 15 september 1938 wordt in het "Groepscomité" weer gesproken over een ander onderkomen. Het oog was gevallen op het oude groepshuis van Groep 9 (later de Be Pals) in de Fahrenheitstraat 224, boven een drukkerij. Op 16 december 1939 wordt in het Groepscomité alweer gedacht aan verhuizing: de concurrentie van andere groepen in de wijk wordt te groot, het groepshuis voldoet niet aan "gematigde eisschen" en heeft velerlei gebreken. Op 16 maart 1940 wordt het urgent geacht, iets anders en beters te zoeken, meer naar het westen. Er zijn 18 welpen met 2 leidsters en 20 verkenners met 1 leider. Het probleem werd helaas (onbedoeld!) opgelost door het uitbreken van de oorlog op 10 mei 1940, waarna de padvinderij door de Duitse bezetters op 2 april 1941 werd ontbonden. De eigendommen werden in beslag genomen en de groepshuizen ingepikt door de "Jeugdstorm"; de N.S.B. probeerde dat goed te praten met "vriendschappelijk lenen van organisaties die toch niet meer bestaan".

Van de Mient naar de Cederstraat 29[bewerken | brontekst bewerken]

De naoorlogse periode. In juni 1945 hadden zich reeds 40 nieuwe verkenners aangemeld, terwijl er 7 van de oude troep voorlopig assisteerden als patrouilleleiders. Men kreeg onderdak bij de Katholieke Verkenners in de school aan de Mient. Echter in augustus 1945 kon de groep 160 m2 van de zolder van de Openbare School aan de Cederstraat 29 van de gemeente Den Haag huren voor ƒ 480,00 per jaar; voor die tijd een hoog bedrag. De groep hield het op die zolder langer uit dan ooit: 27 jaar! Bij het 50-jarig jubileum in 1968 kwam de gedachte aan een echt groepshuis in de natuur op. In 1969 wordt voor het bereiken van dat doel een zogenaamde bouwstichting opgericht onder de naam Stichting Groepshuis ds Fergusongroep. De schoolzolder van Cederstraat 29 wordt in de eerste helft van 1972 door leiders van de groep ontruimd.

Muurbloemweg 145 (Duinhut I)[bewerken | brontekst bewerken]

De nissenhut aan de Muurbloemweg, hoek Duinlaan stond daar al jaren en was voorheen in gebruik geweest als school en verder bij de "Sterrengroep" van het N.P.G. en het laatst door de Burgemeester De Monchygroep. Het was een unieke plek aan de rand van de duinen en met het landgoed "Meer en Bos" schuin aan de overkant. De eerste aanbetaling aan de Burgemeester De Monchygroep werd gedaan bij de overname in december 1971. In januari 1972 wordt de Duinhut (I) betrokken, de nissenhut aan de Muurbloemweg, hoek Duinlaan. Op 18 maart van dit jaar wordt de Duinhut officieel geopend door een echt Watergeuzenspel. Voormannen van de geuzen “veroveren” het groepshuis. In november 1973 krijgt de Duinhut het adres Muurbloemweg 145.

Muurbloemweg 145 (Duinhut II)[bewerken | brontekst bewerken]

De groep werd steeds groter en op den duur werd de Duinhut I te klein en steeds moeilijker warm te stoken en te onderhouden. We gingen aan het werk voor de bouw van een nieuw groepshuis op dezelfde plek. Na heel veel voorbereiding kon de bouw in oktober 1980 beginnen en verzorgde wethouder Vink op 21 februari 1981 wederom de officiële opening. In de tweede helft van de jaren '80 besloot de gemeente de Duinlaan te bestemmen voor woningbouw. Men begon met "Duinlaan I", welk plan zich uitstrekte tot en met het voetbalveld van PDK. Dit gaf ons hoop dat wij konden blijven. Helaas werden echter de terreinen van voetbalvereniging Texas-DHB en van ons in 1990 eveneens voor woningbouw bestemd: "Duinlaan II", waar woningen zouden moeten verrijzen. Dus moesten ook wij naar elders verdwijnen. In 1991 stond de "Duinhut" er nog, maar op 5 augustus van dat jaar voltrok zich een ramp: het Groepshuis is in brand gestoken! Hierdoor zijn heel veel onvervangbare voorwerpen en dierbare herinneringen verloren gegaan.

Wijndaelerweg 10-12 (Arendsnest en Damiategebouw)[bewerken | brontekst bewerken]

De stam maakt al in december 1989 gebruik van het Arendsnest voor haar bijeenkomsten op vrijdagavond. Gelukkig kon de gehele groep tijdelijk onderdak vinden in de gebouwen van de Burg. De Monchygroep.

Muurbloemweg 41 (De Clan)[bewerken | brontekst bewerken]

Ondertussen werd druk gezocht naar een geschikte vestigingsplaats. Drie locaties, één aan de Heliotrooplaan en twee in Meer en Bos bleken ongeschikt. Uiteindelijk viel de keus op de Muurbloemweg, hoek Aronskelklaan. Dit lapje grond ligt in een woonbuurt en de nieuwe bestemming riep oppositie op. De gemeente vond terecht, dat hier geen "doorsnee" gebouw moest komen en heeft besloten tot ecologisch bouwen. Dit stelt hoge eisen aan zowel het ontwerp als aan de bouw en uiteindelijk, aan het gebruik door de groep. Samengevat zijn de uitgangspunten: *De keuze voor bouwmaterialen die binnen een ecosysteem (kringloop) passen: plantaardige materialen zoals hout, vezels en koolstof (tezamen koolstofkringloop). *In het gebouw géén toepassing van tropisch hardhout, spaanplaat, PUR en PS schuimen, PVC en synthetische verven. Daarentegen : Europees en Noordamerikaans hout, natuurverf, keramische producten, recycle betonnen fundering en glas. De natuurverf is ook geschikt voor het wegwerken van graffiti. De dakbedekking bestaat uit gras. Bij het energiegebruik is uitgegaan van het benutten van daglicht, passieve zonne-energie voor verwarming van het gebouw en zonnecollectoren voor de warmwatervoorziening. Basis is een goed geïsoleerd gebouw dat ook zonder zon weinig energie behoeft. Het gebouw is naar de zon gericht; hierdoor worden de gebruiksruimten verwarmd. De utilitaire ruimten (installaties) liggen aan de gesloten noordzijde. Het dak is "opgetild" en samen met de dakoverstekken zorgt dat voor een goede zontoetreding in de winter en schaduw in de zomer. * Water wordt een steeds schaarser goed. Daarom zijn er waterbesparende kranen, douches en stortbakken. Daarnaast wordt het regenwater opgevangen en benut voor toiletspoeling. De besparingen liggen op ca. 50%. De afvalinzameling geschiedt gescheiden naar soort: papier, glas, composteerbaar afval, overig. Hiertoe is een voorziening in de keuken opgenomen. Bij de afwerking zijn de materialen in het interieur heel bepalend voor het binnenklimaat (sick building of niet). Daarom toepassing van massief hout (keuken), tegelwerk, linoleum (lijnolie product) en natuurverf. Dat laatste zorgt ervoor, dat er geen schadelijke emissies plaatsvinden die ongezond zijn voor de mensen, in het bijzonder onze leden. Daarmede begint de groep weer aan een nieuwe fase in haar zo kleurrijke bestaan. Op 26 februari 1994 heeft wethouder Noordanus het groepshuis De Clan aan de groep overgedragen. Op 23 april 1994 is het groepshuis feestelijk geopend. Intussen is in 2005 het 10-jarig bestaan van de Clan gevierd.

Onderdelen[bewerken | brontekst bewerken]

Het is op 17 augustus 1918 begonnen met een verkennerstroep onder leiding van hopman J.J. Buitendijk. Later is de groep uitgebreid met de voortrekkersploeg "De Nachtuilen" op 12 maart 1921 en met de welpenhorde in februari 1922. In februari 1928 werd de groep gecompleteerd met een Groepscomité, bestaande uit de heren Kalis, Den Outer en De Haas. De groep telde bij het 12 1/2-jarig bestaan (1931) 60 leden: 24 verkenners, 26 welpen, 4 voortrekkers en 6 leiders. Op 12 oktober 1961 wordt groepsstichting opgericht. In april 1972 wordt de Jan van Hooffgroep (groep 83) opgeheven. Deze groep deelde de zolder met de Fergusongroep in de Cederstraat. Er komen twee leiders en een paar verkenners naar de troep. De twee leiders zijn de vaandrigs Hans Rusche en Reinhold ter Horst. De stam wordt opgericht op 1 september 1972; dit onderdeel bestaat maar kort. Eerst in 1973 breidt de groep uit. Door de fusie van alle scoutingverenigingen in Nederland tot Scouting Nederland kunnen ook meisjes lid worden van de ds Fergusongroep. Er was in de Duinhut I ook ruimte om de groep uit te breiden. Op 21 maart 1973 start akela Annie Regeer een woensdagmiddaghorde die heel snel groeit. Dit was een initiatief dat al in oktober 1972 wenselijk was. In mei 1973 kiest de zaterdaghorde de naam Kilkerran en de woensdagmiddaghorde de naam Galloway. Op 2 juli 1973 wordt besloten de troep te splitsen in een juniorentroep onder leiding van hopman Leo (II) Plugge en een seniorentroep onder leiding van hopman Hans-Bert Griffioen. In dat scoutingseizoen verdubbelt bijna het aantal leden. De kabouterkring start op 1 september 1973 onder naam Muurbloem met twee meisjes, Saskia Merkenstein en Kavita Biharie. De eerste leidsters zijn Oehoe Yvonne Boll en Oebie Bea Sipsma. Het padvindstersvendel wordt opgericht op 8 februari 1975 en de onderdeelsnaam is The Sunflower. De leiding is in handen van mevrouw Reiber (padvindstersnaam Alk) en Chil Wilma van Oostrom. De eerste padvindsters zijn Karin en Mariette Schilt, Marjo Schoenmaker, Kavita Biharie en Joke Fransen en zij worden geïnstalleerd op 18 april 1975. Dat alles in het bijzijn van het Sterrenvendel van De Mohicanen als de vlaggenwacht. Ook werd in 1975 (1 september) de stam nieuw leven ingeblazen: de seniorentroep wordt de Cobrastam; hopman Griffioen wordt oûbaas. In september 1978 treedt een van de troepen van de Mohicanen toe tot de Fergusongroep. Deze troep staat onder leiding van hopman Dick van Elsas en de vaandrigs Micha Lisetsky en Ron Willems of Brilman. Als onderdeelsnaam kiezen zij Pink Panther en hebben bijeenkomsten op vrijdagavonden. De zaterdagtroep kiest op hetzelfde moment ter onderscheid als onderdeelsnaam Stierentroep. Helaas wordt in februari 1979 de Kilkerranhorde opgeheven, de welpen gaan over naar de troepen of naar de Gallowayhorde op woensdag. In september van 1979 wordt ook de Cobrastam opgeheven. De Pink Panthertroep wordt opgeheven in juni 1980 vanwege gebrek aan leden. Op 1 januari 1980 worden de rowans en sherpa’s opgericht als “Adam en Eva”. Dit onderdeel wordt begeleid door de chefs Marijke Hodes en Reinhold ter Horst. Het onderdeel wordt op 1 september 1982 al weer opgeheven omdat de leden oud genoeg zijn om de Cobrastam her op te richten. De adviseurs zijn Reinhold ter Horst, Dirk van Alphen en Piet Döbelman. De Kilkerranhorde wordt op 1 september 1982 heropgericht onder leiding van akela Hans Rusche. Een jaar later (september 1983) wordt de het rowan-sherpaonderdeel weer opgericht en wordt de naam “Paradijsvogels” gekozen. Het onderdeel wordt begeleid door chefs Rabindre Biharie en Christel Bos. De Gallowayhorde wordt opgeheven in september 1984, de leden gaan naar de troep of de Kilkerranhorde. De Bevers worden op 1 maart 1986 gestart onder leiding van Karin Bos. De eerste bevers zijn Machteld Julsing, Stefan Julizar, Roderick en Matthieu Rusche en Anne de Zwaan. In september 1987 worden de kabouterkring Muurbloem en de Kilkerranhorde samengevoegd onder leiding van akela Annemieke Döbelman omdat er geen leiding voor de kring gevonden kan worden. In december 1989 worden de Kilkerranhorde en de Muurbloemkring weer gesplitst. De kring staat onder leiding van Rado Bea Sipsma, kort daarop opgevolgd door Wilma van Oostrom. De plusscouts worden gestart als Clanbar op 1 september 1998. Dat is avant la lettre want Scouting Nederland kent een dergelijke speltak niet. De Clanbar wordt op 1 september 2004 een officieel onderdeel als plusscouts.

Drie groepen[bewerken | brontekst bewerken]

Na de Tweede Wereldoorlog geniet scouting ongekende populariteit. In 1945 herleeft de Fergusongroep met 40 (nakijken) verkenners. Het ledenaantal neemt toe zodat al gauw in september dat zelfde jaar Groep 64 wordt opgericht onder de naam Ferguson II. Later dat jaar wordt zelfs een derde Fergusongroep opgericht, groep 85. In die eerste jaren is aan alles een tekort. Groep 10 start niet met een das in de tartan Ferguson, maar zou met een groene das met in de driehoek een gele zonnebloem gestart zijn. In het groepsblad De Roep van de ds Fergusongroep staat vermeld dat er werd gestart met witte dassen. Groep 64 heeft dan een gele das met een distel in de driehoek en groep 85 uiteindelijk de tartan Ferguson (zonder embleem?). De emblemen in de dasdriehoek houden nog een tijdje aan; hoe lang is niet bekend. Uiteindelijk dragen de drie Fergusongroepen weer allemaal de tartan Ferguson. Lang houdt deze situatie niet aan. Al in de jaren 50 worden de groepen 64 en 85 samengevoegd en gaan verder als groep 64, Ferguson II. Op 24 oktober 1966 heft akela Rijks groep 64 op en gaan 6 verkenners naar groep 10 (patrouille Paarden o.l.v. Robert Lefrandt) en gaan de groepen 10 en 64 weer samen tot een Fergusongroep, groep 10. Er is een spooknummer: Groep 35. Dit groepsnummer is toegekend aan een Fergusongroep en De Rode Burcht uit Voorburg. De Fergusongroep onder leiding van Gaillard en Wijnmalen waarschijnlijk voor 1940 en de Voorburgse groep na 1945. Deze gegevens (boek X-groepen) zijn echter weinig betrouwbaar.

Groepsbladen[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste jaren[bewerken | brontekst bewerken]

De CJMV-padvinders (waaronder Troep 10, de latere ds Fergusongroep) publiceerden de belevenissen en activiteiten in een apart deel van de Reveille onder de titel CJMV-padvinder.

Ferguson Post[bewerken | brontekst bewerken]

Al voor de Tweede Wereldoorlog is er sprake van een groepsblad met de naam Ferguson Post (1938). Helaas zijn er geen exemplaren uit die periode bewaard gebleven. Wanneer er met de Ferguson Post gestart is, is niet bekend. Met de bezetting van Nederland door Nazi-Duitsland zal de uitgave van de eerste Ferguson Post gestopt zijn.

De Roep van de ds Fergusongroep[bewerken | brontekst bewerken]

In 1946 start een patrouille van Groep 10 met een eigen blad onder de naam De Otter (naar de patrouillenaam). Dit blad komt twee keer uit. Daarop neemt hopman Brus het initiatief blijkbaar over en start onder de naam De Roep van de ds Fergusongroep een groepsblad voor de drie Fergusongroepen. Gestencild op half folio en met een leuke kaftillustratie komt het voor het eerst uit in mei 1946, verschijnt maandelijks en komt voor het laatst in november 1946. In dit laatste nummer wordt het stopzetten uitgebreid toegelicht: gebrek aan kopij, geld en belangstelling.

Ferguson Post[bewerken | brontekst bewerken]

In november 1947 verschijnt de eerste aflevering van de Ferguson Post. Het is niet meer dan een dubbelgevouwen A4 met een inlegvel voor aanmelding als donateur. Het is een periodiek voor Troep 10 (!) dat maandelijks uitkomt. In januari 1948 wordt de Ferguson Post het officiële orgaan van Groep 10. Het blad bevat nu twee dubbelgevouwen foliovellen en komt ongeveer maandelijks uit tot en met 1950. Dan is er een hiaat in het Ferguson Post-archief. Het eerstvolgende exemplaar is van 14 oktober 1961. Dan start de Ferguson Post weer met nummer 1 van jaargang 1. Het is nog steeds een dubbelgevouwen A4 en bestaat uit enkele pagina’s. Het blad wordt goed ontvangen en het tweede nummer heeft een kaft en het aantal pagina’s is toegenomen naar 12. Op 15 april 1964 wordt de Ferguson Post een A4-blad met meerdere pagina’s, vaste rubrieken en een vaste kaftopdruk. De illustraties worden verzorgd door de heer W. Doeve (familie van Eppo Doeve, de tekenaar) en het stencilwerk in die jaren vindt plaats door hopman George Elbers van de Burgemeester De Monchygroep. (Hopman George Elbers overlijdt in 2005). De ds Ferguson II (groep 64) heeft een groepsblad in 1965 met de naam Impeesa; daarover wordt in de Ferguson Post melding gemaakt. Men wil afstemmen omdat nogal wat berichten voor beide groepen gelden en dat scheelt typ- en stencilwerk. De afloop hiervan is niet bekend.

In januari en februari 1976 verschijnt naast de Ferguson Post een aparte uitgave onder de naam Galloway Post. In dit jaar wijzigt de redactie van samenstelling en verandert ook de aard van de inhoud van het groepsblad. Er zijn veel minder organisatorische en financiële mededelingen en verschijnen meer bijdragen van leiders en kinderen; vertrouwde rubrieken zoals de Zonnebloemen blijven. Met de fusie van de padvindersorganisaties tot Scouting Nederland brengt ook uniformveranderingen met zich mee; in oktober 1976 wordt een exemplaar van de ScoutShopcatalogus aan de Ferguson Post geniet. De Ferguson Post gaat weer over op een A5-formaat in september 1983 en in mei 1985 weer terug naar een A4-formaat.

Speltakken[bewerken | brontekst bewerken]

De groep heeft de volgende speltakken:

Activiteiten[bewerken | brontekst bewerken]

De groep doet mee aan ... en organiseert ......

Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.