Scouting Prins Bernhard
De Prins Bernhardgroep is een waterscoutinggroep in Nieuwegein.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
1969-1976[bewerken | brontekst bewerken]
De groep[1] is een in 1969 te Vreeswijk opgerichte zeeverkennersgroep. Officieel bestaat Vreeswijk niet meer; het is sinds 1975 opgeslokt door Nieuwegein. Om deze reden wordt de groep ook wel de Vreeswijkse Zeeverkenners genoemd.
De eerste tekenen van een scoutinggroep dateerden van vlak na de Tweede Wereldoorlog. Over deze tijd is heel weinig bekend. Het is niet bekend hoe lang deze groep bij elkaar is geweest, waarschijnlijk niet zo lang. De tweede start van de Prins Bernhardgroep dateerde uit 15 november 1969. Er werd toen gestart met een welpenhorde, van een zeeverkennersgroep was toen nog geen sprake.
In 1970 dreigde de groep opgeheven te worden, toen de laatste leidster aankondigde er mee te gaan stoppen. Gelukkig konden de overgebleven welpen worden ondergebracht bij de luchtverkenners uit IJsselstein. In 1972 kwam er weer geluid uit de Prins Bernhardgroep. Nu waren er initiatieven voor een zeeverkennersgroep. Dit initiatief ging grotendeels uit van Quirinus van de Bosch die tot dan toe leiding was geweest bij de Albert Schweizergroep. In eerste instantie werd het oude clubhuis op het Fort opgeknapt, vervolgens moest Van de Bosch ervaring op doen op het zeeverkennersgebied. Met hulp van Gorinchemse Zeeverkenners werden de voorbereiding getroffen voor de start van een zeeverkennersgroep. Het probleem was echter dat er nog geen boot was. Gelukkig was het bestuur zo fideel om de eerste lelievlet te sponsoren. Op 13 mei 1973 werd deze vlet aangeschaft; deze werd de Geep (zeilnummer 776) genoemd. De vlet was echter nog niet compleet; onderdelen om te zeilen ontbraken nog. Met deze boot kon er eindelijk gestart worden met de zeeverkennersgroep.
Er was ondertussen al een aardige groep leden en stafleden; de staf van het eerste uur bestond uit: Quirines van de Bosch (schipper), Martin Zuurhout, Harry Brouwer en Jan van Dam (stuurmannen). In 1973 kon ook het eerste zomerkamp georganiseerd worden. Dit gebeurde in samenwerking met de Gorinchemse Zeeverkenners en de locatie was de Loosdrechtse plassen. In dit zelfde jaar (1973) werd er weer een serieuze poging ondernomen om de welpenhorde weer op poten te zetten. De initiatiefneemster was Mieke van de Bosch (echtgenote van Q. vd Bosch). Dit bleek een groot succes want de welpenhorde bestaat tot op heden onafgebroken. De zeeverkennersgroep groeide als kool, er was dus behoefte aan een tweede lelievlet. Door middel van loterijen en andere acties werd er geld voor bijeengebracht. In maart 1974 kon een tweede lelievlet worden aangeschaft (genaamd Flint, zeilnummer 777) inclusief tuigage (niet origineel) en er werd tuigage aangeschaft voor de Geep (wel origineel). Omdat de groep behoorlijk in ledenaantal toenam, werden er in 1975/76 twee tweedehands lelievletten aangeschaft, de Manta (zeilnummer 21) en de Orca (zeilnummer 24).
1980-1990[bewerken | brontekst bewerken]
Rond 1980 besloot Quirinus vd Bosch te stoppen als schipper, Arie de Jong nam zijn plek over en Van de Bosch werd groepsvoorzitter. Arie de Jong bleef een tijdje schipper en werd vervolgens opgevolgd door Hans van Dam, die al een geruime tijd actief was als staflid. In 1980 kreeg de groep te kampen met een huisvestingsprobleem. Het bestaande gebouw moest worden gesloopt in opdracht van de gemeente, omdat het plaats moest maken voor een jongerencentrum. De gemeente gaf als alternatief een ander gebouw dat ook op het Fort was gevestigd. De gemeente gaf echter wel als voorwaarde dat alle scoutinggroepen in Vreeswijk ondergebracht moesten worden in een stichting. De groep had geen keus en ging een fusie aan met de landverkennersgroepen onder de naam "Stichting Scouting Vreeswijk". Hierna kon de groep het nieuwe clubhuis betrekken, wat met overige groepen gedeeld moest worden. Net zo hard als Nieuwegein groeide, groeide de groep ook, dus was er behoefte aan meer lelievletten. In 1981 werd de Rog (zeilnummer 1079) aangeschaft, snel daarna kon er nog een lelievlet (Zwaardvis, zeilnummer 39) overgenomen worden van een meisjesgroep. Rond 1986 kreeg de leidingstructuur enige aanpassing, Hans van Dam werd groepsvoorzitter en er kwamen twee schippers: een schipper voor de zeeverkenners en een schipper voor de Wilde Vaart. De groep was ondertussen zes lelievletten rijk en het enige wat ontbrak was een gemotoriseerd vaartuig. Er werden plannen gesmeed voor de aanschaf van een sleper, maar de interesse ging meer uit naar een wachtschip. Er werden diverse acties op touw gezet, zoals rommelmarkten, sponsorlopen en dergelijke om geld bij elkaar te krijgen. Eind 1987 was er genoeg geld bijeen voor de aanschaf van de Nieuw Zorg uit Rotterdam. Met deze aankoop begon het werk pas, het hele schip moest verbouwd worden en dankzij hulp van actieve ouders en leden werd deze klus geklaard. Op Hemelvaartsdag 1988 was de Nieuwe Zorg gereed om gedoopt te worden. Deze plechtigheid werd voltrokken door Erica Terpstra (toen lid van de Tweede Kamer).
1990-2000[bewerken | brontekst bewerken]
De groep bleef voor de jongeren uit Nieuwegein een aantrekkelijke groep, want de groep bleef groeien zodat er nog steeds behoefte was aan uitbreiding van de vloot. In 1990 werd tenslotte de Clupea (zeilnummer 1245) aangeschaft. Na jarenlang zich actief ingezet te hebben voor de groep, eerst als schipper later als groepsvoorzitter, besloot Hans van Dam in 1992 om er mee te stoppen. Dit afscheid werd op een passelijke manier gevierd, middels een vlootschouw en de uitreiking van een waarderingsteken van Scouting Nederland, wat werd uitgereikt door een bestuurslid van Admiraliteit 12. De functie van groepsvoorzitter werd overgenomen door Jan de Heus, die als ouder al actief was in de stichting. In 1998 is begonnen met een vlootvernieuwing. De Zwaardvis (zeilnummer 39) en de Manta (zeilnummer 21) werden verkocht. De Zwaardvis ging naar een zeeverkennersgroep in Haarlem. De Manta werd verkocht aan een startende groep in onze eigen regio, de Sea Lions. Deze boot is dus ook nog elk pinksterkamp te zien. Het ledenaantal van de groep had zich gestabiliseerd op een vast aantal en vijf boten bleken niet genoeg. Het 'verlies' van deze twee boten werd toen gecompenseerd door één nieuw gebouwde vlet, de Heek (zeilnummer 1424). Rond deze tijd is er ook begonnen met het veranderen van de zeilkleur. Eens in de zoveel jaar wordt het zeil van een boot vervangen. De nieuwe zeil kleur werd donkerbruin en de Heek is de eerste boot die nieuw met een bruin zeil geleverd werd. De stafleden van begin jaren '90 zijn minder actief geworden en opgevolgd door de nieuwe generatie. Minder actief, maar toch nog steeds aan de groep verbonden, zij brengen hun 'oude' dagen door bij de stam. Het groepsvoorzitterschap is ondertussen, via Cor Hogenboom, weer overgegaan op een nieuwe voorzitter, Gert Jan Doedens.
2000-2008[bewerken | brontekst bewerken]
In 2002 is besloten weer verder te gaan met de vlootvernieuwing. Op het NaWaKa van 2002 is de Orca (zeilnummer 24) verkocht. Op dat moment was er al besloten dat er een nieuwe vlet aangeschaft zou worden om de Orca te vervangen. Deze nieuwe vlet is de Griet (zeilnummer 1502) geworden. In 2003 is er een eind gekomen aan onze zeewelpen. Zij hebben besloten om te gaan werken met het nieuwe scoutingthema voor zeewelpen: Dolfijnen. Na een groot feest en een echte plechtigheid, waarbij de admiraal van onze admiraliteit de dolfijnen opende, zijn zij verder gegaan onder de naam 'Dolfijnen'. In het zelfde jaar was de gehele botenloods weer tot beschikking van de groep gekomen. Hierna zijn snel plannen gemaakt om de loods op te knappen. Nadat de financiën rond waren, is er gestart met de verbouwing van de keet. Met de hulp van vele stam- en stafleden werd er voor gezorgd dat in februari 2004 een juweeltje van een botenloods werd opgeleverd Afgezien van de vloer was de loods weer tiptop in orde.
2008-heden[bewerken | brontekst bewerken]
In 2008 is Stichting Scouting Vreeswijk omgezet in de nieuwe verenigingsstructuur. Vanaf toen heette de groep Vereniging Scouting Vreeswijk. Officieel bestaan de twee groepen (de Livingstonegroep (land) en de Prins Bernhardgroep (water)) niet meer. Natuurlijk blijven de verschillende namen hanteren, om sentimentele en praktische redenen. De overstap tussen de dolfijnen en de zeeverkenners werd nog wel eens als groot ervaren. Hierdoor was het ledenverlies tussen deze twee speltakken relatief groot. Om die reden is in 2009 besloten een nieuwe spetterende speltak op te richten: de Orca's. Deze speltak is voor de jongste zeeverkenners, die actief door hun leiding begeleid worden. Over het algemeen blijven de Orca's een jaar bij deze speltak en zitten zij dus met leeftijdsgenootjes in de boot. Uit het ledenaantal bij de varende speltakken blijkt dat de nieuwe speltak zijn functie vervuld. Dat ledenaantal maakte het in 2012 dan ook noodzakelijk om een zevende vlet toevoegen aan onze vloot. De vlet met het zeilnummer 1589 is de naam Krill gaan dragen. In 2010 heeft onze scoutinggroep de nationale jubileum jamboree JubJam100 bijgewoond. Bij dit jubileumkamp in Roermond waren ongeveer 11.000 jeugdleden aanwezig van alle soorten (inter)nationale scoutinggroepen. Volgens staf- en jeugdleden een kamp vol mooie ervaringen om niet te vergeten. De Nieuwe Zorg is altijd op zoek naar nieuwe fondsen voor de financiering van het onderhoud, de motoren en de keuringen. Sinds jaar en dag wordt elk jaar een sponsordag gehouden, genaamd 'Vriendendag van de Nieuwe Zorg'. Mensen die de groep of het schip een warm hart toedragen betalen om een dagje mee te kunnen varen op het schip. In 2011 hebben we deze sponsorrelatie wat geformaliseerd door de sponsorspeltak 'Vrienden van de Nieuwe Zorg' op te richten. Nu kunnen sponsors ook echt lid worden van het schip. We hopen hiermee een redelijk vaste bron van inkomsten te hebben. In 2019 brak voor de groep het vijftigjarig jubileum aan. Om dit niet onopgemerkt voorbij te laten gaan is een reünie georganiseerd waar (oud)leden op het wachtschip bij konden praten en waar herinneringen opgehaald werden aan de afgelopen vijftig jaar. Tevens heeft een jubileumfeest voor de leden en die van verkennersgroepen uit de regio plaatsgevonden. Bovenop dit alles is een jubileumbier gebrouwen dat aan (oud)stamleden is uitgereikt bij de reünie.
Langere tijd heeft de verbinding tussen het schip en de wal op onze zomerlocatie in Tull en 't Waal bestaan uit o.a. een drijfraam met surfplanken en een boei. Deze verbinding werd door de jaren heen slechter en gevaarlijker. Na flinke veranderingen rond de ligplaatsen waren we voor de verbinding met de kant aangewezen op een bootje dat als pont fungeerde. Omdat dit bijzonder onpraktisch bleek te zijn is het project "Tussen Wal en Schip" in gang gezet. Een project met als doelstelling een veilige en toekomstbestendige steiger om een stabiele verbinding met de kant te creëren. Om dit mogelijk te maken is een aantal fondsen verworven en is het Nieuwegeinse staalbedrijf Vlietjonge de groep tegemoet gekomen met een groot deel van de benodigde hoeveelheid staal. Gedurende de periode van een jaar hebben staf- en stamleden zich ingezet om de drijvende steiger te bouwen en te installeren op onze zomerlocatie. In het zomerseizoen van 2020 kon er voor het eerst gebruik gemaakt worden van de nieuwe loopbrug.
Speltakken[bewerken | brontekst bewerken]
De groep heeft de volgende speltakken:
Activiteiten[bewerken | brontekst bewerken]
De groep doet mee aan ... en organiseert ...
