Smokkelspel

Het smokkelspel, ook wel douanespel is een bos- of renspel waarbij kinderen iets van de ene kant van het terrein naar het andere smokkelen. Er bestaan zeer veel variaties op dit spel, zowel eenvoudig als ingewikkeld. Je kunt het spel bijvoorbeeld gebruiken in een maffiakamp, maar eigenlijk is er voor elk themaverhaal wel een smokkelspel te verzinnen.

Smokkelspel

Ontwikkelingsgebied:

Doelstelling:

Plaats: in het bos,

Soort: renspel,

Leeftijdsgroep: 7 jaar en ouder

Aantal spelers: Groep vanaf 10 personen

Voorbereidingstijd: Geen

Duur van het spel: 30 minuten per potje (afhankelijk van de variant)

Nodig: Open plek in het bos van minstens 50x50 meter, rode sjerpen oid voor de douanebeambten

Spelverloop basisspel

De groep kinderen wordt opgesplitst in twee groepen. De ene groep wordt herkenbaar gemaakt met b.v. een rode sjerp, zij zijn douane. Zij stellen zich halverwege het terrein op. De andere groep zijn smokkelaars. Zij krijgen namaakgeld, dat ze kunnen verstoppen in hun kleding, schoenen of haar.

Na een startsignaal rennen de smokkelaars naar de overzijde en proberen de overzijde te bereiken waar een bankpersoon zit die het geld wat gesmokkeld is ontvangt. De douaniers moeten de smokkelaars proberen te tikken. Eenmaal getikt moet de smokkelaar blijven staan en begint hardop tot zestig te tellen. In die tijd moet de douanier het geld proberen te vinden. Vindt hij/zij dit niet binnen de zestig tellen, dan mag de smokkelaar doorlopen en het geld naar de bank brengen. Er zijn door de kinderen zelf een aantal strategieën te bedenken, bijvoorbeeld de smokkelaar met weinig geld laat zich tikken en geeft daardoor de andere smokkelaar met veel geld de gelegenheid om wel naar de overkant te rennen. Na een van te voren afgesproken tijdstip klinkt een eindsignaal en kan het geld worden geteld. De groep die het meeste geld in bezit heeft (de smokkelaars of de douane) is de winnaar. Daarna kunnen de groepen van rol wisselen en wordt het spel nog eens gespeeld

Variatie 1: Smokkelen met meerdere posten

Een variant op bovenstaand spel wordt gespeeld in een bos met veel begroeiing. Een deel van de kinderen is tikker, een ander deel is smokkelaar (is er voldoende leiding om te tikken, dan kunnen alle kinderen smokkelaar zijn). De kinderen krijgen aan het begin van hun smokkeltocht elk een geel kaartje, en moeten proberen om bij de eerste post te komen. Halen ze die post zonder getikt te worden, dan wordt het gele kaartje ingeleverd en krijgen ze een rood kaartje om naar de tweede post te brengen. Bij de tweede post wordt het kaartje omgeruild voor wéér een nieuwe kleur, bij de derde ook. Worden ze tussentijds getikt, dan moeten ze hun kaartje inleveren, en weer helemaal opnieuw beginnen. Slagen ze erin om de vierde post te bereiken zonder getikt te worden, dan krijgen ze een punt. Ze mogen dan weer opnieuw beginnen om te proberen om nog een punt te halen.

Zitten er een aantal kinderen in de groep die de regels niet zo nauw nemen (ofwel glashard volhouden dat ze niets hebben terwijl dat wel het geval is), dan kun je er bij deze variant eenvoudig voor zorgen dat kinderen altijd een kaartje op zak hebben om te laten zien, door ze na getikt te zijn, of na het halen van post 4, altijd een blanco kaartje te geven in ruil voor het ingeleverde exemplaar.

Variatie 2: Smokkelen met hindernissen

In deze variant, die met name geschikt is voor een scouts-speltak met niet zoveel kinderen, krijgen de kinderen vantevoren niet te horen dat het een smokkelspel is zoals hierboven beschreven, waar ze aan mee gaan doen. Vooraf vraagt de vervaarlijke maffioso Luigi aan de kinderen of zij een lading zakjes met poeder voor hem naar de andere kant van het terrein willen smokkelen. Luigi zal hen daar opwachten om de smokkelwaar in ontvangst te nemen. Onderweg zullen er aanwijzingen te vinden zijn hoe de route is die de kinderen moeten lopen. Ieder kind krijgt een zakje smokkelwaar en de groep gaat op pad. Na zo'n honderd meter staat er ineens een bordje dat "het signalement van de kinderen bekend is", en met hulp van de kleding in de kist zich kunnen vermommen. Honderd meter daarna staat er een aanwijzing die aangeeft dat het veiliger is om vanaf hier de groep te splitsen, en om de beurt één persoon verder te laten lopen. Degene die verder loopt, ziet op een gegeven moment in de verte zitten. Even vóór Luigi is er echter een douane. Wanneer het kind dichtbij de douane komt, schiet er ineens een beambte uit de struiken om het kind aan te houden. Is het kind snel genoeg, dan bereikt het Luigi op tijd, anders moet het zijn smokkelwaar inleveren en opnieuw beginnen.

Goed, bij de tweede ronde weten de kinderen inmiddels allemaal dat dit "gewoon" een smokkelspel is, en trekt niemand meer die pantoffels en die lange jurk aan wanneer hij de verkleedkist passeert, maar de toon is in ieder geval goed gezet en de spanning zit er goed in!

Andere varianten

• Het smokkelseinspel, waarbij je door naar elkaar te seinen erachter kunt komen wie jouw teamgenoten zijn en bij wie je uit de buurt moet blijven
• Het huttenbouw-smokkelspel uit het jachtgebied van de Bandar-log (thema bij de welpen), waarbij er onderdelen gesmokkeld moeten worden waarmee de apen hun ruïnes kunnen verbouwen.