Wereldjamboree 1937: verschil tussen versies

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Ga naar:navigatie, zoeken
(+interne link naar rally)
(plaatjes, en extra tekst)
Regel 1: Regel 1:
[[Afbeelding:Vogelenzang1937.jpg|right|thumb|400px|Vogelvlucht van het jamboreeterrein in Vogelenzang uit een Franse krant van 14 Augustus 1937]]  
[[Afbeelding:Jamboree37a.jpg|centre]]  
De '''wereldjamboree van [[1937]]''', de vijfde keer dat de [[Wereld Jamboree]] gehouden wordt, vindt in het Nederlandse [[Vogelenzang]] plaats. Het is de eerste Wereld Jamboree die in Nederland gehouden wordt.


Koninging Wilhelmina opent het kamp waaraan 28,750 verkenners en leiders uit 54 landen aan meededen. In Nederland was een grote betrokkenheid met deze Jamboree. Het was trouwens ook de laatste Jamboree waarbij [[Robert Baden-Powell|Lord Baden-Powell]] aanwezig was.  
De '''wereldjamboree van [[1937]]''' was de vijfde keer dat de [[Wereld Jamboree]] gehouden werd en vond in het Nederlandse [[Vogelenzang]] plaats. Het terrein groeide uit tot een Jamboreestad met 28750 verkenners en leiders uit 54 landen (alleen jongens, geen welpen). Voor de Nederlandse scouting was dit een enorme opsteker. Veel groepen waren nog niet oud, kenden alleen hun eigen groepje en moesten in hun dorp opboksen tegen een negatieve stemming ("padvinderij, opschepperij"). Ook wist men niet veel van buiten het dorp, er was geen TV en kwam vrijwel niemand in het buitenland. En daar liepen ze opeeens tussen tienduizenden andere (top)verkenners uit de meest excotische landen, terwijl heel Nederland het [[Jamboreeliedje]] meezong.


Het treinstation Vogelenzang is nooit zo druk geweest als in de zomer van 1937. De perrons waren flink vergroot en op de drukste dag, 29 juli, de eerste dag van de aankomst van de buitenlanders, passeerden er op het jamboreestation na twaalf uur zeventig treinen en er kwamen veertig extra treinen binnen.


De verkenners uit Nederlandsch-Indië hadden een grote partij bamboe meegenomen. Daarmee maakten ze de Pendopo. Dit gebouw behuisde een tentoonstelling van Indische gebruiksvoorwerpen. "Een koloniaal museum in het klein", schreef een krant erover.
[[Afbeelding:Vogelenzang1937.jpg|right|thumb|300px|Vogelvlucht van het jamboreeterrein in Vogelenzang uit een Franse krant van 14 Augustus 1937]]
Het treinstation Vogelenzang was met extra perrons flink vergroot en op de eerste dag, 29 juli, arriveerden er zeventig treinen. In stromen marcheerden de tientallen delegaties door de Bekslaan, onder de gepionierde toegangspoorten, naar het kamperterrein. De verkenners uit Nederlandsch-Indië hadden een grote partij bamboe meegenomen. Daarmee maakten ze de Pendopo. Dit gebouw behuisde een tentoonstelling van Indische gebruiksvoorwerpen. "Een koloniaal museum in het klein", schreef een krant erover.


Tijdens de opening was er een groot defilé van alle deelnemers. Het duurde ruim anderhalf uur voordat de hele stoet voorbij was getrokken. Tot slot werd er een kolossale [[rally]] gehouden waarbij de volledige jamboree-bevolking over de volle arenabreedte op de eretribune toe rende.
Koninging Wilhelmina opende met Baden-Powell het kamp. Het duurde ruim anderhalf uur voordat het defilé van alle deelnemers voorbij was getrokken. Tot slot werd er een kolossale [[rally]] gehouden waarbij de volledige jamboree-bevolking over de volle arenabreedte op de eretribune afstormde. Koningin Wilhelmina droeg op haar hoed het gouden padvindersinsigne van [[beschermheer]] [[Prins Hendrik]] om te tonen hoe zij zich één voelde met de padvinders. Op woensdag 4 augustus kwam ook [[Prins Bernhard]] mee, die onmiddelijk door de Zweedse contingentsleider, prins Gustaaf Adolf, enthousiast gemaakt werd voor het verkennen. Ze keken onder meer naar een show van vijfduizend welpen. Ook waren ze bij aan het grote slot-kampvuur:
: "En daar komen prins Bernhard en Prinses Juliana de kampvuurplaats binnen stappen! Het enthousiasme tart elke beschrijving. Alles vliegt omhoog en minutenlang is het een donderend gejuich. Tot de Tsjechen, die op het podium stonden, het Wilhelmus beginnen te spelen. Dan bedaart het rumoer en alles zingt mee. We gaan weer zitten. Ook Prins en Prinses zitten heel gezellig vooraan tussen de anderen in het zand" ''(logboek Katwijkse Schipper) 


De opening werd bijgewoond door verschillende hoogwaardigheidsbekleders, waaronder Baden-Powell en Koningin Wilhelmina. Op haar hoed draagt zij het gouden padvindersinsigne dat [[beschermheer]] [[Prins Hendrik]] toebehoorde om aan te tonen hoezeer zij zich één voelde met de padvinders.
[[Afbeelding:Jamboree37d.jpg|centre]]  


Koninklijk bezoek was er ook op woensdag 4 augustus en de Koningin had ditmaal [[Prins Bernhard]] meegenomen. Deze werd onmiddelijk door de Zweedse contingentsleider, prins Gustaaf Adolf, enthousiast gemaakt voor het verkennen. Ze keken onder meer naar een show van vijfduizend welpen.
Het is de laatste Jamboree waarbij [[Robert Baden-Powell|Lord Baden-Powell]] aanwezig was. Padvinders uit de hele wereld defileerden bij de sluiting voor de laatste maal voor hun Chief. Van ieder land kwam de contingentsleider naar voren om een Jacobsstaf te ontvangen. De Chief  wees op de betekenis ervan: Het is het éénarmige kruis, dat voor alle christenen de weg wijst; het meerarmige kruis van de Jakobsstaf richt zich tot alle godsdiensten. De Jacobsstaf heeft 10 punten, evenveel als de padvinderswet.


Padvinders uit de hele wereld defileren bij de sluiting voor de laatste maal voor hun Chief. Van ieder land kwam de contingentsleider naar voren om een Jacobsstaf te ontvangen als teken van goede wil. Tevoren had de Chief gewezen op de betekenis ervan. De staf draagt het krijs, symbool van opoffering en van het grote, christelijke geloof. Maar zij heeft ook armen, die tonen dat de padvindersbeweging niet aan een bepaald geloof is gebonden maar dat zij wijd openstaat om mensen van alle godsdienstige overtuigingen te omvatten. Het embleem heeft 10 punten, evenveel als de padvinderswet. De foto toont prins Gustaaf Adolf die de staf in ontvangst neemt.
[[Afbeelding:Jamboree37c.jpg|centre]]
: "De tijd is voor mij gekomen om jullie vaarwel te zeggen. Ik wens jullie een gelukkig leven toe. Je weet dat velen onzer elkaar nooit meer zullen ontmoeten op deze wereld. Ik ben in mijn eenentachtigste jaar en aan het einde van mijn leven. De meesten van jullie staan nog aan het begin en ik hoop dat jullie leven gelukkig en vol succes zal zijn.... Good-bye and God bless you all!"
Zo eindigde Lord Baden-Powell deze historische jamboree.


"De tijd is voor mij gekomen om jullie vaarwel te zeggen. Ik wens jullie een gelukkig leven toe. Je weet dat velen onzer elkaar nooit meer zullen ontmoeten op deze wereld. Ik ben in mijn eenentachtigste jaar en aan het einde van mijn leven. De meesten van jullie staan nog aan het begin en ik hoop dat jullie leven gelukkig en vol succes zal zijn.... Good-bye and God bless you all!"
[[Afbeelding:Jamboree37b.jpg|centre]]
Zo eindigde Lord Baden-Powell deze historische jamboree.


[[Categorie:Geschiedenis]]
[[Categorie:Geschiedenis]]

Versie van 22 okt 2006 16:51

De wereldjamboree van 1937 was de vijfde keer dat de Wereld Jamboree gehouden werd en vond in het Nederlandse Vogelenzang plaats. Het terrein groeide uit tot een Jamboreestad met 28750 verkenners en leiders uit 54 landen (alleen jongens, geen welpen). Voor de Nederlandse scouting was dit een enorme opsteker. Veel groepen waren nog niet oud, kenden alleen hun eigen groepje en moesten in hun dorp opboksen tegen een negatieve stemming ("padvinderij, opschepperij"). Ook wist men niet veel van buiten het dorp, er was geen TV en kwam vrijwel niemand in het buitenland. En daar liepen ze opeeens tussen tienduizenden andere (top)verkenners uit de meest excotische landen, terwijl heel Nederland het Jamboreeliedje meezong.


Vogelvlucht van het jamboreeterrein in Vogelenzang uit een Franse krant van 14 Augustus 1937

Het treinstation Vogelenzang was met extra perrons flink vergroot en op de eerste dag, 29 juli, arriveerden er zeventig treinen. In stromen marcheerden de tientallen delegaties door de Bekslaan, onder de gepionierde toegangspoorten, naar het kamperterrein. De verkenners uit Nederlandsch-Indië hadden een grote partij bamboe meegenomen. Daarmee maakten ze de Pendopo. Dit gebouw behuisde een tentoonstelling van Indische gebruiksvoorwerpen. "Een koloniaal museum in het klein", schreef een krant erover.

Koninging Wilhelmina opende met Baden-Powell het kamp. Het duurde ruim anderhalf uur voordat het defilé van alle deelnemers voorbij was getrokken. Tot slot werd er een kolossale rally gehouden waarbij de volledige jamboree-bevolking over de volle arenabreedte op de eretribune afstormde. Koningin Wilhelmina droeg op haar hoed het gouden padvindersinsigne van beschermheer Prins Hendrik om te tonen hoe zij zich één voelde met de padvinders. Op woensdag 4 augustus kwam ook Prins Bernhard mee, die onmiddelijk door de Zweedse contingentsleider, prins Gustaaf Adolf, enthousiast gemaakt werd voor het verkennen. Ze keken onder meer naar een show van vijfduizend welpen. Ook waren ze bij aan het grote slot-kampvuur:

"En daar komen prins Bernhard en Prinses Juliana de kampvuurplaats binnen stappen! Het enthousiasme tart elke beschrijving. Alles vliegt omhoog en minutenlang is het een donderend gejuich. Tot de Tsjechen, die op het podium stonden, het Wilhelmus beginnen te spelen. Dan bedaart het rumoer en alles zingt mee. We gaan weer zitten. Ook Prins en Prinses zitten heel gezellig vooraan tussen de anderen in het zand" (logboek Katwijkse Schipper)
Jamboree37d.jpg

Het is de laatste Jamboree waarbij Lord Baden-Powell aanwezig was. Padvinders uit de hele wereld defileerden bij de sluiting voor de laatste maal voor hun Chief. Van ieder land kwam de contingentsleider naar voren om een Jacobsstaf te ontvangen. De Chief wees op de betekenis ervan: Het is het éénarmige kruis, dat voor alle christenen de weg wijst; het meerarmige kruis van de Jakobsstaf richt zich tot alle godsdiensten. De Jacobsstaf heeft 10 punten, evenveel als de padvinderswet.

"De tijd is voor mij gekomen om jullie vaarwel te zeggen. Ik wens jullie een gelukkig leven toe. Je weet dat velen onzer elkaar nooit meer zullen ontmoeten op deze wereld. Ik ben in mijn eenentachtigste jaar en aan het einde van mijn leven. De meesten van jullie staan nog aan het begin en ik hoop dat jullie leven gelukkig en vol succes zal zijn.... Good-bye and God bless you all!"

Zo eindigde Lord Baden-Powell deze historische jamboree.

Jamboree37b.jpg
Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.