Woodbadge: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 32: | Regel 32: | ||
Om een Gilwelltrainer te worden moesten cursisten in de beginperiode eerst twee cursussen volgen op [[Gilwell Park]], de eerste als deelnemer en vervolgens de tweede als assistent trainer. In [[1956]] kwam daarin verandering toen de ''International Training the Team Course'' werd ontwikkeld door de World Organisation of the Scout Movement ([[World Organization of the Scout Movement|WOSM]]). In [[1993]] werd deze cursus weer opgeheven. | Om een Gilwelltrainer te worden moesten cursisten in de beginperiode eerst twee cursussen volgen op [[Gilwell Park]], de eerste als deelnemer en vervolgens de tweede als assistent trainer. In [[1956]] kwam daarin verandering toen de ''International Training the Team Course'' werd ontwikkeld door de World Organisation of the Scout Movement ([[World Organization of the Scout Movement|WOSM]]). In [[1993]] werd deze cursus weer opgeheven. | ||
Sinds 1993 hebben de nationale trainingsteams zelf hun eigen trainingsroute ontwikkeld om Gilwelltrainers op te leiden. Bij ''[[Scouts en Gidsen Vlaanderen]]'' bestaat deze trainingsroute uit de cursussen ''Kaderdagen'' en daarna ''Kaderdagen Gilwell''. Bij ''[[Scouting Nederland]]'' bestaat deze trainingsroute uit de cursussen ''Elementaire Trainersvaardigheden I + II'' en daarna ''Train de Gilwell Training''. Na deze trainingsroute volgt een praktijkperiode van één tot drie jaar die wordt afgesloten met het assessment ''Talent Ontwikkelaar niveau 3 - Subgroepbegeleider Gilwell'', waarna een Gilwelltrainer zelfstandig kan/mag trainen. Teambegeleiders kunnen, als zij twee tot drie jaar ervaring hebben, het assessment ''Talent Ontwikkelaar niveau 4 - Teambegeleider Gilwell'' afleggen. | Sinds 1993 hebben de nationale trainingsteams zelf hun eigen trainingsroute ontwikkeld om Gilwelltrainers op te leiden. Bij ''[[Scouts en Gidsen Vlaanderen]]'' bestaat deze trainingsroute uit de cursussen ''Kaderdagen'' en daarna ''Kaderdagen Gilwell''. Bij ''[[Scouting Nederland]]'' bestaat deze trainingsroute uit de cursussen ''Elementaire Trainersvaardigheden I + II'' en daarna ''Train de Gilwell Training''. Na deze trainingsroute volgt een praktijkperiode van één tot drie jaar die wordt afgesloten met het [[assessment]] ''Talent Ontwikkelaar niveau 3 - Subgroepbegeleider Gilwell'', waarna een Gilwelltrainer zelfstandig kan/mag trainen. Teambegeleiders kunnen, als zij twee tot drie jaar ervaring hebben, het assessment ''Talent Ontwikkelaar niveau 4 - Teambegeleider Gilwell'' afleggen. | ||
Hoewel Gilwelltrainers meer kralen mogen dragen, is het op dit moment bij ''Scouts en Gidsen Vlaanderen'' niet de usance om dat te doen. Hoewel het ook in Nederland lange tijd niet gebruikelijk was om meer dan twee kralen te dragen, dragen de Gilwelltrainers van ''Scouting Nederland'' sinds 2012 weer drie of vier kralen: drie kralen na het behalen van het assessment Talent Ontwikkelaar 3 en vier kralen na het behalen van assessment Talent Ontwikkelaar 4. | Hoewel Gilwelltrainers meer kralen mogen dragen, is het op dit moment bij ''Scouts en Gidsen Vlaanderen'' niet de usance om dat te doen. Hoewel het ook in Nederland lange tijd niet gebruikelijk was om meer dan twee kralen te dragen, dragen de Gilwelltrainers van ''Scouting Nederland'' sinds 2012 weer drie of vier kralen: drie kralen na het behalen van het assessment Talent Ontwikkelaar 3 en vier kralen na het behalen van assessment Talent Ontwikkelaar 4. | ||
Versie van 13 jan 2014 11:34
Woodbadge is de Engelse naam voor het onderscheidingsteken bestaande uit twee houten kralen aan een leren veter, dat iemand ontvangt na het succesvol afronden van een Gilwell-cursus. In het Engels heet de Gilwellcursus Woodbadge course.
In het Nederlands worden deze kralen de Gilwellkralen genoemd. Niet officiële namen voor de Gilwellkralen zijn klompjes of klootjes.
Na afronding van de Gilwell-cursus ontvangt de deelnemer niet alleen de Gilwellkralen, maar ook de Gilwell-das, de Gilwell-dasring en het certificaat.
Het dragen van de Gilwellkralen[bewerken | brontekst bewerken]
De Gilwellkralen worden alleen gedragen als men het Scoutinguniform aanheeft. De Gilwellkralen draag je samen met een Scoutingdas. In de nek wordt de veter achter de punt van de das gestopt, aan de voorkant draagt men de kralen over de das heen. Met groepsactiviteiten draag je de Gilwellkralen met de eigen groespdas, met niet groepsgebonden activiteiten heb je de keuze uit het dragen van de eigen groepsdas of de Gilwelldas.
Geschiedenis van de Gilwellkralen[bewerken | brontekst bewerken]
Robert Baden-Powell besloot dat de deelnemers van de eerste Wood Badge course in 1919, op Gilwell Park, een tastbare herinnering moesten krijgen aan de cursus.
Robert Baden-Powell vond tussen zijn militaire souvenirs een ketting met houten kralen die van het Afrikaanse stamhoofd Dini Zulu waren geweest. De ketting met kralen was een van de machtssymbolen van het stamhoofd Dini Zulu. Tijdens de Matabelecampagne tegen de Ashanti en Matabelekrijgers in 1880 had Baden-Powell de kralenketting buitgemaakt, toen hij Dini Zulu van zijn troon stootte.
Baden-Powell overwoog eerst om de kralen op de Scoutinghoed te laten dragen, zoals de U.S. Expeditionary Forces dat destijds deden. Maar omdat de Scoutinghoed alleen buiten gedragen werd, werd er om praktische overwegingen besloten dat de Gilwellkralen om de nek moesten worden gedragen.
Al snel raakten de officiële kralen op. Al snel kregen de cursisten slechts één originiele kraal en een kopie. Tegenwoordig ontvangen de deelnemers alleen nog maar replica’s, aangezien de officiële kralen al lang op zijn.
Drie en vier Gilwellkralen[bewerken | brontekst bewerken]
Na het volgen van een Gilwelltraining, kan je gevraagd worden om ook de Gilwellcursus mee te gaan geven als Gilwelltrainer.
Een Gilwelltrainingsteam bestaat uit een teambegeleider, een aantal subgroepbegeleiders en de ondersteunende staf (voor het koken, foerageren en eventueel buitensportinstructie).
Subgroepbegeleiders, die in het Engels Assistent Leader Trainer of Assistent Deputy Camp Chief (ADCC) heten, zijn trainers die verantwoordelijk zijn voor het geven van de cursus. Zij mogen volgens de officiële regels drie Gilwellkralen dragen.
Teambegeleiders, die in het Engels Course Director, Leader Trainer of Deputy Camp Chief (DCC) heten, zijn eindverantwoordelijk voor een hele Gilwellcursus. Zij mogen volgens de officiële regels vier Gilwellkralen dragen.
Om een Gilwelltrainer te worden moesten cursisten in de beginperiode eerst twee cursussen volgen op Gilwell Park, de eerste als deelnemer en vervolgens de tweede als assistent trainer. In 1956 kwam daarin verandering toen de International Training the Team Course werd ontwikkeld door de World Organisation of the Scout Movement (WOSM). In 1993 werd deze cursus weer opgeheven.
Sinds 1993 hebben de nationale trainingsteams zelf hun eigen trainingsroute ontwikkeld om Gilwelltrainers op te leiden. Bij Scouts en Gidsen Vlaanderen bestaat deze trainingsroute uit de cursussen Kaderdagen en daarna Kaderdagen Gilwell. Bij Scouting Nederland bestaat deze trainingsroute uit de cursussen Elementaire Trainersvaardigheden I + II en daarna Train de Gilwell Training. Na deze trainingsroute volgt een praktijkperiode van één tot drie jaar die wordt afgesloten met het assessment Talent Ontwikkelaar niveau 3 - Subgroepbegeleider Gilwell, waarna een Gilwelltrainer zelfstandig kan/mag trainen. Teambegeleiders kunnen, als zij twee tot drie jaar ervaring hebben, het assessment Talent Ontwikkelaar niveau 4 - Teambegeleider Gilwell afleggen.
Hoewel Gilwelltrainers meer kralen mogen dragen, is het op dit moment bij Scouts en Gidsen Vlaanderen niet de usance om dat te doen. Hoewel het ook in Nederland lange tijd niet gebruikelijk was om meer dan twee kralen te dragen, dragen de Gilwelltrainers van Scouting Nederland sinds 2012 weer drie of vier kralen: drie kralen na het behalen van het assessment Talent Ontwikkelaar 3 en vier kralen na het behalen van assessment Talent Ontwikkelaar 4.
Vijf en zes Gilwellkralen[bewerken | brontekst bewerken]
De bestuurder, die in een land verantwoordelijkheid draagt voor het ontwikkelen en organiseren van alle Gilwellcursussen, mag vijf kralen dragen.
Tenslotte, Baden-Powell (the Chief Scout) en zijn vriend Sir Percy Everett (the Deputy Chief Scout), droegen ieder zes Gilwell-kralen. Sir Everett gaf zijn Gilwellkralen door aan zijn opvolger, de Camp Chief van Gilwell Park. Deze traditie zet zich tot op de dag van vandaag voort.
Varianten op de Gilwellkralen[bewerken | brontekst bewerken]
Tussen 1922 en 1925 ontvingen welpenleiders na het voltooien van de cursus geen Gilwell-kralen, maar één houten wolventand aan een leren veter. Deze onderscheidingstekens werden Wolf Fangs genoemd. Welpentrainers (Akela Leaders) droegen twee van dergelijke Wolf Fangs.
Kort na het in gebruik nemen van de Wolf Fangs, werden zij om praktische redenen weer afgeschaft en kregen ook welpenleiders de normale Gilwellkralen.
Na het afschaffen van de Wolf Fangs, werd van 1925 tot 1927 nog wel onderscheid gemaakt tussen het type Gilwellcursus dat men gevolgd had, door middel van een gekleurde kraal die aan de leren veter werd geregen (boven de Gilwellkralen). Welpenleiders ontvingen een gele kraal, verkennerleiders een groene en voortrekkersleiders een rode. Na 1927 werd ook dit laatste verschil opgeheven.
Axe in the Log[bewerken | brontekst bewerken]
Er is een wijdverbreide veronderstelling dat de bijl in het houtblok (in het Engels "Axe in the Log") ook een symbool voor de Gilwellcursus is. Dit is een misverstand! Het Axe-in-the-Log is het symbool voor het kampeerterrein Gilwell Park. En hoewel er veel symbolische verbanden bestaan tussen dit park en de Gilwellcursus, hoort het symbool niet bij de Gilwellcursus.
